Sunday, February 26, 2012

ေမာင့္အတြက္ .....

ဒီတခါေတာ့ တေန႔က ေမာင့္အတြက္ စိတ္လိုုလက္ရ ခ်က္ေပးတဲ့ ဟင္းေလးေတြ တင္ေပးခ်င္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ဘာစိတ္ကူးေပါက္လဲေတာ့ မသိဘူး .....ေအာ္ မွတ္မိျပီ ေမာင္ သိပ္ေနမေကာင္းလိုု႔ အဲ့တာနဲ႔ ေမာင္ ၾကိဳက္တဲ့ ဟင္းေလးေတြ ခ်က္ေပးမယ္ လိုု႔ စဥ္းစားမိတာ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္မွာက ေမာင္ပဲ ခ်က္တာ ေဆးတာ ေလွ်ာ္
တာ ဖြတ္တာေတြ လုုပ္ပါတယ္။ အဲ့ေန႔ကေတာ့ ေမာင္လဲေနမေကာင္းတာနဲ႔ ကိုုယ္လဲ စိတ္လိုုလက္ရရွိတာနဲ႔ လုုပ္ ေပးျဖစ္တာေပါ့။ ေမာင္ကလဲ ေျပာလိုု႔ ေျပာတာ မဟုုတ္ဘူး ကိုုယ္ခ်က္ကိုု ပိုုၾကိဳက္ပါသတဲ့။ ခ်စ္လိုုက္ၾကတာ
ေနာ္ သူမ်ား လင္မယားေတြမ်ား။

ေမာင္က ယူနန္စတိုုင္လ္ ဝက္သားမုုန္ညွင္းခ်ဥ္ေၾကာ္ကိုု သိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္။ ဒီက တရုုတ္ဆိုုင္ေတြမွာ သြားစားၾက တိုုင္းေမာင္က အဲ့တာ နဲ႔ မာလာငါး ကိုုအျမဲ မွာပါတယ္။ အဲ့တာနဲ႔ ဝက္သားမုုန္ညွင္းခ်ဥ္ေလး ေၾကာ္ေပးမယ္ ဆိုုျပီး
ေတာ့ အိမ္မွာလဲ ဝယ္လာတဲ့ ဝက္သား ေတာက္ေတာက္စင္းေတြရွိေနတာနဲ႔ မုုန္ညွင္းခ်ဥ္ ရွာေတာ့ အိမ္မွာ အသင့္ ရွိတာက မုုန္႔ညွင္းခ်ဥ္ အခ်ိဳခ်ဥ္ျဖစ္ေနတယ္။ ရွမ္းမုုန္ညွင္းခ်ဥ္က အခ်ိဳနဲ႔အခ်ဥ္ နွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ အမွန္က ဝက္သား နဲ႔ ေၾကာ္မယ္ဆိုုရင္ေတာ့ အခ်ဥ္က ပိုုေကာင္းပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ အိမ္မွာ ရွိတာပဲေပါ့ေနာ္။ အရင္ကလဲအေမေၾကာ္ တာကိုု တခါတင္ဖူးပါတယ္။ ဒီမွာ ပါ။ ခုုေတာ့ ဟင္းခ်က္ ဘေလာခ္ အတြက္ ပိုုစ့္ေတြ ျပန္ ေအာ္ဂနိုုက္ဇ္ လုုပ္ေနရ တာနဲ႔ ျပန္တင္လိုုက္တယ္ေနာ္။ ကဲ ခ်က္မယ့္ ဟာေတြကိုု ၾကည့္ရေအာင္....





ဝက္သား ေတာက္ေတာက္စင္းကိုု ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ ပဲငံျပာရည္အၾကည္ ေကာ္မႈန္႔စတာေတြနဲ႔ နယ္ျပီး နွပ္ထားပါေနာ္
ျပီးေတာ့ ထည့္ေၾကာ္မယ့္ မုုန္ညွင္းခ်ဥ္ကိုုလဲေတာက္ေတာက္စင္းထားေပးပါ။





ငရုုတ္သီးေျခာက္ကိုု ေရေဆးျပီး အညွာ ေျခြထားပါ။ခရမ္းခ်ဥ္သီး နွစ္လံုုးေလာက္ကိုု ေလးစိတ္လွီးထားပါ။
ေနာက္ထပ္လိုုမွာကေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴ နည္းနည္းပါ ဓါးျပားရိုုက္ရင္ ရိုုက္ထား မဟုုတ္ရင္လဲ စိတ္စိတ္ေလး လွီး ထားပါ။ ကဲျပင္စရာရွိတာေတြျပင္ထားျပီးရင္ေတာ့ ေၾကာ္ပါမယ္။ စလိုုက္ၾကရေအာင္ေနာ္....





အိုုးထဲကိုု ဆီထည့္ျပီးတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္တည္း ၾကက္သြန္ျဖဴ နဲ႔ ငရုုတ္သီးေျခာက္ကိုု အရင္ေၾကာ္ပါေနာ္။ ငရုုတ္သီးက ဆီပူလာတာနဲ႔ တူတူ ေမႊးလာပါမယ္။ ငရုုတ္သီးေျခာက္ကိုု ဆီပူလာမွ ထည့္ရင္ တူးသြားတတ္လိုု႔ သတိထားပါေနာ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ ငရုုတ္သီး ရျပီ ေမႊးလာျပီဆိုုရင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ထည့္ပါ။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြကိုု နည္းနည္းႏြမ္းတဲ့ အထိ ေၾကာ္ေပးပါေနာ္။





ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြႏြမ္းျပီဆိုုရင္ေတာ့ ဝက္သား ခုုနက နယ္ျပီး နွပ္ထားတာကိုုထည့္ပါ။ ျပီးေတာ့ ဒယ္ျပား နဲ႔ ေခ်ေပး ပါေနာ္။ တီကေတာ့ မကပ္တဲ့ အိုုးသံုုးလိုု႔ သစ္သား ေယာင္းမဲ႔ ေမႊပါတယ္။ ဝက္သား ရျပီဆိုုရင္မုုန္ညွင္းခ်ဥ္
ေတာက္ေတာက္စင္းထားတာကိုု ထည့္ပါေနာ္။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆား အခ်ိဳ မႈန္႔ နည္းနည္းထည့္ပါ ျပီးရင္ အိုုးမခ်ခင္
ေနာက္ျပီးေတာ့ သၾကားေလးကိုု လက္ဖဝါးထဲ စဥ္းငယ္ခန္႔ထည့္ျပီးေတာ့ ျဖဴး ခ်လိုုက္ပါေနာ္။ အသားမက်က္မွာ စိုုးရင္ ေရနည္းနည္းေလး ထည့္ေပးပါ။ ေရခမ္းသြားရင္ေတာ့ အရသာျမည္းၾကည့္ျပီး အိုုေကရင္ ခ်လိုု႔ရပါျပီေနာ္။





ကဲ ေမာင့္အၾကိဳက္ အရသာရွိတဲ့ အိုုအီရွိ ဝက္သားမုုန္ညွင္းခ်ဥ္ေၾကာ္တပြဲရျပီေပါ့။
ကဲ အသားဟင္းတပြဲေတာ့ ရျပီဆိုုေတာ့ အရြက္ေၾကာ္ေလးတခုုလဲ လုုပ္ေပးအံုုးမွပါပဲေနာ္။ ေရခဲေသတၱာထဲၾကည့္
လိုုက္ေတာ့ ေဂၚဖီထုုပ္ေသးေသးေလးေတြ ေတြ႔ပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ အျမန္ပဲ ထက္ျခမ္းလွီးျပီးေတာ့ ခရုုဆီေလးနဲ႔ အျမန္ေၾကာ္ေပးလိုုက္ပါတယ္။ ထက္ျခမ္းျခမ္း ေရေဆးျပီး စစ္ထားပါ။ ၾကက္သြန္ျဖဴေလးေတြကိုုလဲ ဓါးျပားရိုုက္ ထားမယ္ေနာ္။ ေနာက္ တရုုတ္နည္းနဲ႔ ေၾကာ္မွာဆိုုေတာ့ ငရုုတ္သီးကိုုလဲ နည္းနည္းထည့္ပါမယ္။ ခုုနလိုုပဲ ငရုုတ္ သီးေျခာက္နဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴ ကိုု အရင္ေၾကာ္ပါ ေမႊးလာရင္ တခါတည္း ေဘဘီ ေဂၚဖီေလးေတြ ထည့္လိုုက္ပါ။ ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ ထည့္ ျပီးေတာ့ က်က္ခါနီးရင္ ခရုုဆီနည္းနည္ ထည့္လိုုက္ရင္ ရျပီေပါ့ေနာ္။





တခုုသတိထားရမွာက အစိမ္းေၾကာ္ကိုု မီးျပင္းျပင္းနဲ႔ ခဏေလးပဲ ေၾကာ္ပါ ၾကာၾကာေၾကာ္ရင္ အရြက္ႏြမ္းျပီး စားမ
ေကာင္းပါဘူးေနာ္။ ျမင္ဘူးတယ္မွလား ေဟာင္ေကာင္စားဖိုုမႈးေတြ ေၾကာ္တာေလ ရႊီးရႊီးရႊမ္းရႊမ္း ဆိုုျပီးေတာ့ မီး
ျပင္းျပင္းနဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေၾကာ္ခ်လိုုက္ဖိုု႔ပါပဲ။ ဒီမွာလဲ အရင္က တခါ ေဘဘီ ေဂၚဖီကိုု မိႈနဲ႔ ေၾကာ္ဖူးပါေသးတယ္ေနာ္။





ကဲ အရြက္ေၾကာ္ ပူပူေလးလဲရပါျပီေနာ္။ အရြက္ေၾကာ္ နဲ႔ ဝက္သားနဲ႔ ဆိုုေတာ့ အအီေျပေအာင္ ေမာင့္အတြက္ ဘိတ္ခ်ဥ္ေလးလဲ လုုပ္ေပးပါအံုုးမယ္။ ေမာင္က အခ်ဥ္ေတြအစပ္ေတြ ၾကိဳက္တယ္ေလေနာ္။ ျပီးေတာ့ ေဘဘီ
ေဂၚဖီ က ဘိတ္ခ်ဥ္နဲ႔ သိပ္လိုုက္တယ္။ မစားဘူးရင္ လုုပ္စားၾကည့္ၾက။





ဘိတ္ခ်ဥ္ကေတာ့ လြယ္လြန္းပါတယ္ သိုု႔ေသာ္ လြယ္တိုုင္းလဲ အစပ္အဟပ္ေကာင္းမွ အရသာရွိတာေနာ္။ လြယ္တိုုင္း ေကာင္းတာမဟုုတ္ဘူး။ လုုပ္ရတာကေတာ့ မခက္ပါဘူး ၾကက္သြန္ျဖဴ ကိုု အကြင္းေလးေတြပါးပါးရ
ေအာင္လွီး ငရုုတ္သီးစိမ္း ကိုု ညက္ညက္ေလးရေအာင္ ဓါးနဲ႔ ေတာက္ေတာက္စင္း ျပီးေတာ့ ပန္းကန္လံုုးထဲ ေရာ ထည့္ ပဲငံျပာရည္အၾကည္ေလး စမ္း သံပရာသီးေလး ညွစ္ ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ နည္းနည္းထည့္လိုုက္ရင္ အရသာ ရွိတဲ့ ဘိတ္ခ်ဥ္ ရတာေပါ့။ ျပီးေတာ့ ေဘဘီ ေဂၚဖီေလးကိုု ဘိတ္ခ်ဥ္ေလးနဲ႔ တိုု႔တိုု႔ ျပီးစားရင္ စူပါရွယ္ပါပဲေနာ္။

ေအာ္ ေမ့ေတာ့မလိုု႔ ေမာင္က အဲ့ေန႔က အရမ္းစားေကာင္းတယ္ဆိုုျပီး စားတာ ထမင္း ၃ ပန္းကန္ေတာင္ကုုန္ တယ္။ ေက်နပ္တယ္ေအ။





ဒါေလးကေတာ့ တေန႔က ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ တံုုးက အမွတ္တရ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေမာင္ေပးတဲ့ စတားဘတ္ခ္ က ေကာ္ဖီနွပ္တဲ့ အိုုးနဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္း နွပ္ေသာက္ပါတယ္။ ေရေႏြးကိုု ပီပီသသ ေသာက္ခ်င္တဲ့ အတြက္ ခဏခဏသြားစားလိုု႔ လက္ေဆာင္ရတဲ့ ဖူဂ်ီ ဂ်ပန္ဆိုုင္က ေၾကြခြက္ေလးနဲ႔ ေသာက္ပါမယ္။ ေရေႏြးက
ေတာ့ လစ္ပ္တန္ပါပဲ။ အထုုပ္က ဂ်ပန္ ဂရင္းတီးပါ မေသာက္ျဖစ္ဘူးေနာက္ တေခါက္မွ ေသာက္မယ္။





ခြက္တံဆိပ္ ကိုုၾကည့္ပါ။ သူက ပိုုမိုုက္တယ္ ေၾကြ စစ္စစ္ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အပူထိန္းေပးတာေကာ အေအးမျမန္ တာေကာ မဲတာကေတာ့ ေရေႏြးက ျပင္းသြားလိုု႔ပါ လစ္ပ္တန္ တထုုပ္ကိုု ေရ တလီတာေတာင္ မဲပါေသးတယ္။ ေျပာရအံုုးမယ္ ေမာင္ကေရေႏြးမေသာက္ဘူး ေသာက္ခဲတယ္။ ကိုုယ္တေယာက္ပဲ ေသာက္ရတာ
အဲ့တာနဲ႔ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ခ်ဳပ္ပါေလေရာ္။ ကဲ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲေနာ္ ေတာ္ျပီ။ ေဘဘီ ေဂၚဖီေလးကိုု ဘိတ္ခ်ဥ္ေလးနဲ႔ စားၾကည့္ဖိုု႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္။

A Chen
3:07PM
Sunday
26th Feb 2012
Phavina Service Apartment
Rayong
THAILAND

Saturday, February 25, 2012

တက္ပမ္းေနျပီ

ေမာလွပါျပီေလ။ ဘဝကိုု ဒီေလာက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ရုုန္းကန္ရတာ၊ တေန႔တေန႔ ဘာအတြက္လဲလိုု႔ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္ ခုုတေလာ မၾကာခဏ ေမးမိေနတဲ့ ေမးခြန္းတခုုေပါ့။

ကိုုယ္တိုု႔ေတြ ေန႔တဓူဝ စားဖိုု႔အတြက္၊ အမိုုးအကာ (ေနဖိုု႔အတြက္)၊ ဝတ္ဖိုု႔ အတြက္ စတဲ့ အေျခခံ စားဝတ္ေနေရး အျပင္ တျခား အပိုု လိုုခ်င္တာေတြအတြက္ တေန႔တေန႔ ေငြေနာက္ကိုု လိုုက္ေနရပါတယ္။ ကိုုယ့္ကိုုပဲ ၾကည့္၊ နိုုင္ငံရပ္ျခားမွာ မိကြဲ သူငယ္ခ်င္းကြဲ လာေနရတယ္။ ျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့ အလုုပ္ထက္ ေငြကပဲ အဓိက ျဖစ္ေနတယ္။ အမွန္အတိုုင္းေျပာရရင္ လုုပ္ငန္းက လက္ရွိရံုုးမွာေတာ့ ဒီ့ထက္ ပိုုတိုုးတက္ဖိုု႔ မရွိေတာ့ဘူး။ အဲ့တာအျပင္ လက္ရွိ လုုပ္ေနရတဲ့ အလုုပ္ေတြက တနွစ္နဲ႔ တနွစ္ ပံုုစံ တူခ်ည္းပဲ၊ လုုပ္ငန္း သဘာဝ အရ စိန္ေခၚမႈ မရွိေတာ့ဘူး။ ပုုဂၢလ အေနနဲ႔လဲ တိုုးတက္ဖိုု႔ မရွိေတာ့ သလိုု အသစ္ သင္ယူမႈလဲ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုုယ့္ မျပစ္ခြာနိုုင္ေသးဘူး။ ကိုုယ့္ ဝင္ေငြ ကိုု မီခိုုေနတဲ့ မိသားစုုေတြအတြက္၊ ကိုုယ့္ လိုုအင္ေတြအတြက္ ကိုုယ္ ဖက္တြယ္ထားရတယ္။ အဲ့ေတာ့ ဘာျဖစ္လာသလဲ ဘဝ က ပိုုပိုု ေမာလ်လာတယ္။ ခုုေတာ့ တေန႔ တေန႔ အလုုပ္ ကေန အိမ္ျပန္တဲ့ အခါႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္ ဆိုုတဲ့ စကားအသံုုးအနႈန္းရဲ႕ အဓိပၺါယ္ ကိုု ပိုုမိုု နားလည္ ခံစားနိုုင္လာခဲ့ျပီ။

အိပ္မက္ေတြလား ကိုုယ့္မွာ ရွိတာေပါ့။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ဆိုုတာ ထက္ အိပ္မက္ လိုု႔ပဲ ကိုုယ္က နာမည္ တပ္ခ်င္ပါ တယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုုတာက ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ရမယ့္ အခ်ိန္ကာလ တခုုရွိမယ္၊ အေကာင္အထည္ ေဖာ္နိုုင္ ဖိုု႔ လံုုလလဲ လိုုတယ္။ ကိုုယ္ကေတာ့ ျဖစ္ခ်င္စိတ္ပဲ ရွိတာ ဇြဲ မရွိခဲ့ဘူး။ ျဖစ္ခ်င္လဲျဖစ္ မျဖစ္လာရင္လဲ က်ရာေနရာ မွာ အရုုပ္ထင္ေအာင္ ေနခဲ့တယ္။

ငယ္ငယ္က အဆိုု ဝါသနာပါတဲ့ အတြက္ ဝတၳဳေတြ ဘတ္ျပီးေတာ့ အထဲက ဇာတ္ေကာင္လိုု စားေသာက္ဆိုုင္ တခုု ခုုမွာ သီခ်င္းဆိုုတဲ့ လူတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူးတယ္။ တေန႔လံုုး အိပ္၊ စာအုုပ္ေတြဘတ္၊ စားခ်င္တာကိုု စားခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွ စား၊ ထခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွ ထ၊ အထိန္းအကြပ္မရွိတာ မ်ိဳးမဟုုတ္ဘဲနဲ႔ လြတ္လပ္မႈ ရွိတဲ့ ဘဝမ်ိဳး လိုုခ်င္ခဲ့ဖူး တယ္။ ညေနဘက္က်ေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုုင္လိုုမ်ိဳးမွာ ဂစ္တာေလးတီးျပီး သီခ်င္းဆိုု သံုုးေလာက္ယံုု လစာေလာက္နဲ႔ အသက္ရႈတာထက္ အသက္ရွင္တာ ကိုု ပိုုလိုုခ်င္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေလ အိပ္မက္ ရဲရဲမက္ခဲ့တာ
ေပါ့။ ဘဝ က ဘယ္ေလာက္ ရုုန္းကန္ရတယ္ မြန္းၾကပ္မႈေတြဘယ္ေလာက္မ်ားတယ္ ဆိုုတာ ဘာဆိုု ဘာမွ မသိခဲ့ အရာရာ ေပါ့ေပါ့ေတြး ေပါ့ေပါ့ေန ခဲ့တာ။

ခုုေတာ့လဲ ဘဝ က အရာရာ ေမာပန္းမြန္းၾကပ္လွခ်ည့္ရဲ႕ လိုု႔ မညည္းခ်င္ေပမယ့္ ကိုုယ္ထြက္ေျပးခ်င္တယ္။ လံုုးလံုုး
ေတာ့ လြတ္နိုုင္မွာ မဟုုတ္ေပမယ့္ ကိုုယ္ျဖစ္ေအာင္ လုုပ္မယ္။ အနည္းဆံုုး ၾကိဳးစားမယ္။ ကိုုယ္မလုုပ္ခ်င္တာေတြ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုု ေငြအတြက္ေတာင္ျဖစ္ေအာင္ ကိုုယ္ၾကိဳးစားခဲ့ ဖူးတာပဲ။ ကိုုယ္ လုုပ္ခ်င္တာ ျဖစ္ခ်င္တာ အတြက္ ဘာ့ေၾကာင့္ မၾကိဳးစားနိုုင္ရမွာလဲေနာ္။

ခုုေတာ့ ကိုုယ္ဆံုုးျဖတ္လိုုက္ျပီ။ အလုုပ္ထြက္မယ္။ အိပ္မက္ေနာက္ကိုု လိုုက္မယ္။ တနွစ္ေလာက္ေတာ့ အနည္း
ဆံုုးေပါ့။ ျဖစ္မလာေတာ့ေကာ ဘာအေရးလဲ တနွစ္လိုု႔ ကိုုယ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ကုုန္သြားရင္ အလုုပ္ျပန္ရွာ မွာေပါ့။ ကိုုယ္ ရည္မွန္းထားတာေတြျဖစ္မလာေတာ့လဲ တနွစ္ ကိုုယ္နားရမယ္၊ စာအုုပ္ေတြ ကိုု တဝႀကီး ဘတ္ဖိုု႔
အခ်ိန္ရမယ္။ ေအးေအး လူလူ နားရမယ္ စားခ်င္တာေတြ ခ်က္စားမယ္။

ကိုုယ္နားမယ္။ တကယ္ေျပာတာ။ ေမာင္ကေျပာတယ္ နားတဲ့ ေမာင္ရွာ (လွ်ာ) ေကြ်းမယ္တဲ့။

A Chen
4:39PM
Saturday
25th Feb 2012
Phavina Hotel,
Rayong, THAILAND

Friday, February 24, 2012

ဘန္ေကာက္ ခ်မ္းခ်မ္း နန္းႀကီးသုုပ္

ကဲ ေနာက္ထပ္ တခုုခုု လုုပ္စားၾကဖိုု႔အခ်ိန္က်ေရာက္လိုု႔ လာျပန္ပါျပီ။ ဒီတခါေတာ့ တေန႔က လုုပ္စားမယ္လိုု႔ ေျပာ ထားတဲ့ နန္းႀကီးသုုပ္ပါပဲ။ အရင္ကလဲ တခါ လုုပ္စားဖူးပါတယ္။ မဘတ္ဖူးေသးသူမ်ား ဒီမွာ ျပန္ဘတ္ပါေနာ္။

ဒီလိုုပဲ တေန႔တေန႔ တခုုျပီးတခုု လုုပ္စားရင္းနဲ႔မွ ျမန္မာ အစားအစာေတြက လုုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္လြယ္တာပဲ လိုု႔ သတိထားမိပါတယ္။ ျမန္မာဟင္း မုုန္႔ အသုုပ္ ဘာဘာညာညာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အဓိက မိန္းက ၾကက္သြန္
ျဖဴနီ ဆီခ်က္ပါပဲ။ ကိုုယ္လဲ ဒီမွာ လာအလုုပ္မလုုပ္ခင္က ဘာမွ မတတ္ပါဘူး။ အိမ္မွာက အခန္႔သားေနရတာပါ
ေျခေမႊးလက္ေမႊးမေျပာနဲ႔ဘာေမႊးမွ မီးမေလာင္ဖူးပါဘူး။ ေရေတာင္ အိမ္ေဖာ္ ခပ္ေပးတာ ေသာက္တာပါ။ ခုုေတာ့ လင္လဲ ရေကာ အကုုန္ လုုပ္ရေတာ့တာပဲ။ အိမ္ေထာင္မႈ ဘုုရားတည္ မွလား အိမ္ေထာင္က်တယ္ ဆိုုတာ တကယ္ေတာ့ အိမ္ေဖာ္ျဖစ္တာပါပဲ။ ဒါေတာင္ ကိုုယ္က လင္ကိုု နိုုင္ေပလိုု႔မဟုုတ္လိုု႔ကေတာ့ .........ဟြင္းဟြင္း..
ခုုေတာ့လဲလုုပ္ရင္းလုုပ္ရင္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ တတ္ကြ်မ္းလာလိုု႔ စာဘတ္သူေတြ ကေတာင္ တီခ်မ္း ဟင္းခ်က္စာအုုပ္ ထုုတ္ပါလားလိုု႔ေတာင္ ေျပာလာၾကတဲ့ အဆင့္ကိုုေရာက္ေနျပီေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ တီခ်မ္း ယံုုလဲယံုုၾကည္ က်င့္လဲ က်င့္သံုုးတဲ့ မိုုတိုု ေနာက္တခုုက ဘာလဲဆိုုေတာ့ “ဘယ္သူမွ ေမြးကတည္းက မတတ္လာဘူး” ဘာမဆိုု ေလ့လာ ခ်င္တဲ့စိတ္ သင္ယူခ်င္တဲ့ စိတ္သာရွိပါေစ ျဖစ္ရမယ္ လုုပ္နိုုင္ရမယ္ ဟစ္တလာဆိုုတဲ့ ငပုုကေလး ေျပာတဲ့ အတိုုင္း ပဲ မျဖစ္နိုုင္တာ ဘာမွ မရွိ မျဖစ္ေသးတာပဲ ရွိမယ္။ အဲ့ေတာ့ စာဘတ္သူ ေတြလဲ လုုပ္ခ်င္တာရွိရင္ ျဖစ္ေအာင္လုုပ္
........

ကဲ စကားေတြလဲမ်ားျပီးျပီ ဆိုုေတာ့ စခ်က္လိုုက္ၾကရေအာင္ေနာ္......





နန္းႀကီးသုုပ္မွာ အဓိကကေတာ့ တီထင္တာ ပဲမႈန္႔ နဲ႔ အသားဟင္းပါ။ ဒီတခါေတာ့ ေမာင္လဲ စားလိုု႔ ရေအာင္လိုု႔ နန္းႀကီးသုုပ္ကိုု ၾကက္သားနဲ႔ မခ်က္ဘဲ ဝက္သားနဲ႔ ခ်က္ၾကည့္ပါတယ္။ ထံုုးစံအတိုုင္း အရည္ၾကည္ ဟင္းခ်ိဳ တအိုုး ကိုု ဝက္နံရိုုးနဲ႔ တည္ထားလိုုက္ပါတယ္။ အရည္ပိုုခ်ိဳေအာင္ အရိုုးၾကမ္း လဲ ထည့္လိုုက္တယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ နံရိုုး ကိုု အသားေလးေတြႏႊင္လိုုက္တယ္ ဟင္းအနွစ္ခ်က္ရေအာင္လိုု႔....ျပီးေတာ့ ဝက္သား ကီလိုုစိတ္သားေလာက္ကိုု အရည္ထဲမွာပဲ ထည့္ျပဳတ္ထားတယ္။ ျပီးေတာ့ အသားတံုုးကိုု အမွ်င္ေလးေတြ ျဖစ္ေအာင္ႏႊင္ထားလိုုက္ပါတယ္။ အသားႏႊင္ထားတဲ့ ပံုုကိုု ရိုုက္ဖိုု႔ ေမ့သြားတယ္။ ေအာက္က ခ်က္တဲ့ အိုုးထဲမွာ ၾကည့္လိုုက္ပါ။ တခ်ိဳ႕ကလဲ ဝက္သား ကိုုတံုုးျပီး ခ်က္လဲရတယ္။ တီကေတာ့ ျပဳတ္ျပီးႏႊင္တာကိုု ပိုုၾကိဳက္လိုု႔ အေခ်ာင္းေခ်ာင္းေလးေတြျဖစ္လိုု႔ေလ။





ကဲ ခ်က္ပါမယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴနီကိုု လိုုသေလာက္ ၾကိတ္ထားပါ။ ဆီပူလာရင္ ၾကက္သြန္ျဖဴနီ ထည့္၊ အေရာင္တင္ မႈန္႔ နႏြင္းမႈန္႔ထည့္ ၾကက္သြန္ျဖဴနီ က်က္ရင္ အသားေလးေတြထည့္ ျပီးေတာ့ ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ထည့္ ျပီးေတာ့ ခဏ
ေမႊေပးပါ။ အသားေတြ က်က္ေလာက္ျပီဆိုုရင္ ခုုနက အရိုုးျပဳတ္ဟင္းရည္ နည္းနည္းထည့္လိုုက္ပါ။ ျပီးရင္ ဆီပ်ံ လာတဲ့အထိတည္ေပးပါ။ ဆီေလး နည္းနည္းပိုုထည့္ပါေနာ္ အသုုပ္နယ္တဲ့အခါ ပိုုထည့္ရေအာင္လိုု႔။ ပံုုကိုုၾကည့္။





တျခားျပင္ဆင္စရာရွိတာေလးေတြလဲ ျပင္ထားရေအာင္ပါေနာ္။ တခ်ိဳ႕က အခ်ဥ္ကိုု မန္က်ည္းရည္ေလးနဲ႔ စားခ်င္
တယ္ဆိုုလိုု႔ မန္က်ည္းရည္ေလးလဲ ျပင္ထားေပးပါတယ္။ တီကေတာ့ သံပရာသီးနဲ႔ ပိုုၾကိဳက္တယ္ အခ်ဥ္ခ်င္းတူတူ ပိုုေမႊးလိုု႔ တခ်ိဳ႕အသုုပ္ေတြက မန္က်ည္းရည္နဲ႔ လိုုက္ေပမယ့္ နန္းႀကီးသုုပ္ တိုု႔ ဝက္သားခ်ဥ္သုုပ္တိုု႔ကေတာ့ သံပရာသီးနဲ႔ မွလိုုက္တယ္ထင္ပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္လဲ လူတကိုုယ္ အၾကိဳက္တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့အတြက္ နွစ္မ်ိဳးလံုုး ျပင္ေပး
ထားတာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ ၾကိဳက္တဲ့သူေတြ ထည့္စားလိုု႔ ရေအာင္ ၾကက္သြန္နီကိုုလဲအကြင္းေလးေတြ လွီးေပး ထားပါတယ္။ မွတ္ခ်က္ တီကေတာ့ နန္းႀကီးသုုပ္ထဲမွာ ၾကက္သြန္ထည့္သုုပ္တာ “လံုုးဝ” မၾကိဳက္ပါ။





ဒါကေတာ့ တေန႔က စာဘတ္သူတေယာက္က အရင္ မႏၲေလးသြားတံုုးက စားတဲ့ နန္းႀကီးသုုပ္ ပိုုစ့္မွာ ကြန္မန္႔ လာေရးတာနဲ႔ ျပန္ၾကည့္တာ သူတိုု႔က ငါးဖယ္လံုုးေလးေတြ ထည့္တာေတြ႔ပါတယ္ (မွတ္ခ်က္ တီက ငါးဖယ္ ကိုုအဲ့လိုု လံုုးတာလဲ မၾကိဳက္ပါဘူး) အဲ့ေတာ့ ဝက္သားလံုုးထည့္ပါတယ္။ ဘာထည့္ရမယ္ ဘာမထည့္ရဘူး စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း မရွိဘူးေလေနာ္ ၾကိဳက္တာသာထည့္။ လိုုလွ်င္ၾကံဆ.......ဘာျဖစ္လဲပရိတ္သတ္ႀကီး......... (မိုုက္ကိုု ပရိတ္သတ္ ဘက္လွည့္လိုုက္တယ္ ျပီးေတာ့ ေရတခြက္ေျပးေသာက္တယ္)





အခုု ဒီမွာ (ထိုုင္း) က နန္းႀကီးဖတ္ ကိုုဖရက္ရွ္ မရလိုု႔ က်ိဳင္းတံုုဘက္က ရွမ္းေခါက္ ျမီးရွည္ေျခာက္ကိုု ေရစိမ္ထား၊
ျပီးေတာ့ ျပဳတ္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ျပဳတ္ရပါတယ္။ သူကေတာ္ေတာ္မာတာကိုုး။ အရင္တခါ လုုပ္စားတံုုးကလဲ နန္းႀကီးဖတ္မရလိုု႔ ဗီယက္နမ္ ေခါက္ဆြဲ “ဖာ” (English လိုု ဘုုိသံနဲ႔ FUR လိုု႔ ထြက္ပါ ျမန္မာသံပီပီသသ မထြက္ ပါနဲ႔) နဲ႔လုုပ္စားရပါတယ္။ ျပဳတ္ျပီးလိုု႔ နန္းဖတ္ေတြ ရျပီဆိုုရင္ ေရေအးေလးနဲ႔ ေဆးျပီး စစ္ထားပါ။





ဘဲဥအစားၾကက္ဥပဲ ျပဳတ္လိုုက္တယ္ေနာ္ ေနာက္ျပီးေတာ့ ခြာျပီး ေသးေသးေလးေတြလွီးထားပါ။ ထည့္နယ္လဲ ရတယ္ ျဖဴးျပီးစားလဲရတယ္ တီကေတာ့ ထည့္လဲနယ္မယ္ ျဖဴးျပီးလဲ စားမယ္။





ဒါကေတာ့ ပြဲျပင္ခါနီးပါ။ ခုုနက ၾကိဳျပင္ထားတဲ့ ၾကက္သြန္နီ အကြင္းႀကီးလွီး၊ မန္က်ည္းရည္ ဝက္သားလံုုးျပဳတ္တိုု႔ အျပင္ ပဲမႈန္႔အက်က္မႈန္႔၊ ငံျပာရည္၊ ေနာက္ မနက္က နံရိုုးကေန ခြာထားတဲ့ ဝက္သား (ျဖဴးစားဖိုု႔ပါ) ဆီခ်က္၊ ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ ငရုုတ္သီး အက်က္မႈန္႔၊ နံနံပင္စတာေတြ လိုုပါမယ္။ မုုန္႔ကြ်တ္ေၾကာ္ကိုုေတာ့ ေမာင္လဲမၾကိဳက္ ကိုုယ္လဲ မၾကိဳက္သလိုု အလြယ္လဲ မရွိတာနဲ႔ မထည့္ေတာ့ပါဘူး။ သူက တကယ္ေတာ့လဲလွပဲလွတာ အရသာလဲမရွိဘူး။ တကယ္လိုု႔ အဲ့လိုု ထည့္စားမယ္ ဆိုုရင္ ကိုုယ္ကေတာ့ မုုန္႔ကြ်တ္အစား တိုုဟူးေျခာက္ျပား ေၾကာ္လိုုပဲ ထည့္ခ်င္ တယ္။





ဒါေလးကေတာ့ ပြဲလွလွေလးျပင္ထားတာပါ။ တီက သံပရာသီးနဲ႔ ျပင္ပါတယ္ ၾကက္သြန္နီကြင္းေတြက ပံုုရိုုက္ရင္ လွေအာင္ထည့္ထားတာပါ နယ္ေတာ့ ျပန္ဖယ္လိုုက္ပါတယ္။ ေဘးကေတာ့ မနက္က နံရိုုးျပဳတ္ထားတဲ့ ဟင္းရည္ ကိုု နံနံပင္ ခပ္ထားတာပါ။ ကဲ ေတြ႔လား ဝက္သားလံုုးေလးေတြကိုုလဲ တဝက္အရြယ္တံုုးေလးေတြ ညွပ္လိုုက္၊ ၾကက္ဥျပဳတ္ေလးေတြထည့္၊ အသားမ်ားမ်ားထည့္ ဆိုုင္ေရာင္းတမ္း မဟုုတ္ဘဲ အိမ္လုုပ္စား ျဖစ္တဲ့ အတြက္ စိတ္ ၾကိဳက္သာ ထည့္ပါေနာ္။ အားမနာပါနဲ႔။ အသားမ်ားေလး စားေကာင္းေလ။ ဆီေလးလဲ ရႊဲပါေစေနာ္။





ဒါကေတာ့ နယ္ျပီးဖတ္ျပီးသား ပံုုေပါ့။ အရမ္းအရမ္းကိုု စားေကာင္းပါတယ္။ အိုုအီရွိ၊ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ။ မစားရတာၾကာလိုု႔ ထင္တယ္ ေတာ္ေတာ့္ ကိုုေကာင္းတယ္။ တီလဲ စားလိုုက္တာ အားရပါးရ နွစ္ပြဲ ကုုန္တယ္။ အသားကိုု အနွစ္ထဲက အသားမွ်င္ေတြအျပင္ နံရိုုးက အသားေတြလဲ ထပ္ျဖည့္စားပါေသးတယ္။ ေမာင္ကေတာင္
ေျပာေနေသးတယ္ ဝက္သားနဲ႔လဲ ေကာင္းတာပဲေနာ္တဲ့။





ဒါကေတာ့ လမ္းထိပ္ကေန ဝယ္လာတဲ့ ကြ်ဲေကာ္သီး အခ်ိဳပြဲပါ။





ထံုုးစံအတိုုင္း နန္းႀကီးသုုပ္စားျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ေလပစ္ဖိုု႔ လုုပ္ပါတယ္။ မုုန္႔ဖုုတ္တဲ့ မမယာ နဲ႔ တုုတ္ထိုုး ၾကည္လဲ့ တိုု႔လဲ ေရာက္ေနတာနဲ႔ အရက္ေသာက္ၾကမယ္ ဆိုုျပီး လုုပ္ပါတယ္။ တီနဲ႔ မယာက ဝိုုင္ပဲ ေသာက္တယ္ ၾကည္လဲ့ တေယာက္ထဲ အရက္ျပင္းေသာက္တာ။ ၾကက္ေၾကာ္ ရယ္၊ သံပရာသီး ကိုု အခြံနဲ႔ ေသးေသးေလးေတြ
လွီးထားတာရယ္၊ ေနာက္ ၇-၁၁ ကေန ဝယ္လာတဲ့ ေရညွိ ရယ္ ပုုစြန္မုုန္႔ရယ္ အျမည္းေတြပါ။ နည ေသာက္ခ်င္ေန
ျပီမွလား။ အရင္တံုုးက စီေဘာက္စ္ေတြမွာ ခ်ိန္းခ်ိန္းေသာက္ၾကတဲ့ ခြက္ပုုန္းဘေလာခ္ဂါေတြကိုု သတိရပါတယ္။





ျပီးေတာ့ ၾကည္လဲ့က ေဒၚရီတာ ယူလာတဲ့ စလံုုးေရာက္ ျမန္မာျပည္ေပါက္လက္ဖက္ကိုု ပုုစြန္ေျခာက္ နိုုင္းခ်င္းနဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴ ပါးပါး ငရုုတ္သီးစိမ္း ရိတ္ရိတ္ေတြနဲ႔ ဆီရႊဲရႊဲဆမ္းျပီးသကာလ နွပ္ေပးပါတယ္ ရွယ္ပဲ။





အရက္ေသာက္တာ တစခန္းရပ္သြားေတာ့ ရုုပ္ရွင္ၾကည့္ၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ တခုုျပီးတခုု လုုပ္စားတတ္ၾကတဲ့ တီတိုု႔ ဝါသနာ အရ မမယာ INDEX ကေန ဝယ္လာတဲ့ ဆင္းဒြတ္ရွ္ လုုပ္စက္ကိုု စမ္းၾကမယ္ ဆိုုျပီးေတာ့ ခ်ိစ္ နဲ႔ ေဘကြမ္ ညွပ္ ေပါင္မုုန္႔ လုုပ္စားၾကပါေသးတယ္။





လံုုးဝ မခက္ပါဘူး။ ကိုုယ့္ဘာသာ လုုပ္စားရင္ မ်ားမ်ားစားရပါတယ္ ၇-၁၁ မွာ ဝယ္စားရင္ ေစ်းႀကီးတယ္ နွစ္ခုုပဲ ရတယ္။ လိုုတာက ေပါင္မုုန္႔ နဲ႔ ခ်ိစ္ျပားနဲ႔ ဝက္ေပါင္ပဲ။ ပံုုကိုုၾကည့္ပါ။





ျပီးရင္ စက္ကိုု အပူေပး၊ ေပါင္မုုန္႔ ေပၚကိုု ေဘကြမ္တင္ ခ်ိစ္ျပားထပ္ ေပါင္မုုန္႔ ေနာက္တခ်ပ္ ထပ္ညွပ္ ျပီးေတာ့ စက္ထဲထည့္။ ခဏ အပူေပးလိုုက္ရင္ ရပါျပီ။ စက္က ေအာ္တိုုဆိုုေတာ့ မီးျငိမ္းသြားရင္ ရျပီေပါ့။ ခ်ိစ္ေတြက အပူနဲ႔
ေပ်ာ္ျပီး ေဘကြမ္ နဲ႔ ေပါင္မုုန္႔ ၾကား ဝင္သြားပါတယ္။





ထံုုးစံအတိုုင္း အစာပိတ္ အေနနဲ႔ ကေတာ့ ေကာ္ဖီေပါ့ေနာ္။





ဒါကေတာ့ တေန႔လံုုး ေရွာ့ပင္း ပတ္လာတဲ့ တီခ်မ္း ေျခေထာက္ကိုု ေရေႏြးစိမ္ဖိုု႔ ေမာင္လုုပ္ေပးတာပါ။ ျပီးေတာ့ လိုုရွင္းေလးနဲ႔ နွိပ္ေပးေသးတယ္။ ေမာင္ တီခ်မ္း ကိုု ရတာ သိပ္ကံေကာင္းတယ္ေနာ္။ တီ့ ေျခေထာက္ကိုု ကိုုင္ခြင့္ ရလိုု႔..........ဟိဟိ။





အမွန္က ပိုုစ့္က တေန႔ကတည္းက ပံုုေတြ တင္ထားတာ ခုုတေလာ အလုုပ္ နည္းနည္းမ်ားေနလိုု႔ ေနာက္က်ျပီး တင္ျဖစ္တယ္။ ဟင္းေတြ ခ်က္ထားတာ ရွိေသးတယ္။ ေနာက္ေန႔မွ ေနာ္........
ခုုေတာင္ အလုုပ္နဲ႔ သင္တန္းေပးဖိုု႔ Rayong ေရာက္ေနလိုု႔ .........ဒီတပတ္လံုုး စေနေရာ တနဂၤေႏြေရာ အပါအဝင္
ေနာက္အပတ္ စေန အထိ သင္တန္း နွစ္ခုု Back to Back လုုပ္ေနပါတယ္။ မအားေတာ့ သိပ္တင္ျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး။ တေလာက ဟင္းခ်က္ထားတဲ့ ပံုုတင္ျပီးသားေတြ ေတာ့ အားရင္ အားသလိုုတင္ပါမယ္ေနာ္။


A Chen
12:58 PM
Friday
24th Feb 2012
Phavina Hotel/Service Apartment
Rayong,
THAILAND