ငါ မင္းကို မိုးတိမ္ေတြေပၚမွာ ခ်စ္မယ္ (အခန္း-က-၁၀)

(၁၀)

ဝက္ဝံ က်မဆီက ဓါတ္ပံုေတာင္းျပီးတဲ့ေန႔ကစျပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔ေတြ သူ႔ကို အတန္းထဲမွာ မ်က္နွာျခင္းဆိုင္းရတိုင္း က်မစိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးခ်ည္းပဲ၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနသလို ခံစားရတယ္။ သူက က်မေနာက္တည့္တည့္မွာ ထိုင္တာ ေတာ္ၾကာ အတန္းထဲမွာ စာသင္ေနတံုး က်မ ကို သူတခ်ိန္လံုးစိုက္ၾကည့္ေနရင္…က်မရဲ႕ ေနာက္စိ ကိုေတာ့ သူက ျမင္ေနရျပီး က်မ က်ေတာ့ သူ႔ကို မျမင္နိုင္ဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ တိတ္ဆိတ္ေနျပန္ပါတယ္။ ေရွ႕ကိုတလွမ္းတိုးမယ့္ ပံုမ်ိဳးလဲ နည္းနည္းမွ မေပါက္ဘူး။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းရက္ေတြရဲ႕ မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ေရာက္တိုင္းလဲ သူရယ္၊ စင္မင္းနဲ႔ ေက်ာင္းက ေကာင္ေလးတခ်ိဳ႕ရယ္ ေက်ာင္း ကစားကြင္းမွာ ဘတ္စကက္ေဘာ ကစား ေနတာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနတာပဲ။ ဝိတ္ေလ်ာ့တာ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ စင္မင္းကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ဒဏၰာရီ တခုလိုလုိပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ဝေနလို႔ အရင္က စိတ္အားငယ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူဝဝေလးေတြအတြက္လဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မီးရႈးတိုင္ ထြန္းေပးလိုက္သလိုပဲေလ။ ေနာက္ဆံုး နည္းနည္းေလးမွေတာင္မဝတဲ့ လာဗင္းဒါးကေတာင္ တေန႔စာသင္ေနရင္း မေနနိုင္ေတာ့တဲ့ပံုနဲ႔ စင္မင္းကိုေမးလာတဲ့အထိပါပဲ။

“လူစင္မင္း မင္းဘယ္ ကာယေလ့က်င့္ခန္းရံု မွာ သြားကစားတာလဲ?”

“မဟုတ္ပါဘူးဆရာ၊ ဒီလိုပဲ ေလ့က်င့္ခန္းေလး ပံုမွန္လုပ္ျပီးေတာ့ အစားအေသာက္ ကိုသတိထားတာေလာက္ပါပဲ။” စင္မင္းက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ျပန္ေျဖပါတယ္။ သူ႔ပံုစံ ၾကည့္ရတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္ မင္းသမီးေတြ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျဖေနသလိုပဲ။ ဝိတ္ေလ်ာ့တယ္ဆိုတာ ဘာမွအေရးမႀကီးတဲ့ ကိစၥ လိုလို ဘာလိုလိုေပါ့။ ဖားကေလးကေန ဘဝေျပာင္းျပီး မင္းသားျဖစ္လာတဲ့ စင္မင္း က ေက်ာင္းမွာ ေနာက္ပိုင္း ေကာင္မေလးေတြၾကားထဲမွာ အရမ္းေပၚျပဳလာျဖစ္လာပါတယ္။ သူမို႔လို႔ ေက်ာင္းကစားကြင္းမွာ ဘတ္စကက္ေဘာ ကစားျပီဆိုရင္ ေက်ာင္း စာသင္ ေဆာင္ အထပ္တိုင္းလိုလိုရဲ႕ ဝရန္တာေတြမွာ ေကာင္မေလးေတြ ထြက္ျပီး အားေပးေန ၾကတာ၊ သူ႔အေၾကာင္း ကိုတီးတိုးတီးတိုးသဖန္းပိုးလုပ္ေနၾကတာေတြ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အျပင္ပံုပန္းသ႑ာန္ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ စင္မင္းဟာ ေန႔ခ်င္းညခ်င္းမွာပဲ လူႀကီးႀကီး ျဖစ္လာသလိုပဲ ရင့္က်က္တဲ့ ပံုေပါက္လာပါတယ္။ ဝက္ဝံကေတာ့ ခုထိ ကေလးႀကီး လိုျဖစ္ေနတံုးပါပဲ။ မတ္တပ္ရပ္တဲ့ အခါဆိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ ခါးကို မတ္မတ္ ရင္ကို ေကာ့ေကာ့ မရပ္တတ္ဘူး၊ ၾကည့္လိုက္ရင္အျမဲလိုလို ခါးကကုန္းကုန္း လက္ျပင္က ကုန္းကုန္းနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ရင္း အိပ္ဖို႔ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ပံုနဲ႔။ ေက်ာင္းဝတ္စံုအျဖဴ ဆိုတာလဲ သူဝတ္လိုက္မွျဖင့္ ႏြမ္းဖတ္ဖတ္ျဖစ္ေနတာယူမလား၊ ခုမွ ေခ်ာင္ကေနတိုးထြက္ လာသလို ညစ္တီးညစ္စုတ္ ျဖစ္ေနတာ ယူမလား ဆိုတဲ့အထဲကပါပဲ။ အစာစားရင္လဲ ဘာပဲစားစား အမုန္အမႊား ဒါမွမဟုတ္ အကြက္ အစြန္းေတြက မ်က္နွာေပၚမွာ က်န္ေနတာ ယူမလား၊ ပခံုးေပၚမွာ က်ေနတာ ယူမလား၊ အက်ႋီမွာ ေပေနတာယူမလား။ သူ႔ရဲ႕ လြယ္အိတ္ဆိုတာကလဲ ေလးလိုက္တာဆိုတာ ေက်ာက္တံုးေတြထဲ့ထားသလား မသိဘူး စားပြဲေပၚပစ္တင္လိုက္ရင္ “ဒုတ္”ကနဲ ျမည္တတ္ေသးတယ္။ ၾကည့္ရတာ တခါမွ လြယ္အိတ္ဆိုတာကို မရွင္းဘူးဘူးထင္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔မွာ ေျခေထာက္ တုတ္တုတ္ တစံုရွိေသးတယ္။ ဖိနပ္ေတြဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ႀကီးသလဲဆိုရင္ ငွက္ကေလး တသိုက္ေလာက္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေမြးလို႔ရတယ္။ ဖိနပ္ႀကိဳးဆိုတာလဲ ဘယ္ေတာ့မွ ေသခ်ာမခ်ည္တတ္ဘူး၊ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲနဲ႕ အျမဲ။ ဘက္စကက္ေဘာ ကစားတဲ့အခါဆိုရင္ ေခါင္းက စုတ္ဖြား ေခြ်းသံတရႊဲရႊဲနဲ႔ ေဘာလံုး ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းပုတ္ျပီး ဟိုေျပးဒီေျပးလုပ္တတ္တယ္။ တခါတေလ အဲလိုေျပးေနရင္ သူ႔ရဲ႕ အေမႊးအမွ်င္ေတြမ်ားတဲ့ ေျခသလံုးတစံု ကလဲေပၚေပၚလာတတ္ေသးတယ္။ ေဘာလံုး ကိုျခင္းထဲ ခုန္ျပီး ပုတ္ထည့္ တဲ့ အခါမ်ားဆိုရင္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ စင္မင္းလို ဘာသိဘာသာ ပုတ္ထည့္ေနရင္းနဲ႔ ခပ္မိုက္မိုက္စတိုင္လ္ မ်ိဳး လာေအာင္ မပုတ္တတ္ဘူး။ စင္မင္းရဲ႕ ေဘးမွာ ေနရင္ သူတို႔နွစ္ေယာက္က အဲ့လိုမ်ိဳးကို ကြာျခားတာပါ။

အဲ့တာ ဝက္ဝံ အစစ္တဲ့လား? သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ႏြားေနာက္ေကာင္ကို အႏၱရာယ္ ရွိမွန္း သိရက္နဲ႔ လမ္းလႊဲေပးတဲ့ ဝက္ဝံဆိုတာေလ…? အင္း တခုခုေတာ့ ရွိရမယ္။

ေယာက်္ား အသံုးခ်နည္း တစ္ရာ

ေယာက်္ား အသံုးခ်နည္း တစ္ရာ

တခါတံုးက လူတစ္ေယာက္က “ေၾကာင္ေသ အသံုးခ်နည္း တစ္ရာ” ဆိုျပီး စာအုပ္တစ္အုပ္ေရးထုတ္ဖူးပါတယ္။ ေၾကာင္ေသကို အစာသြတ္ အရုပ္ေတြ လုပ္ၾကတယ္၊ ကုလားထိုင္လက္တန္းေတြ လုပ္ၾကတယ္၊ သားေရေတြ ကို အလွျပ ဖို႔အတြက္ထားတယ္၊ အသားကို ၾကပ္တိုက္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ေဒသေတြမွာဆို ေၾကာင္ေမႊးကို လက္ အိတ္လုပ္တယ္ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ ေၾကာင္မုန္းသူေတြအတြက္ေတာ့ အဲ့စာအုပ္ ဖတ္ရင္း ရာနႈန္းျပည့္ ေက်နပ္တဲ့ စိတ္အရသာကိုခံစားရမွာ ေသခ်ာတယ္။ အဲ့လိုပဲ ေၾကာင္ခ်စ္သူေတြကိုလဲ ျပံဳးမိနိုင္ေစတဲ့ စာအုပ္ေလးပါ။ တကယ္လို႔ သင္ဟာ ေယာက်္ားေတြကို မုန္းလဲမုန္း ခ်စ္လဲခ်စ္တဲ့သူဆိုရင္ ေယာက်္ားအသံုးခ်နည္း ၁၀၀ ဆိုတဲ့ စာတမ္းမ်ိဳးျပဳစု ၾကည့္ဖို႔ အၾကံေပးခ်င္တယ္။ စရမခက္ေအာင္ ထံုးစံအတိုင္း တီခ်မ္းက ဥပမာေလး နည္းနည္း ပါးပါးေလးေပးထားမယ္ေလ။ ၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္ေနာ္…

တံဆိပ္ေခါင္းကပ္စက္။ ။ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို “နမ္းပါ” လို႔ မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါ။ အဲ သူ႔လ်ာ က ပါးစပ္ထဲကေန ထြက္လာျပီဆိုတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့မွ ကိုယ္အလိုရွိတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္း ကို သူ႔လ်ာနဲ႔ သုတ္ျပီးေတာ့ စာအိတ္မွာ ကပ္ေပါ့။

လူ႔အသားနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ သဲအိတ္။ ။စိတ္မေက်နပ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါက်ရင္ လက္သီးစာေကြ်း ျပီး စိတ္အစာေျဖလို႔ ရတာေပါ့။ မေက်နပ္ရင္ ဆြဲဆိတ္လို႔လဲရေသးတယ္။

စြမ္းအားျပည့္ ပုလင္းဖြင့္စက္။ ။ဖြင့္လို႔မရတဲ့ ဘူးေတြ ပလံုးေတြ ပုလင္းေတြ အကုန္လံုး သူ႔ကိုသာထိုးေပးလိုက္ပါ။

အလိုအေလ်ာက္ နွိပ္စက္။ ။သူ႔ေပၚမွာ လွဲအိပ္ေနျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို ဇက္ေက်ာဆြဲ နွိပ္နယ္ေပးပါေစေလ။

သဘာဝလုပ္ အေႏြးထည္။ ။ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ အေႏြးဓါတ္ကို လံုလံုေလာက္ေလာက္ေပးစြမ္းနိုင္တယ္။ လိုအပ္ရင္ အပူအထိေတာင္ ဒီဂရီ တိုးေပးနိုင္ေသးတယ္။ ေလာင္စာဆီထည့္စရာမလို၊ ထင္း၊ မီးေသြးမလို၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး နဲ႔ ကိုက္ညီတယ္။

လူ႔ပံုစံ တီထြင္ထုတ္လုပ္ထားေသာ ကရိန္း ဝန္ခ်ီစက္။ ။အိမ္ေျပာင္းတာမ်ိဳး၊ သယ္စရာျပဳစရာ ေရြ႕စရာပစၥည္းရွိတာမ်ိဳးေတြ၊ ကိုယ္မနိုင္တာ မွန္သမွ် (သို႔) သယ္ခ်င္တာမွန္သမွ် အကုန္ သူ႔သယ္ခိုင္းရပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္ အဖိုးအခက “အရမ္းခ်စ္တာပဲ” ဆိုတဲ့ မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ ခ်ိဳၾကည္ၾကည္ စကားသံေလးတခြန္းထဲပါ)

ေအတီအမ္စက္။ ။လကုန္လို႔ ကိုယ့္မွာ ပိုက္ဆံျပတ္ေနျပီဆိုရင္ ကိုယ္ရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ယာယီျဖည့္ခိုင္းလို႔ရတယ္။ ျပန္ေပးစရာက မ်ားေသာအားျဖင့္မလိုပါ။

အိမ္တိုင္ရာေရာက္ အစားအေသာက္ပို႔တဲ့ delivery boy။ ။ ညဘက္ ကိုယ္ တခုခု စားခ်င္ေနတာ ကိုယ္တိုင္လဲထြက္မဝယ္ခ်င္ဘူး ေသခ်ာတာေပါ့ သူ႔လာပို႔ခိုင္းလိုက္ပါ။ ဖုန္းေလးတခ်က္ဆက္ရံုပါပဲ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လာပို႔ေပးပါတယ္။ (ၾကံဳလို႔ ကိုယ္တခါက ညဘက္ႀကီး ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တယ္လို႔ ပူဆာ ဖူးပါတယ္ ေသာက္လဲေသာက္ခဲ့ရပါတယ္ ခုေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေနျပီလဲကြယ္…? တခါတခါက်ေတာ့လဲ အလိုလိုက္မႈ လိုက္ေလ်ာမႈေတြ ဆိုတာ အခ်စ္ပမာဏနဲ႔မ်ား တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်ေလလားလို႔ ေတြးမိတယ္ ကုိယ္ကေတာ့ အဲ့လိုနွင္နွင္ျဖစ္ေနတာေသခ်ာတယ္ အင္းေလ…ဒါကေတာ့ ကိုယ္က အတၱႀကီးတာကိုးေနာ္)

ေခါင္းအံုးေပ်ာ့အိအိေလး။ ။ခရီးေဝးသြားရမယ့္ ကားလမ္း ေလေၾကာင္းလမ္း ဘယ္အရာမဆို သူ႔ ပခံုးကို ေခါင္းအံုးအျဖစ္ သေဘာထားလိုက္ေပါ့။ (တခါတခါ စဥ္းစားမိျပန္ပါေသးတယ္ ကိုယ္က စိတ္ကူးယဥ္တယ္ဆိုေတာ့ေလ…ျမက္ခင္းစိမ္းက်ယ္က်ယ္ႀကီးမွာေပါ့ (အဲ့ဒီျမက္ခင္းစိမ္းက်ယ္က်ယ္က ေျမျပန္႔မဟုတ္ဘဲ ေျပးတက္စရာရွိတဲ့ ေတာင္ကုန္းေလးနဲ႔ ဆိုရင္ပိုေကာင္းမယ္ ေတာင္ကုန္းထိပ္ကေလးမွာ ပန္းပြင့္ျဖဴျဖဴေလးေတြပြင့္တဲ့ အပင္ပုေလးတပင္နဲ႔ေပါ့ေနာ္) အဲ့ဒီအပင္ေအာက္မွာ ခ်စ္သူ ရဲ႕ ဗိုက္သားေႏြးေႏြးေလးကို ေခါင္အံုးလုပ္ျပီးေတာ့ အနာဂတ္အတြက္ စကားေတြ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေလ်ာက္ေျပာခ်င္မိတယ္။ သူက ဗိုက္ဆာလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ နာလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗုိက္က အသံျမည္လာရင္ ကိုယ္က ခိုးခိုးခစ္ခစ္ ရယ္မွာေပါ့ေနာ္)

စူပါအမႈိက္ပံုး။ ။ အတူတူအျပင္မွာ တခုခုထြက္စားၾကတဲ့အခါတိုင္း ကိုယ္စားမကုန္တာ မစားခ်င္တာ မွန္သမွ် သူ႔ပန္းကန္ထဲသာ ပစ္ထည့္ပါ ကုန္သြားပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာက ဦးေနွာက္ကိုသာ နည္းနည္း အလုပ္ေပးလိုက္ၾကည့္ပါ။ ေယာက်္ားေတြ အသံုးက်တာ အသံုးက်တဲ့ေနရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ အဲ ကိုယ္ကေတာ့ သံုးတတ္ဖို႔လိုတာေပါေ့နာ္။ တန္ေဆးလြန္းေဘးလို႔ဆိုတယ္မွလား… ကဲပါေလ ေျပာခ်င္တာက အဲ့ေလာက္ အသံုးဝင္တဲ့ အသံုးတည့္တဲ့ အသံုးက်တဲ့ ေယာက်ာ္းဆိုတဲ့ အရာကိုယ္ ဘယ္လိုမ်ား ကိုယ္တို႔ေတြ စြန္႔ခြာနိုင္ပါ့မလဲေနာ္…။

မွတ္ခ်က္။
စာဖတ္သူလဲ စဥ္းစားလို႔ရရင္ ကြန္မန္႔မွာ ျဖည့္ေပးသြားပါ တခ်ိန္က်ရင္ ဒီလို စာအုပ္ျပဳစုမည့္သူမရွိဘူးမေျပာနိုင္ဘူးေလေနာ္။ အေထာက္အကူရတာေပါ့။

A Chen
10:37 AM
27th Oct 2010
Wednesday
Bangkok

သတိထားမိၾကပါသလား…?

သတိထားမိၾကပါသလား…?

ဒီနွစ္ရဲ႕ ဒီလ က ထူးျခားတဲ့ လကေလးတလပါ။

တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေတြလဲ သတိထားမိခ်င္ထားမိမယ္ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေတြလဲအမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ပဲေနမိခ်င္ေနမိမယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီနွစ္ရဲ႕ ဒီလကေလးကေတာ့ ထူးျခားတဲ့လကေလးပါ။

ကိုယ္ခုေနာက္ပိုင္း နာရီကို သတိထားျပီးၾကည့္ျဖစ္တယ္ ခဏခဏ လဲ (း) ရဲ႕ ေရွ႕နဲ႔ေနာက္က ဂဏန္းေတြ တူေနတာ ၾကံဳဖူးတယ္ တေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကို အျမဲ လိုလုိ သတိတရရွိေနတယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးက ကိုယ့္ ကို ျပံဳးမိျပီး စိတ္ခ်မ္းသာေစပါတယ္။

အခ်စ္အေပၚျမင္တဲ့အျမင္ေတြ လက္မထပ္ဘဲ အတူေနျခင္းအေပၚျမင္တဲ့ ကိုယ့္အျမင္ေတြ ေျပာင္းလဲလာပါတယ္။ အရင္တံုးက လူနွစ္ေယာက္တူတူေနတယ္ ဆိုတာ ကိုမယံုၾကည္တဲ့ ကိုယ္၊ လက္ထပ္ျခင္း အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း ဆိုတာေတြကို အိမ္ေထာင္ကြဲကလာတဲ့ အတြက္ မယံုၾကည္တဲ့ ကိုယ္၊ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ က မေအာင္ျမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး အမ်ားစုေၾကာင့္ မယံုၾကည္တဲ့ကိုယ္ အဲ့တာေတြ အကုန္လံုးဟာ လူတေယာက္ရဲ႕ ကိုယ့္အေပၚ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္ျဖည့္ဆည္းေပးမႈေတြေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲလာပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းေတြ မိသားစု အေပၚထားတဲ့ ကိုယ့္အျမင္ေတြ ေျပာင္းလဲလာတယ္။ စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘဝမွာ အေရးပါပံု၊ မိသားစု က ကိုယ္ကခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ မခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ (အထူးသျဖင့္ အေမ) ကိုယ့္အေပၚ တကယ့္အေရးၾကံဳခ်ိန္က်ေတာ့ အနားမွာ ရွိေနေပးတာေတြ။ ေတာင္းဆိုး ပလံုးဆိုး ကိုသာပစ္ရိုးထံုးစံရွိတယ္ သားဆိုးသမီးဆိုး ကိုမပစ္ဘူးဆိုတဲ့ စကားပံု ကို ပိုနားလည္တတ္လာတာ ခံစားတတ္လာတာ (မွတ္ခ်က္ ကိုယ္က သားဆိုးမဟုတ္ပါ ထပ္ဆင့္ မွတ္ခ်က္ သမီးဆိုးလဲ မဟုတ္ပါ)။

နွစ္တနွစ္ကုန္တိုင္း ကုန္တိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြက ေဖ့ဘြခ္မွာ ဘေလာခ္ေတြမွာ အီးေမးလ္ေတြမွာ new year resolution ေတြ ေရးေရး ပို႔တတ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္လဲ လုပ္ခ်င္တာေလးေတြ မွတ္စု ထားေလ့ရွိေပမယ့္ ေသခ်ာ ခ်ေရးတာမ်ိဳးေတာ့ မရွိခဲ့ဘူးပါဘူး။ ဒီေန႔ နန္းညီ ဘေလာခ္္ ကိုဖတ္ေတာ့ သူက “ဒါေတြ လုပ္ေတာ့မည္” ဆိုျပီး လုပ္ခ်င္တာေလးေတြ ေရးထားတာေတြ႕လို႔ ကိုယ္ဒီ ယိုးဒယား ကို အလုပ္နဲ႔ စေျပာင္းလာကာစ က လုပ္ထားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေလးေတြ ကိုသြားသတိရမိတယ္။ မ်ားမ်ား မဟုတ္ပါဘူး (၄)ခုထဲပါ။ ကိုယ္က မိနန္းညီ လို မယ္ေလာဘ မွမဟုတ္တာေနာ္။ A 4 စကၠဴေပၚမွာ မာကာ နဲ႔ေရးထားတဲ့ လုပ္မယ့္ အရာေလးခ်က္က

1. 1. ေငြစုရန္
2. 2. အလုပ္မ်ားကို ျပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္ရန္
3. 3. ဝတၳဳျပီးေအာင္ေရးရန္

• အမွတ္ ၂ နဲ႔ အမွတ္ ၃ ၾကားမွာ ေဘာပင္နဲ႔ ေသးေသးေလးေရးထားတာ တခ်က္ ရွိပါေသးတယ္ အဲ့တာပါထည့္တြက္မွ ၄ ခ်က္ပါ။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဝိတ္ေလ်ာ့ရန္တဲ့။ ကိုယ္က ဝမေနပါဘူး အရပ္ ၅ ေပ ၁၁ မွာ ေပါင္ခ်ိန္က ၇၀ ကီလို ဆိုေတာ့ ဘီအမ္အိုင္နဲ႔တြက္ ရင္ လိုေတာင္လိုေနပါေသးတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ မဝတာက လွတာမွမဟုတ္တာေနာ္။ မဝေပမယ့္ ဗိုက္ က နည္းနည္း ပူခ်င္ေနတာ ရွိေသးတယ္ေလ။ ေနာက္ အသက္က ၃၀ နားနီးလာျပီဆိုေတာ့ ဗိုက္ပူမွာကို စိတ္ပူရတယ္။ ေယာက်္ားေတြဟာ ၃၀ ေက်ာ္တာနဲ႔ မက္တယ္ေဘာလဇင္ အေျပာင္းအလဲအရ ကိုယ္အေလးခ်ိန္တိုးလာတတ္တာကိုး ဒါေတာင္ ဘီယာ ေတြ ေဆးလိပ္ေတြ အရက္ေတြ ကိုယ္က မေသာက္ပါ။ (မေသာက္ေတာ့ပါ) ထားပါ အဲ့တာေတြက လုပ္ရန္ေရးထားတာ ေရာက္ကာစကဆိုေတာ့ ခုဆို နွစ္နွစ္ရွိျပီေပါ့။ တေလာကေတာ့ ၃ လေလာက္ကထင္ပါတယ္ ၃ ခု ကိုျခစ္ထုတ္လိုက္ျပီးေတာ့ ၁ ခုပဲထားေတာ့တယ္။ ျဖစ္မလာလို႔လား? မလုပ္နိုင္ေတာ့လို႔ လား? ျဖစ္ေျမာက္ ျပည့္စံုသြားလို႔လားဆိုတာကိုေတာ့ ပရိတ္သတ္အတြက္ ေလာေလာဆယ္ ပေဟဠိ လုပ္ထားမယ္ေနာ္။ ကိုယ့္စာေတြကို ပံုမွန္ဘတ္ေနတဲ့သူေတြဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ဘာေတြ လုပ္ျဖစ္သြားတယ္ ေအာင္ျမင္သြားတယ္ဆိုတာာ သိပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ့္စာေတြမွာ reflect ျဖစ္တာကိုးေနာ္။ ထားပါေတာ့ အခု တခုပဲက်န္ေတာ့တယ္ဆိုတာကေတာ့ ပိုက္ဆံစုဖို႔ပါပဲ။ အဲ့တာတခုတည္းကိုပဲ သီးသန္႔ ႀကီးႀကီးေလး ေရးထားျပီးေတာ့ ဘုတ္မွာ ကပ္ထားတယ္။
  
  

ကဲပါေလ ေျပာခ်င္တာေတြလဲ အမ်ားႀကီး ဆိုင္တာေရာမဆိုင္တာေတြပါ အကုန္ေျပာျပီးျပီဆိုေတာ့ (တီခ်မ္း ထံုးစံအတိုင္း) ေခါင္းစဥ္နဲ႔ဆိုင္တာကိုျပန္ေကာက္ရပါမယ္။ ဒီနွစ္ ရဲ႕ ဒီလ က ဘာလို႔ထူးျခားတာလဲေပါ့။ မေန႔က ၂၀ ရက္ ၁၀ လ ၂၀၁၀ ခုနွစ္ေလ သတိထားမိၾကပါသလား? ၂၀၁၀၂၀၁၀ ေပါ့။ အမွန္ကေတာ့ ဒီပိုစ့္ေလးကို မေန႔က အမွတ္တရ တင္ခ်င္တာ။ ထံုးစံအတိုင္း ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ႔ ေန႔ကူးသြားတယ္။ မေန႔ညက ရုပ္ရွင္ ၃ ကားၾကည့္တယ္ေလ။ နန္းညီထက္ ဒီတခုမွာေတာ့ ၃ ဆ သာတာေပါ့ေနာ္။ ဟဲဟဲ။ (မိန္းမ မဆန္စြာ ရယ္လိုက္သည္)

ေနာက္ဒီလထဲမွာပဲ ရက္တရက္ရွိေသးတယ္ အစကေတာ့ အဲ့ေန႔မွာပဲ ျမန္မာ့ သမိုင္းအတြက္ တခုခု ျဖစ္ေတာ့မလိုလို ေရြးေကာက္ပြဲပဲ လုပ္ေတာ့မလိုလို နာမည္ႀကီးခဲ့ေသးတဲ့ ၁၀ ရက္ ၁၀ လ ၂၀၁၀ ပါပဲ အတိုေကာက္ေရးရင္ေတာ့ ၁၀.၁၀.၁၀ ေပါ့။

သတိထားမိတဲ့သူေတြလဲထားမိၾကပါလိမ့္မယ္ မထားမိတဲ့သူေတြလဲ ဘာသိဘာသာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ တေန႔ ၂၄ နာရီဆိုတာထက္ တလ ရက္ ၃၀ ဆိုတာထက္ တ နွစ္ ရက္ေပါင္း ၃၆၅ (သို႔) ၁၂ လ (သို႔) ရက္သတၱ ၄၈ ပတ္ စတာေတြဟာ လူ႔ဘဝမွာ လုပ္ရမယ့္ အရာေတြ လုပ္စရာရွိတဲ့ အရာေတြ လုပ္သင့္တဲ့ အရာေတြ လုပ္ခ်င္တဲ့ အရာေတြနဲ႔ ယွဥ္ လိုက္ေတာ့လဲ အလကားပါပဲ။ အလဟသတ္ လို႔ ေျပာခ်င္တာေတာ့ မဟုတ္ အေရးသိပ္မႀကိီးဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ အခ်ိန္ဆိုတာ ပညတ္ပဲမွလား။
တကယ့္တကယ္ လုပ္ခ်င္တာ ကေတာ့ ခဏ ရပ္ျပီး ဘဝ ကို ၾကည့္ခ်င္တာပါ။ ငယ္ငယ္တံုးက သင္ထားတဲ့ အဂၤလိပ္ ကဗ်ာ ေလး တပုဒ္ ကိုရြတ္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။

ေနာက္တိုး

ဖဘမွာ အမတေယာက္ကလာေျပာလို႔ ေနာက္ထပ္ထူးျခားတာတခုပါ ဒီလ က ေသာၾကာ နဲ႔ စေန တနဂၤေႏြ (၅) ရက္စီ ရွိပါတယ္ လတလ မွာ ဒီလို ရွိဖို႔ ဆိုတာ ခဲယဥ္းပါတယ္။

A Chen
2:07 PM
Thursday
20th October 2010
Bangkok

အခ်စ္ရဲ႕ အရသာ

အခ်စ္ရဲ႕ အရသာ

တခါေလက်ရင္ စားစရာတမ်ိဳးမ်ိဳးကို အရမ္းေတာင့္တမိတာမ်ိဳး ေတာင့္တမိတဲ့ ခ်ဥ္ခ်င္းတတ္တဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ကိုယ့္မွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အရူးလိုပဲ ေတာင့္တမိတတ္တယ္၊ အရမ္းစားခ်င္မိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ လက္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကို ျပစ္မသြားနိုင္တာနဲ႔ပဲ ေတာင့္တယံု တမ္းတ ယံုေလာက္နဲ႔ပဲ ရပ္ထားရတတ္တယ္။
လူတေယာက္ကို လြမ္းမိတာ၊ တမ္းတမိတာလဲ အဲ့လို ခံစားခ်က္မ်ိဳး နွင္နွင္ပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ေလ။
အရမ္း ကို အရသာ ရွိလြန္းတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲ ကို လြမ္းသလိုမ်ိဳး မင္းကို ကိုယ္လြမ္းခ်င္တယ္။ စိတ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အဲ့ဒီ နိႈင္းယွဥ္လို႔မရတဲ့ အရသာေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာမွ ေနာက္တခါ အဲ့အရသာ ကိုခံစားရပါေစ ကိုယ္ေစာင့္နိုင္တယ္။ အဲ့လိုပဲ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အရာကိုမွ မရနိုင္တဲ့အတြက္ ရွိတာေလးပဲ စားထားပါ့မယ္ေလ ဆိုတဲ့ ရေသ့စိတ္ေျဖစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ေတာင္ အဆင့္မမွီတဲ့ အနားမွာအလြယ္ရနိုင္တဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးကိုလဲ ကိုယ္ၾကိတ္မွိတ္ျပီး မစားဘူး။
မီးေသြးနံ႔ေလးတသင္းသင္းနဲ႕အရမ္းေမႊးတဲ့ မာလာငါးကင္တေကာင္ကို လြမ္းသလိုမ်ိဳး မင္းကို ကိုယ္လြမ္းခ်င္ တယ္။ ငါးကင္ဆိုတာ အရမ္းလြယ္တဲ့ ဟင္းတခြက္ပါ။ မိနစ္ ၃၀ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လွပလိုက္တဲ့ “ေစာင့္စားခ်ိန္” ေလးလဲေနာ္။ ဥပမာ ေျပာရရင္ မင္းနဲ႔ ခ်ိန္းထားျပီး လမ္းေထာင့္ကေန မင္းရဲ႕ အရိပ္ကေလးကို ျမင္ရဖို႔ ေစာင့္စားေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြလိုေပါ့။
ဟင္းခ်ိဳပူပူေလးတခြက္ ကို လြမ္းသလိုမ်ိဳး မင္းကို ကိုယ္လြမ္းခ်င္တယ္။ ဘာမွစားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္မရွိဘူး။ ဟင္းခ်ိဳပူပူေလးတခြက္ ရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈ ကိုပဲလိုခ်င္မိတာ။ အရမ္းေသာက္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေသာက္ခြင့္ရတဲ့ ဟင္းခ်ိဳပူပူေလးတခြက္ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ရိုးစင္း ရွင္းသန္႔တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးလဲေနာ္။
စားတာနဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ တူညီတဲ့ ေတာင့္တမႈတမ်ိဳးပါပဲေလ။ ရသတဏွာ လို႔ေျပာၾကတယ္မဟုတ္လား။ ခြဲေျပာေျပာ တြဲေျပာေျပာ အၾကံဳးဝင္တယ္ထင္ပါတယ္။
ခ်စ္သူကသာ…“မင္းကို ငါကိုက္စားပစ္လိုက္ခ်င္တယ္” လို႔ေျပာလာရင္ ကမ္ခ်ီေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာဂါေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ေပးလိုက္ဖို႔ ကိုယ္ဝန္မေလးပါဘူး။ ခ်စ္တဲ့သူ ကိုသာ ေႏြးေထြးမႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ စတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ေပးနိုင္မယ္ဆိုရင္ေပါ့။
ကိုယ္တို႔ေတြ အားလံုးလိုလို အခုလို ကေလးဆန္မႈေလးေတြရွိခဲ့ၾကဘူးမွာပါ။
ဥပမာ ခ်စ္သူရဲ႕ ပခံုးကိုကိုင္ျပီးေတာ့…
“ကိုယ္မင္းကို ကိုက္ခ်င္တယ္ကြာ”
“အာ…မလုပ္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔ နာလိမ့္မယ္ကြ”
“ဟာ….မရဘူးကြာ၊ တလုတ္ကေလးပဲ ကိုက္မွာပဲ လာလာ ျမန္ျမန္ လက္ကို ဆန္႔ထုတ္လိုက္”
ခ်စ္သူက လိမ္လိမ္မာမာ နဲ႔ ပခံုးကို လွည့္ေပးတဲ့အခါက်ရင္ ကိုယ္က တခ်က္တည္း ကိုက္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ပခံုးေပၚက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ကိုယ့္သြားရာနက္နက္ေလးေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ အရမ္းအရသာရွိတဲ့ ဟင္းေကာင္းတခြက္ ကိုစားလိုက္ရသလိုပဲေပါ့။ ေနာက္ဘယ္ေတာ့ ထပ္တခါ စားအံုးမလဲ?
လူ႔အသားရဲ႕ အရသာကေတာ့ ဘယ္လိုေနမယ္မသိေပမယ့္ အခ်စ္ရဲ႕ အရသာကေတာ့ ကိုယ့္ကို ခ်ိဳအီအီ နဲ႔ တိမ္းမူးေစပါတယ္။ ကိုက္ျခင္း ေရာ အကိုက္ခံရျခင္းေရာ က ခ်ိဳျမိန္တဲ့ နာက်င္ျခင္းစက္ဝန္းလိုေပါ့။
“ေစာင့္ဆိုင္းျခင္း” ဆုိတာကေတာ့ မျဖစ္မေန ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ အဆင့္တခုေပါ့ေလ။ ပမာေျပာရရင္ ျပီးျပည့္စံုတဲ့ လူ႔ဘဝ ရဲ႕ အရသာကို စိတ္ကူးယဥ္ျမည္းစမ္းၾကည့္ သလိုမ်ိဳးပါပဲ။
အခ်စ္ဆိုတာ ျဖတ္သန္းမႈ တခုပါ။ ကိုယ္တို႔ေတြ အရသာရွိရွိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ တခါတခါလဲ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ ျဖတ္ေက်ာ္ေနၾကတယ္။

A Chen
3:35 PM
Tuesday
19th Oct 2010
Bangkok

စာၾကြင္း
ကိုယ္ကိုက္ခ်င္တိုင္း နာနာက်င္က်င္ ရံႈ႕ရံႈ႕ မဲ့မဲ့ ကိုက္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ေမာင့္အတြက္ အမွတ္တရ

…မဲ့…

…မဲ့…

ငါ…
ခံစားခ်က္မဲ့…
အထိန္းအခ်ဳပ္မဲ့…
တက္ၾကြျခင္းမဲ့…
အေၾကာင္းအရာမဲ့…
အသိအမွတ္မဲ့…
…မဲ့…
…မဲ့…
…မဲ့…
ဘာသာမဲ့…
သာယာမဲ့…
ကာလာမဲ့…
အရာရာမဲ့…

A Chen
1:50 PM
19th Oct 2010
Tuesday
Bangkok

here is the original credit

ကဗ်ာ အသုဘ စာ အသုဘ

ကဗ်ာ အသုဘ စာ အသုဘ

AC:
နင္နဲ႔ငါရဲ႕ ကဗ်ာေတြေသျပီလား
နင္နဲ႔ငါရဲ႕ စာေတြ ေနျခည္မျဖာ
နင္နဲ႔ငါရဲ႕ ၾကာရွည္ခင္မင္ရာ
ေလေနတာ ေဝေနတာ ေၾကြေနရွာ

နင္ေရာငါေရာကဗ်ာေတြခမ္းေနသလား
နင္ေရာငါေရာ စာေတြ ပမ္းေနသလား
နင္ေရာငါေရာ အမွာေတြတမ္းေနသလား
ေလနီၾကမ္းလာရာ
ေျဖမဆည္လြမ္းနာကာ
ေသမည္မွန္းမၾကာပါ
ေအာ္...
ငါ့နွယ္ ေျမမဟီကမ္းသာသာ

BS:
ဘုရားေဟာတဲ့
မတည္ၿမဲတဲ့သေဘာမွာ
ငါတို႔ ကဗ်ာေတြေရာ
ပါေနေလေရာ့သလား . . .

မုန္တိုင္းေတြ ပ်ာယာခတ္
မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြ
ကေဗ်ာက္ကေသာက္ေျပး
ဒီလိုေဝးေနၾကရတဲ့ ေဆာင္းကလည္း
အာရုဏ္ကြန္႔ျမဴးျခင္းေတြ
ၿမံဳေနေလရဲ႕ . . .
ႏွလံုးသားႏွယ္ . . . နံနဲ႔နဲ႔ေျဖမဆည္ ။

AC:
My oh my
Where my lyrical themes?
Why oh why
Where are rhythmical lanes?
Cry oh cry
When my memories sane?
Try oh try
When will my poems rain?

BS:
Line by line
I'm losing my rhymes.
By and By
All nice dreams have flied.
Time by Time
Weeping heart will stop me cry.
Die and die
My rotten inspiration slowly die.

BS and AC
9:12 PM
8th October 2010
Friday
Online
Yangon and Bangkok

ခ်စ္ေသးရဲ႕လား…? (၁) (၂)

ခ်စ္ေသးရဲ႕လား…? (၁)

နိူးထတဲ့အခိုက္ ကိုယ့္တေယာက္တည္း
ေဘးနား မင္းက ရွိမွမရွိဘဲ
အခန္းထဲ စိုးမိုးထားတဲ့့ အလင္းေရာင္မွိန္ဟာ
မိုးလင္းလို႔လား
မင္းရွိသလို ထင္ေယာင္ထင္မွား

ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ အျဖစ္က အတိတ္လား
အိပ္မက္နိူးထ အခ်စ္က ေပ်ာက္သြား
မင္းနဲ႔ တို႔ရဲ႕ ေပါင္းျခင္းက ညီမွ်ျခင္းမွာ ဆံုးသလား

ခ်စ္ေသးရဲ႕လား မင္းခ်စ္မွခ်စ္ေသးသလား
တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား
မင္းနူတ္ခမ္းက အတုျပံဳးလား
က်ီစားတာလား အမွန္တရားနဲ႔ မင္းေျဖပါ
တကယ္အခ်စ္ အစစ္ဟာ ဘယ္လိုမ်ားလဲကြာ…

အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ တံု႔ျပန္သံမဲ့
ကိုယ့္ရဲ႕အေတြးထဲ မင္းဘာသာမဲ့
မင္းနဲ႔ တို႔ရဲ႕ ေပါင္းျခင္းက ညီမွ်ျခင္းမွာ ဆံုးသြား

ခ်စ္ေသးရဲ႕လား မင္းခ်စ္မွခ်စ္ေသးသလား
တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား
မင္းနူတ္ခမ္းက အတုျပံဳးလား
က်ီစားတာလား အမွန္တရားနဲ႔ မင္းေျဖပါ
တကယ္အခ်စ္ အစစ္ဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲကြာ…

အိုး…………….

ျပန္လြမ္းမိသြား တို႔အတိတ္က ဇာတ္လမ္းမ်ား
ေနာင္တတို႔က အသည္းအိမ္မွာ မြန္းၾကပ္သြား
က်ီစားတာလား ကံတရားရယ္မင္းေျဖပါ….
ျပံဳးခဲ့အံုး ဟန္ေဆာင္တဲ့ အျပံဳးမ်ား
ေျပာခဲ့အံုး လိမ္ညာတဲ့ ပ်ားစကား
တို႔ကို တို႔ေတာင္ မသိဘဲအခ်စ္က မွားသြား

ခ်စ္ေသးရဲ႕လား…? (၂)

ကိုယ့္ကားကို ေဘးကပ္ေမာင္းခဲ့တာ
ျမင္ကြင္းမ်ားေနာက္မွာ ေဝးက်န္ခဲ့ျပီလား
လျပည့္လမ္းမ ညွင္းေလသင္းခ်ိန္ခါ
ကန္ေဘာင္ေပၚမွာတူ နွစ္ကိုယ္ယွဥ္ေလ်ာက္မယ္လား

ကိုယ့္ေဘးနားေလး ထိုင္လို႔ေပးပါ
ကိုယ့္ပခံုးထက္နားမွာ ေခါင္းမွီထားပါလား
ခ်စ္ခဲ့ၾကတာ ရက္ေတြလဲရွည္ၾကာ
ဒီအခ်ိန္ကိုယ္ၾကားတာ မင္းရဲ႕ သက္ျပင္းလား

ခ်စ္ေသးရဲ႕လား
ကိုယ္ဒီလိုေမးခြင့္ရွိရဲ႕လား
ခ်စ္ေသးရဲ႕လား
အၾကင္နာေတြ သူေပးခဲ့တာ ငိုဖို႔လား
ခ်စ္ေသးရဲ႕လား
ၾကင္နာသူမင္းအခ်စ္ေတြ လြင္သစ္ဆဲလား
သူတကယ္ခ်စ္မွခ်စ္ရဲ႕လား

ထိန္ျငီးတဲ့ မီးေရာင္ျမိဳ႕ ျပပါ
အနာဂတ္တို႔ဘဝက ဟိုးမွာ ရွိရဲ႕လား
မင္းနဲ႔ခ်စ္တာ
ေဝးမွာ စိုးတယ္ကြာ
ၾကင္နာသူရင္္မွာ ခိုဝင္နားမွာလား

ကိုယ့္ေဘးနားေလး
မင္းထိုင္လို႔ေငးတာ
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ပန္းတိုင္
လက္ထပ္ျခင္းတဲ့လား
အဆံုးမဲ့အခ်စ္ဟာ
ပန္းတိုင္လဲမလိုပါ
ေနာင္သံသရာဆက္တိုင္
ခ်စ္ၾကမယ္တဲ့လား

ခ်စ္ေသးရဲ႕လား
ကိုယ္ဒီလိုေမးခြင့္ရွိရဲ႕လား…?

A Chen
11:25 AM
8th October 2010
Friday
Home
Bangkok