Monday, October 16, 2017

အခ်ဥ္ေပါင္း (၂)

တေန႔က စီးတီးမတ္ေရာက္တယ္ လိုုတာေလးေတြသြားဝယ္ ညဘက္ မုုန္႔ေတြေပါ့ လက္ဘက္ ဘာညာ သာရကာ ေလ.......
ထံုုးစံအတိုုင္းေရာက္ေတာ့ စာအုုပ္ ဝင္ၾကည့္ နည္းနည္း ဝယ္
အဲ့မွာ ဘာေတြ႔လဲ ဆိုုေတာ့
ကေလး စာေပေတြ
ေပါက္ေနတဲ့ အိတ္ေထာင္
ေငြဖလား ဆယ့္နွစ္လံုုး
အႏၱရာယ္ေကာင္
စတဲ့ ဟိုုမွာေတာ့ လူငယ္ဘတ္ အသက္အရြယ္ အကန္႔အသတ္နဲ႔ေပါ့ ဒါေလးေတြဆိုု ၈-၁၃ နွစ္ၾကား ကေလးစာေပ ေခၚမယ္ ထင္တယ္
ျပီးေတာ့ စာၾကည့္တိုုက္ စာစဥ္ အတြဲ ၁ နဲ႔ ၂
အဓိကကေတာ့ ကမာၻ အရပ္ရပ္က မာ့ခ္ ဇူကာဘတ္ တိုု႔ ဘီလ္ဂိတ္တိုု႔ မာသာထရီစာ စသျဖင့္ေပါ့ သူတိုု႔ေတြရဲ႕ဘိုုင္အိုုဂရပ္ဖီေတြေပါ့
ေကာင္းပါတယ္ ဘာသာျပန္ေလးေတြ စာၾကည့္တိုုက္ စာစဥ္ေလးေတြအေနနဲ႔ ထြက္တာ
တိုု႔ဆီမွာေကာ အဲ့လိုု ေရးဆရာ လူေတြ မရွိဘူးလား အခုု ေသတန္ မိတဲ့ သူတိုု႔ ေက်ာ္လင္းတိုု႔ ငံုုးဥ သည္ႀကီး တိုု႔ ရဲ႕ဘိုုင္အိုုဂရပ္ဖီေတြ ေရးၾကပါလိမ့္ လူငယ္ေတြ အဲ့လိုု မျဖစ္ေအာင္ ပညာယူရေအာင္
ဘာကိုု သြားေတြးမိလဲ ဆိုုေတာ့ ငါတိုု႔ နိုုင္ငံမွာေကာ အဲ့လိုု တခုုတ္တရ စာအုုပ္ေရးခ်င္ေလာက္စရာ လူမရွိဘူးလား ရွိရင္ေကာ ဘာလိုု႔ စာေရးဆရာေတြက မေရးေနၾကတာလဲ ဘာလိုု႔ ဆူလြယ္ နပ္လြယ္ လထထ လမမမ ပညခ ၇မ တိုု႔လိုု ခ်စ္ၾကိဳက္ကြဲညား မြဲျပာပုုဆိုုး ဝတၳဴေတြပဲ ေရးေနၾကတာလဲ
ဟိုုးအရင္ ဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္း တိုု႔ စံုုေထာက္ေတြ ဆရာႀကီး ေမာင္ဝံသ ရဲ႕ ေရွ႕ေနႀကီး ပယ္ရီ ေမဆင္ တိုု႔လိုု မႈခင္း စံုုေထာက္ေတြ ဆိုုလဲ အကုုန္ ဘာသာျပန္
ဆရာေသာ္တာေဆြလိုု ဟာသေတာင္ အမွီး ဆိုုေတာ့ တိုု႔ျမန္မာျပည္ စာေပေလာက နဲ႔ အနာဂတ္ ကိုု ရင္ေလးစရာေတာင္ ရွာမေတြ႔ေတာ့ဘူး ဟိုုးေအာက္ဆံုုး ေရာက္ေနလိုု႔
ခုုေနာက္ပိုုင္းဆိုုလဲ အရင္ အလားအလာ ရွိတယ္ ဆိုုတဲ့ မခစစ တိုု႔ ဆိုုလဲ သုုည လား ဘာလား တိုု႔ဘဝ တိုု႔ကမာၻ ကိုု မွီးတယ္ ဆိုုျပီး ရွိတဲ့ အလားအလာ ေပ်ာက္
ပဆလ တိုု႔ဆိုုေတာ့ ဘာသာျပန္အမွီးေတာင္ မဟုုတ္ဘူး ျမန္မာလိုု ေရးထားတဲ့ တာရာမင္းေဝ တိုု႔ကိုု တိုုက္ရိုုက္ကိုု ခိုုးခ်တာ ဆရာမ မေနာ္ဟ၇ီ ကလဲ ဘာမွ မေျပာဘူးလာ မသိဘူး
ထားေတာ့ ေျပာခ်င္တာ တိုု႔ေတြ မွာ ကေလး စာေပ သိပ္နည္းတယ္ အရင္ ကိုု္ယတိုု႔ငယ္ငယ္က ဘတ္ဖူးတဲ့ မိုုးေသာက္ပန္း ေတဇ ေရႊေသြး တိုု႔ေက်ာင္းသား မဂၤလာေမာင္မယ္ ဆိုုလဲ အီစြတ္ေတြ လိမ္မာယဥ္းေက်း ပံုုျပင္ဆိုုလဲ ဇာတ္ႀကီး ဆယ္ဘြဲ႔ ၅၅ာ ဇာတ္နိပတ္ေတာ္ ဇာတက ဒါေတြထဲက ကိုု မထြက္ဘူး
ဘတ္ၾကည့္ရင္လဲ အတင္း လိမ္မာေစခ်င္တာနဲ႔ မေထာ္မနန္း ယုုတ္ၱိ မတန္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ နဲ႔ အတင္း မိဘေက်းဇူး သိခိုုင္းတာ ယူမလား ဆရာ ကိုု ဇြတ္ ကိုုးကြယ္ ခိုုင္းတာ ယူမလား ငရဲ နဲ႔ ျဖဲ ေျခာက္တာ ယူမလား အမ်ားစုုက ဘူး ရွစ္
အဲ့ေတာ့ အဲ့ကြက္လပ္ကေလး ကိုု ခရီေရးရွင္း ရွိရွ ိနဲ႔ ေရးမယ့္ လူရွိရင္ ထုုတ္ေပးခ်င္ပါတယ္
ကိုုယ္ပိုုင္ေရးတာ ျဖစ္ရမယ္ အတင္း သြတ္သြင္း လိမ္မာခိုုင္းတာ မျဖစ္ရဘူး
ရွိခဲ့တဲ့ ေသာက္တလြဲေတြ အမွီးေတြ ထဲ က ခြဲထြက္ျပီး ထူးျခားဆန္းသစ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြ ရွိရမယ္
ဟယ္ရီေပၚတာဆိုု မျဖစ္နိုုင္တာေရးတာပဲ နာမည္ေက်ာ္လြန္းလိုု႔ သူ႔ ဝတၱဳဘတ္ဖိုု႔ ဒစ္ရွင္နရီ ေတာင္ သပ္သပ္ ထြက္ေသးတယ္
အဲ့လိုု ပညာရွင္မ်ိဳး ဘာလိုု႔ မေပၚလာပဲ
ပဆလ လိုု ငါးစိမ္းသည္တပိုုင္ သူခိုုးမ နဲ႔ ထမနဇ လိုု မခစစ လိုု ပညခ လိုု
လကရက လိုု ဆရာဝန္ စာေရးဆရာ အမ်ားစုု လိုု ဘာသာျပန္ရင္ ျပန္ မျပန္ရင္ ဖာ ေတြ ကိုု ခ်နင္း ဖာ အေၾကာင္းေရး ရင္ စာေရး ဆရာ ျဖစ္ ေပါက္ ေရာင္းေကာင္း ေတြပဲ မ်ားေနတယ္
တခုုခုု လုုပ္ၾကပါ






အခ်ဥ္ေပါင္း (၁)

အခ်ဥ္ေပါင္း (၁) 

ကိုယ္က အျမင္ တခုခုေရးတယ္ ဆိုပါေတာ့ ဥပမာ ႏိုင္ငံေရး နဲ႔ ပတ္သက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကေလးေတြ အေၾကာင္း က်န္းမာေရး တခုခုေပါ့
အဲ့တာကို ေအာက္ေနလာၿပီး အေတြးက တူတူပဲ တထပ္ထဲပဲ လာေရးရင္ သိပ္အျမင္ကပ္တယ္
သူမ်ားအေတြးအၾကံကို ခူးစားခ်င္လို႔ 
ႏွမ္းျဖဴးတယ္လို႔ပဲ ျမင္တယ္ အေတြးတူရင္ အစကတည္းက ကိုယ့္ဘာသာ အဲ့အေတြးကို ေဖာ္ထုတ္ေလ မေရးတတ္ဘူး မေျပာနဲ႔ ကိုယ့္ႏွမ္းျဖဴးတဲ့ ကြန္မန္႔ ကိုယ္ျပန္ၾကည့္ ဒါေလာက္ပဲ ေျပာမယ္
ေနာက္ ခံစားခ်က္ေတြကို ဘလိုင္ႀကီး attention ရေအာင္ တင္တဲ့ သူေတြလဲ အျမင္ကပ္တယ္
Pls no one wanna know or care about your personal life or how heart broken you are, people are just laughing at your back with amusement, that’s all.
ေနာက္တမ်ိဳးက မဟုတ္တမ္းတရားေတြ ဥပမာ ကိုယ္ေတြက သိေနတယ္ အေျခာက္ႀကီး က အေျခာက္ေလးကို ႀကိဳက္တယ္ အဲ့တာကို ကိုႀကီးေတြ ကိုေလးေတြ လုပ္ေနတယ္
ပိုဆိုးတာက အပုန္းမေတြက မိန္းမေတြကပဲ သူတို႔ကို ႀကိဳက္သလိုလို မိန္းမႏို႔ေတြကိုပဲ သူတို႔ႀကိဳက္သလိုလို ေရးေျပာျပီး ပို႔စ္ ေတြ ရွဲတာ
မိန္းမႏို႔ေတြကို သူတ္ို႔ႀကိဳက္တာကေတာ့ ဟုတ္တယ္ လိုခ်င္စိတ္နဲ႔ ငါလဲ အဲ့လိုႀကီးခ်င္လိုက္တာ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ႀကိဳက္ၾကတာ ဒါပဲ
ဤတြင္ ေစာက္ဆရာႀကီးလုပ္ကာ ေစာက္ေဖာင္းထုျခင္း အစီအစဥ္ အပိုင္း (၁) ၿပီးဆံုးပါၿပီ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ လန္းဖ်ာ ယြပိုးထိုးႏိုင္ၾကပါေစရွန္