ပိုုးဟပ္ သီဝရီ

ပိုုးဟပ္ သီဝရီ

August 16, 2013 at 7:36am

ခုုတေလာ စထရက္စ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနပါတယ္။ အလုုပ္ေတြ ပိေနတာပါ။ ေငြေနာက္လိုုက္မိတဲ့ ကိုုယ့္အျပစ္ပဲေပါ့။ အမွန္က ကိုုယ္ဖင္မနိုုင္ဘဲ ပဲႀကီးဟင္းစားမိတာပါသလိုု၊ လံုုးလံုုးေတာ့လဲ ကိုုယ့္အျပစ္ခ်ည္းမဟုုတ္ဘဲ အညာခံရတာပါပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက ေအာက္မွာပါတဲ့ အီးေအာ္ ကိုုၾကည့္ပါ ျမန္မာျပန္ကေတာ့ ဒီလိုုေလးပါတဲ့.......

ကိုုယ့္ကိုုကုုိယ္တိုုးတက္မႈ အတြက္ ပိုုးဟပ္ သီဝရီ ကိုု ၾကားဖူးၾကပါသလား? 

စားေသာက္ဆိုုင္တခုုမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုုးဟပ္တေကာင္ဟာ ဘယ္ကမွန္းမသိ ပ်ံသန္းလာျပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ရဲ႕ ေပါင္ေပၚမွာ သက္ဆင္းပါတယ္။ မိန္းမဆိုုတာ ေအာ္လိုုက္တာ ၾကြက္ၾကြက္ညံ ဝက္ဝက္ကြဲ ေပါ့ေလ။ (ဟုုတ္ကဲ့ ပိုုးဟပ္တင္မက ၾကြက္ေတြေကာ ဝက္ေတြပါပါတယ္)။ မ်က္နွာ တခုုလံုုး ရံႈမဲ့ျပီးေတာ့ အသံတုုန္တုုန္ျပာျပာ ဝါဝါ ကြဲကြဲ နဲ႔ကိုု တုုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာ ေအာ္ပါသတဲ့။ (အတိသရဝုုတၱိ မ်ားစြာေနာ္) ျပီးေတာ့ ခုုန္တယ္၊ စြတယ္၊ ေအာ္တယ္ ထပ္ခုုန္တယ္၊ လကနွစ္ဘက္နဲ႔လဲ တုုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာနဲ႔ ပိုုးဟပ္ ကိုုဖယ္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားပါသတဲ့။ အဲ့လိုု သူမက ခုုန္လိုုက္ ေအာ္လိုုက္ လက္တရမ္းရမ္း လုုပ္ေနတာ သူမတိုု႔ တဖြဲ႔လံုုးက မိန္းမေတြကိုု ကူးစက္ျပီး အကုုန္ ခုုန္ဆြဆြ ျဖစ္ၾကကုုန္ေလသတဲ့။

ေနာက္ဆံုုးေတာ့ အဲ့ဒီ မိန္းမ ေအာင္ျမင္စြာ နဲ႔ သူ႔ကိုုယ္ေပၚက ပိုုးဟပ္ကိုု ခါထုုတ္လိုု႔ရသြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပိုုးဟပ္က သူ႔ကိုုယ္ေပၚကေန သူတိုု႔ အဖြဲ႔ထဲက ေနာက္ မိန္းမတေယာက္ဆီ ထပ္ကပ္သြားေတာ့ တခါ အကုုန္လံုုး ခုုန္ဆြဆြ ေအာ္ၾက ဟစ္ၾက လက္ခါ ၾက လုုပ္ၾကျပန္ပါတယ္။ 

လာပါျပီ။ မင္းသား ကယ္တင္ရွင္ သူရဲေကာင္း အေမာင္ မဟာ................................................စားပြဲထိုုး 

အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဒုုတိယ မိန္းမ ခါထုုတ္လိုုက္တဲ့ ပိုုးဟပ္က ကယ္တင္ရွင္ စားပြဲထိုုးေပၚ ကိုု က်သြားပါသတဲ့ ေမာင္ညီမေလးတိုု႔ရယ္။       

အေမာင္ စားပြဲထိုုးဟာဆိုုလိုု႔ရွိရင္ မေၾကာက္မရြံ ၾကံ့ၾကံ့ခိုုင္ တည္ၾကည္တဲ့ မာန္တမ်ိဳး နဲ႔ သူ႔ ရွပ္ အက်ႋီေပၚက ပိုုးဟပ္ကိုု ေလ့လာပါသတဲ့........သူေလ့လာလိုု႔ အေျခအေနကိုု ေသခ်ာသိသြားတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ပိုးဟပ္ကိုု လက္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာဖမ္းျပီး ဆိုုင္ျပင္ဘက္ကိုု ေတာက္ထုုတ္လိုုက္ပါသတဲ့ကြယ္။ 

ေဘးကေန ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း အားယားေနတဲ့ စာေရးဆရာ [အဲ့သူထက္ ပိုုအားေနတဲ့ (အမွန္ကေတာ့ မအားပါဘူး မအားတဲ့ ၾကားက စာျပန္ေရးပါ တစာစာေတာင္းဆိုုေနတဲ့ စာဘတ္သူေတြအတြက္ေရးတာပါ ေလးစားဦးညႊန္ၾကေလကုုန္) ဘာသာျပန္သူကေတာ့ တီေပါ့ေလ။ ] က အေတြးစေလးေတြ ေကာက္ရပါသတဲ့။ အဲ့တာေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့ လွ်ာရွည္ေလ ေတြးမိေလ လွ်ာရွည္ေလ ေတြ႔ရွိေလ ဟုုတ္တယ္မွလား။ နယူတန္ေတာင္ အားအားယားယား ပန္းသီးပင္ေအာက္ သြားထိုုင္ေတြးေနလိုု႔ နိယာမ အသစ္ေတြ႔သလိုု အာခိမီးဒီးစ္ ကလဲ ေရခ်ိဳးတာ ျမန္ျမန္မခ်ိဳးပဲ ေလ်ာက္ စဥ္းစားေနလိုု႔ ေဘာေလာေပၚ နိယာမ ေတြ႔တာ မဟုုတ္လားေလ။ တီ့ အေမ က ငယ္ငယ္က ေရခ်ိဳးရင္ အျမဲ ျမန္ျမန္ေအာ္ လိုု႔ တီ ဘာ နိယာမ မွမေတြ႔ခဲ့တာေနမယ္။ ထားေတာ့ ခုုန ဟာျပန္ဆက္ရရင္....ေကာ္ဖီေသာက္ေနတဲ့ ေနာင္ ခုုစာေရးတဲ့ သူျဖစ္လာမယ့္ အားအားယားယား ကိုုယ္ေတာ္က ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္ စဥ္းစားပါသတဲ့။ ခုုန က မိန္းမ တသိုုက္ ကုုလားသိုုက္ က်ားကိုုက္ သလိုုျဖစ္တာ လက္ပံပင္ ဆက္ရက္က်တာ တရုုတ္ နွစ္ေယာက္ ရထားေပၚတက္လာသလိုုျဖစ္တာ ပိုုးဟပ္မွာ တာဝန္ရွိသလားေပါ့။ ဒီေကာင္ ေသသင့္သလားေပါ့။ မိုုးနတ္မင္းႀကီး နဲ႔ တိုုင္ပင္ဖိုု႔ စဥ္းစားတယ္ေပါ့ေလ။ အဲ့လိုုဆိုုရင္ ဘာျဖစ္လိုု႔ ဝိတ္တာ သူရဲေကာင္း က်ေတာ့ မတုုန္လႈပ္တာလဲေပါ့။ အိုုင္ေဆး မိုုးနတ္မင္း ဘယ္လိုုသေဘာရပါသလဲေပါ့။ အေမာင္ ဝိတ္တာ သူရဲေကာင္းဟာဆိုုလိုု႔ရွိရင္ အေျခအေန ကိုု တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ တုုန္လႈပ္မႈကင္းကင္း နဲ႔ ၁၀၀% ျပည့္နီးပါး ကစဥ့္ကလ်ားမႈကင္းစြာ ကိုုင္တြယ္သြားနိုုင္တယ္ေပါ့။ 

အဲ့ေတာ့ အေမာင္ ပိုုးဟပ္မွာ အျပစ္မရွိေပဘူးေပါ့။ တုုန္လႈပ္မႈ ကိုုမထိန္းခ်ဳပ္နိုုင္တဲ့ အခ်င္း မိန္းမ မ်ားတြင္သာ အျပစ္ရွိေစေပါ့။ ပိုုးဟပ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့ အေၾကာက္တရား အရြံတရားေတြကသာလွ်င္ ထိုုထိုု မိန္းမမ်ားကိုု ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ေစတာပဲေပါ့။ 

ထိုုနည္း နွင္နွင္ပဲ ကြ်န္ုုပ္တိုု႔ ေဘာစ့္မ်ား မာတာမိခင္ ဒယ္ဒီေဖေဖဖားသားမ်ား ကြိစိကြစ ပြစိပြစိ မိန္းမမ်ား က ကြ်န္ုုပ္တိုု႔ကိုု အေနွာင့္အယွက္ေပးတာ မဟုုတ္ဘဲ အဲ့ဒီ ဆူညံ့ဆူညံ့ ပူညံ့ပူည့ံ ဒဏ္ေတြကိုု မခံနိုုင္တဲ့ သည္းမခံနိုုင္တဲ့ လွ်စ္လွ်ဴမရႈနိုုင္တဲ့ ကြ်န္ုုပ္တိုု႔ရဲ႕ ခႏၶီစ ပါရမီနည္းပါးမႈ ကသာ အေနွာင့္အယွက္ေတြရဲ႕ အခရာျဖစ္ပါသတဲ့။    

လမ္းေပၚက ကားေတြမ်ားလိုု႔ ကားပိတ္တာက ေနွာင့္ယွက္တာ မဟုုတ္ပါဘူးတဲ့။ အဲ့ဒီ အေနွာင့္အယွက္ေတြကိုု လက္ခံနိုုင္စြမ္း မရွိတာကသာ တကယ့္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ပါသတဲ့။ 

ျပႆနာေတြထက္ အဲ့ဒီ ျပႆနာေတြကိုု တံုု႔ျပန္မႈ ေတြက ကိုုယ္တိုု႔ ဘဝေတြ မွာ ကစဥ္႔ကလ်ားျဖစ္မႈေတြ ကိုု ပိုုျဖစ္ေစတာပါတဲ့။ 

အင္မတန္ ဗုုဒၶဘာသာဆန္တာေနာ္။ 

ကဲ အဲ့ေတာ့ ပံုုျပင္ေလးက ဘာကိုုျပသလဲဆိုုေတာ့......

ဘဝမွာ ဘာကိုုမွ ဆန္႔က်င္ဘက္ မတံုု႔ျပန္ပါနဲ႔တဲ့ လိုုက္ေလ်ာစြာ တံုု႔ျပန္မႈ ျပဳပါတဲ့ကြယ္ (အင္း အီးလိုုက ရွင္းတယ္ ျမန္မာလိုုျပန္ေတာ့ အဲ့လိုုထြက္တာပဲ ဒါေတာင္ နွစ္ခုုလံုုးက တံုု႔ျပန္ျဖစ္ေနလိုု႔ ဒစ္ရွင္နရီ ၾကည့္လိုုက္ေသးတာ)။ မိန္းမေတြက ဆန္႔က်င္ဘက္ တံုု႔ျပန္လိုုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူရဲေကာင္း ေမာင္ဝိတ္တာကေတာ့ လိုုက္ေလ်ာစြာ တံုု႔ျပန္လိုုက္ပါတယ္တဲ့။ ဆန္႔က်င္ဘက္တံုု႔ျပန္မႈေတြက အျမဲလိုုလိုု အလိုုအေလ်ာက္ဆန္တဲ့ ေပမယ့္ လိုုက္ေလ်ာစြာ တံုု႔ျပန္ဖိုု႔ ကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ ေတြးေတာျပီးမွ အေျခအေနတခုုကိုု လြန္သြားမွ ေျဖရွင္းရခက္တာမ်ိဳး ကိုု ဆင္ျခင္ေစနိုုင္တယ္တဲ့။ ဒီလိုုဆိုု တိုု႔ေတြ အားလံုုး ခ်စ္ျခင္းထဲမွာ အက္ကြဲေၾကာင္းေတြ မျဖစ္ေစဖိုု႔ လြဲမွားတဲ့ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုု ေဒါသနဲ႔ စိုုးရိမ္ပူပန္မႈနဲ႔ စိတ္ဖိစီးမႈနဲ႔ ေလာေလာ မျပဳမိပါေစနဲ႔တဲ့ကြယ္။ 

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ 

မေသေသးတဲ့ 

တီခ်မ္း 

Fri Aug 16 7:44 AM

2013

D's Place Office

Original 

Have you heard of the Cockroach Theory for Self
Development?
At a restaurant, a cockroach suddenly flew from somewhere and sat on a lady. She started screaming out of fear. With a panic stricken face and trembling voice, she started jumping, with both her hands desperately trying to get rid of the cockroach. Her reaction was contagious, as everyone in her group also got panicky.
The lady finally managed to push the cockroach away but ...it landed on another lady in the group.
Now, it was the turn of the other lady in the group to
continue the drama. The waiter rushed forward to their rescue.
In the relay of throwing, the cockroach next fell upon the waiter. The waiter stood firm, composed himself and observed the behavior of the cockroach on his shirt. When he was confident enough, he grabbed it with his fingers and threw it out of the restaurant.
Sipping my coffee and watching the amusement, the antenna of my mind picked up a few thoughts and started wondering, was the cockroach responsible for their histrionic behavior?
If so, then why was the waiter not disturbed?
He handled it near to perfection, without any chaos. It is not the cockroach, but the inability of the ladies to handle the disturbance caused by the cockroach that disturbed the ladies.
I realized that, it is not the shouting of my father or my boss or my wife that disturbs me, but it's my inability to handle the disturbances caused by their shouting that
disturbs me. It's not the traffic jams on the road that disturbs me, but my inability to handle the disturbance caused by the traffic jam that disturbs me.
More than the problem, it's my reaction to the problem that creates chaos in my life.
Lessons learnt from the story:
Do not react in life. Always respond. The women reacted, whereas the waiter responded.
Reactions are always instinctive whereas responses are always well thought of, just and right to save a situation from going out of hands, to avoid cracks in relationship, to avoid taking decisions in anger, anxiety, stress or hurry.