Wednesday, October 7, 2015

ခ်စ္တာ အျပစ္လား? Goodbye ……my love


ခ်စ္တာ အျပစ္လား?  Goodbye ……my love  

ခုုတေလာ မယားငယ္ ကိစၥေတြ၊ လင္ရွိေယာက္်ားကိုု ရည္းစားေတာ္တဲ့ ကိစၥေတြ ေဖာက္ျပန္တဲ့ ေယာက္်ားကိစၥေတြ အမ်ားအျပားၾကားရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ သခြပ္ပင္က မီးက်ီက်ီ ဆိုုသလိုု ေပၚလာတဲ့ ဥပေဒ အသစ္က တေမွာင့္ေပါ့ေလ။ ထားပါေတာ့ ေျပာခ်င္တာက ခုုနက မယားငယ္ ကိစၥေတြ ရည္းစား ကိစၥေတြ နွစ္ေပါင္မ်ားစြာ တြဲလာျပီး ေတာ့မွ ယူဖိုု႔ က်ေတာ့ ေနွာင့္ေနွးေနတဲ့ ေတြေဝေနတတ္တဲ့ ေမာင္တိုု႔ ေယာက္်ားေတြ အေၾကာင္း နည္းနည္းေလး ေျပာခ်င္ပါတယ္။

မေန႔ကလဲ တရုုတ္ကား တကားၾကည့္ျဖစ္တယ္။ တရုုတ္ နဲ႔ ကိုုရီးယား ေပါင္းရိုုက္ထားတာ (စုုန္႔ေဟြ႔ေခ်ာဝ္)လိုု႔ေခၚတဲ့ အြန္ေစာလဲပါတယ္။ သူက မင္းသမီးပါ။ မိန္းမေတြ ရဲ႕အခ်စ္ အေပၚ ေအာက္က် ေနာက္က် နိုုင္မႈ နဲ႔ နွာေခါင္းမပါရင္ ခ်ီးစားမယ့္ အမႈေတြကိုု ရႈေထာင့္ ေပါင္းစံုုက ရိုုက္ျပထားတာပါ။ မနာပါနဲ႔ ခ်စ္လုု႔ိေျပာတယ္မွတ္ပါ။ မိန္းမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ သူတိုု႔ရဲ႕ငယ္ရြယ္မႈ၊ နုုပ်ိဳမႈေတြကိုု ဦးေနွာက္မပါမႈေတြ အခ်စ္ဆိုုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြ တပ္ျပီး လဲပစ္ေနၾကတာပါ။ ကိုုယ့္ဘဝအတြက္ မေသခ်ာတဲ့ မပိုုင္နိုုင္မႈ၊ မပိုုင္ဆုုိင္နိုုင္မႈ ေတြကိုု အခ်စ္လိုု႔ ပံုုရိပ္ေယာင္ထင္ေနၾကတာ။ ကိုုယ့္ကိုု တာဝန္ယူမွာ မယူမွာ မေသခ်ာတဲ့ ေယာက်္ားတေယာက္ကိုု တခ်ိန္ေတာ့ သူငါ့ကိုု ယူမွာပါေလ ဆိုုတဲ့ အေတြးမွားေတြ နဲ႔ ေစာင့္ေနတာဟာ ကိုုယ့္ရဲ႕နနယ္ပ်ိဳျမစ္မႈေတြကိုု မီးရိႈ႕ပစ္ေနတာနဲ႔အတူတူပါပဲ။ အခ်ိန္ျဖဳန္း မႈ သက္သက္ေတြရယ္ပါ။

ဒီေန႔လဲ ခုုနကပဲ တရုုတ္ရုုပ္ရွင္ တကားၾကည့့္ေနတာ ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ေကာင္မေလးက ေလယာဥ္ ကပၺတိန္နဲ႔ ၾကိဳက္ေန၊ တြဲေန လစ္ဗင္းတူဂဲသား ေနေနၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တနွစ္ ေစာင့္တယ္ မယူဘူး၊ ေနာက္တနွစ္ေစာင့္တယ္၊ ဘာစကားမွ မဟဘူး၊ မစဘူး။ ဒီလိုုနဲ႔ပဲ နွစ္ေတြ ၾကာသြားျပီ။ သူလဲအသက္ ၃၀ နားနီးလာျပီ။

မ -     ရွင္တခါမွ က်မ ကိုု လက္ထပ္ယူမယ္ လိုု႔ မစဥ္းစားထားဘူး မွလား
က်ား -          မင္းစကားေတြကိုု မလြဲပါနဲ႔။ 
မ -     က်မ ေမးတာကိုု ေျဖပါ။
က်ား -          မင္း က ဘာေတြ ေလာေနတာလဲကြာ။ လက္ထပ္တယ္ဆိုုတာ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္ စိတ္လံုုျခံဳမႈ မရွိတဲ့သူေတြ၊ ကိုုယ့္ခ်စ္သူကိုု ယံုုၾကည္မႈ မရွိတဲ့ သူေတြရဲ႕ လုုပ္ရပ္ေတြပါ။ စာရြက္တရြက္ နဲ႔ တေယာက္ကိုု တေယာက္ ခ်ည္ေနွာင္ခ်င္ၾကတာပဲ။ ဘာမ်ား အဓိပၺါယ္ရွိလိုု႔လဲကြာ။
မ -     ရွင့္ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ က်မ ကိုု ခ်စ္တယ္ ေျပာေနျပီးေတာ့ စာခ်ဳပ္ေလး နဲ႔ အဲ့တာ ကိုု သက္ေသျပဖိုု႔က်ေတာ့ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ခက္ေနလား။ ရွင္ဘာကိုု ေၾကာက္ေနတာလဲ။ ဒါမွ မဟုုတ္ အခ်ိန္မေရြး ေနာက္ျပန္လွည့္ လိုု႔ ရေအာင္ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္ တကြက္ခ်န္ေနတာလား။ ေနာက္ နွစ္ ဆိုု က်မ ၃၀ ျပည့္ျပီ။ ဒီတလထဲမွာပဲ က်မ ေက်ာင္းတံုုးက သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္ ဆီကေန ဖိတ္စာေတြရတယ္။ ၃ ေယာက္က မဂၤလာ နွစ္ပတ္လည္ဖိတ္စာေတြ။ တေယာက္က ကေလး ရက္ (၁၀၀) ျပည့္ ဖိတ္တာ။ ေနာက္တေယာက္က မဂၤလာေဆာင္မယ့္ ဖိတ္စာ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဖိတ္စာက သူ႔ရဲ႕ဒုုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ေဆာင္မွာ။ ဒီကိစၥ ကိုု ရွင္နဲ႔ေျပာတိုုင္း ေစာင့္ပါဦး ေစာင့္ပါဦး နဲ႔။ က်မ က ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္နိုုင္မယ့္ ပန္းတိုုင္ကိုု ေျပးေနရသလိုုပဲ။ က်မ ေျပးရတာ ေမာလွျပီ။ က်မ ဆက္ျပီး မေျပးနိုုင္ေတာ့ဘူး။ က်မ မီခိုုနိုုင္မယ့္ ပခံုုးတခုု လိုုခ်င္ျပီ။ က်မ ကိုုယ့္ ကိုုယ္ပိုုင္ အိမ္ေလးတခုု မိသားစုုေလး တခုုလိုုခ်င္ျပီ။ က်မ မွားသလား?။  

(ဒီေနရာမွာ တခုုေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေခတ္ေတြေျပာင္းလဲျပီး ပြင့္လင္း လြတ္လပ္လာၾကတာ လူေတြက အိမ္ေထာင္တခုု အလြယ္ထူေထာင္ဖိုု႔ ခက္လာၾကပါတယ္။ စီးပြားေရး မေျပ လည္ရင္ ယူဖိုု႔မလြယ္တာ။ လူမႈေရး ကိစၥေတြေၾကာင့္ မယူနိုုင္ၾကတာ။ အတၱေတြပိုုႀကီး လာၾကတာ။ ငါစြဲလာၾကတာ။ လူတေယာက္ ကိုု တရားဝင္ လက္ထပ္ယူျပီး တာဝန္ယူ ဖိုု႔ထက္ ျဖစ္နိုုင္ရင္ မယူဘဲ အတူေနၾက တြဲၾက။ အဆင္ေျပေတာ့ မွ လက္ထပ္ၾက။ ကေလးရမွ မယူမျဖစ္ ယူၾက။ အလုုပ္ကိုု ဦးစားေပးၾက၊ ဘဝတိုုးတက္မႈကိုု ဦးစားေပးၾက စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ တီ ကိုုယ္တိုုင္လဲ အမွန္ေတာ့ မယူဘဲ အရင္ အတူေနၾကည့္တာကိုု အားေပးပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ ဆိုုလိုုခ်င္တာက ေလ့လာဖိုု႔ပါ။ အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးမွ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္အဆင္မေျပရင္ ကြဲရတာလြယ္တယ္ ကြဲလိုုက္တာနဲ႔ေယာက်္ားျဖစ္ေစ မိန္းမ ျဖစ္ေစ အပ်ိဳ လူပ်ိဳ ျပန္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ တခုုလပ္ ျဖစ္သြားပါျပီ။ ေနာက္အိမ္ေထာင္ ထပ္ျပဳတယ္ဆိုုလဲ အိမ္ေထာင္ နွစ္ဆက္ တိုု႔ ဒုုတိယ အိမ္ေထာင္ေပါ့ ဆိုုတဲ့ အမည္ တပ္မႈေတြကိုု မလြဲမေသြၾကံဳရမွာပါ။ မယူဘဲ အတူေနေတာ့ ေလ့လာလိုု႔ရတယ္ အဆင္ မေျပလိုု႔ လမ္းခြဲရင္ေတာင္ သူသူကိုုယ္ကိုုယ္ အပ်ိဳလူပ်ိဳပဲ ျဖစ္လိုု႔ အရင္က အိမ္ေထာင္က် ခဲ့တယ္ ဆိုုတာမ်ိဳးမျဖစ္ဘဲ ရည္းစားထားခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုုတာေလာက္ပဲေလေနာ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့တာကိုု ေလ့လာဖိုု႔ နဲ႔ အတူေနမႈ ကိုု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အမွားေတြ နဲ႔အခ်ိန္ျဖဳန္းတာနဲ႔ ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ကြဲေစခ်င္တယ္။ မဟုုတ္ရင္ ဘဝမွာ တကယ့္အလြဲေတြက ေျဖရွင္းရခက္ ပါတယ္။ မိန္းမေတြကိုု အလဟသတ္ အခ်ိန္ေတြ မျဖဳန္းေစခ်င္တာပါ။ ေယာက်္ားေတြ အတြက္ ေတာ့ အေထြအထူး ေျပာစရာမလိုုပါဘူး။ ကိုုယ့္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ (ေတာ္ေတာ္ေလးေက်ာ္) ေတာင္ သူ႔ထက္ အသက္ တဝက္ငယ္တဲ့ မိန္းကေလး နဲ႔ ရပါတယ္ ေျပာခ်င္တာ မိန္းမေတြေလာက္ ေယာက်္ားေတြက တန္ဖိုုးက်မလြယ္ဘူး။

မိန္းမေတြကေတာ့ ေျပာင္းျပန္ပါ။
မိန္းမေတြရဲ႕တန္ဖိုုးက ၁) မိမိကိုုယ္ကိုု တန္ဖိုုးထားမႈ၊ ၂) ဉာဏ္ပညာ နဲ႔ မိမိဘာသာ ရပ္ တည္နိုုင္မႈ ၃) ငယ္ရြယ္နုုပ်ိဳမႈ စတာေတြပါပဲ။ အမွတ္စဥ္ တပ္ထားေပမယ့္ အေရးအႀကီး ဆံုုးက ေနာက္ကေန ေျပာင္းျပန္ေရရမွာပါ။ အေရွ႕ကဟာေတြက ဘယ္လိုုပဲ လွေအာင္ ေျပာေျပာ ေရးေရး ေယာက်္ားေတြအျမင္မွာေကာ မိန္းမေတြအျမင္မွာေကာ အေရးႀကီးတာ ေနာက္ဆံုုးက တခ်က္ပါ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ေယာက်္ားေတြကလဲ မိန္းမေတြရဲ႕ အလွပတရား ကိုု တန္ဖိုုးထားသလိုု မိန္းမေတြကလဲ (ကိုုယ့္အတြက္လိုု႔) ဘယ္လိုုပဲ နာမည္တပ္တပ္ လွေအာင္ေနၾက ဖန္တီးက် ျပဳျပင္ယူၾကပါတယ္။

(စာေပေဟာေျပာပြဲဆိုုရင္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ လက္ခုုပ္တီးရမွာပါ ပရိတ္သတ္ႀကီး ရွင့္)

အဲ့ေတာ့ ေနာက္ဆံုုးမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္မွာ ေပြ႔ျပီး တေစာင့္တည္း ေစာင့္ေန တဲ့ မိန္းကေလးေတြကိုု ဒီစာေလး နဲ႔ နႈတ္ဆက္လိုုက္ခ်င္ပါတယ္။

“ခ်စ္သူ”

က်မ ရွင့္ကိုု အခ်ိန္တစ္ခုု ေပးခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ရွင့္ဆီက ဘာမွ ဆက္သြယ္မလာတဲ့ အတြက္ က်မ သေဘာေပါက္လိုုက္ပါျပီ ခ်စ္သူ။ က်မ တိုု႔ အတူတူ ကာလအေတာ္ၾကာ ေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီ ေန႔ရက္ေတြ အခ်ိန္ေတြ က်မ သိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘဝက က်မ ထင္သထားသလိုု ျဖစ္မလာမွေတာ့ က်မ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရေတာ့မယ္။ က်မ ရွင့္အတြက္ အခ်ိန္ေတြ၊ က်မ ရဲ႕ ငယ္ရြယ္နုုပ်ိဳမႈေတြ အမ်ားႀကီး စေတးခဲ့ပါတယ္။

ဒီအိမ္ကေလးထဲမွာ၊ ဒီျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ၊ ဒီအလုုပ္မွာ က်မ အတြက္ ရွင့္ကိုု သတိရစရာေတြ၊ အမွတ္ရစရာေတြသိပ္မ်ားလြန္းပါတယ္ေလ။ အဲ့တာေၾကာင့္ အဲ့တာေတြ အားလံုုးကိုု က်မ ျပည္ဖံုုးကားခ် ဖိုု႔ လိုုအပ္ျပီလိုု႔ က်မ ေတြးမိတယ္။ ရွင့္အတြက္ က်မ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး စေတး ခဲ့ျပီးျပီ။ ခုုတေခါက္ေတာ့ က်မကိုု က်မ အတြက္ စဥ္းစားခြင့္ျပဳပါခ်စ္သူ။

က်မ နႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။

တခါက
“ခ်မ္း” 

T Chen
11:56 PM
Oct 6th 2015,

D Lax Spa | Yangon

Thursday, July 30, 2015

မန္းေလး မူလလက္ေဟာင္း နွစ္ (၃၀) ေက်ာ္ ေဒၚေတာ မုုန္႔တီ

မန္းေလး မူလလက္ေဟာင္း နွစ္ (၃၀) ေက်ာ္ ေဒၚေတာ မုုန္႔တီ

ကဲကဲကဲ ဒီတေခါက္ေတာ့ အားလံုုးက ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ ေဒၚေတာ မုုန္႔တီ (မန္းေလးအေခၚ) ရန္ကုုန္မွာေတာ့ နန္းႀကီးသုုပ္ေပါ့ ေလးေရးေပးပါမယ္။

စိတ္မေကာင္းစရာ တခုုက အဲ့လိုု အင္မတန္ အရသာရွိတဲ့ မနက္စာေလးေတြ ရန္ကုုန္မွာ ေပါေပါေသာေသာ မရတာပါဘဲ။

လိပ္စာ

ကမ္းနားေအာက္လမ္း ၂၆ လမ္းဆံုုးေထာင့္နား ဆက္သြားရင္ ေလွဆိပ္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ သြားတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မွ ေတာ္ေတာ့ကိုု တေမွ်ာ္တေခၚသြားရတာပါ။ တီတည္းတဲ့ေနရာကေနဆိုု မန္းအေခၚ ၇၅ ျပ ေလာက္ရွိမလားပဲ

တခါက မေရႊဇင္ (ဘေလာခ္ဂါ မေရႊဇင္ဦး နဲ႔ စည္းစိမ္ရွင္ တိုု႔ညီအမ လိုုက္ေကြ်းလိုု႔ စားဖူးတာပါ) သူ႔အရင္က စားဖူးတာက စိုုးစိုုးမုုန္႔တီ။ စိုုးစိုုးမုုန္႔တီလဲ စစားဖူးခါစက သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ အဲ့တံုုးက သူက ဒညင္းသီးေစးေစးေလးလဲရပါတယ္။ စာကေလး ဒညင္းသီး ေခၚတယ္ထင္ပါတယ္။ ျမစ္ႀကီးနား ဗန္းေမာ္ ဘက္ကလာတယ္ဆိုုတယ္ အဆိုုေတာ္ ၾကိဳးၾကာက တခါစားရင္ အလံုုး ၅၀ ေလာက္ တထိုုင္ထဲစားတယ္ ေျပာတယ္။ စားနိုုင္ေလာက္တယ္ သူက ေသးေသးေလးပဲ ပဲႀကီးေလွာ္ထက္ နည္းနည္းပဲ ႀကီးတာကိုုး။ နာမည္ကိုုက စာကေလး ဒညင္းသီးေလေနာ္ သိမ္းငွက္ ဒညင္းတိုု႔ ငွက္ႀကီးဝန္ပိုု ဒညင္းတိုု႔ မွ မဟုုတ္ဘဲနဲ႔ ထားပါေတာ့

ေနာက္ျပီးေတာ့ ေျပာေသးတယ္ Rဇာနည္က ရန္ကုုန္ကေန မွာစားလိုု႔ စိုုးစုုိး မုုန္႔တီကိုု ေလယာဥ္ နဲ႔ေတာင္ ပိုု႔ေပးရတယ္ ဆိုုပဲ မာရီယာကာေရး ေအဗီယန္ နဲ႔ ေရခ်ိဳးဖိုု႔ ေလယာဥ္ နဲ႔သယ္လာတာထက္ ဆိုုးေနျပီ သိုု႔ေသာ္ ေနာက္အေခါက္ေတြ ထပ္သြားစားေတာ့ လံုုးဝ ကိုုမေကာင္းေတာ့တာ စိုုးစိုုးပါ မိႈေပါင္းထုုပ္ ငါးဖယ္ေပါင္းထုုပ္ေတြလား ထပ္ေရာင္းေပမယ့္ မုုန္႔တီကေတာ့ ပ်က္တာမွ ပေစာက္ ယပင့္ ကသတ္ ပ်က္ပဲ ဆိုုင္ေတြကလဲ လာစားတဲ့ လူေတြမ်ားလာရင္ မထိန္းနိုုင္ေတာ့တာ သိပ္ဆိုုးတယ္

ဒီတခါ ေခၚသြားေကြ်းတာကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မင္းခန္႔ပါ ။။။

ခုု ေဒၚေတာ ကေတာ့ ရွယ္ပါပဲ။ ရွယ္ရဲ႕ ရွယ္ စူပါရွယ္လိုု႔ ဆိုုခ်င္ပါတယ္ မုုန္႔တီ (နန္းႀကီး)ကိုု အမဲသား အမဲေက်ာ္ နဲ႔ ရတာ သူ႔တဆိုုင္ေတြ႔ဖူးေသးတာပဲေလ။ ၾကက္သဲၾကက္ျမစ္ နဲ႔ လဲရပါတယ္။ ငါးနဲ႔လဲရပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ လူမ်ိဳးဘာသာမေရြး သံုုးေဆာင္နိုုင္ပါသည္ ဆိုုတာ သူမွ အစစ္ေပါ့ေလ။

နန္းဆိုုလဲ ႀကီးလတ္ျပား အကုုန္ရပါတယ္။ ေခါက္ဆြဲလဲရတယ္။ ဟင္းရည္ကေတာ့ မန္းဆန္ဆန္ ပိတ္ဆြယ္နဲ႔ပါ တီကေတာ့ အဲ့ဒီ ပိတ္ဆြယ္ဆိုုတာကိုု ၾကိဳက္ကိုုမၾကိဳက္တာပါ ငွက္ေပ်ာ္အူ အတုုလိုု႔ပဲ ခံစားရတယ္။ သိုု႔ေသာ္ တူေတာ့ မတူေပဘူး။ ပံုုစံတူတယ္ အရသာတူတယ္ေလ။။။။။

ျပီးေတာ့ ဟင္းရည္ထဲကိုု ၾကိဳက္တတ္ရင္ ငါးဖယ္လံုုးထည့္လိုု႔ရပါတယ္။ ပထမ ေတာ့ သူ႔ငါးဖယ္လံုုးကိုု CP ေတြ ထံုုခ်ိဳင္းေတြျဖစ္ေနမစိုုးလိုု႔အထင္တႀကီး မစားမိဘူး…….ဒီတေခါက္သြားစားေတာ့မွ အလကားပဲတင္း အပိုုေတြထည့္ေပးတာ အမဲေက်ာေတြေကာ ၾကက္ျမစ္ၾကက္သည္းေတြေကာ ဟင္းရည္ထဲမွာ ငါးဖယ္လံုုးေတြ ေကာ တီခ်မ္းတိုု႔မ်ား နာမည္ေတြႀကီးတာ ေရာက္ေလရာ အလကားတုုတ္ရတာမ်ားေနျပီပဲ။

ေအာ္ ျပီးေတာ့ ဟင္းရည္ထဲ နူးေနေအာင္ျပဳတ္ထားတဲ့ ၾကက္လည္ေခ်ာင္း ေတာင္ပံရိုးေတြကိုုလဲ သုုပ္ေပးပါတယ္၊ ၾကက္သည္းျမစ္ထည့္သုုပ္လဲ သိပ္ေကာင္းတယ္

အပိုုေျပာတယ္ထင္ရင္လဲ ပံုုေတြကိုု ၾကည့္ပါ။ ၾကည့္လိုုက္တာနဲ႔စားခ်င္စရာမွလား…..တီကေတာ့ တီ့ထံုုးစံအတိုုင္း အခ်ိဳမႈန္႔ မေလ်ာ့ခိုုင္းပါဘူး။ အဲ့တာမွ အရသာ ျပည့္ဝတာ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ စားေနၾကပံုုစံ မွာစားေတာ့ အခ်ိဳမႈန္႔ေတြ ေလ်ာ့တာ အရသာ ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္နဲ႔ စားရတာ ပါးစပ္မပါလိုုက္တာ ဆိုုတာေလ……

စကားမစပ္ သူငယ္ခ်င္း အဖြားတေယာက္ တသက္လံုုး အခ်ိဳမႈန္႔စားတာပါပဲ အသက္ ၉ ၀ ေက်ာ္ထိ ေနသြားတယ္ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တန္ေဆး လြန္ေဘးေပါ့ေနာ္








အပိုုေတြလုုပ္ျပီးေတာ့လဲ အထူးတလည္ ေလ်ာ့စားေနစရာမလိုုပါဘူးေနာ္ တီတိုု႔ ရွမ္းျပည္ဘက္ဆိုု ပဲပုုပ္ (တက္စာ) ဆား (ေသြးတိုုးစာ) အခ်ိဳမႈန္႔ (ေျပာၾကည့္) ျငဳပ္သီးမႈန္႔ (မိႈနိုုင္းခ်င္း) ေတြအကုုန္ ေရာသမေမႊျပီးမွ မေကာက္သီး ေခၚ ပင္စိမ္းသီးေလး နဲ႔ တိုု႔တိုု႔စားတာ ေဆြမ်ိဳးေမ့ေပါ့ေအတိုု႔ရယ္…….

အဲ့ေတာ့ တီကေတာ့ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ

ယူဝါရႈဝါ အိခ်ိယိုု အာဂ်ီနိုုမိုုတိုု…….ပါပဲေနာ္

အားလံုုးကိုု စားေစခ်င္တဲ့
T


03:00 AM 30th Jul 2015 
Aureum Palace 
Nay Pyi Taw 
MYANMAR 


Sunday, July 26, 2015

ေမျမိဳ႕အသြား ေတာလား




(ပံုုေတြတင္ရတာ အဆင္မေျပဘူး ဘယ္လိုုလုုပ္လိုု႔ရလဲ ေျပာျပၾကပါ။ ခုုေတာ့ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ဒီလိုုပဲ တင္လိုုက္တယ္) 

မန္းေလးကိုု ၂၃ ရက္ေန႔မွာ အလုုပ္ရွိေတာ့ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ ေလယာဥ္နဲ႔ တက္လာပါတယ္။ ေရာက္တဲ့ေန႔က စားတဲ့ ျမင့္လြင္ တုုတ္ထိုုးေတာ့ တင္ျပီးပါျပီေနာ္။ ေနာက္ထပ္တင္စရာေတြလဲအမ်ားႀကီး က်န္ပါေသးတယ္။ ဗထူး ျမီးရွည္၊ ေဒၚေတာ မုုန္႔တီ၊ မစီမာ အခ်ဥ္ေပါင္း၊ ေကာ့ေခ်ာင္ျမီးရွည္၊ ဆိတ္ကင္ စမူဆာသုုပ္၊ အကင္၊ ဂဏန္းခ်က္၊ နန္းေရွ႕ ဝက္ဆီဖတ္ မုုန္႔ပစ္စလက္ အမ်ားႀကီးဆိုု အမ်ားႀကီးက်န္ပါေသးတယ္။

ဒီေန႔ေတာ့ ေမျမိဳ႕တက္လည္ၾကဖိုု႔ သူငယ္ခ်င္းက ေခၚတာနဲ႔ တက္လာခဲ့ၾကတယ္။ မန္းေလးကိုု သေဘာက်တာ တခုုက အဲ့လိုု ေန႔ခ်င္းျပန္ေလးေတြအလြယ္တကူသြားလိုု႔ ရတဲ့ လည္စရာ ပတ္စရာ ေနရာေတြသိပ္မ်ားတာကိုုပါပဲ။ တေန႔ကေတာင္ ဆည္ေတာ္ေလး ကိုုသြားလည္ခဲ့ေသးတယ္။ ေရးပါအံုုးမယ္ သပ္သပ္။

မန္းေလးကေန ကားနဲ႔ တက္လာေတာ့ ၂၁ မိုုင္မွာ မနားဘဲ အနီးစခန္း ေတာက္ေလ်ာက္ တက္လာပါတယ္။ ၂၅ မိုုင္ေက်ာ္လာေတာ့ ရာသီဥတုုေလးက သိသိသာသာ ေျပာင္းလာ ေတာ့ ေအးစိမ့္စိမ့္ကေလး ျဖစ္လာတာနဲ႔ လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ “ရိႈင္းရိႈင္း” ဆိုုတဲ့ ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဆိုုင္ေလးမွာ ဝင္စားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဆန္ဖြယ္ ဆန္ေစး ဂ်ံဳ ဆန္ျပား အကုုန္ရတာပါပဲ။ သိုု႔ေသာ္ အသားကေတာ့ ၾကက္သားတမ်ိဳးပဲရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝက္ေခါက္ေၾကာ္က်ေတာ့ ေရာင္းတာပဲ။ ေလာ့ဂ်စ္ကိုု လိုုက္မမီပါဘူးေလ။ ဟင္းရည္ကေတာ့ ဆူပါရွယ္ပဲဆရာ ၾကက္ရိုုးေတြက ျပဳတ္ထားတာ နူးေတာင္ေနျပီ။ အရိုုးနုုေလးေတြနဲ႔ စားရင္ အိမ္ေရွ႕ မင္းသား ျဖစ္မယ္ဆိုုတဲ့ အရိုုးကပ္ အသားေလးေတြကိုု ျပင္ထြင္ျပီး ဟင္းရည္ထဲ ထည့္ထား ေတာ့ သိပ္ခ်ိဳျပီး အရသာရွိတာေပါ့။ ပိုုေကာင္းေစတာကေတာ့ ျငဳပ္ေကာင္းေလးခတ္ျပီး နံနံပင္ေလး က်ဲထားေတာ့ ဟင္းရည္ခ်ည္းပဲေတာင္ ထိုုင္ေသာက္နိုုင္တယ္ အဟုုတ္။ တီကေတာ့ ဆန္ဖြယ္ အရည္ေဖ်ာ္စားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းလဲ အဖြယ္တပြဲ၊ ေနာက္ နွစ္ေယာက္သား မဝ တဝ ဆိုုေတာ့ (နွစ္ေယာက္သား မဝတဝလိုု႔သာေျပာရတယ္ ဒါေတာင္ မန္းေလးက မထြက္ခင္ ဟုုိတယ္ နားက ေရႊျပည္မိုုး ကေဖးမွာ မန္းျမီးရွည္ တပြဲရယ္ သူငယ္ခ်င္းက မုုန္႔တီသုုပ္ရယ္ ေကာ္ဖီ ဆိုုင္နွပ္ ခြက္ၾကီးတေယာက္တခြက္ရယ္ စားခဲ့ေသာက္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္။) ဆန္ေစး အသုုပ္ တပြဲကိုု နွစ္ေယာက္ တေယာက္ တဝက္ ထပ္စားၾကေသးတယ္။ ဝက္ေခါက္ကေတာ့ ဟင္းရည္ထဲလဲ ထည့္ေသာက္တယ္။ အခ်ဥ္နဲ႔လဲ တိုု႔စားတယ္ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ။

တီခ်မ္း အပိုုေျပာတယ္ထင္ရင္ ပံုုမွာသာ ကြကိုုယ္ ၾကည့္ၾကပါေတာ့ ပိတ္သတ္ရယ္။    
































































ဆက္လက္ထြက္ခြာလာတဲ့အခါ မိနစ္ပိုုင္းေလာက္ ေမာင္းရင္ပဲ အနီးစခန္းက သည္ဗ်ဴး ဝအဝင္လမ္းကိုု ေရာက္ပါေတာ့တယ္။

ရီဗ်ဴး အေဘာက္ သည္ဗ်ဴး

ဒီေနရာေလးကိုု သူငယ္ခ်င္းေတြသြားသြားေနကတည္းက သြားၾကည့္ခ်င္ေနမိတာ။ ေနရာေလးက သာယာလွပလွသလိုု သည္ဗ်ဴးဆိုုတဲ့ အတိုုင္း ဗ်ဴးေကာင္းေကာင္းေလး နဲ႔ေပါ့။ ေနရာက ေမျမိဳ႕ (သိုု႔မဟုုတ္) ျပင္ဦးလြင္နဲ႔ နီးျပီးသကာလ သူငယ္ခ်င္းက ေဒသ ထြက္ေကာ္ဖီ ဆိုုတာ သိပ္ေကာင္းတယ္လိုု႔ 
သတင္းေပးလာေတာ့ ေကာ္ဖီသရဲ ကိုုယ့္ အတြက္ သိပ္ကိုု သြားသင့္တဲ့ေနရာေလးျဖစ္ေနတယ္ေလ။

ျပီးေတာ့ စာေတြဘာေတြမေတာက္တေခါက္ေရးတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္သမား ကိုုယ္က သည္ဗ်ဴး မွာလာ ေကာ္ဖီေလးေသာက္ သာယာလွပတဲ့ ရႈခင္းေလး ရႈစား၊ Carrie Bradshaw လိုု ပန္းသီးလက္ေတာ့ပ္ေလးနဲ႔ စာေလးေရးေပါ့………..ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ကူးယဥ္ ပါသလဲဆိုု နယူးေယာက္ခ္ သြားတံုုးကေတာင္ အခုုလိုုပဲ စင္ထရယ္ပတ္ခ္ထဲ မေရာက္ ေရာက္ေအာင္သြားျပီး စကၠဴခြက္ေကာ္ဖီေလး နဲ႔ ပန္းျခံ ခုုန္တန္းေလးမွာ ပိုု႔စ္တပုုဒ္ေရးခဲ့ ေသးတာပါ။ အဲ့တံုုးကလဲ အတူတူသြားခဲ့ၾကတဲ့ ဟိုုးငယ္ငယ္ေလး အရင္းခင္တဲ့ ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးပါပဲ။

ဘာပဲေျပာေျပာ ခုုေတာ့ ဟိုုးအေဝးကေန ေရေတြ တဝုုန္းဝုုန္းက်ေနတဲ့ ဓါတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ ေရတံခြန္ကိုု မ်က္စိနဲ႔ ပႆာဒ က်က် ရႈစား၊ ေရက်သံ တဝုုန္းဝုုန္းကိုုလဲ နားနဲ႔ ဖရန ပီတိ ေသာတဆင္ သာယာ လွပတဲ့ ရႈခင္း ေအးစိမ့္စိမ့္ ရာသီဥတုုနဲ႔ဆိုုေတာ့ သာယာမႈက 9 ေတာင္မကပါ ေပါ့ေလ။

ဆိုုင္ေလးက အနီးစခန္းနားက လမ္းခြဲေလးကေနဝင္လာရတာပါ။ ခ်မ္းေျမ့ရိပ္သာ ဝိပႆာနာေက်ာင္း ရွိတဲ့လမ္းပါပဲ။ ခုုေလာေလာဆယ္ေတာ့ လမ္းေလးက ေတာ္ေတာ္ ဆိုုးေနပါေသးတယ္။ သိုု႔ေသာ္လဲျပင္ေတာ့ျပင္ေနတယ္ လမ္းတေလ်ာက္ ေက်ာက္ေတြ ပံုုထားတာ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္ေလ။ အဝင္ေလးနားသာ နည္းနည္းေလး လမ္းဆိုုးတာပါ၊ အထဲဝင္လာေတာ့ လမ္းက ေကာင္းတယ္ မေျပာသာေပမယ့္ ျမန္မာျပည္က လမ္းဆိုုေတာ့ လဲ (ၾကိဳက္ၾကိဳက္မၾကိဳက္ၾကိဳက္လက္ခံရတဲ့ တျခားတျခားေသာ အရာမ်ားလိုုပဲ) လက္ခံနိုုင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေျပာတာကေတာ့ အဲ့လမ္းက ခင္းေနတာ လ ေပါက္ေနပါျပီ တဲ့ေလ။

ကဲ ခ်မ္းေျမ့ရိပ္သာ ဝိပႆာနာေက်ာင္းေဘးနားကေနျဖတ္ျပီးေတာ့ ကြန္ကရစ္ကုန္းေလး ကေနဆင္းျပီးရင္ေတာ့ ေရာက္ပါျပီ။ အနီးစခန္းနားက က်ေတာ္ ေတာင္ေပၚဆိုုေပမယ့္ လမ္းတေလ်ာက္ ေျမျပန္႔လိုုပဲ ခံစားရတာေလ။ အဲ့ကေလ လမ္းေဘးဖဲ့ဆင္းျပီး အထဲဝင္ လာေတာ့ ဓါတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ဆိုုတဲ့အတိုုင္းပဲ ခ်ိဳင့္ထဲမွာ ရွိတာကလား။ ေအာက္ဘက္ကိုု ေတာ္ေတာ္ေလးကိုု ျပန္နိမ့္ဆင္းဝင္လာရတယ္။

ဒီလိုုနဲ႔ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ ေရာက္ပါျပီ။ သူက ပုုဂၢလိက ပိုုင္ပါ။ ဝင္းနဲ႔ဘာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန ေဆာက္ထားျပီးေတာ့ ဝင္ေၾကးေကာက္ပါတယ္။ ဝင္းထဲ ဝင္ဝင္ခ်င္းကေတာ့ ကားပါခ္ကင္ပါ။ ကားရပ္ျပီးရင္ လာေရာက္ လည္ပတ္တဲ့သူေတြ အဆင္ေျပေစဖိုု႔ ကားပါတ္ခ္ကင္မွာပဲ ပတ္ပလစ္ခ္ တိြဳင္းလက္ ကေလးရွိပါတယ္။ ခရီးေဝးကေနလာခဲ့တဲ့ သူေတြအဖို႔တကယ္ကိုု အဆင္ေျပေစတာပါပဲ။

အဲ့ကေနမွ သည္ဗ်ဴးေပၚတက္တဲ့ အတက္ကေလးမွာ ဝင္ေၾကးေကာက္ပါတယ္။ တေယာက္ ၁၀၀၀ က်ပ္ပါတဲ့။ သည္ဗ်ဴးရက္စထရန္႔မွာ စားစရာစားရင္ ေပးထားသမွ် ဝင္ေၾကး ဘယ္နွေယာက္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ကူပြန္သေဘာမ်ိဳးပါ ျပန္နႈတ္ေပးပါတယ္။ ဥပမာ တီတိုု႔ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္လာေတာ့ ဝင္ေၾကးက ၂၀၀၀ စားတဲ့ထဲက က်သမွ်မွာ အဲ့ ၂၀၀၀ ကိုု ျပန္နႈတ္ေပးမယ္ အဲ့လိုုပါ။ ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သည္ဗ်ဴးကိုုလာ ျပီး ဆိုုင္မွာ ဝင္မစားၾကပဲ ဗ်ဴးၾကည့္ ဓါတ္ပံုုရိုုက္ျပီးပဲ ျပန္သြားၾကပံုုရပါတယ္။

သည္ဗ်ဴးကေန ဓါတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ ေရတံခြန္ (၃ ဆင့္ရွိတယ္ ေျပာပါတယ္ တီကေတာ့ ပင္ပန္းမယ့္ အလုုပ္ဆိုုဘာမွမလုုပ္ အိပ္တာနဲ႔ စားတာပဲ လုုပ္တာဆိုုေတာ့ မသြားပါဘူး) အဲ့အထိ ဆင္းခ်င္တယ္ဆိုုရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေရတံခြန္သြားတဲ့ ဝင္ေၾကးက သပ္သပ္ပါ တဲ့ ၂၀၀၀ ထပ္ေပးရပါမယ္တဲ့။ ေမးလိုုက္ေသးတယ္ လမ္းေတြဘာေတြ ေသခ်ာ လုုပ္ထား လိုု႔လားလိုု႔ ဝင္ေၾကးေတြ ဒီေလာက္ တျဖတ္တျဖတ္ ခဏခဏ ေကာက္ေနရေအာင္လိုု႔။ အမွန္ေတာ့ တီတိုု႔လိုု စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ေမးတတ္တဲ့ (ေယဘုုယ် အေျပာ ရစ္တတ္တဲ့ အမွန္ေတာ့ ကိုုယ္ေတြက ရစ္တာ မဟုုတ္ပါဘူး ေပးရတဲ့ တန္ဖိုုးအတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ ဆားဗစ္ ကိုုလိုုခ်င္တာပါ) ကပ္စ္စတမ္မာေတြက အဲ့လိုုေတြ ေမးရင္ သင့္ေတာ္တဲ့ အေျဖကိုု ဝန္ထမ္းေတြက မေပးနိုုင္ၾကပါဘူး။

အဲ့တာ အဲ့လိုု ေနရာေတြ လုုပ္ျပီး ဝင္ေၾကး ေကာက္ခ်င္ တဲ့ ပိုုင္ရွင္ေတြ လိုုတာပါ။ တကယ္ ဆိုု ေကာက္မယ္ဆိုုရင္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေသခ်ာ လုုပ္ျပီးေတာ့ ေကာက္ရင္ ဘယ္သူမွ မေျပာေနပါဘူးေနာ္။ အခုုလဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ လမ္းက အဲ့ေလာက္ မေကာင္း ပါဘူးတဲ့။ မေကာင္းရင္ ဘာလိုု႔ အဲ့ေလာက္ ပိုုက္ဆံေကာက္ေနရတာလဲ လိုု႔ဆိုုေတာ့ ေက်ာက္ေတာင္ေတြကိုု ေအာက္အထိ ေပါက္ေအာင္ လမ္းက ေတာ္ေတာ္ေလး ေဖာက္ ထားရလိုု႔ပါတဲ့။ ဒီလိုုေျဖရွင္းမႈကိုုေတာ့ လက္ခံပါတယ္။

တီက ေရတံခြန္ဆိုုရင္ နည္းနည္းေၾကာက္တယ္။ ငယ္ငယ္ က က်ိဳက္ထီးရိုုး ေက်ာက္ထပ္ ကိုု ေအာက္ေက်ာက္ထပ္အထိ လမ္းေလ်ာက္သြားဖူးေတာ့ အဲ့ကတည္းက မွတ္သြားပါ တယ္။ တခါ မန္းေလး ေအးရွားေဝါလ္ဂိတ္ ျပင္ဦးလြင္အတက္ အစနားက ေဒၚသီ သနွပ္ခါး နတ္နန္းေလး မေရာက္ခင္ေဘးကေန ခြဲထြက္ရတဲ့ ဒီးဒုုတ္ ေရျပာဆိုုလဲ ၁၂ ဆင့္ကိုု ေရာက္ ေတာ့မယ္ ေရာက္ေတာ့မယ္ နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ အလိမ္ အညာခံျပီး ေတာ္ေတာ္တက္ခဲ့ရဖူး ပါ တယ္။ အဲ့ကတည္းက ေရတံခြန္ဆိုု သိပ္သတိထားတယ္။ ပင္ပန္းဆင္းရဲမယ့္ အလုုပ္ေတြ ဘာမွ မလုုပ္ခ်င္ဘူး။ (ထားသခင္မေလးက ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက လက္ေက်ာ္မတင္း ေနလာရတာဆိုုေတာ့ ငဲငဲ)

လမ္းမွာ ခုုနက ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားလာတာရယ္ ခဏေန ေမျမိဳ႕ေရာက္ရင္ ထပ္စားဦးမွာနဲ႔မိုု႔ အမ်ားႀကီး မမွာျဖစ္ဘဲ သူငယ္ခ်င္း အၾကံျပဳတဲ့ ေဒသထြက္ေကာ္ဖီ တေယာက္တခြက္ရယ္၊ ငွက္ေပ်ာ္သီး ႏြားနိုု႔နဲ႔ ေဖ်ာ္ Milk Shake ရယ္ ခ်ိစ္ ဆင္းဒြတ္ရွ္ တပြဲရယ္ စားၾကပါတယ္။

သည္ဗ်ဴးမွာ သေဘာက်မိတာကေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ အက္တီက်ဴပါပဲ။ အင္မတန္ကိုု ရည္ရည္မြန္မြန္ရွိပါတယ္။ တခုုပဲ အျပင္မွာ မိုုးေတြရြာထားေတာ့ ခုုန္ေတြက စိုုေနတယ္။ သိုု႔ေသာ္ ဗ်ဴး လွလွ ျမင္ခ်င္ရင္ အျပင္မွာ ထိုုင္မွသာရမွာမိုု႔ (ဒီေလာက္ အေဝးႀကီး လာခဲ့ျပီး မွေတာ့လဲ အထဲမွာေတာ့ မထိုုင္ခ်င္ဘူးေလေနာ္) အျပင္မွာ ခုုန္ေသးေလး ခ်ေပးပါဆိုုေတာ့ အဆင္မေျပဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ခုုန္အပိုုမရွိတာေကာ ခ်ေပးလိုုက္ရင္ လမ္းပိတ္မွာ စိုုးတာ ေရာေပါ့။ သိုု႔ေသာ္ ေရတဝက္စိုုေနတဲ့ ခုုန္ေတြကိုု ေရသုုတ္ေပးလိုုက္ေတာ့ အဆင္ေျပသြား ပါတယ္။ ခုုနက ေျပာတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ အက္တီက်ဴ ေကာင္းၾကတယ္ဆိုုတာ အဆင္ေျပ ေအာင္ စီစဥ္ေပး ေနတဲ့ တေလ်ာက္လံုုးက အေျပာအဆိုု အမူအရာေတြကိုု ဆိုုလိုုတာပါ။ မ်က္နွာ တခ်က္ ပ်က္တာ မဲတာ မရွိပါဘူး။ စားသံုုးသူလဲ ေက်နပ္တာေပါ့။

ခုုေနာက္ပိုုင္းေတြ႔ေနရာတာေတြက ကပ္စ္တမ္မာ ဆားဗစ္ ညံ့ၾကတာပါ။ ဆိုု္င္ရီဗ်ဴးေတြ ေရးရင္ မေကာင္းတဲ့ ဆိုုင္ေတြအေၾကာင္းလဲ ေဝဖန္ခ်င္ပါေသးတယ္ သြားစားရမယ့္ ဆိုုင္မ်ိဳးမဟုုတ္ဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ့္ ဆိုုင္မ်ိဳးေပါ့။ အားေပးမွာလား???) 

ဆိုုင္က အင္တာနက္ ဝိုုင္ဖိုုင္လဲ ရွိပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ ထံုုးစံအတိုုင္း ဝိုုင္းဝိုုင္းလည္ေပါ့ေလ။ ကြကိုုယ္ပဲ တယ္လီေနာ ေလး ထုုတ္သံုုးလိုုက္ေတာ့မွ အဆင္ေျပေတာ့တယ္။

ေကာ္ဖီ တခြက္ကိုု ပံုုမွန္ ၂၀၀၀ ပါ။ တီတိုု႔က ခြက္ႀကီးေသာက္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ စီစဥ္ ေပးပါတယ္။ သူက Double မရွိေတာ့ ခြက္အႀကီးထဲ ထည့္ျပီး ၂ ခြက္စာ ေတာင္းလိုုက္ တာေပါ့။ Sandwich က တပြဲကိုု Cheese နဲ႔ ရိုုးရိုုး ကိုု တပြဲ ၄၀၀၀ ပါ။ Banana Milk Shake က တခြက္ ၃၅၀၀ ကေတာ့ ေစ်းအနည္းငယ္ႀကီးသလိုု ခံစားရပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ လဲသူ႔ေနရာ အျပင္အဆင္နဲ႔ ဆိုုရင္ ယူတဲ့ ေစ်းက တန္သလိုုပါပဲ။

ဆိုုင္မွာ စိတ္တိုုင္းမက်စရာတခုုေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုုင္နဲ႔ေတာ့ မဆိုုင္ေပမယ့္ ေပၚလစီ နဲ႔ ဆိုုင္တာေပါ့။ အေမရိကတိုု႔ ဥေရာပတိုု႔မွာဆိုု စားေသာက္ဆိုုင္ေကာင္းေကာင္းေတြက ကေလးေခၚခြင့္မရွိပါဘူး။ ဘာလိုု႔လဲဆိုုေတာ့ လာေရာက္စားသံုုးတဲ့သူေတြအတြက္ “ႀကီးစြာေသာ” စိတ္ အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ေစနိုုင္လိုု႔ပဲေလ။ တခ်ိဳ႕မိဘဆိုုတာေတြကလဲ ပိုုက္ဆံတတ္နိုုင္ လိုု႔ ကေလးေတြသာ တျပြတ္ေမြးထားတယ္ ဘယ္လိုုဆံုုးမရမွန္းမသိၾက၊ အဲ့ဒီလိုု ေဘာေက်ာ့ ကေလးေတြကလဲ အိမ္မွာ အလိုုလိုုက္ထားက်ေတာ့ ေျပာမနိုုင္ ဆိုုမနိုုင္ေတြျဖစ္၊ လူၾကားသူၾကားထဲသြားရင္ ဘယ္လိုုေနရမယ္ ထိုုင္ရမယ္ ဆိုုတာမ်ိဳးက ဆံုုးမထားျခင္းလဲမရွိ ဆံုုးမရေလာက္ေအာင္လဲအသိရွိပံုုမေပၚဆိုုေတာ့ကာ ဆိုုင္မွာ လာစားေသာက္ၾကေတာ့ ကေလးတသိုုက္ေခၚလာ၊ ေအာ္ဟစ္ဆူညံ၊ ကေလးဘာသာ ဘာဝ ဆူညံတာ သဘာဝက်တယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ ေခၚလာမယ္ဆိုု ကိုုယ့္ကေလးေၾကာင့္ သူမ်ား အေနွာက္အယွက္မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းနိုုင္ရမယ္ မထိန္းနိုုင္ရင္ အိမ္မွာ ထားခဲ့ သင့္တယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ အထက္က ေျပာခဲ့တာ အဆင့္ရွိတဲ့ စားေသာက္ဆိုုင္ေတြက နိုုင္ငံႀကီးေတြမွာ ကေလး ေခၚခြင့္မေပးဘူးဆိုုတာ ဆိုုင္ရဲ႕ စားသံုုးသူအေပၚထားတဲ့ ဂရုုစိုုက္မႈကိုုျပတဲ့ ေပၚလစီ ပါပဲ။ ဒါက စားေသာက္ဆိုုင္နဲ႔ ၾကံဳလိုု႔ေျပာတာပါ။ ေလယာဥ္ စီးတဲ့ အခါ ခရီးသြားတဲ့အခါ ဘတ္စ္ေတြေပၚမွာ ခဏခဏ ၾကံဳရပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ စိတ္တိုုင္းမက်တာ တခုုက ယင္ေကာင္ေတြ သိပ္မ်ားတာပါပဲ။ ယင္မမည္းႀကီး ေတြေတာင္လာပါတယ္။ ဖေယာင္းတိုုင္ေတာ့ ေတာင္းေတာ့ လာထြန္းေပးပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္လည္း ယင္ေကာင္ကိုု မတြန္းလွန္နိုုင္ပါဘူး။ အဲ့ေတာ့ သာယာေနေသာ အက္ေမာ စဖီးယားေလးက ယင္ေကာင္ေလး တလူလူ နဲ႔ေပါ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတာင္ မန္းေလး ကေန တက္လာရင္ လမ္းေပၚမွာ ေျပာျဖစ္ပါေသးတယ္။ ေမျမိဳ႕အျပင္က ဒီဇင္ဘာ ျခံ ဆိုုလဲ ယင္ေကာင္တေလာင္းေလာင္း နဲ႔ စားရတာေတာင္ ရြံပါတယ္။ တခါတခါ သြားစား ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လိုု႔ ယင္ေကာင္ေတြအေၾကာင္းေတြးမိရင္ သြားခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြား ပါတယ္။ ဆိုုင္ရွင္ေတြဒီကိစၥကိုု တခုုခုုေတာ့ လုုပ္သင့္ပါတယ္။

ျခံဳျပီးေျပာရင္ေတာ့ သည္ဗ်ဴးသည္ ရီဗ်ဴး တခုုတ္တရ လာေရးရေလာက္ေအာင္ေတာ့ ဗ်ဴးက တန္ပါတယ္။ တီ့ စာဘတ္ပိတ္သတ္ေတြလဲ ၾကံဳရင္ တခါေလာက္ေတာ့ ဝင္လည္ ၾကည့္သင့္တယ္ လိုု႔ ရက္ေကာမန္ လုုပ္ပါတယ္။

အားလံုုးကိုု စားေစခ်င္တဲ့
တီခ်မ္း