“လည္” တာလား “အ” တာလား ေမာင္တိုု႔ ေယာက်္ားေတြရယ္…….

“လည္” တာလား “အ” တာလား ေမာင္တိုု႔ ေယာက်္ားေတြရယ္…….

ေယာက်္ားေတြဟာ တစ္ခါတစ္ခါ သိပ္ကိုု တံုုးအ ေနတတ္ျပန္ပါတယ္။ သူတိုု႔ေတြဟာ မိန္းမေတြ စိတ္ထဲမွာဘာျဖစ္ေနတယ္ ဘာေတြးေနတယ္ ဘာလိုုခ်င္ေနတယ္ဆိုုတာ သိေလ့မရွိၾကပါဘူး။

ဥပမာ လမ္းခြဲၾကမယ့္အခ်ိန္မွာ…..ကိုုယ္က …..မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔ ……..

“က်မေနာက္ကိုု ရွင့္မ်က္နွာ ဘယ္ေတာ့မွ မျမင္ခ်င္ဘူး။ ရွင္ထြက္သြား” လိုု႔ေျပာလိုုက္ရင္ သူက တကယ္ပဲ ကိုုယ့္စကားကိုု ေျမဝယ္မက် နားေထာင္ျပီး ေခါင္းငိုုက္စိုုက္နဲ႔ ထြက္သြားေတာ့တာပါပဲ။

သူကိုုယ့္ကိုုေပြ႔ဖက္ထားတံုုး ကိုုယ္က……သူ႔ကိုုတြန္းလႊတ္ျပီးေတာ့………

“လႊတ္ ရွင္က်မ ကိုုလႊတ္။ က်မ အသားကိုု မထိနဲ႔”…….လိုု႔မ်ားေျပာရင္ သူတကယ္ပဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္ (သူဘာမ်ား အမွားလုုပ္မိလိုု႔လဲဆိုုတဲ့ မ်က္နွာ နဲ႔) လႊတ္ျပီးေတာ့ ေခ်ာင္တစ္ခုုမွာ ကုုတ္ေနတတ္ပါတယ္။ (အမွတ္တရ ထဲက ေမာင့္ကိုုေတာင္သတိရမိေသးေတာ့)

တစ္ခါ ကိုုယ္က

“ရွင့္အသံကိုု ၾကားရတာ မီးလိုု ပူေလာင္လြန္းလိုု႔ ရွင့္ အသံ ကိုု မၾကားပါရေစနဲ႔ေတာ့” လိုု႔ေျပာမိရင္……..သူက ဖုုန္းေတာင္မဆက္ရဲေတာ့ဘူး။

ကိုုယ္က “က်မတိုု႔ လမ္းခြဲၾကရေအာင္…….ေရွ႕ဆက္ျပီး တူတူေနလိုု႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး” လိုု႔ေျပာရင္……….။ အဲ့ဒီစကားတခြန္းကိုုေျပာတံုုးက ကိုုယ့္ပံုုက ေအးစက္စက္နဲ႔ သိပ္ျပတ္သားပံုုေပါက္ေနေပမယ့္ တကယ့္တကယ္က ကိုုယ္ ဘယ္ေလာက္ထိ ျပတ္သားရမလဲ ကိုုယ့္ဘာသာေသခ်ာလဲမသိေသးပါဘူး။ တကယ္က ကိုုယ္အဲ့ေလာက္ထိျပတ္သားေသးတာလဲမဟုုတ္ပါဘူး။ တကယ္က ကိုုယ္လိုုခ်င္တာ သူ႔ဆီက ေတာင္းပန္လာမယ့္ စကားတခြန္း…….သူကသာ “ကိုုယ္မွားပါတယ္ကြာ ကိုုယ့္ကိုု အမွားျပင္ဆင္ခြင့္၊ ၾကိဳးစားၾကည့္ဖိုု႔ ေနာက္ထပ္ အခြင့္အေရးေလးေပးပါလိုု႔မ်ား ေတာင္းပန္လာခဲ့ရင္…….ကိုုယ္စိတ္ေပ်ာ့ျပီး ခြင့္လႊတ္မိအံုုးမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူက စိတ္ဓါတ္က် ေၾကကြဲ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ကိုုယ့္ေရွ႕က ေခါင္းငိုုက္စိုုက္ထြက္ခြာ…….ျပီးေတာ့ ဖုုန္းလဲ ဆက္မလာရဲ……..အဆက္အသြယ္လဲ ထပ္မလုုပ္ရဲ…….ကိုုယ္ေျပာတဲ့ စကားတခြန္းကိုု တကယ္ အတည္ယူလိုု႔………..ကိုုယ္တကယ္ပဲ သူနဲ႔ လမ္းခြဲခ်င္ျပီ လိုု႔ ထင္။

သူက မဆက္သြယ္လာေတာ့ ကိုုယ္ကလဲ စျပီး သူ႔ကိုု မဆက္သြယ္ခ်င္၊ ဆက္သြယ္လိုု႔မရ ကိုုယ့္ရဲ႕ေခါင္းမာမႈက ခြင့္မျပဳ၊  မာနေတြကိုု မခ်ခ်င္……ဒီလိုုနဲ႔ပဲ ကိုုယ္တိုု႔ နႈတ္မဆက္ရဘဲ လမ္းခြဲ ထြက္ခြာ……ေၾကကြဲ။

အမွန္က ကိုုယ္က တကယ္လမ္းခြဲရမလား မခြဲရဘူးလားၾကားမွာ လူးလာေခါက္တံ႔ုု ေဝခြဲမရျဖစ္ေနတံုုးပဲရွိေသးတာ။ ဒါေပမယ့္လဲ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ လမ္းခြဲ ၾကဖိုု႔ ဆိုုတဲ့ လမ္းကသာ ကိုုယ့္အတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ က်န္ေတာ့………

တကယ္လိုု႔ သူသာ အဲ့ေလာက္ မတံုုးအခဲ့ဘူးဆိုုရင္…ကိုုယ္တိုု႔ဇာတ္လမ္းက အဆံုုးသတ္ ေနာက္တမ်ိဳးျဖစ္အံုုးမွာ။ သူဒီေလာက္ေတာင္ ခ်စ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြေတြးေနလဲ ဆိုုတာ သူအဲ့ေလာက္ေတာင္ မရိပ္မိဘူးလား။ ဇာတ္လမ္းက မဆံုုးေသးဘဲ ေနာက္ထပ္ ဆက္ရန္ က်န္ေသးလိုု႔ ရတယ္ဆိုုတာ သူမသိဘူးလား။ သူသာ တကယ္မျပတ္ခ်င္ေသးရင္ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္ရွိေသးရင္ ကိုုယ္တိုု႔ တကယ္လမ္းခြဲစရာ မလိုုဘူး ဆိုုတာ သူ နည္းနည္းေလးမွေတာင္ မေတြေဝမိဘူးလား။

ဒါေပမယ့္လဲေပါ့ေလ……ေမာင္တိုု႔ ေယာက်္ားေတြဟာ တကယ္ေတာ့လဲ အဲ့ေလာက္ မတံုုးအ ပါဘူးေလ။ တကယ္လိုု႔သာ ကိုုယ္ကမ်ား……..“ရွင္သြားေသလိုုက္ေလ” လိုု႔ ေျပာရင္ သူတိုု႔ တကယ္ သြားမေသပါဘူး။ အဲ့လိုု အခ်ိန္က်ေတာ့ သူတိုု႔ေလာက္ လည္တာ နွစ္ေယာက်္မရွိဘူး။ ကိုုယ္တကယ္ေသေစခ်င္လိုု႔ ေျပာေနတာ မဟုုတ္ဘူးဆိုုတာ သူတိုု႔ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ပါတယ္။

T Chen

11:11 AM | 5^th Dec 2013 | Thursday

J’s Donut, Yaw Min Gyi St | Yangon | MYANMAR

Long live the King.   

ေနာက္ဆံုုးမွာ ကိုုယ္ ဘာကိုုလိုုခ်င္တာလဲ?

ေနာက္ဆံုုးမွာ ကိုုယ္ ဘာကိုုလိုုခ်င္တာလဲ?

တေန႔က ဖဘ မွာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ သူ႔ဘဝရဲ႕အေရးႀကီး ကိစၥ နဲ႔ ေခါင္းစားေနေၾကာင္း စေတးတပ္စ္ တင္လာပါတယ္။ ထံုုးစံအတိုုင္း အိမ္ေထာင္ေရး ေပြလီေပြလာေတြေပါ့။ အရင္ကလဲ သူ႔ကိုု ခဏခဏ ကြာလိုုက္ပါေတာ့ ကြဲလိုုက္ပါေတာ့ အၾကံေတြေပးဖူးပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္လဲ သူကပဲ ေခါင္းမာတာလား ေခါင္းမပါတာလားမသိပါဘူး။ မကြဲနိုုင္ေသးပါဘူး။

သိုု႔ေသာ္ အဲ့လိုုမ်ိဳး ဖဘမွာ တခါတခါ ဘာလုုပ္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူးတိုု႔၊ စိတ္ညစ္လွျပီတိုု႔ ေရးလာတဲ့အခါ ကိုုယ့္သူငယ္ခ်င္းဆိုုေတာ့ သနားျပန္ပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္လည္း သူေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းပဲေလလိုု႔ အသက္တစ္ရာမေနဘဲ အမႈတစ္ရာပါခ်င္လိုု႔မရဘူးမွလား။

တခါတခါ ကိုုယ္တိုု႔ေတြ ဘဝမွာ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ ေတြေဝတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ…..

“သူနဲ႔ တကယ္ လမ္းခြဲရမွာလား?”

“သူနဲ႔ တကယ္ကြာရွင္းရမွာလား?”

“A ကိုုေရြးရမလား? B ကိုုေရြးရမွာလား?”

“အငယ္အေနွာင္းအျဖစ္ဆက္ခ်စ္ေနရဦးမွာလား?”

“ကိုုယ္ခ်စ္ေနတာ သူသိေအာင္ လုုပ္ရမလား?”

“တိတ္တိတ္ေလးပဲ အေဝးကေန တဘက္သတ္ ဆက္ခ်စ္ေနရမလား?”

“သူန႔ဲ တကယ္လက္ထပ္သင့္ျပီလား?”

“သူ႔ကိုု တကယ္ယူရမွာလား?”

“ဆက္ျပီးေတာ့ ေဖာက္ျပန္ရမလား?”

“သူ႔ မယားငယ္အေၾကာင္းကိုု သိေနျပီလိုု႔ ေဖာ္ထုုတ္ရမလား? မသိခ်င္ေယာင္ဆက္ေဆာင္ေနေပးရမလား?”

အက္စက္ထရာ အက္စက္ထရာ စတဲ့ေမးခြန္းေတြအကုုန္ဟာ လူ႔ဘဝရဲ႕  “အေရးႀကီး”တဲ့ အမွတ္ (၂၀) ဖိုုး ေမးခြန္းေတြပါ။

အခ်ိန္ကုုန္ခံမေနပါနဲ႔ေလ။ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ လူ႔ဘဝမွာ အဆံုုးသတ္မွာ ကိုုယ္ဘာလိုုခ်င္လဲပဲ ေတြးပါ။ ဘဝမွာ ကိုုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ၊ ဘာလုုပ္ခ်င္တာလဲ၊ ဘာလိုုခ်င္တာလဲသိရင္ အရာရာ အိုုေကမွာ စိုုေျပလိုု႔ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။ ဘဝဆိုုတဲ့ အရာဟာလဲ လြယ္ကူရိုုးရွင္း သြားျပီး လွပ လာပါလိမ့္မယ္။

တကယ္လိုု႔ ကိုုယ္လိုုခ်င္တာက လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတဲ့ အရည္မရ အဖတ္မရ “အခ်စ္” ဆိုုရင္ သူကမွ ကိုုယ့္မခ်စ္ေတာ့တာ မ်ားမ်ား စဥ္းစားမေနနဲ႔ ကြာလိုုက္ ကြဲလိုုက္ လမ္းခြဲလိုုက္။ မိန္းကေလးမိုု႔ေကာင္းပါ့မလားေတြ၊ ပတ္ဝန္းက်င္က ဘယ္လိုုျမင္မလဲေတြ၊ လင္မရွိေသာ မိန္းမ ေမာင္ရွိေပမယ့္ မတင့္တယ္ေတြ ေလ်ာက္ေတြးမေနပါနဲ႔။ လူ႔ဘဝက တုုိတိုုေလးပါ။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနပါ။ အလကား ကိုုယ့္အတြက္ ေရွ႕ဆက္ အက်ိဳးမရွိနိုုင္မွာ ေသခ်ာေနတဲ့ အရာေတြကိုု ဆုုပ္ကိုုင္မထားပါနဲ႔။ ဖက္တြယ္မထားပါနဲ႔။ ကိုုယ့္အတြက္လဲမေကာင္းဘူး။ သူ႔အတြက္လဲ ဝန္ထုုပ္ဝန္ပိုုးျဖစ္လာမယ္။ ကိုုယ့္ကိုုမွ မခ်စ္ေတာ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကိုု  ဘာအတြက္ ဆက္ ဖက္တြယ္ေနေတာ့မလဲေနာ္။ ကြာစရာရွိတာကြာ။ ကြဲစရာရွိတာကြဲ။ ပစၥည္းဆိုုတာ ခြဲယူလိုု႔ရတယ္။ လြယ္တယ္။ ေငြဆိုုတာကလဲ လူမေသမခ်င္း ဆက္ရွာေနရမွာ။ ျပန္ရွာလိုု႔လဲရတယ္။ ကေလး ဆိုုလဲ ဘယ္သူယူမလဲ ဆံုုးျဖတ္ ၂ ေယာက္ရွိရင္ တစ္ေယာက္ ကိုု ကေလးတစ္ေယာက္ခြဲယူ။ ၄ ေယာက္ဆိုု တေယာက္ ၂ ေယာက္ယူ။ သူ က ေသခ်ာယူခ်င္လား မယူခ်င္ဘူးလားေမး။ မယူခ်င္ရင္ ကေလးစားရိတ္ မယားစရိတ္ တခါတည္းေတာင္း။ မိန္းမ မာနေတြ ဘာေတြ ဒီေနရာမွာ မေတြးပါနဲ႔။ ေခါင္းမမာပါနဲ႔။ ယူစရာရွိတာယူပါ။ ကေလးက ကိုုယ္တေယာက္ထဲ လုုပ္လိုု႔ ထြက္လာတာ မဟုုတ္။

ဒါေတြက မာနေတြ ဂုုဏ္သကၡာေတြ စတဲ့ စိတၱဇ နာမ္ေတြနဲ႔မဆိုုင္ဘူး။ လက္ေတြ႔က်တဲ့ တာဝန္ယူမႈနဲ႔ပဲဆိုုင္တယ္။ ေမြးတံုုးက သူပါခဲ့တဲ့ ကေလးေတြရဲ႕တာဝန္ကိုု သူလဲ ညီတူ မွ်တူယူရမယ္။ ကိုုယ္ကေတာ့ ကေလးေတြနဲ႔ ဆက္ရုုန္းကန္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မွာ သူ႕ကိုု စိတ္လြတ္ကိုုယ္လြတ္ လူလြတ္ လုုပ္ခြင့္မေပးထားနဲ႔။    

တကယ္လိုု႔ ကိုုယ္လိုုခ်င္တာက ပိုုက္ဆံ၊ တည္ျငိမ္တဲ့ဘဝ၊ တန္းမီ လူေနမႈအဆင့္အတန္း၊ ဂုုဏ္ပကာသနေတြဆိုုပါေတာ့ သူက ကိုုယ့္ကိုု မခ်စ္ေတာ့ဘူး သိုု႔ေသာ္ အဲ့တာေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးေနနိုုင္ေသးတယ္ဆိုုရင္လဲကြာစရာမလိုုပါဘူး။ ရွင္းပါတယ္။ ကိုုယ္ဘာလိုုခ်င္လဲပဲ ေသခ်ာသိဖိုု႔လိုုတာပါ။

A က စိတ္တိုုတယ္၊ ထက္တယ္၊ အတၱႀကီးတယ္ သိုု႔ေသာ္ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ နူးနူးညံ့ညံ့၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း၊ ရိုုမန္တစ္ဆန္ဆန္၊ ခ်စ္တတ္တယ္။ စြန္႔စားမႈကိုု ျမတ္နိုုးတယ္၊ ဘဝမွာ အံခ်ီဘနန္းစရာေတြ၊ ရင္သတ္ရႈေမာစရာေတြကိုုယ့္ကိုုေပးမယ္။ အသက္ ၇၀၊ ၈၀ တေယာက္တည္း အပ်ိဳႀကီးဘဝနဲ႔ အရိုုးထုုတ္ဖိုု႔ အသက္ႀကီးလာရင္ အထီးက်န္မွာ မေၾကာက္ဘူး။ A ကိုုေရြးပါ။

B ကေတာ့ ရိုုးသားတယ္။ ေအးေဆးတယ္။ အဲ့အတြက္ေၾကာင့္မိုု႔ “ပ်င္း”စရာေကာင္းတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားစရာမရွိဘူး။ ဘဝကိုု တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္ အသက္ ၇၀၊ ၈၀ ထိလဲ တေယာက္ဆိုုတေယာက္ ပိေတာက္ဆိုုပိေတာက္ ရိုုးေျမက် ေပါင္းခ်င္တယ္။ ကိုုယ့္ကိုု ဆံျဖဴသြားက်ိဳး ေစာင့္ေရွာက္မယ့္ သူတေယာက္ လိုုခ်င္တယ္ ဆိုုရင္…. B ကိုုေရြး။   

ကိုုယ့္ ကာမပိုုင္လင္ ေယာက်္ား နဲ႔ တိတ္တိတ္ပုုန္း ခ်စ္သူဆိုုရင္ ေယာက်္ားကိုုေတာ့ ပိုုခ်စ္တတ္ၾကတာ သဘာဝပါ။ ကိုုယ္ကခ်စ္တဲ့ ကိုုယ့္ကိုုခ်စ္တဲ့ လင္ေယာက်္ားနဲ႔ပဲ ရိုုးေျမက် ေပါင္းဖက္ခ်င္ၾကတာေပါ့။ အဲ့တာဆိုု လြယ္လြယ္ေလးပါ။ မေဖာက္ျပန္ပါနဲ႔။ တိတ္တိတ္ပုုန္းခ်စ္သူေတြ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်စ္သူေတြ မထားပါနဲ႔။

လူ႔ဘဝမွာ စိတ္အရႈပ္ရဆံုုးဆိုုတဲ့အရာဟာ “ေရြးခ်ယ္မႈ” ေတြမဟုုတ္ပါဘူး။ ဘဝမွာ ကိုုယ္တကယ္လိုုခ်င္တာက “ဘာဆိုုတာ” မသိမႈပါ။ တနည္းေျပာရရင္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု နားမလည္တာ။ ဘာလိုုခ်င္မွန္းေသခ်ာ မသိတာ။ ေဝခြဲမရျဖစ္တာ၊ ေတြေဝတာ။

ဘဝ ရဲ႕အထြတ္အထိပ္ေတြမွာ ေနာက္ဆံုုးခ်ိန္ေတြမွာ ကိုုယ့္ေဘးနားမွာ ဘယ္လိုုလူေတြ ရွိေစခ်င္တာလဲဆိုုတာ မသိတာ။ 

အခ်ိန္ေတြ မျဖဳန္းပါနဲ႔ေတာ့။ 

လုုပ္ေနတာေတြ ခဏေလးရပ္လိုုက္။

အခ်ိန္ယူ။

စဥ္းစား။

ဘဝမွာ “ေနာက္ဆံုုး” ကိုုယ္ဘာကိုု (တကယ္) လိုုခ်င္တာလဲ?......

T Chen

12:26 PM

5^th Dec 2013 | Thursday

Ya Kun, Bread Shop, Parksan Shopping Mall

Yangon | MYANMAR

Long Live the KING

To Angel from Alaska

I worship you

I admire you

I fell down my kneels for you

From time to time

And again and again

It been over two decades

That I been loving you from a distance

I listening about you from time to time

On the TV on the radio

Read about you from page to page

In the magazines

I am afraid to know you more

As sometime the jokes you makes

Expose you a little

And I am afraid that,

That will ruin my mental image of "the perfect you"

And I am afraid that if I get to know the real you

The sharp ends of what you say

Will be my sentence for life long imprisonment

And I have to confess,

Even I am not a big fan of breasts

I did ogle your half shown big firms twins

On the cover of magazines

I did appreciate them and their beauty

But again, let me stress

I am not a big fan of breasts 

 

Now that you are riding with devil

Towards the breaking dawn

In the spirit of maintaining innocence

All I can wish is

May be and just a may be

My dreams to last as long as possible

I know I am playing a foolish game

But when I drink my cup of coffee

I miss you sitting next to me

Eating your pancake with maple syrups

I don't have a little sister

But there's a hole in my heart

Which perfectly clear

That is in your shape

Hearts are broken everyday

But again and again I fall for you

To serve my ego

In this grey matters

…….

If I could tell the world just one thing

It would be

I love you "Jewel"

T Chen

10 45 AM

11^th November 2013

Monday

On the bus

NPT highways

အေျပာင္းအလဲ

အေျပာင္းအလဲ

ကိုုယ္ရုုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရင္း အေတြးေလးေပၚလာလိုု႔ပါ။ Gossip Girl ကိုု အစကေနျပန္ၾကည့္ ေနရင္းနဲ႔  Rufus နဲ႔  သူ႔မိန္းမ Alison တိုု႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ျပန္သင့္ျမတ္ဖိုု႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုု ကိုု မပ်က္စီးေအာင္ ျပန္အဖတ္ဆယ္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားေနၾကရင္းနဲ႔ Rufus ကလဲ သူ႔ရည္းစားေဟာင္း Lilly နဲ႔ ျပန္ဆက္မိသလိုု၊ Alison ကလဲ သူ႔ ရည္းစား  Alex  နဲ႔ ပတ္သက္မႈ မရပ္နိုုင္တာ ၾကည့္ရင္း အေတြးေလးေတြေပၚမိပါတယ္။

ကိုုယ္လဲ ရည္းစားအသစ္ရေနတယ္။ အမွန္ေတာ့ ကိုုယ္နဲ႔ ေမာင္ အတူတူေနတာ ၂၀၀၅ ထဲကဆိုု ခုု ၈ နွစ္ထဲမွာေပါ့။ ခုုတေလာ ကိုုယ္ေျခလွမ္းပ်က္ေနတာ ေမာင္ကလဲ ရိပ္မိပါတယ္။ ကိုုယ္ကလဲ မဘုုန္းကြယ္ခဲ့ဘူးေလ။ ေမာင္ကလဲ ေျပာလာတာက သူ႔ကိုု အျခားတေယာက္ ကလဲ ဇာတ္လမ္းေတြထြင္ေနပါသတဲ့။ သူကေတာ့ အဲ့တေယာက္ သူ႔ကိုု စ"က်ဴ" ေနကတည္း က သူ႔မွာ မိန္းမ ရွိတယ္လိုု႔ ေျပာထားပါသတဲ့။

အရင္ကလဲ ကိုုယ္ခုုလိုု ခဏခဏ မၾကာမၾကာဆိုုသလိုု ခဏခ်စ္ ရွာတတ္ပါတယ္။ ကိုုယ့္ ဆင္ေျခကေတာ့ Relationship တခုုက ၾကာရင္ ပ်င္းလာလိုု႔ "ျဖည့္အား" ရွာတယ္ေပါ့ေလ။ အဲ့လိုုျဖစ္တိုုင္းလဲ ေမာင့္ ခံစားခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္ စတာေတြကိုု မေတြးမိပါဘူး။ ေမာင့္ အေနနဲ႔သာဆိုုရင္ ဘယ္လိုုျဖစ္မလဲ ဘယ္လိုုခံစားရရွာမလဲ လိုု႔ တခါမွ မေတြးၾကည့္ခဲ့မိတာ အမွန္ပါ။ ကိုုယ့္ဘာသာေတာ့ တေယာက္ထဲ နဲ႔ ကာလရွည္ၾကာလာရင္  relationship တခုုမွာ kick လိုုတယ္ေပါ့။

အမွန္ေတာ့ ကိုုယ္တိုု႔ေတြဟာ ကိုုယ္တိုု႔ေတြရဲ႕ ျငီးေငြ႔မႈကိုု တျခား အသစ္အသစ္ေတြနဲ႔ ရွာေဖြ ေျဖေဖ်ာက္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ၾကတယ္။ လူေဟာင္းကိုုပဲ အခ်စ္သစ္ နဲ႔ တဖန္ျပန္ခ်စ္ၾကည့္ဖိုု႔ မၾကိဳးစားၾကည့္ၾကဘူး။ အဲ့လိုုပဲ တကယ္လိုု႔ေနာက္ဆံုုး တေန႔ ကိုုယ့္တိုု႔ နွစ္ေယာက္ အခ်င္း ခ်င္း မျပတ္နိုုင္တဲ့ တေန႔က်ရင္ အဲ့ဒီ ေဘးလူေတြ ဘယ္လိုု က်န္ေနခဲ့မယ္။ ဘယ္လိုု ခံစား ရမယ္ ဆိုုတာမ်ိဳးလဲ မေတြးမိေပးၾကျပန္ဘူး။

ကိုုယ္ေတြက ကိုုယ့္ဘဝရဲ႕ ပ်င္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူတိုု႔ ကိုု ခဏတာ အစားျဖည့္ ေပ်ာ္ျပီးေတာ့ ကိုုယ္တိုု႔ ေတြအပ်င္းေျပသြားတဲ့ တေန႔ ျပန္လည္သင့္ျမတ္သြားၾကတဲ့ တေန႔က်ေတာ့ သူတိုု႔ ေတြကိုု လြယ္လင့္တကူထားခဲ့ျပီး ျပန္လည္ေပါင္းဖက္ၾကေပါ့ေလ။

ဒါေပမယ့္ နွာေခါင္းေသြးဆိုုတာာ အပ်က္အပ်က္နဲ႔ မွထြက္တာမ်ိဳးပါေလ။ ေဟာ ခုုလိုုက်ေတာ့ ေမာင္ကလဲ ကိုုယ္က အသစ္ကိုု အတည္ခ်စ္ေနျပီ ထင္လာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ…….ကိုုယ္ကလဲ ေမာင္ ကိုုယ့္အေပၚဖုုံးကြယ္မႈေတြရွိလာျပီ ထင္လာခ်ိန္မ်ိဳးမွာ…….အစစ အရာရာ အေသးအဖြဲ ေလးေတြက အစ အထင္လြဲစရာေတြခ်ည္းျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ သံသယ နဲ႔ အရာရာ ကိုု ၾကည့္လာၾကျပီေလေနာ္။    

ဒီလိုုနဲ႔ အပ်င္းေျပ ခဏတာ လိုု႔ ကိုုယ္ေတြ လိုုသံုုးသံုုးခဲ့ၾကတဲ့သူေတြဟာ ကိုုယ္တိုု႔ ရဲ႕ ျပႆာနာ အရင္းမွန္မဟုုတ္ဘဲ၊ တေယာက္ကိုု တေယာက္ သံသယရွိတတ္လာတာ။ အေကာင္းမျမင္နိုုင္ ေတာ့တာ။ တေယာက္ဘာပဲ လုုပ္လုုပ္ အျပစ္လိုု႔ျမင္လာတာ စတာေတြကသာ ကိုုယ္တိုု႔ ရဲ႕ ျပႆာနာ အစစ္အမွန္ေတြျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။

တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္က ကိုုယ္တိုု႔ကိုု "ေျပာင္းလဲ" ေပးလိုုက္တယ္ထင္တယ္ေနာ္။ ေဘးလူ ေတြကိုု ဘယ္လိုုပဲ အေၾကာင္းျပျပ၊ ဘယ္လိုုပဲ အသံုုးခ်ခ်၊ ေဘးလူေတြက  ဘယ္လိုုေျပာေျပာ ဘယ္လိုုျမင္ျမင္ ကိုုယ္ေတြက သာ တကယ္ေျပာင္းလဲ ကုုန္ရင္ Relationship ဟာ ဘယ္လိုုမွ ျပန္အဖတ္ဆယ္လိုု႔ မရနိုုင္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုုယ္တိုု႔ အခ်စ္ေတြလဲ ကိုုယ္တိုု႔ ေျပာင္းလဲမႈ ေတြ နဲ႔ အတူ ေျပာင္းလဲ ကုုန္တာကိုုးေနာ္။

အဲ့ေတာ့ ကိုုယ့္ေဘးက လူကိုု တကယ္တန္ဖိုုးထားတယ္ ခ်စ္တယ္ဆိုုရင္ သူတိုု႔ ရွိေနခ်ိန္မွာ သူတိုု႔ တန္ဖိုုးကိုု သိပါ၊ ျမင္ပါ၊ အေလးထားပါ။ တကယ္လိုု႔ အရာရာ ေနာက္က်ကုုန္မွ ျပန္လည္ အဖတ္ဆယ္မယ္ဆိုုရင္ ဘယ္လိုုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပ်က္ျပီးသား ၾကိဳးက ျပန္ဆက္ရင္ ဆက္ထံုုးရွိ သလိုုပဲ၊ ဒဏ္ရာ ရထားတဲ့ နွလံုုးသားကလဲအမာရြတ္ရွိေနမွာပါ။ အဲ့တာေၾကာင့္ တကယ္ခ်စ္တဲ့ သူကိုု တန္ဖိုုးထားနိုုင္ပါေစ၊ ျပႆနာကိုု ျမင္နိုုင္ပါေစ၊ ျပင္နိုုင္ပါေစ၊ အေျပာင္း အလဲေတြ ရွိခဲ့ ရင္လဲ အခ်ိန္မေနွာင္းခင္ ျပင္နိုုင္ပါေစလို႔………….  

Tခ်မ္း

1:15 AM | 30^th Sept 2013 | Monday | D's Place Office | San Chaung T/S |

Yangon | MYANMAR

ဘယ္သူလဲ?

ဘယ္သူလဲ? 

" ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္"

အခ်စ္လား? 
ဝင္ခဲ့ေလ 
တံခါး ဖြင့္ထားတယ္ 

(မေတြ႔တာၾကာျပီေနာ္)

တီခ်မ္း 
အခ်စ္ဒႆနမ်ား 
၅း၂၄ မိနစ္
၂၈ရက္ ၾသဂုုတ္လ
၂၀၁၃ ခုုနွစ္ 
ဒီေနရာ ၊ ရန္ကုုန္ ၊ ျမန္မာ။

ပိုုးဟပ္ သီဝရီ

ပိုုးဟပ္ သီဝရီ

August 16, 2013 at 7:36am

ခုုတေလာ စထရက္စ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနပါတယ္။ အလုုပ္ေတြ ပိေနတာပါ။ ေငြေနာက္လိုုက္မိတဲ့ ကိုုယ့္အျပစ္ပဲေပါ့။ အမွန္က ကိုုယ္ဖင္မနိုုင္ဘဲ ပဲႀကီးဟင္းစားမိတာပါသလိုု၊ လံုုးလံုုးေတာ့လဲ ကိုုယ့္အျပစ္ခ်ည္းမဟုုတ္ဘဲ အညာခံရတာပါပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက ေအာက္မွာပါတဲ့ အီးေအာ္ ကိုုၾကည့္ပါ ျမန္မာျပန္ကေတာ့ ဒီလိုုေလးပါတဲ့.......

ကိုုယ့္ကိုုကုုိယ္တိုုးတက္မႈ အတြက္ ပိုုးဟပ္ သီဝရီ ကိုု ၾကားဖူးၾကပါသလား? 

စားေသာက္ဆိုုင္တခုုမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုုးဟပ္တေကာင္ဟာ ဘယ္ကမွန္းမသိ ပ်ံသန္းလာျပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ရဲ႕ ေပါင္ေပၚမွာ သက္ဆင္းပါတယ္။ မိန္းမဆိုုတာ ေအာ္လိုုက္တာ ၾကြက္ၾကြက္ညံ ဝက္ဝက္ကြဲ ေပါ့ေလ။ (ဟုုတ္ကဲ့ ပိုုးဟပ္တင္မက ၾကြက္ေတြေကာ ဝက္ေတြပါပါတယ္)။ မ်က္နွာ တခုုလံုုး ရံႈမဲ့ျပီးေတာ့ အသံတုုန္တုုန္ျပာျပာ ဝါဝါ ကြဲကြဲ နဲ႔ကိုု တုုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာ ေအာ္ပါသတဲ့။ (အတိသရဝုုတၱိ မ်ားစြာေနာ္) ျပီးေတာ့ ခုုန္တယ္၊ စြတယ္၊ ေအာ္တယ္ ထပ္ခုုန္တယ္၊ လကနွစ္ဘက္နဲ႔လဲ တုုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာနဲ႔ ပိုုးဟပ္ ကိုုဖယ္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားပါသတဲ့။ အဲ့လိုု သူမက ခုုန္လိုုက္ ေအာ္လိုုက္ လက္တရမ္းရမ္း လုုပ္ေနတာ သူမတိုု႔ တဖြဲ႔လံုုးက မိန္းမေတြကိုု ကူးစက္ျပီး အကုုန္ ခုုန္ဆြဆြ ျဖစ္ၾကကုုန္ေလသတဲ့။

ေနာက္ဆံုုးေတာ့ အဲ့ဒီ မိန္းမ ေအာင္ျမင္စြာ နဲ႔ သူ႔ကိုုယ္ေပၚက ပိုုးဟပ္ကိုု ခါထုုတ္လိုု႔ရသြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပိုုးဟပ္က သူ႔ကိုုယ္ေပၚကေန သူတိုု႔ အဖြဲ႔ထဲက ေနာက္ မိန္းမတေယာက္ဆီ ထပ္ကပ္သြားေတာ့ တခါ အကုုန္လံုုး ခုုန္ဆြဆြ ေအာ္ၾက ဟစ္ၾက လက္ခါ ၾက လုုပ္ၾကျပန္ပါတယ္။ 

လာပါျပီ။ မင္းသား ကယ္တင္ရွင္ သူရဲေကာင္း အေမာင္ မဟာ................................................စားပြဲထိုုး 

အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဒုုတိယ မိန္းမ ခါထုုတ္လိုုက္တဲ့ ပိုုးဟပ္က ကယ္တင္ရွင္ စားပြဲထိုုးေပၚ ကိုု က်သြားပါသတဲ့ ေမာင္ညီမေလးတိုု႔ရယ္။       

အေမာင္ စားပြဲထိုုးဟာဆိုုလိုု႔ရွိရင္ မေၾကာက္မရြံ ၾကံ့ၾကံ့ခိုုင္ တည္ၾကည္တဲ့ မာန္တမ်ိဳး နဲ႔ သူ႔ ရွပ္ အက်ႋီေပၚက ပိုုးဟပ္ကိုု ေလ့လာပါသတဲ့........သူေလ့လာလိုု႔ အေျခအေနကိုု ေသခ်ာသိသြားတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ပိုးဟပ္ကိုု လက္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာဖမ္းျပီး ဆိုုင္ျပင္ဘက္ကိုု ေတာက္ထုုတ္လိုုက္ပါသတဲ့ကြယ္။ 

ေဘးကေန ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း အားယားေနတဲ့ စာေရးဆရာ [အဲ့သူထက္ ပိုုအားေနတဲ့ (အမွန္ကေတာ့ မအားပါဘူး မအားတဲ့ ၾကားက စာျပန္ေရးပါ တစာစာေတာင္းဆိုုေနတဲ့ စာဘတ္သူေတြအတြက္ေရးတာပါ ေလးစားဦးညႊန္ၾကေလကုုန္) ဘာသာျပန္သူကေတာ့ တီေပါ့ေလ။ ] က အေတြးစေလးေတြ ေကာက္ရပါသတဲ့။ အဲ့တာေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့ လွ်ာရွည္ေလ ေတြးမိေလ လွ်ာရွည္ေလ ေတြ႔ရွိေလ ဟုုတ္တယ္မွလား။ နယူတန္ေတာင္ အားအားယားယား ပန္းသီးပင္ေအာက္ သြားထိုုင္ေတြးေနလိုု႔ နိယာမ အသစ္ေတြ႔သလိုု အာခိမီးဒီးစ္ ကလဲ ေရခ်ိဳးတာ ျမန္ျမန္မခ်ိဳးပဲ ေလ်ာက္ စဥ္းစားေနလိုု႔ ေဘာေလာေပၚ နိယာမ ေတြ႔တာ မဟုုတ္လားေလ။ တီ့ အေမ က ငယ္ငယ္က ေရခ်ိဳးရင္ အျမဲ ျမန္ျမန္ေအာ္ လိုု႔ တီ ဘာ နိယာမ မွမေတြ႔ခဲ့တာေနမယ္။ ထားေတာ့ ခုုန ဟာျပန္ဆက္ရရင္....ေကာ္ဖီေသာက္ေနတဲ့ ေနာင္ ခုုစာေရးတဲ့ သူျဖစ္လာမယ့္ အားအားယားယား ကိုုယ္ေတာ္က ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္ စဥ္းစားပါသတဲ့။ ခုုန က မိန္းမ တသိုုက္ ကုုလားသိုုက္ က်ားကိုုက္ သလိုုျဖစ္တာ လက္ပံပင္ ဆက္ရက္က်တာ တရုုတ္ နွစ္ေယာက္ ရထားေပၚတက္လာသလိုုျဖစ္တာ ပိုုးဟပ္မွာ တာဝန္ရွိသလားေပါ့။ ဒီေကာင္ ေသသင့္သလားေပါ့။ မိုုးနတ္မင္းႀကီး နဲ႔ တိုုင္ပင္ဖိုု႔ စဥ္းစားတယ္ေပါ့ေလ။ အဲ့လိုုဆိုုရင္ ဘာျဖစ္လိုု႔ ဝိတ္တာ သူရဲေကာင္း က်ေတာ့ မတုုန္လႈပ္တာလဲေပါ့။ အိုုင္ေဆး မိုုးနတ္မင္း ဘယ္လိုုသေဘာရပါသလဲေပါ့။ အေမာင္ ဝိတ္တာ သူရဲေကာင္းဟာဆိုုလိုု႔ရွိရင္ အေျခအေန ကိုု တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ တုုန္လႈပ္မႈကင္းကင္း နဲ႔ ၁၀၀% ျပည့္နီးပါး ကစဥ့္ကလ်ားမႈကင္းစြာ ကိုုင္တြယ္သြားနိုုင္တယ္ေပါ့။ 

အဲ့ေတာ့ အေမာင္ ပိုုးဟပ္မွာ အျပစ္မရွိေပဘူးေပါ့။ တုုန္လႈပ္မႈ ကိုုမထိန္းခ်ဳပ္နိုုင္တဲ့ အခ်င္း မိန္းမ မ်ားတြင္သာ အျပစ္ရွိေစေပါ့။ ပိုုးဟပ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့ အေၾကာက္တရား အရြံတရားေတြကသာလွ်င္ ထိုုထိုု မိန္းမမ်ားကိုု ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ေစတာပဲေပါ့။ 

ထိုုနည္း နွင္နွင္ပဲ ကြ်န္ုုပ္တိုု႔ ေဘာစ့္မ်ား မာတာမိခင္ ဒယ္ဒီေဖေဖဖားသားမ်ား ကြိစိကြစ ပြစိပြစိ မိန္းမမ်ား က ကြ်န္ုုပ္တိုု႔ကိုု အေနွာင့္အယွက္ေပးတာ မဟုုတ္ဘဲ အဲ့ဒီ ဆူညံ့ဆူညံ့ ပူညံ့ပူည့ံ ဒဏ္ေတြကိုု မခံနိုုင္တဲ့ သည္းမခံနိုုင္တဲ့ လွ်စ္လွ်ဴမရႈနိုုင္တဲ့ ကြ်န္ုုပ္တိုု႔ရဲ႕ ခႏၶီစ ပါရမီနည္းပါးမႈ ကသာ အေနွာင့္အယွက္ေတြရဲ႕ အခရာျဖစ္ပါသတဲ့။    

လမ္းေပၚက ကားေတြမ်ားလိုု႔ ကားပိတ္တာက ေနွာင့္ယွက္တာ မဟုုတ္ပါဘူးတဲ့။ အဲ့ဒီ အေနွာင့္အယွက္ေတြကိုု လက္ခံနိုုင္စြမ္း မရွိတာကသာ တကယ့္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ပါသတဲ့။ 

ျပႆနာေတြထက္ အဲ့ဒီ ျပႆနာေတြကိုု တံုု႔ျပန္မႈ ေတြက ကိုုယ္တိုု႔ ဘဝေတြ မွာ ကစဥ္႔ကလ်ားျဖစ္မႈေတြ ကိုု ပိုုျဖစ္ေစတာပါတဲ့။ 

အင္မတန္ ဗုုဒၶဘာသာဆန္တာေနာ္။ 

ကဲ အဲ့ေတာ့ ပံုုျပင္ေလးက ဘာကိုုျပသလဲဆိုုေတာ့......

ဘဝမွာ ဘာကိုုမွ ဆန္႔က်င္ဘက္ မတံုု႔ျပန္ပါနဲ႔တဲ့ လိုုက္ေလ်ာစြာ တံုု႔ျပန္မႈ ျပဳပါတဲ့ကြယ္ (အင္း အီးလိုုက ရွင္းတယ္ ျမန္မာလိုုျပန္ေတာ့ အဲ့လိုုထြက္တာပဲ ဒါေတာင္ နွစ္ခုုလံုုးက တံုု႔ျပန္ျဖစ္ေနလိုု႔ ဒစ္ရွင္နရီ ၾကည့္လိုုက္ေသးတာ)။ မိန္းမေတြက ဆန္႔က်င္ဘက္ တံုု႔ျပန္လိုုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူရဲေကာင္း ေမာင္ဝိတ္တာကေတာ့ လိုုက္ေလ်ာစြာ တံုု႔ျပန္လိုုက္ပါတယ္တဲ့။ ဆန္႔က်င္ဘက္တံုု႔ျပန္မႈေတြက အျမဲလိုုလိုု အလိုုအေလ်ာက္ဆန္တဲ့ ေပမယ့္ လိုုက္ေလ်ာစြာ တံုု႔ျပန္ဖိုု႔ ကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ ေတြးေတာျပီးမွ အေျခအေနတခုုကိုု လြန္သြားမွ ေျဖရွင္းရခက္တာမ်ိဳး ကိုု ဆင္ျခင္ေစနိုုင္တယ္တဲ့။ ဒီလိုုဆိုု တိုု႔ေတြ အားလံုုး ခ်စ္ျခင္းထဲမွာ အက္ကြဲေၾကာင္းေတြ မျဖစ္ေစဖိုု႔ လြဲမွားတဲ့ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုု ေဒါသနဲ႔ စိုုးရိမ္ပူပန္မႈနဲ႔ စိတ္ဖိစီးမႈနဲ႔ ေလာေလာ မျပဳမိပါေစနဲ႔တဲ့ကြယ္။ 

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ 

မေသေသးတဲ့ 

တီခ်မ္း 

Fri Aug 16 7:44 AM

2013

D's Place Office

Original 

Have you heard of the Cockroach Theory for Self
Development?
At a restaurant, a cockroach suddenly flew from somewhere and sat on a lady. She started screaming out of fear. With a panic stricken face and trembling voice, she started jumping, with both her hands desperately trying to get rid of the cockroach. Her reaction was contagious, as everyone in her group also got panicky.
The lady finally managed to push the cockroach away but ...it landed on another lady in the group.
Now, it was the turn of the other lady in the group to
continue the drama. The waiter rushed forward to their rescue.
In the relay of throwing, the cockroach next fell upon the waiter. The waiter stood firm, composed himself and observed the behavior of the cockroach on his shirt. When he was confident enough, he grabbed it with his fingers and threw it out of the restaurant.
Sipping my coffee and watching the amusement, the antenna of my mind picked up a few thoughts and started wondering, was the cockroach responsible for their histrionic behavior?
If so, then why was the waiter not disturbed?
He handled it near to perfection, without any chaos. It is not the cockroach, but the inability of the ladies to handle the disturbance caused by the cockroach that disturbed the ladies.
I realized that, it is not the shouting of my father or my boss or my wife that disturbs me, but it's my inability to handle the disturbances caused by their shouting that
disturbs me. It's not the traffic jams on the road that disturbs me, but my inability to handle the disturbance caused by the traffic jam that disturbs me.
More than the problem, it's my reaction to the problem that creates chaos in my life.
Lessons learnt from the story:
Do not react in life. Always respond. The women reacted, whereas the waiter responded.
Reactions are always instinctive whereas responses are always well thought of, just and right to save a situation from going out of hands, to avoid cracks in relationship, to avoid taking decisions in anger, anxiety, stress or hurry.

တီခ်မ္း ဘေလာခ္ အခိုုးခံရျခင္း

ေအာ္ ဘာမွ မတင္တာၾကာလိုု႔ အခိုုးခံရတယ္ထင္ပါ့ ဒီမွာ  ဒီမွာ  နဲ႔ ဒီမွာ  ေတြသာသြားၾကည့္ၾကပါေတာ့။

ကိုုယ္အဆိုုးျမင္တတ္တယ္

ဒီပံုုေလးကိုု ဖဘ ကေနေတြ႔လိုု႔ အေတြးေလးေတြပြားမိပါတယ္။ ကိုုယ္ကပဲ အေတြး ကလန္ကဆန္ တိုုက္လြန္းအားႀကီးတာလား လူေတြကပဲ အေကာင္းျမင္လြန္းတာလား ကိုုယ္ကပဲ အဆိုုးျမင္တာလား အမွန္ျမင္တာလား အဆိုုး = အမွန္၊ အေကာင္း = အမွား ဆိုုတာကေကာ ဘယ္လိုု ခြဲျခား သတ္မွတ္ၾကမွာလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကိုုယ္ေတာ္ေတာ္ကိုု အားေနျပီ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ခုုလိုုေတြ ေတြးနိုုင္တာပဲ။

ပထမ ဥပမာ ကိုုၾကည့္ၾကရေအာင္ေနာ္....ေရးထားတာက......ယံုုၾကည္မႈအေၾကာင္း တကယ္က ယံုုၾကည္မႈ ဆုိုတာ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္မႈ ဒါမွမဟုုတ္ သိပၺံ ပညာ စတာေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုုးဖိုု႔ေကာင္းတယ္မဟုုတ္လား။ လြန္ခဲ့တဲ့ အနွစ္ ၂၀ မွ မဟုုတ္ေတာ့ဘဲ။ အခုုလဲ အဲ့လိုု ဥပမာ မရွိဘူး မေျပာလိုုပါဘူး ရွိေတာ့ ရွိမယ္ သိုု႔ေသာ္ အသိပညာ ဖြင့္ျဖိဳးမႈ အားနည္းတဲ့ အရပ္ေဒသ မ်ိဳးမွာ ပိုုမ်ားမယ္။ မိုုးရြာဖိုု႔ ပူေဇာ္ပသ တယ္ဆိုုတာထက္ အခုုေခတ္က ေဝးေဝးမၾကည့္ပါနဲ႔ ကိုုယ္ေတြရဲ႕အိမ္နီးခ်င္းနိုုင္ငံေတြမွာေတာင္ မိုုးတုုေတြ ရြာခိုုင္းေတာ့မွေလ။ ႏြားနဲ႔ လယ္ထြန္တဲ့ ေခတ္ကေန စက္နဲ႔ လယ္ထြန္တဲ့ေခတ္ကိုုေရာက္ေနမွေတာ့ မိုုးရြာေအာင္ ဆုုေတာင္းတာ ျပန္လွည့္ၾကည့္ရမယ့္ အတိတ္မ်ိဳးမဟုုတ္ေတာ့ဘူး။ ေျပာခ်င္တဲ့ ရႈေထာင့္ မတူတာကိုုလက္ခံ ပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ ဒီထက္ပိုုေကာင္းမယ့္ ဥပမာမ်ိဳးကိုုေပးေစခ်င္တာ။

ကာတြန္းကားေတြမွာပါတဲ့ တခါတခါ ရုုပ္ရွင္ထဲေတာင္ ျပေနေသးတဲ့ဆန္တာကေလာ့ႀကီးမရွိဘူး လိုု႔ တေယာက္ေယာက္က ေျပာလိုု႔ ကေလးက ငိုုမဲ့မဲ့ နဲ႔ ျပန္ေမးတာမ်ိဳး အခန္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့တာ သက္ဝင္ယံုုၾကည္မႈ faith မဟုုတ္ဘူး အဲ့တာ မသိနားမလည္မႈ၊ အေတြ႔အၾကံဳအားနည္းမႈ၊ ပညာဗဟုုသုုတ လိုုအပ္မႈ childish/naive/in-experience ပဲျဖစ္တယ္။   

ဒုုတိယ ဥပမာ က ပိုုဆိုုးတယ္ ကေလးက ေပ်ာ္လိုု႔ ရယ္တယ္ဆိုုတာ သူ႔ကိုု ပစ္ေျမွာက္ကစားေနတဲ့ လူႀကီးက သူ႔ကိုု မက်ေအာင္ဖမ္းမယ္ဆိုုတာ သူ “သိ” လိုု႔မဟုုတ္ဘူး။ အဲ့လိုုပဲ ျပဳတ္က်သြားမယ္ဆိုုရင္ သူဘာျဖစ္သြားမလဲ သူဘယ္လိုုခံစားရမလဲ စတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ “ျဖစ္နိုုင္ေခ်”ေတြကိုုလဲ သူမသိဘူး။ သူသိတာက ေျမာက္တက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရွိတဲ့ “ခံစားမႈ” သက္သက္ပဲ။ အဲ့ဒီခံစားခ်က္က သူ႔ကိုု စိတ္လႈပ္ရွားေစတာ ျဖစ္နိုုင္သလိုု၊ ေပ်ာ္ေစတာ၊ အံ့ၾသေစတာ စတာေတြ တခုုခုု ျဖစ္နိုုင္တယ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူ႔ကိုု ေျမွာက္ေဆာ့ေနတဲ့ လူႀကီး က ဖမ္းမယ္ဆိုုတာ ကိုု ယံုုၾကည္လိုု႔ "trust" ရွိတဲ့ ရယ္ေမာမႈမ်ိဳးမဟုုတ္ဘူး။ ေနာက္ အဲ့ေနရာမွာ ၁ နွစ္အရြယ္ကေလးငယ္မဟုုတ္ပဲ  အဲ့လိုု ခ်ီေျမွာက္ကစားခံရလိုု႔ျပဳတ္က်ဖူးတဲ့ ကေလးငယ္ သိုု႔မဟုုတ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ကေလးငယ္တေယာက္ဆိုုရင္ အဲ့ဒီကေလးေလးလိုု ေပ်ာ္ရႊင္မႈ နဲ႔ ရယ္နိုုင္မလား လိုု႔ ေတြးၾကည့္မိတယ္။

မသိနားမလည္မႈ ေၾကာင့္ ရတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဟာ အစစ္အမွန္ မျဖစ္နိုုင္ဘူး။ အဲ့တာကိုုလဲ ယံုုၾကည္မႈ လိုု႔ ဘာသာျပန္လိုု႔မရဘူး။ ျဖစ္ခ်င္းျဖစ္ရင္ မိုုက္မဲမႈသာျဖစ္မယ္။

ေနာက္ဆံုုးတခုု ကိုု သူက ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း "hope" လိုု႔ ဆိုုထားတယ္။ ကိုုယ္ကေတာ့ အဲ့တာ မသိလိုု႔ မပူတဲ့ ဥေပကၡာ "negligence" လိုု႔ ျပန္ခ်င္တယ္။ မသိလိုု႔ ျပဳတဲ့ ဥေပကၡာျဖစ္နိုုင္သလိုု သိရက္နဲ႔ ျပဳတဲ့ ဥေပကၡာလဲျဖစ္နိုုင္တယ္။ ေနာက္ သိရက္နဲ႔ ဘာမွ လုုပ္လိုု႔ မရလိုု႔ ဒီအတိုုင္း ထားလိုုက္ရတဲ့ အရွိတရား၊ လဲ ျဖစ္နိုုင္တယ္။ အဲ့လိုုမွမဟုုတ္ဘဲ ရွိရွိ သမွ် ေတြးပူေနရင္ လူျဖစ္ရတာ ဘယ္ “တန္”ေတာ့ မလဲေလေနာ္။

လမ္းကူးရင္းလဲ ကားတိုုက္ခံရနိုုင္တာပဲ အဲ့တာေၾကာင့္မ်ား ကိုုယ္တိုု႔ေတြ တံတားေပၚက ကူးဖိုု႔ ပတ္သြားသလား။ ဆိုုင္ကယ္စီးရင္ ဦးထုုပ္ေဆာင္းသလား၊ လိင္ဆက္ဆံရင္ ကြန္ဒံုုးသံုုးၾကသလား။
သိသိရက္နဲ႔ လုုပ္တဲ့ အမွားေတြအမ်ားႀကီးရွိသလိုု သိသိရက္နဲ႔ ထားလိုုက္တဲ့ ဥပေကၡာေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါ။

သူေျပာသလိုုသာဆိုု ကားမတိုုက္ပါေစနဲ႔ လိုု႔ယံုုၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္ျပီး လမ္းကိုု မ်က္စိမွိတ္ကူး ရမွာလား။ အဲ့လိုုမျဖစ္ေအာင္ အႏၱရာယ္ကိုု နည္းနိုုသ္သမွ်နည္းေအာင္လိုု႔ ကိုုယ္တိုု႔ေတြ ”သတိ” ဆိုုတာ ကိုု ထားၾကတယ္မွလား။ အဲ့တာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ ယံုုၾကည္မႈ၊ တခုုမွမဟုုတ္ဘူး။ အဲ့တာ သတိရွိမႈပဲ။ မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုုတာ ၾကိဳသိရင္ေကာ မအိပ္ၾကေတာ့ဘူးလား။ တညလံုုး ဘုုရားထိုုင္ကန္ေတာ့ေနေတာ့မွာလား။ အဲ့တာဆိုု နာဂစ္တိုုက္မယ့္ ည က လူဘယ္နွေယာက္ မအိပ္ပဲ ဘုုရားဆုုေတာင္းေနလဲ။ ကိုုယ္တိုု႔ မသိၾကဘူးေလ။ အဲ့တာေၾကာင့္ အပူအပင္ကင္းကင္ အိပ္ေပ်ာ္ၾကတယ္။ ေနာက္ခါ အပူအပင္ကင္းကင္း အိပ္နိုုင္ေအာင္ လိပ္ျပာလံုုမယ့္ အလုုပ္ေတြပဲ ”တတ္နိုုင္သမွ်” လုုပ္တယ္။ အဲ့ေလာက္ဆိုု လံုုေလာက္ျပီထင္တယ္။

မသိနားမလည္မႈ၊ မိုု္က္မဲမႈ၊ မတတ္နိုုင္လိုု႔ ထားတဲ့ ဥေပကၡာေတြကိုု ဘာသာတရားေၾကာင့္လိုုလိုု ေတာ့ မိႈင္းမသြင္းပါနဲ႔။

အစကတည္းက ေျပာပါတယ္ ကိုုယ္က မေကာင္းျမင္တတ္တယ္လိုု႔။
ကဲ ေျပာခ်င္တာ ေျပာျပီးျပီ။ အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔ တေရးေလာက္ အိပ္လိုုက္အံုုးမယ္။

see you on the other side.

love

T Chen

4:49 pm
28th March 2013
Thursday

BC, Yangon | Myanmar

taxi ေပၚမွာ

အမွန္က ဒါအခ်ဥ္ေပါင္းအဆက္ပိုုစ့္ပါ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ေလဘယ္မွာ အခ်ဥ္ေပါင္းပဲ တပ္ပါမယ္။ တီခ်မ္း ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ကတည္းက တကၠစီပဲ စီးပါတယ္။ အဲ့လိုုေျပာလိုု႔ အရင္ကေတာ့ ကိုုယ္ပိုုင္ကားစီးတယ္ မထင္ေစခ်င္ပါ။ ဘယ္တံုုးကမွ ကားမပိုုင္ခဲ့ေသးသလိုု ကားလဲ မပိုုင္ေသးပါဘူး။ တကၠစီခကလဲ ေတာ္ေတာ္ကုုန္ပါတယ္။ အျပင္ထြက္တဲ့ေန႔ဆိုု ၅ ေထာင္ နဲ႔ ၁ ေသာင္းၾကားကုုန္ပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ဘာလိုု႔ ကားဝယ္မစီးတာလဲ ေမးရင္ မဝယ္နိုုင္ေသးလိုု႔လိုု႔ပဲေျဖရမွာပါ။ ေလာေလာဆယ္ မဝယ္နိုုင္ေသးပါဘူး။ ေနာက္ျပီး ကားတစီးရဲ႕ ေဝယ်ာဝစၥ ဒုုကၡေတြလဲ မခံနိုုင္ေသးလိုု႔ပါ။ အေမ နဲ႔ ညီကေတာ့ ကားဝယ္ၾကမယ္ တကဲကဲပါပဲ။ သိုု႔ေသာ္ သူတိုု႔ စကားသာ နားေထာင္ျပီး ျပန္လာကာစ က ဝယ္လိုုက္လိုု႔ကေတာ့ အနည္းေလး ၃၀ ေလာက္ရံႈးပါမယ္။ ထားေတာ့။

ကားတစီး ရဲ႕ ဒုုကၡ အက်ဥ္း 

1. ဝယ္မယ္ဆိုုရင္ ပိုုက္ဆံကုုန္ပါမယ္ 
2. ကားရပ္ရန္ေနရာ (အိမ္မွာ)
3. ေနာက္ ဘယ္ေနရာသြားသြား ကားရပ္ရန္ေနရာ (ပိုုအေရးႀကီးပါတယ္) အထူးသျဖင့္ ျမိဳ႕ထဲသြားရင္ ဘယ္ေနရာမွာ ကားရပ္ရမလဲဆိုုတာ ေခါင္းအင္မတန္ေျခာက္ေစတဲ့ ကိစၥပါ။ တကၠစီစီးေတာ့ သြားခ်င္တဲ့ေနရာ ကိုု ရပ္ ဖုုတ္ဖက္ခါ ထ သြားရံုု
4. ေနာက္ အကုုသိုုလ္စိတ္ ကားရပ္ထားရင္ အရပ္ထဲက မိမနိုုင္ဖမနိုုင္ ကေလးေတြရန္ (အိမ္နားဝန္းက်င္မွာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္) 
5. ကားကိုု သန္႔ဖိုု႔ အေပၚထပ္ က အဖိုုးႀကီးအဖြားႀကီး လင္မယား တ ပတ္ ကား ၃ ခါေဆးတာ ေတြ႔ရတာ အလုုပ္ရႈပ္တယ္ထင္ ကိုုယ္ကေတာ့ ကားေဆးရမယ္ဆိုုရင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၾကပ္ၾကပ္ဝတ္ထားတဲ့ စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္နဲ႔ -ို႔ႀကီးႀကီးမိန္းမ သီခ်င္းမိုုက္မိုုက္ကေလးဖြင့္ထားတာပဲ ျမင္နိုုင္တယ္
6. ကားျပင္ရမယ္ 
7. ဆီထည့္ရမယ္ ကားဝယ္မွေတာ့ ဆီထည့္ရမွာေပါ့ သိုု႔ေသာ္ တတ္သိနားလည္ေသာ သူငယ္ခ်င္း မ်ား စီးေနက် တကၠစီ မ်ားကိုုတိုုင္ပင္ၾကည့္ေတာ့ တ ရက္ ကိုု ၁ ေသာင္း သိုု႔ တလ ကိုု ၃ သိန္း ပ်မ္းမွ်ခန္႔ သာ ကုုန္ရင္ ကားဝယ္မစီးသင့္ပါဘူးတဲ့ သူတိုု႔တြက္ျပေတာ့လဲဟုုတ္ေနတာပဲ ထားေတာ့ ကိုုယ္မွ အဲ့ေလာက္မကုုန္တာ ထြက္တဲ့ေန႔မွ ၅ ေထာင္ နဲ႔ ၁ ေသာင္းၾကားကုုန္တာေလ မထြက္တဲ့ေန႔ဆိုုမကုုန္ 
8. ကား မေမာင္းတတ္ေတာ့ ဒရိုုင္ဘာလိုုပါတယ္
1. လခ
2. ေနာက္ အက္တီက်ဴ ေကာင္းတဲ့ လူရွားပါးမႈ 
3. လူပ်ိဳ မွအဆင္ေျပပါမယ္ ကိုုယ္သြားခ်င္တဲ့အခ်ိန္သြား လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္လာလိုု႔ရေအာင္ 
4. သူ႔အတြက္ ေနစရာ ေပးမလား မေပးဘူးလား စတဲ့ ဘာဟီရေတြ 

ကဲ အခုုေျပာသြားတာေတြက ရမ္းသရူးပဲရွိေသးတာေနာ္ ကားဒုုကၡက ပိုုင္တဲ့သူေတြပိုုသိပါတယ္ ေနာက္ ကိုုယ္တိုု႔လိုု ကိုုယ္ပိုုင္ျခံနဲ႔ဝန္းနဲ႔မဟုုတ္ေသးတဲ့သူေတြအတြက္ ဘယ္မွာထားရမွန္းမသိတဲ့ဒုုကၡကပိုုမယ္ထင္ပါတယ္ လမ္းေတြကက်ဥ္း ကားေတြကမ်ားျဖစ္ေနတာေလ ေနာက္ ေမာင္းရင္လဲအခုု ကားေတြပိုုမ်ားလာေတာ့ လမ္းေတြပိုုၾကပ္ လူေတြက ပိုုရမ္း ေဒါသေတြပိုုထြက္ စသျဖင့္ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

သိုု႔ေသာ္ တကၠစီ စီးရတဲ့ ဒုုကၡကလဲ မေသးပါဘူး တေန႔ကေတာင္ ဘန္ေကာက္က လာလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း နပလိစ္ တေယာက္ ကိုုေျပာျပေသးတယ္ သူက ေမးတယ္ေလ ဘန္ေကာက္ကိုု မလြမ္းဘူးလားတဲ့ အင္းလမ္းတယ္လိုု႔ တကၠစီေတြကိုုလိုု႔ဘာလိုု႔လဲတဲ့ ၾကိဳက္တဲ့ကားတက္စီးရံုုပဲ ေစ်းဆစ္စရာမလိုု ကားစုုတ္မွာပူစရာမလိုု ကားထဲမွာ ပူမွာ ပူစရာမလိုု ကဲ ၾကိဳက္တဲ့ တား တက္စီး ေမႊးျပီးေအးေနေရာ ၾကိဳက္သေလာက္စီး က်သေလာက္ေပး ကဲမေကာင္းလား

ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အဲ့လိုုမဟုုတ္ေပါင္

ကားက တားလိုုက္ရင္ လမ္းမၾကံဳလိုု႔ဆိုုတာ လာေသးတယ္ လမ္းၾကံဳ တကၠစီ ဆြဲေနတာလား တခါတခါ စိတ္ေပါက္လာလိုု႔ တားျပီးရင္ အရင္ဆံုုးေမးတယ္ လမ္းၾကံဳလားလိုု႔ ဟုုတ္တယ္ေလ တခါတခါေတာ့လဲ ေျပာလိုုက္တယ္ ကားေမာင္းမေနနဲ႔ေတာ့ ဦးေလးရယ္ ဘဏ္ ဓါးျမတိုုက္စားလိုု႔

အဲ့တာတခ်က္ စိတ္ညစ္ရတယ္

ေနာက္တခုုက လူပါရဲ႕သားနဲ႔တင္တာ ကိုုယ္ကေတာ့ လာရပ္ရင္ေတာင္ လက္ခါထုုတ္လိုုက္တာပဲ အဲ့တာ ကိုုယ့္ပရင္စီပယ္နဲ႔ညွိတယ္ မစီးဘူး တခါ ၾကံဳဘူးတယ္ ကိုုယ္စီးလာတာ လမ္းတဝက္ေရာက္ေနျပီ လမ္းမွာထပ္တင္တာ ကိုုယ္က ဘာလုုပ္တာလဲ ကားဆရာ ဆိုုေတာ့ လမ္းၾကံဳတင္မလိုု႔ပါတဲ့ ေျပာလိုုက္တယ္ လမ္းၾကံဳတင္ခ်င္ရင္ က်ေတာ့ကိုု အရင္ေမးရမွာေလ လုုိ႔ျပီးေတာ့ ဟုုတ္ျပီ အဲ့တာဆိုု က်ေတာ္ ၂၀၀၀ နဲ႔ငွားလာတာ ၁၅၀၀ ပဲေပးမယ္ လိုု႔ တကယ္ပဲ ဆင္းေတာ့ ၁၅၀၀ ပဲေပးလိုုက္တယ္ မွတ္ထား

တခါက က်ေတာ့ လမ္းမွာအဲ့လိုုပဲ လူထပ္တင္တာ ကိုုယ္က ခ်က္ခ်င္း ဆင္းခ်ပလိုုက္တယ္ ေနာက္ထပ္မွတ္ထား ကိုုယ္ကားတားေနတံုုး လူပါတဲ့ ကားရပ္ေနလဲ ေဆာ္ရီးပဲ အခ်စ္ရယ္ပဲ အဲ့တာ ကိုုယ့္ပရင္စီပယ္ ျမဴနီစပယ္ထက္ဆိုုးတယ္

ေနာက္တခုုက ကားဆရာေတြ ေဆးလိပ္ေသာက္တာ အမွန္က သူ႔ရိုုက္စ္နဲ႔သူပါ ေသာက္ပါရပါတယ္ သိုု႔ေသာ္ ကားေပၚမွာ ပါဆင္ဂ်င္ပါလာရင္ေတာ့ ေလးစားရမယ္ေလ ေနာ္ ကိုုယ္ကေတာ့ ေျပာပစ္တာပဲ ေျပာလိုုက္ေတာ့လဲ ေသာက္တာ ရပ္ပါတယ္ ေနာက္ေတာ့ သူမေနနိုုင္ဘူးထင္တယ္ လွည္းတမ္း ပိြဳင့္ေရာက္ေတာ့ မီးပိြဳင့္မိေနတာ ကားေအာက္ဆင္းေသာက္ပါတယ္ အဲ့တာက ကိစၥမရွိဘူး ရတယ္

ကိုုယ္ၾကံဳဘူးသမွ် တကၠစီ ကိစၥေတြကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။

ေနာက္ၾကံဳမွ ထပ္ေရးပါအံုုးမယ္ အရင္တေလာက ေကာင္မေလးေတြ ကိုု မေတာ္တာေတြျပတာမ်ိဳးေတာ့ ကိုုယ္လဲမၾကံဳဖူးဘူး ဟိ ကိုုယ့္ကိုု မေတာ္တာေတြလာျပလိုု႔ကေတာ့ ကိုုယ္က မေတာ္တာျပန္လုုပ္လိုုက္မယ္ ဟြင္းဟြင္း (နိုုကိုုဇူးဇင္ ဇာတ္ေကာင္မင္းသားကဲ့သုုိ႔ရယ္သည္)

အားလံုုးကိုုခ်စ္တဲ့
တီခ်မ္း

A Chen
4:12 PM
Friday
25th Jan 2013
Traders Hotel
Yangon | Myanmar

pls LIKE

The D's Place

အခ်ဥ္ေပါင္း ကားလက္မွတ္

ဘာေရးရမလဲ

စာက မေရးတာၾကာေတာ့ မေရးတတ္ေတာ့သလိုုပါပဲ။ ဘာေရးရမလဲ မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ျပန္ေရာက္ကတည္းကလဲ အလုုပ္ကိစၥပဲ လံုုးပန္းေနေတာ့ စာေရးတဲ့ဘက္လဲမလွည့္နိုုင္ပါဘူး။ ခရီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးထြက္ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေရးခ်င္ျပန္ေတာ့လဲ ျမန္မာေရႊျပည္က ဓါတ္ပံုုတင္ရတာခက္ေနျပန္ေတာ့........

ကဗ်ာေလးဘာေလးေရးဖိုု႔က်ေတာ့ အင္စပေရးရွင္းက မလာ (စပေရးဗူးကုုန္ေနတယ္)

ကဲ အဲ့ေတာ့ ဘာေရးရမလဲ ပရိတ္သတ္ကပဲေတာင္းဆိုုပါေတာ့.........

ဟင္းခ်က္တာေတာ့ မေရးခိုုင္းနဲ႔ေနာ္ ခုုနကပဲေျပာထားတယ္ ဓါတ္ပံုုတင္ရတာ သိပ္သိပ္ခက္ေနတယ္။ ေနာက္ အခုု အသစ္ေျပာင္းသြားတဲ့ ေဖာ္မက္ကိုုလဲ မၾကိဳက္ လံုုးဝမၾကိဳက္ ဓါတ္ပံုုတင္ရတာ မေကာင္း တင္ျပီးေတာ့ စာတင္ေတာ့လဲ အေနအထားက မက် အခ်ိဳးကမေျပ

ကဲ စာမေရးရေသးဘူး စိတ္တိုုလာျပီ။

အခ်ဥ္ေပါင္းပဲေရးရရင္ေကာင္းမယ္။

ခရီးထြက္ထားေတာ့ ခရီးထြက္တာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်ဥ္ေပါင္းေလးေတြပဲ ေရးရေတာ့မယ္။

ျမန္မာျပည္အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုုရင္ေတာ့ အရင္တခါ ေျပာထားတဲ့ ေျပာေနက် service ဝန္ေဆာင္မႈညံ့တာကိုုပဲေျပာရမွာပါပဲ။ မဲျပာပုုဆိုုးေတာ့ ျဖစ္ေနေပမယ့္ မေျပာမျပီး မတီးမျမည္ တီးတာေတာင္ မျမည္တာ ျမန္မာျပည္က ဝန္ေဆာင္မႈ အပိုုင္းပါ။ ဝန္ထမ္းေတြကိုုပဲ ဖိေျပာရမယ္ဆိုုလဲ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ဘာလိုု႔လဲဆိုုေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြကိုု ပိုုက္ဆံနည္းနည္းပဲေပးခ်င္တာ ခိုုင္းေတာ့ မ်ားမ်ားခိုုင္းခ်င္တာ ပိုုက္ဆံပိုုေပးလိုုက္ရင္ အလုုပ္မွာ ပိုုေပ်ာ္မွာပဲ လိုု႔ထင္ေနတာ လုုပ္ငန္းရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါ။ တခုုပဲ စိုုးရိမ္စရာရွိတာက အခုု ၂၀၁၃ ၂၀၁၅ ဆိုုရင္ ျမန္မာနိုုင္ငံကိုု နိုုင္ငံျခား ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈေတြ ဝင္လာပါေတာ့မယ္ အဲ့အခါက်ရင္ နိုုင္ငံျခားကုုမၺဏီေတြနဲ႔အျပိဳင္ဖိုုက္ရေတာ့မယ္ အဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ စည္းစနစ္မရွိတဲ့ က်င့္သံုုးဖိုု႔ မသိတဲ့ တိုု႔ ေရႊေတြနဲ႔ စည္းစနစ္ ေတြ အသင္နဲ႔ လက္နက္အသင့္ဝင္လာမယ္ နိုုင္ငံျခား ကုုမၺဏီေတြ နဲ႔ ထိပ္တိုုက္ေတြ႔ေတာ့မွာပါပဲ။ ထိပ္တိုုက္လိုု႔ေတာင္ ေျပာလိုု႔ မရပါဘူးေလ။ ဝင္လာတာနဲ႔ ျပာမွာ ကိုုယ္တိုု႔ေရႊေတြပါ။

ကဲအခ်ဥ္ေပါင္းဘက္ျပန္လွည့္ရေအာင္

အရင္ဆံုုး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အခုု ရန္ကုုန္မန္းေလး ကားသစ္ေတြ အေကာင္းစား (အရင္ကနဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့) ေတြနဲ႔ကားလိုုင္းေတြအမ်ားႀကီးေျပးဆြဲလာၾကပါတယ္။ အဓိက နာမည္ႀကီးျပီး အခုု အမိုုက္စားဝန္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔ေပးေနတာကေတာ့ JJ, Elite, Shwe Nan Taw စတာတိုု႔ပါပဲ။ အဲ့လိုုကားေကာင္းေတြ ရွိလာသလိုု အိမ္တိုုင္ရာေရာက္ဆိုုတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈ ေက်ာ္ညာ (သတိထားဘတ္ပါ ေက်ာ္ေအာင္ညာေနတဲ့ ေက်ာ္ညာေတြပါ ေၾကျငာေတြမဟုုတ္ပါဘူး။) ေတြနဲ႔ အျပိဳင္အဆိုုင္ အလုုအယက္ေက်ာ္ညာလာတာကေတာ့ ကားလက္မွတ္အေရာင္းဝန္ေဆာင္မႈေတြပါပဲ။

အခုုပိုုစ့္မွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာကလဲ အဲ့တာပါပဲ။ ဒီ နိုုဝင္ဘာနဲ႔ဒီဇင္ဘာ မွာ မန္းေလးကိုု သုုေတသန တခုု အတြက္ ၂ ခါေရာက္ပါတယ္ တေခါက္ကိုု ၁၀ ရက္ေလာက္ၾကာပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကားခဏခဏ စီးျဖစ္တာေပါ့။ ၾကားထဲမွာ ေနျပည္ေတာ္လဲ သြားလိုုက္ပါေသးတယ္ အဲ့တာကေတာ့ သပ္သပ္ေျပာပါမယ္။

ရန္ကုုန္မွာ ခဏခဏ ေတြ႔ေနတာ က အိမ္တိုုင္ရာေရာက္ လက္မွတ္ပိုု႔ေပးပါတယ္ဆိုုတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈ ေက်ာ္ညာ နဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ေက်ာ္ညာထားျပီးေတာ့ တကယ္မွာေတာ့ မရတာက ရန္ကုုန္မွာ “ေရႊဇင္” ဆိုုတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈပါ။ ဖုုန္းဆက္ျပီးေတာ့ Elite နဲ႔ လက္မွတ္လိုုခ်င္ပါတယ္ ရမလားဆိုုေတာ့ Elite ကိုုမွာပါတဲ့ Elite ကိုု တိုုက္ရိုုက္ဆက္ျပီး လက္မွတ္ျဖတ္ပါ ရရင္ သူတိုု႔ ကိုု ျပန္ဆက္ေပးပါ သူတိုု႔ လာပိုု႔ပါမယ္တဲ့။ အဲ့တာနဲ႔ ဆက္လိုုက္ျဖတ္လိုုက္ေကာ။ သူတိုု႔ “ေရႊဇင္” ကိုု တခါျပန္ဆက္ေတာ့ Elite ဆိုုရင္ သူတိုု႔ က အိမ္ မပိုု႔ေပးပါဘူးတဲ့ ေက်ာ္ညာထားတာေတာ့ Elite က ထိပ္ဆံုုးကပါတယ္ေနာ္။ ဘာလိုု႔လဲဆိုုေတာ့ Elite က လက္မွတ္ျဖတ္ရင္ ပိုုက္ဆံခ်က္ခ်င္းေပးရလိုု႔ပါတဲ့။ အမ္ ေၾကာင္သြားတယ္ နားမလည္ဘူး။ အက်ယ္ခ်ဲ႕ပါအံုုးဆိုုေတာ့ သူတိုု႔က တျခားကားေတြက လက္မွတ္ျဖတ္ရင္ တရက္ ၂ ရက္ေနမွ ေပါင္းေပးလိုု႔ရပါတယ္တဲ့ Elite က်ေတာ့ ေန႔ခ်င္းေပးမွ ရပါတယ္တဲ့ တကယ္လိုု႔ တျခားကားနဲ႔ဆိုုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္တဲ့ အဲ့ေတာ့ သေဘာကဘာလဲ Elite နဲ႔ က အဲ့လိုုမရဘူးဆိုုရင္ အစကတည္းက ေက်ာ္ညာမွ ထည့္နဲ႔ေလ။ ဒါမွမဟုုတ္ Elite က သူတိုု႔ကိုု ေကာ္မရွင္ေပးတာနည္းလိုု႔ တျခားကားကိုု ပိုုျပီး ပရိုုမုုတ္လုုပ္တဲ့သေဘာလား ဘာလားေတာ့ သူတိုု႔မွပဲသိမယ္ေလေနာ္။ ဒါမွမဟုုတ္ အဲ့ဒီဖုုန္းကိုုင္တဲ့ ေကာင္မေလးကပဲ Elite က ဖုုန္းကိုုင္တဲ့ (သိုု႔) လက္မွတ္ျဖတ္တဲ့ ဒီပတ္မန္႔နဲ႔ မတည့္လိုု႔လား စသျဖင့္ လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ စိတ္တိုုခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့လဲ ခယ္မ ဝမ္းကြဲ ရဲ႕ ေအဂ်င္စီကေနပဲ လက္မွတ္ကိုု မွာလိုုက္ရပါေတာ့တယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ေနာက္တခါဆိုုရင္ ေရႊဇင္သည္ မသံုုးေတာ့မည့္ စာရင္းထဲဝင္သြားပါျပီ။ အဲ့လိုုပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ လိုုအပ္တယ္ဆိုုရင္လဲကိုုယ္က အာမခံျပီး ေကာင္းပါတယ္လိုု႔ မေျပာေပးရဲေတာ့ပါဘူး။

ေနာက္ တခုုကေတာ့ မန္းေလးက ပါ။ နာမည္က “ငုုဝါ”တဲ့။ အဲ့လိုုပါပဲ။ အဲ့မွာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုုပိုုိဆိုုးပါတယ္။ ငုုဝါ က အရင္တေခါက္ကလဲ ဝယ္ဘူးပါတယ္။ သူတိုု႔က ဟိုုတယ္ကိုု အေရာက္လာပိုု႔တာပါ ျမန္လဲျမန္တယ္ အဲ့ေတာ့ ေနာက္တခါလဲျပန္သံုုးျဖစ္တယ္ေပါ့။ အဲ့မွာ ဆိုုးသြားတာပါ။ အဲ့ေန႔က သိန္းဝင္းဆိုုတဲ့ေနရာမွာ ေခါင္းသြားေလွ်ာ္ပါတယ္။ ငုုဝါနဲ႔ နီးေတာ့ လက္မွတ္တခါတည္းဝင္ယူမယ္ဆိုုျပီးေတာ့ ဖုုန္းနဲ႔ေျပာေတာ့ သူတိုု႔ကလဲ အဆင္ေျပပါတယ္တဲ့။ အဲ့တာနဲ႔ အျပန္မွာ ဝင္ယူေတာ့ လက္မွတ္အေရာင္းဌာနက ေကာင္မေလးတေယာက္ပါပဲ။ ရုုပ္က ခပ္ဆိုုးဆိုုးနဲ႔ပါ အင္းေလ အက်င့္က တန္ေတာ့ ရုုပ္ကလဲ ဆိုုးျပီေပါ့။ အဲ့ဒီ လက္မွတ္အေရာင္းစာေရးမက လက္မွတ္ကိုု ေရးေနတာ မျပီးေတာ့ပါဘူး။ လက္မွတ္က VIP အခုု ေနာက္ပိုုင္းျမန္မာျပည္မွာ စတင္ေျပးဆြဲေနတဲ့ ၃ ခံုုပဲ ပါတဲ့ ခံုုက်ယ္ ကားမ်ိဳးပါ။ အဲ့တာကိုု ကိုုယ္က ၃ ခံုုတြဲ လိုုခ်င္ေတာ့ ေနရာ သိပ္မေကာင္းတာကိုု သည္းခံျပီး (အလယ္ေလာက္နားေရာက္ေနပါတယ္၊ ကိုုယ္ကလဲ မနက္ျဖန္ျပန္မွျဖစ္မယ့္ အေနအထားမိုု႔)  ယူမယ္ေပါ့။ အဲ့တာကိုု လက္မွတ္သည္မ က တေစာင္ထဲမွာ ေပါင္းေရးပါတယ္။ သူတိုု႔ကေတာ့ ေရးေနက်ပါပဲ။ ကိုုယ္တိုု႔က လက္မွတ္ ၃ ေစာင္ယူတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ လက္မွတ္ကိုု ၃ ေစာင္လိုုခ်င္တာပါ။ နားရႈပ္သြားသလား၊ အဲေလ မ်က္ေစ့ ရႈပ္သြားသလား။ ေဆာ္ရီး မ်က္ဝန္းရႈပ္သြားသလား။ (မ်က္ေစ့ သည္ ဘယ္လိုုေရးေရး မ်က္ဝန္းမွမပါး ရိုုမန္မတစ္ပါ စမ္းၾကည့္ၾကေလ) သူတိုု႔က လက္မွတ္တေစာင္ထဲေပၚမွာ ၃ ခံုုစာ ေရးေပးမယ္ ဥပမာ 8 A, B and C စသျဖင့္ေပါ့ ကိုုယ္က အဲ့တာ ကိုု 8 A 8 B and 8 C  တရြက္စီ လိုုခ်င္တယ္။ သူတိုု႔က ကိုုေအာင္မ်ိဳး 8 A B and C ကိုု တရြက္ထဲေရးေပးမယ္ အဲ့လိုုပါ။ အဲ့မွာကတည္းက အဲ့ဒီ လက္မွတ္သည္မ က မ်က္ခြက္မည္းခ်င္ပါျပီ။ ကိုုယ္ကလဲ မၾကည္ေတာ့ပါဘူး။ ဟုုတ္တယ္ေလ customer service ေပးတာကိုု အဓိက ထားတဲ့ ေနရာ တေနရာမွာ လုုပ္တဲ့ သူက အဲ့ေလာက္စိတ္မရွည္ဘူးလား။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့ေန႔က မန္းေလးက သမီးေလးေတြလဲပါပါတယ္။ တေယာက္က အလုုပ္ကိစၥေလးရွိလိုု႔ အလွ်င္လိုုေနတာနဲ႔ သူ႔ကိုု “အမရယ္ နည္းနည္း ျမန္ျမန္ေလးေရးေပးပါ” လိုု႔ ေတာင္းဆိုုပါတယ္။ ေကာင္မေလးက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲေျပာရွာတာပါ။ မန္းေလးသူမ်ား အင္မတန္ နန္းဆန္ၾကပါတယ္။ လက္မွတ္သည္မကေတာ့ မန္းသူ မဟုုတ္ဘူးမွတ္တယ္။ ေရးေနတာပဲ ဒါအျမန္ဆံုုးပဲ လိုု႔ ေရႊ ၇ က်ပ္သားေပ်ာက္တဲ့ မ်က္နွာနဲ႔ ျပန္ေျပာလာပါတယ္။ ကိုုယ္က ေတာ္ေတာ္ေလးကိုု အံ့ၾသသြားတယ္။ ဟုုတ္တယ္ေလ ကိုုယ္သြားလာတာ နိုုင္ငံေပါင္း ၁၅ နိုုင္ငံမကေတာ့ဘူး (ကပ္ၾကြား) တခါမွ ဒီေလာက္ဆိုုးရြားတဲ့ လက္မွအေရာင္းဌာန မ်ိဳးမၾကံဳဘူးဘူး (မွတ္ခ်က္ ရန္ကုုန္ ဆာကူရာတာဝါေအာက္က TG ရံုုးမွအပ) သိုု႔ေသာ္ ဟုုိက TG ေလေနာ္။ ေလယာဥ္ပံ်ေလ။ သူက ကားလက္မွတ္အေရာင္းသည္မ။ တီခ်မ္းေတာ္ေတာ္စိတ္တိုုသြားပါတယ္။ တခုုခုု ေျပာကိုုေျပာရေတာ့မယ္။ အဲ့တာနဲ႔ သိုု႔ေသာ္ စိတ္ကိုုေတာ့ ခဏေလး ဆြဲဆန္႔လိုုက္ပါေသးတယ္။ ကိုုယ္က မနက္ျဖန္ မျပန္ရင္ မျဖစ္တဲ့ လက္မွတ္ကိုု လိုုခ်င္ေနတာကိုုးေနာ္ ေနာက္ အခ်ိန္ကလဲကပ္ေနျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ တျခား ကားဆီေျပာင္းရင္ မရဖိုု႔က မ်ားေနျပီေလ။ အဲ့တာနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္လိုုက္တယ္ လက္ပိုုက္လိုုက္တယ္ သူေရးတာကိုု စိတ္ဆြဲဆန္႔ျပီးေစာင့္တယ္ ျပီးေတာ့ ပိုုက္ဆံေပးတယ္ ျပန္အမ္းတာေစာင့္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ အဲ့ဒီ လက္မွတ္သည္မ ကိုု ေသခ်ာ ၾကည့္ျပီးေတာ့ ဒီမွာ သမီးလိုု႔ (ဟုုတ္တယ္ သမီးလိုု႔ပဲ ခပ္ေက်ာေက်ာေလးေခၚလိုုက္တယ္) လက္ေရးကိုု ဒီ့ထက္ျမန္ျမန္ပိုုေရးနိုုင္ေအာင္က်င့္လိုုက္ပါလိုု႔။ အံ့မယ္ တသက္လံုုးမႀကီးပြားမယ့္ လက္မွတ္သည္မ က ခ်က္ခ်င္းျပန္ပက္တယ္။ အဲ့တာ အျမန္ဆံုုးပဲတဲ့ ဟုုတ္တယ္လိုု႔ အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီ့ထက္ ပိုုျမန္ေအာင္က်င့္ခိုုင္းတာလိုု႔ မဟုုတ္ရင္ နင့္ ဘဝ တသက္လံုုး ဒီလိုု သူမ်ား အတြက္ အလုုပ္လုုပ္ေပးရတဲ့ စာေရးမ ဘဝနဲ႔ ျပီးသြားလိမ့္မယ္လိုု႔။ သူလဲ ေၾကာင္အ သြားတယ္။ ဘယ့္နွယ္ ဒီေယာက်္ားရင့္မာ ႀကီးက နႈတ္သီးေကာင္းလွ်ာပါး သူ႔ကိုု ဘက္ေျပာေနတာလဲ လိုု႔ ေတြးေနမွာေပါ့။ သူေၾကာင္အေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ကိုုယ္ေတြက ထြက္လာျပီ။ ေျပာလိုုက္ေသးတယ္။ ေနာက္ကိုု နင္တိုု႔ ငုုဝါ ကိုု မသံုုးဘူး ဘယ္လိုုဆိုုတာလဲ ေသခ်ာေၾကျငာေပးမယ္လိုု႔ ကဲ အခုု အဲ့တာ ေၾကာျငာပဲ။

ရန္ကုုန္မွာ ဆိုု နိူးတာ ေရႊဇင္
မန္းေလးမွာဆိုု နိူးတာ ငုုဝါ သိျပီေနာ္။

ေအာက္မွ တီတီဆြိက ကြန္မန္႔ထားလိုု႔ ေနာက္ထပ္ တိုုးလိုုက္ပါတယ္။ တီ ပထမ တခါက ေဂ်ေဂ် စီးတာပါ ေနာက္ အေခါက္ က အသြားကိုု အီလိုုက္ အျပန္ကိုု ေရႊနန္းေတာ္ဆိုုေတာ့ အခုုေနာက္ပိုုင္းကားေကာင္းေတြေပါ့

အသြားေဂ်ေဂ် ကိုုၾကိဳက္ပါတယ္ ခံုုပိုုက်ယ္တယ္ ဆားဗစ္လဲ ပိုုေကာင္းတယ္ အားနည္းခ်က္တခုုကေတာ့ ၁၁၅ မိုုင္တိုု႔ ၂၈၅ တိုု႔မွာ ခဏပဲ ရပ္ပါတယ္ သူက ၁၀ မိနစ္ပဲရပ္ျပီးေတာ့ Feel ကေန မုုန္႔ဝယ္ေကြ်းတာပါ ေစ်းက ၁၆၈၀၀ အီလိုုက္ က ၁၈၀၀၀ ေရႊနန္းေတာ္က ၁၆၅၀၀ ဆိုုေတာ့ ေစ်းက အီလိုုက္နဲ႔ကြာတယ္ ေရႊနန္းေတာ္နဲ႔ မ ၃၀၀ ပဲကြာတယ္ သိုု႔ေသာ္ ဝန္ေဆာင္မႈခ်င္းက်ေတာ့ ေရႊနန္းေတာ္နဲ႔က ေတာ္ေတာ္ကြာပါတယ္ ေဂ်ေဂ်က ပိုုေကာင္းတယ္ ေတာ္ေတာ့ ကိုု ပိုုေကာင္းပါတယ္  အီလိုုက္ကက်ေတာ့ ေစ်းက ပိုုမ်ားေနေပမယ့္ အဲ့ေလာက္မကြာပါဘူး ကားပိုုေကာင္းတယ္ေျပာၾကေပမယ့္ တီကေတာ့ မကြာဘူးထင္ပါတယ္ အီလိုုက္က တခုုေကာင္းတာ တဦးခ်င္းအတြက္ အီးယားဖုုန္းေတြရွိေတာ့ ကိုုယ္နားမေထာင္ခ်င္ရင္ နားမေထာင္ယံုုပဲ အရင္ ကားေတြစီးရသလိုု အဓိပၺါယ္မရွိတဲ့ ကလိထိုုး ျမန္မာကားေတြဇြတ္မၾကည့္ရေတာ့တာ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ သူက နားတဲ့ေနရာေတြမွာ မိနစ္၃၀ နားေတာ့ ပိုုေကာင္းတယ္ ကိုုယ္ၾကိဳက္တဲ့ဆိုုင္မွာ ကိုုယ္စားခ်င္တာ ဝယ္စားလိုု႔ရတယ္ မေကာင္းတာက ေစ်းအမ်ားႀကီးပိုုယူထားျပီးေတာ့ ဘာမွ ဟုုတ္ဟုုတ္ေကာင္းေကာင္းမေကြ်းတာပါပဲ

ဥပမာ ေဂ်ေဂ်ဆိုု Feel က ေကြ်းတာ ေသခ်ာတယ္ မုုန္႔က တကယ့္ကိုု အဲပုုဂံထက္ေကာင္းတယ္ ခံုုလဲပိုုေကာင္းတယ္ ပိုုက်ယ္တယ္ ဆားဗစ္ ပိုုေကာင္းတယ္ ကားမယ္က ပိုုလွတယ္ (တီနဲ႔ေတာ့ မဆိုုင္) သိုု႔ေသာ္ အားနည္းခ်က္က ၁၀ မိနစ္ပဲရပ္တယ္ အဲ့တာ မၾကိဳက္
ေနာက္ လက္မွတ္ခမွာလဲသူက ကားအတြက္က ၁၀၄၀၀ ဆားဗစ္နဲ႔မုုန္႔အေကြ်းအေမြအးအတြက္က ၆၄၀၀ ေပါင္း ၁၆၈၀၀ စသျဖင့္ ခြဲထားေပး လက္မွတ္က ေလယာဥ္လက္မွတ္အတိုုင္းပဲ မိုုက္စ္ 

အီလိုုက္ ကားပိုုေကာင္းတယ္ ဆိုုေသာ္ညားလဲ တယ္မကြာ ေစ်းအမ်ားႀကီးပိုု မုုန္းေကာင္းေကာင္းမေကြ်း ဆားဗစ္ က စုုိးစိုုးပဲ ပိုုေကာင္းမေန မိနစ္ ၃၀ နားရတာေကာင္း

ေရႊနန္းေတာ္ ေစ်းအနည္းဆံုုး မိနစ္ ၃၀ လဲနား မုုန္းက ေတာ့ မေကာင္း သိုု႔ေသာ္ အေပါ့သြားလိုု႔ရေသာ္ အိမ္သာပါ အျခား ကား ၂ မ်ိဳးထက္ပိုုေကာင္း ေမာင္းတဲ့သူ နည္းနည္းည့ံ တီ့တိုု႔ ကံမေကာင္းတာလဲျဖစ္နိုုင္

ကားေတြအကုုန္ကေတာ့ ညဘက္ သိပ္ဆူညံ့ ျမန္မာကားေတြမဖြင့္ေတာ့ အဲ့တာ အားလံုုးေကာင္း

ကဲ အဲ့ေတာ့ စာဘတ္သူေတြလဲ ကိုုယ္ၾကိဳက္ရာကား စီးၾကကုုန္
အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္ေတြ ေတာ့ေျပာျပေပးျပီျပီေနာ္


ေနာက္ အခ်ဥ္ေပါင္းမ်ားကိုု ေမွ်ာ္

အားလံုုးကိုုခ်စ္တဲ့ တီခ်မ္း

A Chen
12:02 PM
 23rd Jan 2013
Wednesday
David's Home
Yankin | Yangon | Myanmar

2013 resolution

စာျပန္ေရးမယ္