ေကာင္းကင္ဘံုုရနံ႔ နတ္သားရနံ႔

ေဟာင္ေကာင္ ရုုပ္ရွင္ လာဗင္းဒါး (Lavender) ဆိုုတာၾကည့္ဘူးပါသလား။ လာဗင္ဒါး ဆိုုတာ ေရေမႊးပန္းကိုုေခၚတာပါ။ ခရမ္းေရာင္ေလးေတြရွိတယ္ ဥေရာပဘက္မွာ ေပါက္တယ္ ခရမ္းေရာင္ပန္းခင္းႀကီး တခုုလံုုး လမ္းၾကား ညီညီေလးေတြနဲ႔ ေတြးၾကည့္စမ္းပါ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဆြတ္ပ်ံ႕ ၾကည္နူးစရာေကာင္းလုုိက္မလဲလိုု႔ အဲ့လိုု ပန္းခင္း ခရမ္းေရာင္ေပၚမွာ နတ္သားတပါး ပ်ံ ေနမယ္လိုု႔ ျမင္ေရာင္ၾကည္စမ္း။ ေဘးမွာေတာ့ ရထားတစင္းေျပးေနတယ္ ရထားေပၚမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးက မနက္စာ စားပြဲေပၚမွာ ငိုုေနတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက ေရခြက္ထဲကိုု တစက္စက္က်လိုု႔ ေရေတြေတာင္ လွ်ံက်လာတဲ့အထိပဲ။ အဲ့ဒီ ရုုပ္ရွင္ကိုု ကဗ်ာ တပုုဒ္ ေရးဖူးပါတယ္။ ဒီမွာ ဘတ္ပါ။

ရုုပ္ရွင္က မင္းသမီး/အဆိုုေတာ္ Kelly Chen ။ ေဟာင္ေကာင္ အဆိုုေတာ္ Eson Chen နဲ႔ မင္းသား Takeshi kaneshiro ဂ်ပန္ တရုုတ္စပ္မင္းသား တိုု႔ ပါဝင္ သရုုပ္ေဆာင္ထားၾကတာပါ။

ဇာတ္လမ္း အက်ဥ္းက ဒီလိုုပါ။ မင္းသမီးက အရိုုမား သရပစ္ လိုု႔ေခၚတဲ့ ရနံ႔ ကုုထံုုး ပညာရွင္ ခ်စ္သူေသသြားတာ မၾကာေသးလိုု႔ အသည္းကြဲေနတယ္၊ မင္းသမီးရဲ႕ အိမ္နီးနားခ်င္း ေဂး အျဖစ္ အီစန္ခ်မ္း က သရုုပ္ေဆာင္ထားတာ။ တေန႔ေတာ့ မင္းသမီး ရဲ႕ တိုုက္ေခါင္မိုုးေပၚကိုု နတ္သားတပါး (တာကရွိ) ျပဳတ္က်လာတယ္။ ဟုုတ္ကဲ့ ကိုုယ္တိုု႔လဲ သူသူကိုုယ္ကိုုယ္ နတ္သားပဲျဖစ္ျဖစ္ နတ္သမီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုုယ့္အိမ္ ဘယ္ကိုုနီ ေပၚကိုု ျပဳတ္က်ေစခ်င္ ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ေလ ရတာမလိုု လိုုတာမရတဲ့ ဂ်ဇူး (ဂ်ဇူး ဆိုုတာ ဘာကိုုေျပာခ်င္တာလဲ လိုု႔ သိခ်င္သူမ်ား John Carter of MARS ကိုုၾကည့္ၾကကုုန္) ေလာက မွလား။ အဲ့ဒီ နတ္သားက လူ႔ျပည္မွာ အသက္ရွင္ဖိုု႔ အတြက္ အခ်စ္လိုုတယ္။ တခါတခါ ခႏၶာကိုုယ္ခ်င္းထိစပ္တဲ့ အခ်စ္နဲ႔ အသက္ဆက္လိုု႔ ရေပမယ့္ တကယ္က အခ်စ္စစ္ လိုုတယ္ အေငြ႔ျဖစ္ေစ အခ်စ္ စစ္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းသမီးက အရင္ရည္းစား အႏၵရူး ကိုု သတိရေနတံုုးပဲ။ တမ္းတေနတံုုးပဲ။ အိန္ဂ်ယ္နဲ႔ ေတာင္ေရွ႕မဆက္နိုုင္ဘူး။ ၾကားထဲမွာ အရင္ အႏၵရူး တံုုးကလဲအေသအလဲ လိုုက္ၾကိဳက္ခဲ့တဲ့ အိမ္နီးနားခ်င္း ေဂးမမ ကလဲအိန္ဂ်ယ္ကိုု အေသရရ အရွင္ ရရ။ မင္းသမီး အသီနာ ကလဲ အိန္ဂ်ယ္ကိုု ခ်စ္မလာ အိန္ဂ်ယ္က လဲအခ်စ္စစ္ ကိုုလိုုအပ္ေနက်န္တာကိုုေတာ့ ေငြေရာင္ဖန္သားျပင္ေပၚမွာသာ ရႈေပေတာ့........

ကိုုယ္ကေတာ့ ဖိနပ္ေတြကိုု သီခ်င္းဖြင့္ျပီး အိန္ဂ်ယ္က ကေစတဲ့ အခန္း၊ အသီနာ အိန္ဂ်ယ္ ကိုုခ်စ္မိဖိုု႔ အတြက္ သူ႔နတ္ျပည္က သူငယ္ခ်င္းေတြက လူေယာင္ဖန္ဆင္းျပီး ကူတဲ့အခန္း မင္းသမီး လမ္းေလ်ာက္တာကိုု တီလံုုးေနာက္ခံနဲ႔ ရိုုက္ျပတဲ့ အခန္း ေနာက္ ဥေရာပမွာ လာဗင္းဒါး ပန္းခင္းေဘးမွာ ရထားေပၚကေန မင္းသား ခုုန္ခ် အေတာင္ပံျဖန္႔ ပ်ံတဲ့ အခန္း ေတြ ကိုု ကိုုယ္သိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္။

ရီဗ်ဴး ဘတ္ခ်င္သူေတြ အတြက္က ဒီမွာ သင့္ရဲ႕ ျပြန္ကေန ၾကည့္ခ်င္သူေတြ အတြက္က ဒီမွာ တရုုတ္ဝီကီ ကေနၾကည့္ခ်င္သူေတြ အတြက္က ဒီမွာ ေဒါင္းလုုတ္လုုပ္ခ်င္သူေတြ အတြက္က ဒီမွာ ရွာၾကည့္ၾကကုုန္။

ကဲ တီခ်မ္း တိုု႔ ထံုုးစံအတိုုင္း မလိုုအပ္တာေတြ လွ်ာရွည္ေနလိုုက္တာ ရုုပ္ရွင္ရီဗ်ဴး ျဖစ္ေနျပီ။ တကယ္ေရးခ်င္တာက ခုုမွလာမွာ........ရုုပ္ရွင္ ထဲမွာ အခန္းတခန္း ပါတယ္။ အိန္ဂ်ယ္က သူေနလာခဲ့တဲ့
ေကာင္းကင္ဘံုုကိုု လြမ္းလိုု႔ ရနံ႔ ပညာရွင္ မင္းသမီးကိုု ေကာင္းကင္ဘံုု ရဲ႕ ရနံ႔ ေဖာ္စပ္ ခိုုင္းတာ။ ယီလိင္ ယီလိင္ ဆိုုတဲ့ ရနံ႔ တမ်ိဳး ပါတာ ကိုုယ္ နာမည္ေၾကာင့္ မွတ္မိေနတယ္။

ခုုမွ ပိုုစ့္က စမယ္။ ခုုနက ေျခဆင္း။ ကိုုယ္ ဘတ္ဖူးတာနဲ႔ ကိုုယ္ေတြးမိတာေလးေတြ ဆက္စပ္ျပီး ေျပာခ်င္တာ။

အဂၤလိပ္နဲ႔အေမရိကန္ သိပၺံပညာရွင္ (ေလာကဓါတ္ ပညာရွင္ လိုု႔ ေခၚရတာကိုု ပိုုၾကိဳက္တယ္) ေတြရဲ႕ ေလ့လာမႈ
ေတြ႔ရွိခ်က္ေတြအရ ရနံ႔ေတြက လူေတြ ရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ မန္မိုုရီ ကိုု လႈံ႕ေဆာ္ေပးတယ္ ဆိုုပါတယ္။ ကိုုယ္တိုု႔ဦးေနွာက္ ထဲမွာ ရနံ႔ ကိုု သိမွတ္တဲ့ ပိြဳင့္ နဲ႔ မန္မိုုရီ ကိုုတာဝန္ယူတဲ့ ပိြဳင့္ ေတြက နီးနီးေလးမွ တကယ့္နီးနီးေလးပဲ လိုု႔ဆိုုပါတယ္

အဲ့ဒီအဆိုုကိုုယ္ ကိုုယ္က လံုုးဝ ဥသံုု ဘုုတ္ဆံုု လိုုေထာက္ခံပါတယ္။ ရွင္းျပမယ္။ ကိုုယ္တိုု႔ေတြ ျဖစ္ဖူးၾကတာ တခုုရွိတယ္။ အမ်ားစုု အတြက္ မေျပာဘူး ကိုုယ့္တသီးပုုဂၢလ ပဲ ေျပာမယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြ မိဘ ေမာင္နွမ သားခ်င္းေတြ ရဲ႕ အီးနံ႔ ကိုု ကိုုယ္မွတ္မိေနတယ္။ တေယာက္ေယာက္ ေပါက္ရင္ အဲ့တာ သူပဲ လိုု႔ ကိုုယ့္မွတ္ဥာဏ္က တခါ ရႈဖူးရင္ မွတ္မိေနတယ္။ အျမဲမွန္တယ္ ၾကိဳက္သေလာက္ ျငင္း ျပီးရင္ ဝန္ခံရမယ္။

ေနအံုုး အဲ့ဒီ ဥပမာ က သိပ္ ရိုုမန္မတစ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္တမ်ိဳး ေျပာင္းေပးမယ္ေနာ္။

ျဖစ္ဖူးၾကမွာပါ။ အနံ႔ တခုုခုု ကိုုရလိုုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနရာ တခုုခုု ကိုု သတိျပန္ရတာ။ ပိုုလြယ္တဲ့ ဥပမာက မုုန္႔ အနံ႔ တခုုခုု ကိုု ရလိုုက္တဲ့ အခါ ငယ္ငယ္က ဘဝေလးကိုု ျပန္ေျပာင္း သတိရတာ။ မိုုးရြာလိုု႔ ေျမသင္းနံ႔ ေလးရရင္ ခ်စ္သူနဲ႔ တူတူ လည္ဖူးတဲ့ ေျမနီလမ္းၾကားေလးကိုု သတိရတာ။ အေကာင္ပုုပ္နံ႔ ရရင္ ကိုုယ္သတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ လူေသ အေလာင္းေကာင္ ျမဳပ္တဲ့ ည ကိုုျပန္သတိရတာ (အလကားစတာ) စသျဖင့္ေပါ့။

ကိုုယ္ကေတာ့ အနံ႔ အာရံုု အရမ္းေကာင္းတဲ့ အထဲမွာ မပါဘူး။ အနံ႔ နဲ႔ ေနရာေတြ ကိုု မတြဲ မိတတ္ဘူး။ ဥပမာ အနံ႔ တခုု ကိုုရတာနဲ႔ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ေနရာ ဆိုုတာမ်ိဳး ကိုုယ့္မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ ေပၚလာေလ့မရွိဘူး။ အနံ႔ နဲ႔ဆက္စပ္ျပီး ကိုုယ့္မွတ္ဥာဏ္ နဲ႔ ကိုုယ္ ဆက္စပ္ တြဲမိ သတိရ တတ္တာက လူပဲ။ ဟုုတ္တယ္ ေမာင့္ ကိုုယ့္နံ႔ ကိုုစြဲေနတတ္ပါတယ္။

လူတိုုင္းရဲ႕အေရျပားေပၚမွာ သူ႔တေယာက္စာ ရနံ႔ တမ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲ့တာ ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူတတ္ဘူး။ လူတေယာက္နဲ႔တူတူေနတာ ၾကာလာတဲ့ အခါ အဲ့ဒီ လူရဲ႕ ကိုုယ္နံ႔ကိုု မွတ္မိလာတတ္ပါတယ္။ စြဲလာတတ္ပါတယ္။ အဲ့ ရနံ႔ ကိုု ဘယ္လိုုဟာမ်ိဳးလဲ လိုု႔ ခြဲျခားေျပာျပတတ္မွာ မဟုုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့အနံ႔ကိုု ကိုုယ္ပဲ သိတယ္။ တျခား ဘယ္သူ႔ဆီမွာ မွ မရွိသလိုု ရလဲ မရဘူးဘူး ကိုုယ့္ခ်စ္သူ တေယာက္ထဲမွာ ပဲ ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြ ေျပာၾကတယ္ သစ္ေတာ္သီး ရန႔ံ ေလးသင္းေနတယ္ ဘာညာေလ အဲ့တာ ညာတာ။ ဘယ္လိုုေျပာမလဲ ကိုုယ္ထင္တယ္ ခ်ိဳအီ တာကိုု တင္စား ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္မယ္ နည္းနည္း သက္ညွာေပးလိုုက္တယ္။

တခါတခါ ေမာင့္ကိုု အရမ္းခ်စ္စနိူး ျဖစ္လာရင္ ေမာင့္ လည္တိုုင္ေလးကိုု ကပ္ျပီးေတာ့ ေမာင့္ ကိုုယ္နံ႔ေလးကိုု ကိုုယ္ ခိုုးနမ္းတတ္ပါတယ္။ (အရင္ ရည္းစားေတြ ေကာ အနံ႔မမွတ္မိဘူးလားဆိုုေတာ့ ေမာင့္ေလာက္ ခ်စ္ခဲ့တာ တေယာက္မွ မရွိလိုု႔ေပါ့) မိုုက္တယ္ေနာ္ တီခ်မ္း တိုု႔ က အကာနဲ႔ အပင့္နဲ႔ဟပ္ေနတာပဲ။ တခါတခါလဲ ေမာင့္ကိုု တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေလး ဖက္ျပီးေတာ့ ေမာင့္ ကိုုယ္နံ႔ကိုု ခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ ရႈိက္ရႈတတ္ပါတယ္။ (of course not when he is sweating and dirty LOL) ဟုုတ္တယ္ အဲ့ဒီ အနံ႔ က ကိုုယ္ရင္းနီးတဲ့ ျပီးေတာ့ ကိုုယ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ရနံ႔။ ေမာင္ ရဲ႕ ကိုုယ္ပိုုင္ ရနံ႔၊ ေမာင့္ ကိုုယ္သင္းနံ႔။ အဲ့ဒီအနံ႔ပဲ။ ေမာင့္ ရနံ႔ က နွစ္သိမ့္မႈ တမ်ိဳးပဲ။ တခါတခါ ကိုုယ္ အထီးက်န္တဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ (အခုုလိုုအခ်ိန္မ်ိဳးေပါ့ ေမာင္ ညေနကပဲ ရန္ကုုန္ကိုု ျပန္သြားျပီ) ေမာင့္ ရနံ႔ ကိုု ကိုုယ္ သတိရတတ္ပါတယ္။ မြတ္သိပ္တတ္ပါတယ္။

တခ်ိဳ႕မိန္းမေတြက ကိုုယ့္ေယာက်္ားရဲ႕ အက်ႋီေတြကိုု မေလွ်ာ္ခင္ နမ္းၾကည့္တတ္ၾကတယ္ေလ။ ေတြ႔ဘူးလား။
ကိုုယ္တိုုင္ေကာ ၾကံဳဖူး လုုပ္ဖူးၾကလား။ အနည္းဆံုုးရုုပ္ရွင္ထဲမွာေတာ့ ေတြ႔ဖူးၾကမွာေပါ့။ ျမန္မာကားေတြမွာပါ တတ္တယ္ အဲ့လိုု အခန္းေတြ။ အဲ့လိုု မိန္းမမ်ိဳးေတြကက်ေတာ့ အနံ႔ ခံတဲ့ ေနရာမွာ သူတိုု႔ မွတ္ဥာဏ္ေတြ နွာေခါင္းေတြက အဲ့ေလာက္ အထိကိုု sensitive ျဖစ္ၾကတယ္ (အမဲလိုုက္သြားရင္ ေခၚမယ္)။ သူတိုု႔ ေယာက်္ားရဲ႕ အက်ႋီေပၚမွာ သူနဲ႔ မဆိုုင္တဲ့ အနံ႔ တခုုခုု ရွိမရွိ ကိုု အဲ့လိုု နမ္းရႈၾကည့္ယံုုနဲ႔ သိနိုုင္တယ္။ ကိုုယ့္နွာေခါင္းကေတာ့ အဲ့ေလာက္မစြမ္းပါဘူး။ ေနာက္ ကိုုယ္က အက်ႋီကိုု နမ္းရတာ မၾကိဳက္ဘူး။ လူကိုုနမ္းရတာပဲ ၾကိဳက္တယ္။ အဲ့လိုု ကိုုယ္ခႏၶာက ကိုုယ္ေငြ႔နဲ႔ အေရျပားေပၚက ေခြ်းစက္ေလးေတြ အေငြ႔ပ်ံ ျဖစ္စဥ္နဲ႔ ထြက္လာတဲ့ ကိုုယ္သင္းနံ႔ လိုုမ်ိဳးကိုုပဲ ပိုုစြဲမက္ နွစ္ျခိဳက္တယ္။ ခုုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ေမာင့္ ကိုုယ္နံ႔ကိုု သေဘာက်ေနတာေပါ့။

ခုုနက ေျပာသလိုုပဲ အရင္ရည္းစားေတြ ရဲ႕ ကိုုယ္နံ႔ ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမ့ေပ်ာက္ကုုန္ပါျပီေလ။ ရနံ႔ ဆိုုတာမ်ိဳးက ၾကာရင္ ေမ့တတ္တာကလား မန္မိုုရီက အဲ့ေလာက္ မေကာင္းေတာ့ တာလဲ ပါမယ္။ စိတ္ျပတ္သြား လိုု႔ မမွတ္ထားေတာ့တာလဲ ျဖစ္နိုုင္တယ္။ တခ်ိန္ခ်ိန္ တေနရာရာမွာ ရင္းနွီးခဲ့ဖူးတဲ့ ရနံ႔တခ်ိဳ႕ ရရင္ေတာ့ လွပခဲ့ဖူးတဲ့ မန္မိုုရီ တခ်ိဳ႕ ကိုုလဲ အမွတ္ရေကာင္းပါရဲ႕။

ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္ေတာ့ ဘယ္လိုု ရနံ႔ ရွိလဲ မသိဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကုုိယ့္ ကိုုယ္နံ႔က သိပ္မနံ႔ဘူး။ ကိုုယ့္ ကိုုယ္နံ႔ နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး တျခားသူေတြ ကြန္ပလိမ္း တက္တာ မၾကံဳဘူးဘူး။ ေနာက္ ကိုုယ္ Deodorant သံုုးစရာမလိုုဘူး အဲ့ေတာ့ ကိုုယ့္မွာ ဂ်ိဳင္းပတ္ေစာ္ မနံတာလဲေသခ်ာတယ္။

တခါကေတာ့ ေယာက်္ားတေယာက္က ကိုုယ့္ကိုုေျပာဖူးတယ္။ ကိုုယ့္ကိုုယ္မွာ ကေလးေသးေသးေလးေတြႏြားနိူ႔
ေသာက္ျပီးကာစကလိုု အနံ႔မ်ိဳးရတယ္တဲ့ (ခ်ဥ္စုုပ္စုုပ္လိုု႔ ေျပာခ်င္တာေနမွာေပါ့ အားနာေနတာေနမယ္)။
ေသခ်ာတယ္ အဲ့တာ ကိုုယ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အခုုခ်ိန္ထိႏြားနိုု႔ ေသာက္တာမ်ားလြန္းလိုု႔ပဲ ျဖစ္ရမယ္။
တကယ္က ကိုုယ္က ကိုုယ့္ကိုုယ္န႔ံကိုုျဖစ္နိုုင္ ရင္ လာဗင္ဒါးလိုု အနံ႔မ်ိဳးေလးျဖစ္ေစခ်င္တာပါ။
ေရခ်ိဳးတာေတာင္ အဲ့လိုု ဆပ္ျပာခရမ္ ကိုုပဲ အျမဲ သံုုးတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲေပါ့ေလ.....အဲ့လိုု အနံ႔မ်ိဳးျဖစ္ေနရင္လဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေနမယ္ ထင္တာပဲေနာ္။ လူ႔ ကိုုယ္နံ႔ ဆိုုတာဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေခြ်းနံ႔ေလး နည္းနည္းေတာ့ ပါရမွာေပါ့ အဲ့တာမွ သဘာဝက်မယ္။ မဟုုတ္ရင္ ခုုမွ ေရေမႊးပုုလင္း ေမွာက္က်လာသလိုုျဖစ္ေန မယ္။ ေယာက်္ားေတြ ေမႊးၾကိဳင္ေနရင္ ပိုုဆိုုးတယ္။

ခုုေတာ့ ေမာင့္ကိုုယ္နံ႔ ေလးကိုု လြမ္းရင္း.......သတိရေနတဲ့........


A Chen
6:24 PM
Wednesday
14th Mar 2012
Home
Bangkok