Thursday, October 8, 2009

အရင္ကက်ေတာ္ နဲ႔ အခုက်ေတာ္




အရင္ကက်ေတာ္ နဲ႔ အခုက်ေတာ္
(Before and after…me!)

ကမာၻႀကီး ကိုခ်စ္တဲ့က်ေတာ္
အစိမ္းေရာင္ေတြ ကိုခ်စ္တဲ့က်ေတာ္
လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္း နဲ႔
တေမွ်ာ္တေခၚ ေကာင္းကင္က်ယ္က်ယ္
တိမ္စိုင္လြင့္လြင့္ ေတြ ကိုခ်စ္တဲ့က်ေတာ္
ဆိုင္ကယ္ ကိုအရွိန္နဲ႔စီးရင္း
မ်က္နွာ ကိုေလတိုးတဲ့အခါ
စြမ္းအားရွင္တေယာက္
ေလကိုခြင္းျပီးပ်ံသန္းေနသလို
ခံစားရတဲ့ အရသာ ကိုၾကိဳက္လို႔
ေကာင္းကင္က်ယ္က်ယ္
တိမ္စိုင္လြင့္လြင့္ ေအာက္က
လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းေဘး
ကြန္ကရစ္လမ္းေလး မွာ
ဆိုင္ကယ္ ကိုအရွိန္ ျပင္းျပင္း
စီးတတ္တဲ့ က်ေတာ္

ေၾသာ္……ခုေတာ့
လူဦးေရ ထူထပ္တဲ့
တိုက္တာ အေဆာက္အအံုေတြ
ျမင့္မား သိပ္သည္း
လူေတြ ကားေတြ ယာဥ္မ်ိဳးစံုေတြ
ဥဒဟို သြားလာ ပိတ္ဆို႔
မီးခိုးေငြ႕ အဆိပ္ေငြ႕
ကာဗြန္ေငြ႕ေတြနဲ႔
မြန္းၾကပ္ ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့
ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးထဲမွာ
ရံုးဆင္းခ်ိန္ ကိုတခါတခါ
အိပ္ျပားျပားေလးထဲက
ဘတ္ဂ်က္ ကိုခဏေမ့
လူေစာ္ ေခြ်းေစာ္
အလုပ္ဆင္း အျပီး
အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်င္စိတ္ေတြ ေစာေနတဲ့
ေဇာေတြနဲ႔ ေလွာင္ျပည့္ လွ်ံက်ေနတဲ့
ဓါတ္ရထား ကိုေရွာင္
Taxi (တက္စီ) ကိုမ်က္စိမွိတ္ျပီးတား
နားထဲ ကို IPod (အိုင္ေပါ့) ေလးထည့္
မီးပြိဳင့္ေတြ ကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္ေစာင့္
ေလးဘက္ေလးတန္ မွန္အျပည့္
ကာရံထားတဲ့
စက္တတ္ယာဥ္ငယ္ေလးထဲက
သဘာဝ ကိုဆန္႔က်င္
သန္႔စင္ထားတဲ့
“ျပဳလုပ္” ေလေအးေအးေလး ကိုရႉ
တရိတ္ရိတ္တက္ေနတဲ့
မီတာ ကိုမျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္
အိတ္ထဲက မွတ္စုစာအုပ္ငယ္ေလးကိုထုတ္
၀.၅ ေဘာလ္ပိြဳင့္ပန္ေလးနဲ႔
ကဗ်ာ ကိုေရးရင္း
ဘဝအေမာေတြ ကေန
ခဏတာ ထြက္ေျပးနည္း ကို
သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့ပါျပီေလ။ ။

A Chen
7th October 2009
06:06 pm
On the road of Bkk

အရင္တပတ္ ကမဲေစာက္သြားလည္အျပီး အရွိန္မေသေသးလို႔
ဒီကဗ်ာေလးကိုေရးျဖစ္ပါတယ္
လယ္ကြင္းေတြ ကိုလြမ္းတယ္
တိမ္စိုင္ေတြကိုလဲလြမ္းတယ္
ေကာင္းကင္ က်ယ္က်ယ္
ျပာျပာလြင့္လြင့္ ကိုလဲလြမ္းတယ္
အင္း…………….
မင္းကိုေတာ့
မလြမ္းဘူး
ေမ့ေနတယ္
အဟိ

10 comments:

  1. မင္း သနားပါတယ္

    ဒါမဲ့ ကုိယ္လဲ တူတူပဲ

    ReplyDelete
  2. စိမ္းစိုစိုလယ္ကြင္းေတြေဘး
    ေလႏုေအးကိုရွဴ ..
    ဆိုင္ကယ္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းေမာင္း ... ေပ်ာ္စရာပါ
    လယ္ထဲက ကြ်ဲေက်ာင္းေနတဲ့ကေလးေတြ လယ္စိုက္ေနသူေတြကို
    ေဟးးးးးးးးးးးးးး လို႔ အက်ယ္ႀကီးေကာ ေအာ္ႏႈတ္မဆက္ခဲ့ဘူးလား တီရ
    သူတို႔ေတြက ျပန္လက္ျပရင္ ဒါလည္းေပ်ာ္စရာ

    ReplyDelete
  3. အဟိ အကုန္လံုးကိုလြမ္းၿပီး မင္းကိုေတာ့ မလြမ္းဘူးဆိုတာ ညာတာေနမွာပါ။ မလြမ္းရင္ ေရးဖို႔ကို သတိရမွာ မဟုတ္ဘူး။

    ReplyDelete
  4. ကိုယ္ကေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို စင္ကာပူေရာက္မွ ခံစားရတယ္လို႔ထင္တယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ က်ပ္ပိတ္သိပ္တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြခ်ည္းပဲ။ ကားျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေတြျဖစ္ျဖစ္...ဒါေတာင္ကိုယ္က စက္႐ံုဝန္းထဲ ေနလာရေတာ့ ေျမႀကီးနဲ႔ ေနလာရတယ္ေျပာရမယ္။

    ဒီမွာေတာ့ တအိမ္နဲ႔ တအိမ္ၾကား ေျမကြက္လပ္ေတြနဲ႔ က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္... သစ္ပင္ေတြလဲ အမ်ားႀကီး။ ႐ံုးသြားတဲ့ လမ္းမွာဆို ဥၾသသံေတာင္ ခဏခဏ ၾကားရေသးတယ္။

    ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကိုယ့္စိတ္ထဲ အရင္းႏွီးဆံုးခံစားရတာ ရန္ကုန္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘီလွ်ံနာေလာက္ျဖစ္မွ ေနေပ်ာ္မဲ့ ေနရာလုိ႔ ခံစားမိတယ္။

    မိုးတြင္းဆို သနပ္ခါးတံုးေတြ မႈိေစာ္နံၿပီး မေမႊးေတာ့တာ သိပ္မုန္းတာပဲ။ ကိုယ့္မွာ ခဏခဏ ေနလွန္းရတယ္။ ဒီမွာေတာ့ ventilation သိပ္ေကာင္းတယ္။ အဲလို မျဖစ္ဘူး။

    ျမန္မာျပည္နဲ႔ ဒီပဲ ေနဖူးတာဆိုေတာ့ ယွဉ္စရာကလဲ ဒီႏွစ္ခုပဲ ႐ွိတာ။

    ReplyDelete
  5. ပံုမိုက္တယ္...
    မင္းကိုေတာ့ မလြမ္းဘူး ေမ့ေနတယ္ .. အဲ့ဒါလည္း မိုက္တယ္

    ReplyDelete
  6. မိညီမ
    ပံုက မဲေစာက္က ရတ္ျဖဴဂ်ီ ကမ့္ တခု က ကစားကြင္း ကိုရိုက္ထားတာပါ

    မမရီတာ

    ကြန္မန္႔ရွည္ရွည္အတြက္ေက်းဇဴးပါ
    ကိုယ္လဲ ကုန္ကုန္ ကိုသာအခ်စ္ဆံုးပါ အင္း မီးမလာတာေတာ့ စိတ္ပ်က္တယ္ အဲ့ဒီတခုပဲ
    သနပ္ခါးကေတာ့ ေရႊျပည္နန္း ဘူးကိုပဲမေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ ေသြးရမွာ ပ်င္းေနေတာ့ ဒါပဲ လိမ္းျဖစ္တယယ္

    ေႏြဆူးေရ
    တကယ္ပါ မလြမ္းပါဘူး ကဗ်ာ မို႔လို႔ထည့္ေရးတာပါ
    အမွန္ကိုေျပာမယ္ေနာ္ (ဘယ္ “မင္း” ကိုလြမ္းရမလဲမသိလို႔ပါ အဟိ)

    ေျမာင္းငယ္

    ေနာက္အပတ္ထပ္သြားအံုးမွာ ဒီတခါ ေအာ္ခဲ့မယ္
    ဒါေပမယ့္ ခုက မစိုက္ၾကေသးဘူး
    ေနာက္ျပီး စက္ပဲ သံုးတာမ်ားေတာ့ ေကာက္စိုက္သမ ေလးေတြေတာင္ ရွိပါ့မလားပဲ
    ကန္စြမ္းရြက္ေရလံုျပဳတ္ ကိုေတာင္ သတိရသြားျပီ ညည္းလုပ္တာနဲ႔

    ေဒၚေမး

    ရွင္လဲအဲ့တာေၾကာင့္ ဓါတ္ပံုေတြ စြတ္ျပဳလုပ္ေနတာေပါ့ေလ
    သိတယ္မွလား
    ဓါတ္ေလွ်ာတယ္ တို႔ ဓါတ္ဆင္းတယ္တို႔ ဓါတ္သက္တယ္တို႔ ခိခိခိ
    အဲ့လို ဓါတ္ပံုေတြ ထုတ္လုပ္တာေလ
    တခါတခါ မိညီမလဲ အဲ့လိုေတြလုပ္တယ္ ဟိ
    ဆိုေတာ့ ဆိုေတာ့
    အင္း.............................
    က်ဳပ္တို႔ေတြေပါင္းျပီး ဓါတ္ပံုေတြ ကိုအေျခာက္လွန္း အလံုးေလးေတြလုပ္
    ဓါတ္လံုးဆိုျပီးေရာင္းရရင္ ေကာင္းမယ္ ခိခိခိ

    ReplyDelete
  7. အေနာ္: တီေရ ခန ခန ေတြးေနမိတဲ့ မြန္းက်ပ္မႈပဲ

    ReplyDelete
  8. ဟြန္
    ကဗ်ာကို ေကာင္းေကာငး္နဲ႕ဖတ္ေနတာ
    ေအာက္က်မွ ဓါတ္လံုးနဲ႕တိုးေတာ့တာပဲ း( :P

    ReplyDelete
  9. ဒီကဗ်ာေလးကို ၾကိဳက္တယ္။
    ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားစရာေလးလို႔ေတာင္ ျမင္လာတယ္။ :D ဆုိင္လားေတာ့ မသိ။
    စႏိုး

    ReplyDelete
  10. I like this poem a lot as our feeling are same... Thx ..

    ReplyDelete