သရီး ရီးယား အီဗာလူးေအးရွင္း

သရီးရီယား အီဗာလူေအးရွင္း

ေအာ္.......
ျပန္ရျပန္ျပီ
ဖႏြမ္ပင္မွသည္
ခဏတာ ခိုုနားရာ ဌာနီ
ဘန္ေကာက္ေျမဆီ

ေမြးရပ္ေျမမဟုုတ္ေပမယ့္
တရြာေျပာင္းလာခဲ့တဲ့က်ား
သူေကာင္းျဖစ္လား၊ မျဖစ္လား
မေသခ်ာေပမယ့္....
မေသေသးတာလဲေသခ်ာတယ္

ေၾသာ္ဘာလိုုလုုိနဲ႔
၃နွစ္၃မိုုးျပည့္ေတာ့မယ္
အရင္ခ်ိန္ေတြဆိုုရင္ေတာ့
တကၠသီလာ
၁၈ ရပ္ပညာ ငါစံုုေပေတာ့မေပါ့

ခုုေတာ့ ငါ့မွာ
ၾကင္ယာ သာရ
ပညာက မျပည့္ဝ
ေဘာင္ဘင္ခတ္ဆဲ
မိသားစုုတာဝန္ေတြက
ပခံုုးထက္မွာ
နွစ္ဘက္နွစ္ခ်က္
လႈပ္ဆဲရွားဆဲ


ေမာပမ္းမႈ ဘဝၾကားမွာ
ရုုန္းဆဲ ကန္ဆဲ
ေလၾကမ္းလာ အံတုုဆဲ
ေရစုုန္လဲ မဝ့ံမရဲ
ေဗဒါကိုု ကဗ်ာေတြ ဘတ္ေပမယ့္
သူ႔ေလာက္လဲ ငါမရဲ

ခရီးေတြထြက္ေပမယ့္
ေဒသႏၱရလဲ
စိတ္မဝင္စားတဲ့ငါ့ခမ်ာ
ဟိုုတယ္ခန္းရယ္
အလုုပ္ရယ္
အိပ္မယ္
စားမယ္

တခါတခါေတာ့လဲ
ေရာက္ေနရာဘဝ
ေက်နပ္ေနပါက
ေနေပ်ာ္မယ္ထင္ပါ့
ကဗ်ာေလးေရး
စာေလးေဆြး...

ကာဖီေလးနဲ႔
သံစဥ္ေလးနဲ႔
စာအုုပ္ေလးဘတ္
အေတြးေလးေတြ ဖြဲ႕သီ
အေဆြးေလးေတြ ေမ့မည္

ေအာ္ ငါဟဲ့ ငါးေျခာက္ျပား(အတည္ေရးတဲအခါ ေယာက်္ားလိုု႔သံုုးပါမည္)
ဆိုုျပီး ေနဒဏ္ကိုုအံတုု
ငါမမႈဘူး
ဘဝဒဏ္ကိုုလဲ ငါ ဂရုုမျပဳ

အိမ္ျပန္ခရီးနီးသလား
ငါမေသခ်ာ
ေသခ်ာတာက
အိမ္အျပန္ ေစာင့္ေနမယ့္
ခ်စ္သူ႔မ်က္နွာ
အေမာေျပ
ေရတခြက္ေပလား
ဘဝေရ....
နင့္ မမႈ လိုု႔ ေအာ္ဟစ္ျမည္ေၾကြး
လာျပီ ငါ...လာျပီ
ငါလာျပီ....

မွတ္ခ်က္
ေလယာဥ္ေစာင့္ရင္း ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ စိတ္ထဲေပၚလာရာေလးေတြ ဟိုုျခစ္သည္ျခစ္...
ဘာလိုုလိုုနဲ႔ ၃ နွစ္ျပည့္ေတာ့မည္

A Chen
09:26 AM
Friday
17th June 2011
Cambodia International Airport
on the way back to Bangkok

အိုုဘယ့္...ဖႏြမ္ပင္...

foto from google

အိုုဘယ့္..... ဖႏြမ္ပင္

ႏြမ္းေနသလား ဖႏြမ္ပင္
ပန္းေနသလား ဖႏြမ္ပင္
မလန္းပါလား ဖႏြမ္ပင္

မင္းဆီကိုု ငါတေခါက္
ထပ္ေရာက္ရျပန္ျပီ

ေနပူေနတံုုးပဲ
ဖုုန္ထူေနတံုုးပဲ
ဂုုဏ္မယူနိုုင္တံုုးပဲ

ၾကာခဲ့ျပီ
နွစ္ေတြ ၾကာခဲ့ျပီ
၃ နွစ္ေလာက္ရွိမလား

ဒါေပမယ့္...
မင္းကေတာ့
အရင္အတိုုင္း

ဘာမွ မေျပာင္းလဲေသးပါဘူးေလ

လူေတြလဲ ရုုန္းကန္ဆဲ
အပူဒဏ္ကိုုလဲ တြန္းလွန္ဆဲ
ဆူညံ ပူညံ လဲ မျဖစ္သလိုုပဲ

မဲေခါင္ျမစ္ဝွမ္းခ်င္းယွဥ္ရင္ေတာ့
ကိုုယ္ေတြက သာတယ္ေျပာရမယ္

တခုုေတာ့ တိုုးတက္လာတယ္
အခုု အာဆီယံ ထဲကေန
ေရႊေတြ ဗီအိုုေအ ရျပီ။

A Chen
10:45 AM
Tuesday
14th June 2011
Asia Hotel,
Phnom Penh
Cambodia

Donation for positive orphan

အရင္တီ ျမန္မာျပည္မွာ အလုုပ္လုုပ္တံုုးက အတူတူ အလုုပ္လုုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ အဖြဲ႕ေလးပါ ခုုတေလာ ပေရာဂ်က္ေတြ ရပ္တာဘာညာေၾကာင့္ အခက္ေတြ႔လိုု႔ တင္ျပလာတာပါ။ တီ တိုု႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုုလႈ ၾကဖိုု႔ ရွိပါတယ္ စိတ္ဝင္စားရင္ စာဘတ္သူေတြလဲပါနိုုင္ပါတယ္။ ေနာင္ဘဝ တီခ်မ္းႀကီးနဲ႔ ခုုလိုုပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေရစက္ပါနိုုင္ၾကေအာင္ေပါ့ေနာ္။


Donation for positive orphan

Donation for the education of the positive orphans

“Kho Nar Yar” is a community based organisation providing social services in healthcare, educational assistance and looking after the positive and surviving orphans in North Oakkalapa Township with the support of local and international donors starting from 2005 and recently due to the suspension of the projects, the positive orphans encounter difficulties in their education for 2011 academic year. We are planning to collect contributions from family and friends who are interested in helping fulfill the needs of these children and would like to encourage anyone to contribute as much as you can.

Materials needed

per child per year

School fees 5,000 Myanmar Kyats (USD 8 or THB 230)

Textbooks 3,000 Myanmar Kyats (USD 5 or THB 145)

School uniforms 5,000 Myanmar Kyats (USD 8 or THB 230)

Umbrellas and ponchos 3,000 Myanmar Kyats (USD 5 or THB 145)

Total 16,000 Myanmar Kyats (USD 26 or THB 750)

Recently, there are 45 children who are in need of these assistance materials and you may contribute either for 5 children or 10 children or as much as you want to donate alone or with friends.

Those who are interested in donating can contact Aung Myo at +66 (0) 84 671 1135

Addy Chen (aka) Aung Myo

084 671 1135

chenaddy@gmail.com

Encs

- Appeal for donation from Kho Nar Yar Safe house

- List of the children who are in need

ေပါ့စတစ္ မိဘမဲ့ကေလးမ်ား အတြက္ ေက်ာင္းပညာေရးအလႈ ပါဝင္နိုုင္ရန္ နိုုးေဆာ္ျခင္း

“ခိုုနားရာ” ျပည္တြင္းအေျခ စိုုက္ လူမႈအေျချပဳ အဖြဲ႕သည္ ျပည္တြင္းျပည္ပ အလႈရွင္မ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ေျမာက္ ဥကၠလာပ ျမိဳ႕နယ္တြင္ ၂၀၀၅ ခုုနွစ္မွစတင္၍ ေပါ့စတစ္ေဝဒနာရွင္မ်ားနွင့္ က်န္ရစ္သူမိဘမဲ့ ကေလးမ်ားအား က်န္းမာေရး၊ ျပဳစုုေစာင့္ေရွာက္ေရး နွင့္ ပညာေရး ဆိုုင္ရာ အကူအညီမ်ား ေပးေနခဲ့ရာ လတ္တေလာ ပေရာဂ်က္ ရပ္ဆိုုင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေပါ့စတစ္ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား သည္ ၂၀၁၁ ခုုနွစ္ ပညာသင္နွစ္အတြက္ ပညာေရးဆိုုင္ရာ အခက္အခဲမ်ား ၾကံဳေတြ႔ေနရပါ သည္။ သိုု႔ပါ၍ ၄င္းကေလးမ်ား အတြက္ လိုုအပ္ခ်က္မ်ားကိုု မိမိတိုု႔ တတ္အားသ၍ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုု၍ လႈဒါန္း ၾကမည္ျဖစ္ပါသျဖင့္ စိတ္ပါဝင္စားသူမ်ား ပါဝင္နိုုင္ၾကေစရန္ နိူးေဆာ္ပါသည္။

လႈဒါန္းမည့္ ပစၥည္းမ်ား

ကေလးတဦးလွ်င္

ေက်ာင္းအပ္ခ ၅၀၀၀ က်ပ္

ဖတ္စာအုုပ္ ၃၀၀၀ က်ပ္

ေက်ာင္းဝတ္စံုု ၅၀၀၀ က်ပ္

ထီးနွင့္ မိုုးကာ ၃၀၀၀ က်ပ္

စုုစုုေပါင္း ၁၆၀၀၀ က်ပ္

ေလာေလာဆယ္ လိုုအပ္လ်က္ ရွိေသာ ကေလးအေရအတြက္မွာ စုုစုုေပါင္း ၄၅ ဦးျဖစ္ပါသျဖင့္ မိမိတိုု႔ တတ္နိုုင္သမွ် ကေလး ၅ ဦး ၁၀ ဦး မွသည္ လႈဒါန္းနိုုင္သကဲ့သိုု႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အခ်င္းခ်င္းစုုေပါင္း၍လည္း လႈဒါန္းနိုုင္ၾကပါသည္။

ထိုုင္းနိုုင္ငံတြင္ ေနထိုုင္သူမ်ား စိတ္ပါဝင္စားလွ်င္ ကိုုေအာင္မ်ိဳး (+၆၆) (၀) ၈၄ ၆၇၁ ၁၁၃၅ သုုိ႔ ဆက္သြယ္လႈဒါန္းနိုုင္ပါသည္။

Addy Chen (a) Aung Myo

084 671 1135

chenaddy@gmail.com

ပံုု ကိုု ကလစ္ျပီး အႀကီး ခ်ဲ႕ ၾကည့္ပါ

ပန္းစကၠဴ

ပန္းစကၠဴ

ပန္းစကၠဴ
ကမ္းလွည့္ လိုု႔မယူခ်င္ဘုု
လူေတြက
ေရာင္စံုုစံုု ပြင့္ေသာ္ျငား
မျမင့္မားတဲ့ သူ႔ခမ်ာ

ေရာင္ေသြးစံုု
ျဖဴ လိေမၼာ္ ပန္း နီ ခရမ္း ကယ္နဲ႔
မၾကဴေသာ္လည္း လွ
မေမႊးေသာ္လည္း ေဝပါလ်က္
ေနာက္ေကာက္က်တယ္

ပန္းဘဝ
ေတာ္ဆိုုလည္း တန္းမဝင္
ႏြမ္းလ် ေၾကြေသာ္ေတာင္မွ
ကံုုးသီသူ လူမရွိပါဘုု
ေအာ္...ဂုုဏ္နိမ့္သူ
ကိုုယ္တိုု႔ ခမ်ာ
ပန္းျဖစ္လ်က္မလန္း။

A Chen
12:44 AM
Tuesday
7 June 2011
Street aside tea shop
Sulay and Anawyahtar Junction

ပံုုေတြအကုုန္ တီရိုုက္သည္။ ပံုုေတြက ရိုုက္ထားတာ ၾကာပီ ကဗ်ာ က ေရးမယ္ ေရးမယ္ နဲ႔ အင္စပေရးရွင္း က မရတာ တေန႔က ညကေတာ့ ဘုုတ္ဆံုု နဲ႔ ညဘက္ ဓါတ္ပုုံ ရုုိက္ ထြက္ၾကရင္း ေခါင္းထဲဝင္လာတာ နဲ႔သူ႔ဆီက ေဘာ့ပင္ စာရြက္ေတာင္းျပီး ေကာက္ျခစ္လိုုက္တာ မိနစ္ပိုုင္းပဲ ၾကာတယ္ ထြက္ခ်င္ရင္လဲ အဲ့လိုုပဲ
ေအာ္ အဲ့ည က နန္းညီ မပါ သနားပါတယ္ ညဳန္းမ္

Q and A with DL

Dear DL,

Let me quote your sentences here are in bold. And my answer are in red.

“I do agree that we all have to protect ourself. (ourselves)

But we all must know the different between choice and responsibility.”

I think you misunderstand me here, by choice I mean, OK let me give u as my own example, I am HIV positive if I wish NOT to tell whoever I wish to have sex with that is my RIGHTS and whether I tell him or not is my choice.

And responsibility is even clearer, is my responsibility to protect myself from getting different trends of HIV virus and also STIs (sexually transmitted infections) my responsibility is to PROTECT MYSELF, not for him.

His CHOICE will be to or not to have sex with me, (if I chose to tell him) and his RESPONSIBILITY is to use condom to PROTECT himself (not me) whether he know my status or not.

I think this is pretty clear and my post is also aiming to reflect this point. And I am sure most of the reader understands it.

You might consider or think this is immoral but if you have studied human rights or even just basic rights you will understand.

Because we cannot be sure about knowing or not knowing about someone who has HIV virus or not. Might be someone we wanna have sex is

1. has HIV and DO NOT wanna tell

2. has HIV but did not know about himself

3. has HIV and wanna tell but afraid will lose this sex partner then chose not to tell

So we will have to consider all of the above-mentioned factors to be RESPONSIBLE for ourselves. It is our COICE whether we will have sex with someone we DO NOT know about their HIV status.

Hope this is clear.

I believe that Taung Paw Thar's concern is responsibility.

The best is if A who has positive must tell B that he / she has positive as it is A's responsibility. And then the rest is up to B.
(If A or B really doesn't know if he/she has positive, it will be fine and it is totally "choice".

Why is A need to tell, and why is A’s responsibility to protect B and why it is not B’s responsibility to protect himself. Answer yourself.

Do we really responsible for other people action that will affect our lives or we have our own responsibilities for our action (in this case as you mentioned to or not to have sex with someone we known or might not known) clearly it is our own CHOICE we are going to make, may be we know someone for a long time but we cannot expect that he will always tell him whatever happen with his life.

I believe that B won't have sex at all or must use condom and proper way if B chooses to have sex with A.

Wrong:

Human minds and behaviors are very complicated.

And let me tell you something here, I always tell someone even for a casual sex, one time sex before I have sex, I always told them about my HIV status BUT you might be amazed of 7 out of 10 people I told are NEVER refuse to have sex because of the HIV status, some even persuade me to have sex without condom telling me that they know the risk, of course I know my risk too which is I might get new trends of HIV virus from that and to protect myself from that kind of persuasion is my own RESPONSIBILITY)

Because if we have sex with strangers or someone we knows recently or long time, it is not 100% to get positive compared to having sex with the person who has positive.

That's why it is totally A's responsibility to tell B.

If A doesn't tell about it and make sex with B without condom, A must feel guilty if A has clear conscience.

The worst case is that A can be sued by B for not telling having positive as if B can trace back for having positive later. (This is what the HIV / AIDS specialists tell the HIV / AIDS patients.)

To answer your worse case scenarios how can we be sure that B is not lying about himself. A can also accuse that B infected him, or even as you said B get infected from A how are we gonna prove that, if you wanna sue someone you will need a tangible prove and evidence. This is only so far from my limited knowledge.

Of course HIV specialist can tell the patient like this and he must coz this is his ethic to do so. But if you go to the court you need prove.

Hope you can understand my point.

Warmest Regards,

DL

Hope you understand mine too.

Best

AC

June 3, 2011 10:09 AM

DL said...

Dear AC,

I feel sorry to know that you feel that way.

But I don't think I bias even a bit regarding this matter from any point of view including both society & medical.

From this sentence I am not sure but will assume that you are learning medical or at least familiar with it, but try to get more into human minds as well, and be realistic.

I just point out the A's responsibility and B's choice.

I think you are clear here. But not enough, A’s responsibility to protect himself which is use condom to prevent himself from getting different trends of virus, B’s choice is to or not to have sex with A (regardless A tell him he is HIV or not or whether A know himself or not) this is call universal precaution. If you are not sure about this you can check with your HIV specialist. :+) sorry have to be a bit mischievous can’t help my bitchiness). And his own responsibility to protect himself and NOT expecting that A will be responsible for him.

There are at least two options IF we have to make choice.

But the choice will be totally different IF WE KNOW EXACTLY THE OUTCOME for what we are going to do.

The problem is we will NEVER know what the EXACT outcome is.

If we have clear conscience, we must bear responsibility for what we do and say.

We all know and aware that when it comes to sex there is not such thing as clear conscience.

So since A knows he/she has POSITIVE, it is A's responsibility to tell B no matter how B makes choice is nothing to do with A.

I'm now discussing from A’s side only as the topic of your article focused on A.

Familiarly if B has positive, B must tell A too.

These points are already answered above.

At the same time, A must use condom all the time to protect him/herself. Like what you said two positive patients can't do without protection as patient differs the virus differs and can cause the condition worst if combine different virus.

Hope you will see clear picture.

You can discuss with me every fact you can't agree.

Now I would like YOU and ALL READERS to choose ONE of the followings.

If A knows he/she has positive and before having sex with B,

1) A WILL TELL B about having POSITIVE and ask B to use condom and do in proper way.

2) A WON'T TELL B about it due to some reasons but try to protect him/herself & B by his/her own way by using condom and do proper way no matter how B is willing to use condom or not.

3) A WON'T TELL B and let him make choice for his own safety and just follow according to his choice of using or without using condom. (Because A thinks everybody must protect themselves so A doesn't have to tell about it.)

This is not our game to play or to choose it is for all those who wanna have casual sex to consider and take into account about their own CHOICE, RESPONSIBILITY and ACTION.

And I already had explained a lot above, A might or might not know, A might or might not tell, A chose to tell, A chose not to tell, etc etc .

Have a great weekend!!!!!

Warmest Regards,

DL (One of Homo)

June 4, 2011 1:08 AM

DL said...

Dear All ...

I do give my apologies for being unable to use Burmese font at this moment as something wrong with software.

I can read Burmese font only but can't type.

Warmest Regards,

DL

June 4, 2011 1:11 AM

DL said...

Dear AC,

I am waiting for your discussion of my comments at ဖိုးသူေတာ္ နွင့္ အေမးအေျဖ (ေဒၚရီတာ အား အလ်င္အျမန္အတုခိုးျခင္း).

Actually my comments are for both ေရြးခ်ယ္မႈ (ကိုေတာင္ေပၚသားနွင့္ ၾကံဳတုန္း) and ဖိုးသူေတာ္ နွင့္ အေမးအေျဖ (ေဒၚရီတာ အား အလ်င္အျမန္အတုခိုးျခင္း).

I just love to discuss and share opinion only as you said you would get back later.

Warmest Regards,

DL

စတယ္လာတာ....

ဓါတ္ပံုု ခရက္ဒစ္
နာမည္ေက်ာ္ အန္တီခ်မ္း

ကဗ်ာ အမည္ - စတယ္လာတာ
ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစား - ပန္းဖြဲ႕ကဗ်ာ
ေရးသူ - စာဆိုုေတာ္ နန္းမေတာ္ မိမိခ်မ္း


စတယ္လာတာ

ခ်စ္သူလား...စကားတပြင့္ပြင့္ခဲ့တယ္
မငြားမစြင့္ ရွိခဲ့တယ္
မၾကြားမဝင့္ ျဖစ္ခဲ့တယ္

ေမာင့္ကိုုယ္စား...စကားတပြင့္ပြင့္ခဲ့တယ္
မယ့္ေခါင္း ျမင္ဆင့္တင့္ခဲ့တယ္
ျဖဴဝါညက္ညက္ေမႊးျမတယ္

ႏြမ္းကာသြား...ေကသာထက္က ေလ်ာခဲ့တယ္
ရနံ႔သင္းသင္း ေဖ်ာ့ခဲ့တယ္
ေနာက္မိုုးတလင္း ကင္းခဲ့တယ္

ႏြမ္းေလျငား မယ့္အိပ္ရာထဲ ထားခဲ့တယ္
ပန္းေရႊစကား...ကဗ်ာတပုုဒ္ဖြဲ႕ လိုု႔ရယ္
လြမ္းေနမလား ေမာင္ေမာင္ဘတ္ဖိုု႔ ပိုု႔ခဲ့တယ္
မယ့္ကိုုယ္စား ေမာင့္ကိုု စာလႊာေဆြးစိတ္ျပယ္။


ဝန္ခံခ်က္
ဆရာမ ဂ်ဴး၏ ဝတၱဳေခါင္းစဥ္ ကိုု ကဗ်ာ အစ စာေၾကာင္းအျဖစ္ ယူသံုုးထားပါသည္

A Chen
1:52 PM
9th June 2011
Thursday
Bangkok

စိတ္ကူးယဥ္ဆုုေတာင္း

foto from google


လမ္းအတူေလ်ာက္တဲ့ စကားပန္း (သိုု႔) စိတ္ကူးယဥ္ဆုုေတာင္း

နွစ္သစ္ကူးျပီဆိုုတိုုင္း လူေတြက ေမးတတ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ဒီနွစ္ အတြက္ ဘာဆုုေတာင္းလဲ ဆိုုတာေလ။ ဘာဆုုေတာင္းရမလဲေနာ္…..ကိုုယ္တိုု႔ငယ္ငယ္က ေမြးေန႔တိုုင္းမွာ ဖေယာင္းတိုုင္ ထြန္းျပီး ကိတ္မုုန္႔ နဲ႔ ဆုုေတြအမ်ားႀကီးေတာင္းခဲ့ဘူးတာပဲ ဘယ္တခုုမ်ား တကယ္ျဖစ္လာခဲ့လိုု႔ လဲေနာ္။

ကိုုယ္ဆုုေတာင္းရတာ ကိုုမယံုုပါဘူး။ ဆုုေတာင္းတာကိုု မယံုုတာ တခါတခါေတာ့ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥတခုုပါပဲ။ ဘာကိုုျပလဲဆိုုေတာ့ ကိုုယ္က ေက်နပ္လြယ္တယ္။ ေရာင့္ရဲ လြယ္တာကိုုျပတယ္ ေနာက္ျပီးေတာ့ မယံုုေတာ့ မေတာင္း မေတာင္းေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္မိ မေမွ်ာ္လင့္မိေတာ့ ေတာင္းတဲ့ ဆုု မျပည့္ လိုု႔ေၾကကြဲရတာေတြ ခံစားရတာေတြ ဝမ္းနည္းရတာေတြ ဘာဆိုု ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ မေကာင္းလား…?

တခါက စာအုုပ္တအုုပ္ထဲမွာ ဘတ္ဘူးတဲ့ ဆိုုက္ကိုုတက္စ္ တခုု က ဒီလိုုေျပာတယ္။

တကယ္လိုု႔သာ ကိုုယ့္ကိုု အခ်ိန္ေနာက္ျပန္ဆြဲခြင့္ေပးျပီး ကိုုယ့္ကိုုယ္ေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အရာ တခုုခုု ကိုုေျပာင္းလဲခြင့္ေပးမယ္ဆိုုရင္ ဘယ္အရြယ္ကိုု သင္ျပန္သြားခ်င္သလဲ…. ဘယ္အရာ ကိုုေရာေျပာင္းလဲခ်င္သလဲ…..တဲ့။ ဥပမာ ကိုုယ္ က အသက္ ၁၄ နွစ္အရြယ္ကိုု ျပန္သြားမယ္ ျပီးေတာ့ မ်က္နွာေပၚမွာ ဝက္ျခံ မေပါက္ခ်င္ဘူးဆိုုရင္ ဘာကိုုေျပာသလဲဆိုုေတာ့ ကိုုယ့္ဘဝ
တခုုလံုုးမွာ အသက္ ၁၄ နွစ္ အရြယ္က မ်က္နွာမွာ ဝက္ျခံ ေပါက္တာဟာ ကိုုယ့္ ကိုု စိတ္ အေနွာက္အယွက္အျဖစ္ေစဆံုုး ကိစၥပါတဲ့။

ကိုုယ္ဘယ္တံုုးက မွ အဲ့လိုု ကာလေတြအေဝးႀကီးျခားျပီး ဆုုမေတာင္းဖူးဘူး။ ေတာင္းျပီး မျပည့္လာရင္ စိတ္ပ်က္မိမွာစိုုးလိုု႔။ ကိုုယ္ ဆုုေတာင္းမယ္ဆိုုရင္လဲ ကိုုယ္ေတာင္းတဲ့ဆုုမ်ိဳးက လက္ငင္း သိနိုုင္မယ့္ အရာမ်ိဳးပဲျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။

ကိုုယ့္အိမ္က ေျမနီကုုန္းေစ်းလမ္းထဲမွာရွိတယ္ အိမ္ေဘးကေန ထြက္လိုုက္တာနဲ႔ ဦးဝိစာရ လမ္းကိုုေရာက္တယ္။ ေရႊလီလမ္းနဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုုင္လမ္းပါ။ နည္းနည္းဆက္ေလ်ာက္လိုု္က္ရင္ ဘေလဇုုန္ ရွိတဲ့ ခ်င္တြင္းလမ္းကိုုေရာက္တာေပါ့ အဲ့ဒီကေန သံလြင္လမ္းတေလ်ာက္ ဟိုုဘက္ ကိုုဆက္ ထြက္လိုုက္ရင္ အင္းလ်ားလမ္း ကိုုေပါက္ပါတယ္။ ဦးဝိစာရလမ္းအတိုုင္းဆက္လာရင္ ဟံသာဝတီအဝိုုင္းေနာက္ လွည္းတန္း ကိုုေရာက္ပါတယ္။

အဲ့ေန႔မနက္ကေတာ့ စိတ္ထဲမွာ လမ္းအရမ္းေလ်ာက္ခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္မိတယ္။ ဒီတေခါက္ အိမ္ ျပန္ခရီးက ေမာင္လဲမပါလာေတာ့ ကိုုယ္နဲ႔အတူ လမ္းေလ်ာက္မယ့္ အေဖာ္လဲမရွိဘူး။ အဲ့တာ နဲ႔ပဲ လမ္းေဝးေဝးေလ်ာက္ လိုု႔ေကာင္းေအာင္ ကင္းဘတ္ ဖိနပ္ကိုုေကာက္စီးျပီး ခုုနက ေျပာျပ တဲ့ ဒါရိုုက္ရွင္အတိုုင္း လွည္းတန္းဘက္ကေန အင္းလ်ား ကန္ေဘာင္ ဘက္ကိုု ေလ်ာက္လာ လိုုက္တယ္။

မိုုးဦးမိုု႔လိုု႔ထင္တယ္ ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ လူသိပ္မမ်ားပါဘူး။ ကိုုယ္ထင္တာက အိမ္ကေန ကန္ ေဘာင္ အထိဆိုုရင္ ေတာ္ေတာ္ေမာမယ္ထင္ထားတာ။ တကယ္တမ္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလ်ာက္ လာလိုုက္ေတာ့လဲ သိပ္မေမာပါဘူး။ လမ္းတေလ်ာက္မွာေတာ့ ေခြးခ်ီးေတြ ေတြ႔ရတယ္။ ေခြး ခ်ီးေတြကိုု ေရွာင္ရင္းရွားရင္း ေလ်ာက္ရတာလဲ တမ်ိဳးေတာ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပါပဲ။

အျပန္က်ေတာ့ လာခဲ့တဲ့လမ္းအတိုုင္း မျပန္ဘဲနဲ႔ စိမ္းလန္းစိုုေျပဘက္ကေန ပတ္ျပန္လာတယ္။
စကားပန္းပင္ေလးတပင္ေတြ႔တယ္။ အပြင့္ေတြကိုု ေဝလိုု႔ သိပ္လွတာပဲ။ အဲတာနဲ႔အပြင့္တပြင့္ ကိုု ခူးခဲ့ျပီး လက္ကကိုုင္ ေလ်ာက္လာလိုုက္ တယ္။ (နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္တာေပါ့ ပန္းပြင့္ ကိုု လက္ကေနကိုုင္ျပီး လမ္းေလ်ာက္ေနတာဆိုုေတာ့….ဒါေပမယ့္ ကိုုယ္က သိပ္ စိတ္ကူးယဥ္ တတ္တယ္ေလ။ ျပီးေတာ့ လူေတြ ဘာထင္ထင္လဲ သိပ္ဂရုုမစိုုက္တတ္ဘူး။) ဒီလိုုနဲ႔ပဲ ပန္းပြင့္နဲ႔ ကိုုယ္ တူတူ လမ္းေလ်ာက္ၾကတာေပါ့။

တေလ်ာက္လံုုး လူကလြဲရင္ ေခြးေတြကပဲ လူေတြနဲ႔ တူတူလမ္းေလ်ာက္ထြက္ေလ့ရွိတယ္လိုု႔ ကိုုယ္ထင္ထားတာ။ ဒါေပမယ့္ ေၾကာင္ကိုု ျခင္းနဲ႔ ထည့္ျပီး လမ္းေလ်ာက္တဲ့ မိန္းမ တေယာက္ ကိုု ေတြ႔ဘူး တယ္။ ျခင္းထဲက ေၾကာင္ကေတာ့ ၾကည့္ရတာ စိတ္ပ်က္ျပီး ရွက္လဲရွက္ ေနသလိုု ပါပဲ။ ၾကည့္ရတာ ေၾကာင္က ေလ်ာက္ခ်င္ပံုုလဲ မရပါဘူး။ အင္းေလ သူတိုု႔ ပိုုင္ရွင္ေတြနဲ႔တူတူ လမ္းေလ်ာက္ေနတဲ့ ေခြးေတြက သူ႔ကိုု ဟာသ လုုပ္မွာစိုုးလိုု႔ေနမွာေပါ့ေနာ့။ ဘယ္တံုုးကမ်ား လူနဲ႔ တူတူလမ္းေလ်ာက္တဲ့ ေၾကာင္ရယ္လိုု႔ ၾကားဖူးလိုု႔လဲ…?။

ဒီေန႔မနက္ေတာ့ စကားပန္းကလဲ ကိုုယ့္ကိုုအေဖာ္ျပဳျပီး လမ္းေလ်ာက္နိုုင္တာပါပဲလားလိုု႔ ကိုုယ္သိလိုုက္ရတယ္။

စာေရးရင္းေရးရင္း တခါတခါ ဘာေရးရမွန္းမသိျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ကိုုယ့္စာဘတ္တဲ့သူတခ်ိဳ႕က ကိုုယ္ဟင္းခ်က္တာေရးတာၾကိဳက္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ က အျမင္မေတာ္တာေတြ ခေလာက္တာမ်ိဳး ၾကိဳက္ၾကျပန္ေရာ္။ တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ ကိုုယ္ဟာသေတြေရးတာၾကိဳက္တယ္ အဲ့တာနဲ႔ ကိုုယ္လဲ တခါတခါ ဘာေရးရမွန္းမသိခမ္းကုုန္တတ္ပါတယ္။

လမ္းထြက္ေလ်ာက္ခါနီးတံုုးက လမ္းေလ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဘာေရးရရင္ေကာင္းမလဲလိုု႔ စိတ္ကူးမယ္ လိုု႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာေလ။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ လမ္းေလ်ာက္ေနတံုုးက ကိုုယ္ဘာဆိုု ဘာကိုုမွ မစဥ္းစားေနခဲ့မိတာကိုု သတိရေတာ့တယ္။

လမ္းေလ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ကိုု အက်ိဳးရွိရွိ အသံုုးခ်ျပီးေတာ့ ေရးစရာ ကုုန္ၾကမ္း စဥ္းစားလိုု႔ ရပါေစဆိုုျပီး အိမ္ကေန မထြက္ခင္က ဆုုေတာင္းခဲ့တာေလ။

ေျပာသားပဲ ဆုုေတာင္းရင္မျပည့္တတ္ပါဘူးလိုု႔။

A Chen
4:42 PM
Friday
10th June 2011
Home
Bangkok

သူတို႔....ေခတ္သစ္မိန္းမေတြ (ကိုယ္မပါ)

foto from google


သူတို႔....ေခတ္သစ္မိန္းမေတြ (ကိုယ္မပါ)

ကဲ တေန႔က ေခတ္သစ္ေယာက်္ားေရးျပီးေတာ့ စာဘတ္သူတေယာက္က ေျပာလာတယ္။ ေယာက်္ားေတြ အေၾကာင္းပဲ မေကာင္းေရးတာ တဘက္သတ္ဆန္ေနသလားေပါ့။ ရႈေထာင့္က တဘက္သတ္ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့။ ကဲ အဲ့ေတာ့ ေခတ္သစ္မိန္းမေတြ အတြက္လဲ ကိုယ့္အျမင္ကိုေရးပါအံုးမယ္။ ေခါင္းစဥ္ ကိုေသခ်ာၾကည့္ပါ သူတို႔ ေခတ္သစ္မိန္းမေတြ လို႔ေရးထားပါတယ္ ကိုယ္မပါပါဘူး။ ခုေတာ့ ကိုယ္က လင္းနို႔ ျဖစ္သြားျပီ၊ ကုန္းသတၱဝါေတြ နဲ႔ ေရ သတၱဝါေတြ စစ္ျဖစ္ၾကေတာ့ ဘက္ေရြးတဲ့ လင္းနို႔ ေတြ အေၾကာင္း ၾကားဖူးတယ္မွလား။ ကုိယ္က ကမာၻသားပါ အဲ့ေတာ့ မားစ္နဲ႔ဗီးနပ္စ္ ၾကားမွာပဲေနပါတယ္။ ဗီးနပ္စ္ က ကိုယ့္အတြက္ ပူလြန္းသလို မားစ္ကလဲ ကိုယ့္အတြက္ ေအးလြန္းပါတယ္ အဲ့ေတာ့ ကိုယ္က မစိၥမ ပဓိပဓာ ပဲ လုပ္မယ့္ ကမာၻသား တျဖစ္လဲ လင္းနို႔ေပါ့ေလ။ ငွဲငွဲ တစ္တီတူးေတြ ေတာက္တဲ့ေတြ ေတာ္တာ တီတီ ေတာ့ အေပ်ာ့ .....

ထားပါေတာ့ ကဲ စမယ္ ရယ္ဒီ....................................အက္ရွင္.......................

ဟိုးအရင္ေခတ္က မိန္းမေတြဆိုရင္ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ ျဖစ္ရမယ္၊ အပ်ိဳစင္ဘဝ ကိုတန္ဖိုးထားရမယ္။ သားကုိသခင္ လင္ကိုဘုရား လိုသေဘာထားရမယ္ လို႔ ကိုယ္တို႔ အေရွ႕ တိုင္းေတြမွာ သင္ယူ နာၾကားႀကီးျပင္းၾကရပါတယ္။ အဲ့လိုပဲ အေနာက္မွာ ဆိုလဲ စတက္ဖို႔ မယားလို႔ ေခၚတဲ့ စံ မယားေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ က အမရာ ကိႏၷရီ မဒီ တင္ဇာေမာ္ ေအးခ်မ္းေမ ေလးေလးဝါး အဲေလ ေရာကုန္ျပီ....ထားပါေတာ့...

ေဟာ အဲ့လို အေတြးအေခၚေတြ နဲ႔ ႀကီးျပင္းၾကရသလို စိတ္ထားကလဲ စိတ္ရွည္ရမယ္ သည္းခံ ရမယ္ ရက္ေရာရမယ္ နူးညံ့ ရမယ္ စတဲ့ သင္ၾကားျပသမႈေတြ ရွိေသး။ အေမ့ ရဲ႕ အေမက အေမ့ကို အေမက သူ႔သမီးကို ဆင့္ကဲဆင့္ကဲေပါ့ေလ။

မိန္းမေကာင္းဆိုတာ စိတ္ပုပ္စိတ္ယုတ္မရွိရဘူး ကိုယ့္လင္ ကိုယ့္သား ကိုယ့္မိသားစု စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ကိုသာေရွးရႈရမယ္စသျဖင့္ေပါ့။ မိန္းမေကာင္းဆိုတာ တတ္သိလိမၼာရမယ္၊ အပ်ိဳစင္ဘဝကိုု ထိန္းသိမ္းရမယ္၊ နႈတ္မၾကမ္းရဘူး ၊ အလွအပ ကိုုလိုုတာထက္ပိုုမမက္ရဘူး၊ ကလက္တက္တက္မေနရဘူး၊ ရြယ္တူ ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ကစားခုုန္စားက အစ အေနအထိုုင္ဆင္ျခင္ရမယ္၊ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားမေနရဘူး၊ မိန္းမပ်င္းေျခဆင္း ေယာက်္ားပ်င္းေက်ာခင္း၊ မိန္းမေကာင္းဆိုုတာ ထိုုင္ရင္ေတာင္ ေျခဆင္းမထိုုင္ရဘူး၊ (ဘုုရား ကိုုယ္ေတာ္ေတာ္သိတာပါလား) စတာေတြက အပ်ိဳဘဝမွာ ေတာ့ အေသးအဖြဲေတြပါ

ေနာက္ေတာ့ ရွိေသးတယ္ အိမ္ေထာင္မႈနိုင္နင္းရမယ္ တခ်ိန္ထဲမွာလဲ ေယာက်္ားေတြကို က်ိဳးႏြံရမယ္၊ နာခံရမယ္ သစၥာေစာင့္သိရမယ္ (မွတ္ခ်က္ ေယာက်္ားေတြ မိန္းမ တေယာက္ထက္ပိုယူတာက်ေတာ့ တရားဥပေဒေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လက္ခံၾကပါတယ္ မိန္းမက ေယာက်္ားတေယာက္ထက္ပိုုယူမိရင္ အဲ့တာ မိန္းမပ်က္ပဲ) ထားပါေတာ့...ရွိေသးတယ္ ေယာက်္ားေျပာတာက သာအမွန္၊ ေယာက်္ား အျမင္ကသာ လက္ခံဖြယ္ရာ မိန္းမတေယာက္ကမ်ား မေတာ္တဆ အျမင္ေလးရွိမိရင္ အဲ့ဒီမိန္းမဟာ အင္မတန္လွ်ာရွည္ေသာ မိန္းမ။ ေဖာက္ျပန္ျပီး ျပန္လာတဲ့ ေယာက်္ား ကိုု မိခင္ေတြကိုယ္တိုင္ ကိုက “သည္းခံပါ သမီးရယ္.....တခါေလာက္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္လိုုက္ပါ၊ သူက အိမ္ေထာင္ဦးစီးမွလား၊ ကိုယ့္ေယာက်္ားကို ကိုယ္ေလးစားမွေပါ့၊ မိန္းကေလး ဆိုတာ ေသစာရွင္စာေလာက္ တတ္ရင္ေတာ္ျပီေလ” ဒီလိုစကားေတြ ကိုယ္တို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မီးခိုးေတြ မႊန္ေနသလို ပလုတက္ျဖစ္ေနတာ ၾကာေပါ့။ ၾကားဖူးၾကရဲ႕မွလား။

မိန္းမေကာင္းတေယာက္ အတြက္ ဘဝမွာ “အႀကီးမားဆံုးပန္းတိုင္” ကေယာက်္ားေကာင္းတေယာက္ရဖို႔၊ မယားေကာင္းတေယာက္ပီသဖို႔၊ မိခင္ေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ဖို႔ စတာေတြပဲ။ ျပီးေတာ့ အဲ့ေယာက်္ား က မေကာင္းရင္ေတာင္ သည္းခံျပီး ဆက္ေပါင္း ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အိမ္ေထာင္မႈ ဘုရားတည္ ေဆးမွင္ရည္ စုတ္ထိုးေလ။ လင္မရွိေသာမိန္းမသည္ ေမာင္တက်ိပ္ပင္ရွိလင့္ကစားမတင့္တည္ ဆိုုတဲ့ ဟာကိုု ဟုုတ္သည္မဟုုတ္သည္ ဘုုရားက ေျပာပါတယ္ ေလ်ာက္ေျပာ။ ဘာသက္ေသမွမရွိ။ ေရွးေခတ္လူႀကီးေတြ သိပ္ခက္တယ္။ အရင္ေခတ္ကတည္းက မိန္းမေကာင္းသည္ ငါဆိုုတာ မရွိရ၊ အရာရာ အစစ သည္ ငါ့လင္ ငါ့သား ငါ့မိသားစုု သာလွ်င္ဦးစားေပးျဖစ္ရမည္။

ဒီေနရာမွာ ကိုုယ့္ အေတြ႔အၾကံဳ ကိုု နည္းနည္းေျပာခ်င္ေသးတယ္။ မွတ္မိေသးတယ္ ကိုုယ္ေလးငါးတန္းထိ ေက်ာင္းမွာ အေမ့ အလုုပ္အကိုုင္ဆိုုတာ ကိုု အျမဲလိုုလိုု အတန္းငယ္ငယ္ကတည္းက “မွီခိုု” လိုု႔ ျဖည့္ရတာကိုု သိပ္သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ အဲ့အခ်ိန္မွာ ေဖေဖ က အျငိမ္းစား ယူေနပါျပီ အဲ့ေတာ့ အိမ္မွာဆိုုရင္ ေဖနဲ႔ ေမ တူတူပါပဲ ဆိုုလိုုတာ ဘယ္သူမွ အျပင္ အလုုပ္မလုုပ္ေတာ့ဘူးေလ။ သိုု႔ေသာ္ ေက်ာင္းနဲ႔ ဆိုုင္ေသာ စာရြက္စာတမ္းေတြျဖည့္တိုုင္း ေဖ့ကိုုေတာ့ ဗိုုလ္မႈး(အျငိမ္းစား) လိုု႔ျဖည့္ရျပီးေတာ့ ေမ့ကို မွီခိုုလိုု႔ျဖည့္ရတာ ကိုုယ္ဘဝင္မက်ပါဘူး။ ေမ လုုပ္ေနရတာေတြ အိမ္မွာ နည္းတာမွ မဟုုတ္တာ သိုု႔ေသာ္ ေမကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုုပါပဲ။

ေနာက္ရွိေသးတယ္ အိမ္မွာ က အရင္ကတည္းက ေဖ အလုုပ္လုုပ္ကတည္းကလဲ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ ခ်က္စားၾကရတာပါ ၾကက္သားခ်က္ရင္ အသားတတံုုး အရိုုးတတံုုး ဘဲဥ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းဆိုုရင္ မနက္ ည တျခမ္းစီ သိုု႔ေသာ္ ေဖကေတာ့ အျမဲ ျခြင္းခ်က္ ၾကက္သားဆိုုရင္ အျမဲ ေပါင္ ရင္အံုု စသျဖင့္ ေမ က ဦးစားေပးတတ္သလိုု ဘဲဥ ဆိုုလဲ တလံုုး။ ကိုုယ့္ကိုုလဲ ေမက အငယ္ဆံုုးေလး ဆိုုျပီး (ေမြးစားသားေပမယ့္ အရင္းေတြနဲ႔မျခား) အျမဲ ပိုုေကြ်းတတ္ပါတယ္။ ေမကိုုယ္တိုုင္ေတာ့ အရိုုးအရင္း အိုုးလူးဆီလူးနဲ႔ပဲ ျပီးလိုုက္တာ၊ အမအိမ္သြားလည္ေတာ့လဲ ထိုုနည္းလည္းေကာင္း။ ဒါမ်ိဳးေတြ ေရးေနတာ ဘတ္ရေတာင္ပ်င္းပါေသးတယ္ သူမ်ားေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးဖူးေနျပီးသားပါ။ တကယ္လဲ ျမန္မာ့ ကာခ်ရယ္မွာ အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က အဲ့လိုု ၾကံဳဖူးၾကမွာပါ။

သုုိ႔ေသာ္ ကိုုယ္ေျပာခ်င္တာ က ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား မိန္းမေတြကိုု ေယာက်္ား ကိုု ဦးစားေပးရမယ္ ေယာက်္ား ကိုု ရိုုေသရမယ္ လိုု႔ မိန္းမေတြကိုု မိန္းမေတြကပဲ (အဖြားေတြအေမေတြက) အစဥ္အဆက္ သင္ေပးခဲ့လဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတိုု႔ကိုု ဟိုုးကနဦး အစမွာ သင္ေပးတာကေတာ့ ေယာက္်ားေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္ လိုု႔ ကိုုယ္ ကလန္ကဆန္လုုပ္ေတြးေတြးေနမိပါတယ္။

ကိုုယ့္မွာ ခပ္ထက္ထက္ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ တေယာက္ေသာသူက ေျပာတယ္။ သူ႔ကိုု ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက မိသားစုုဝင္ေတြထဲမွာ သူ႔အေဖ က ေရလည္နွိပ္ကြပ္တယ္ဆိုုပဲ။ သူ႔အေဖက ေျပာတယ္တဲ့ “ညည္းေတာ့ ၾကပ္ၾကပ္ လ်ာရွည္ တေန႔ ေယာက်္ား ရမွာ မဟုုတ္ဘူး” ဆိုုပဲ။ သူ႔အေဖ အျမင္မွာ မိန္းမ ဆိုုတာ “အျမင္” မရိွရဘူး။ ေယာက်္ားေျပာတာ နားေထာင္ ေယာက်္ား ေျပာတာပဲ လုုပ္ ေယာက်္ားေျပာတာ အဟုုတ္ထင္။ အဲ့တာမွ မိန္းမေကာင္းပီသမွာဆိုုပဲ။ သူ႔မိန္းမ ကိုုယ့္သူငယ္ခ်င္းအေမလိုုေပါ့ အရုုပ္လိုုျဖစ္ေလ သူတိုု႔ မဟာ့မဟာ ေယာက်္ားေတြပိုုၾကိဳက္ေလပဲ။ သူ႔အေဖ ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ မိန္းမေကာင္းဆိုုတာ အျမင္ သိပ္မရွိရဘူး၊ အိုုပီနီယံ မရွိရဘူး ဆိုုတာကိုုး။ နီခ္ကိုုး ရဲ႕ စတက္ဖ္ဖိုု႔ထ္ မယား ရုုပ္ရွင္ ကိုုေတာင္သတိရေသး ျဖစ္နိုုင္ရင္ သူတိုု႔ မဟာ ပူရိသ ေတြ က ရီမုုဒ္ကြန္ထရိုုး နဲ႔ လာတဲ့ မိန္းမ ရရင္ လိုုခ်င္မွာ.......စက္ရံုုေတြက မထုုတ္ေသးလိုု႔ တကယ္ေျပာတာ

အခုုေတာ့လဲ ေခတ္ေတြကေျပာင္းလာ အခ်ိန္ေတြက ေျပာင္းလာေတာ့ ဟိုုတေန႔ က ပိုုစ့္မွာ ေျပာသလိုု ေခတ္သစ္ေယာက်္ားေတြ ရွိလာရင္ သူတိုု႔ ေခတ္သစ္ ေယာက်္ားေတြ နဲ႔ လိုုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ့္ ကိုုယ္တိုု႔ (အဲေလ ကိုု္ယ္မပါဘူး) မယ္တိုု႔ ေခတ္သစ္ မိန္းမေတြလဲ လိုုအပ္လာတာေပါ့။

ေခတ္သစ္မိန္းမေတြရဲ႕ အေရာင္ေတာက္မႈ က ေယာက်္ားစကား ဘယ္ေလာက္နားေထာင္တယ္ဆိုုတာ ကိုု မူတည္ျပီး မခြဲေတာ့ဘူး၊ မွီခိုု ဆိုုတာထက္ ကိုုယ္တိုု႔ က ကိုုယ့္အားကိုုယ္ကိုုး ဆိုုတဲ့ စကားလံုုး ကိုု အစားထိုုး သံုုးလာၾကျပီ။ ကိုုယ္ရွာတာ မွ ကိုုယ့္ပိုုက္ဆံ ဆိုုတာ ကိုု သေဘာေပါက္လာၾကျပီ (ဥပမာေတြလဲ ေရွ႕႕မွာ ရွိထားၾကတာကိုုး)

ခုုေခတ္မွာ ေယာက်္ားေတြက ရွာတာေလာက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္တခုု က မေလာက္ငွေတာ့ဘူး။ အရင္ေခတ္ကလိုု ေဖ့ လုုပ္စာနဲ႔ မိသားစုု ၈ေယာက္ ၁၀ ေယာက္စားရင္ ကန္စြန္းရြက္ေတာင္ အနပ္မွန္ဖိုု႔ မေသခ်ာေတာ့တဲ့ေခတ္။ အရင္ေခတ္က ဘဲဥ ဆိုုတာ ဆင္းရဲသားေတြစားတာ အခုု သူေဌးေတြစားတာ၊ အဲ့ေတာ့ မိန္းမေတြလဲ အလုုပ္ထြက္လုုပ္မွ ရတဲ့ေခတ္။ အဲ့ကေန ကိုုယ္တိုု႔ အားေတြျဖစ္လာတယ္၊ ကိုုယ့္အား ကိုုယ္ကိုုးစိတ္ေတြ ထြက္လာတယ္ဆိုုပါေတာ့။

ေနာက္တခုုက တရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္ ဆိုုသလိုု တလင္မေျပာင္း တပါးမေျပာင္ (တီခ်မ္း ဆိုုးရိုုးအသစ္ျဖစ္ပါသည္ မူပိုုင္ခြင့္ နဲ႔ ေတာင္းသံုုးရန္) မဟုုတ္ေသးရင္ေတာင္ ကိုုယ့္ အေပၚမေကာင္းတဲ့ သူကိုု သမီးရယ္ တည္ျပီးတဲ့ အိမ္ေထာင္ မပ်က္ပါေစနဲ႔ ဆိုုျပီးသည္းခံ ေပါင္းတဲ့ ေခတ္ကလဲ လံုုးလံုုး မကုုန္ေသးရင္ေတာင္ ေခတ္ေနွာင္းေရာက္ေနပါျပီ။ ကိုုယ့္ ခ်စ္တဲ့ သူနဲ႔ အတူေနရဖိုု႔ ကသာ အဓိက မွလား မေကာင္းတဲ့ ေယာက်္ား ကိုု တခုုလပ္ မျဖစ္ခ်င္လိုု႔ မကြာဘဲဆက္ေပါင္းမယ္ဆိုုတာ တကယ္လားေမးရင္ အင္းလိုု႔ ေျဖမွာ လူနည္းစုုပါ။

ဒီေခတ္မွာ က်ားက်ား မမ ျပားျပား ကြဲကြဲ ကိုုယ့္အားကိုုယ္ကိုုး သိုု႔မဟုုတ္ ကိုုယ့္အတြက္ ပဲ ကိုုယ္ၾကည့္ ဆိုုတဲ့ အတၱ ဦးစားေပး ပဓာန ဝါဒ ေခတ္ဦး ကိုုေရာက္ေနပါျပီ တျခားမၾကည့္နဲ႔ တာဝန္ယူမႈ ကိုုေၾကာက္လိုု႔ ကေလးမယူေတာ့ တဲ့ စံုုတြဲက အမ်ားစုု။ ပါးစပ္တေပါက္ေကြ်းရတာ က်ားျမီး ဆြဲရတာထက္ခက္ေနျပီ။ ခုုေခတ္ ေခတ္သစ္မိ္န္းမေတြက အိမ္ေထာင္မျပဳဘူး ေယာက်္ားမယူဘူး ကေလးမယူဘူး ကိုုယ့္ ေအာင္ျမင္ေရး ကိုုအရင္လုုပ္အံုုးမယ္ ဆိုုတာ အမ်ားစုုပါ။ ဟုုတ္တယ္ေလ ေယာက်္ားေတြက ေလာက္ေလာက္လားလား အားကိုုးစရာျဖစ္တဲ့ ေခတ္က ကုုန္ျပီကိုုး။ မိမိကိုုယ္သာ အားကိုုးရာမွလား ဘုုရားပဲ ေဟာထားတာ။ ကဲ။

ေခတ္သစ္မိန္းမေတြက ပိုုက္ဆံ ရွာနိုုင္သလိုု ေကာင္းေကာင္း သံုုးရမယ္ ဆိုုတာလဲ သိေနျပီ။ အရင္လိုု သားအတြက္ လင္အတြက္ ကိုုယ္က အိမ္ထဲက မီးဖိုုေခ်ာင္ေထာင့္မွာ အိုုးမဲ ေပေပေရေရ နဲ႔ ေနတဲ့ေခတ္ထက္ ဂူခ်ီမ်က္မွန္ ပရာဒါအိတ္ နဲ႔ ကားကိုု ကိုုယ္တိုုင္ေမာင္းျပီး ေစ်းဝယ္ထြက္တဲ့ေခတ္ ေရာက္ေနျပီ။ ကိုုယ္ရွာတဲ့ ပိုုက္ဆံ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ပိုုေကာင္းတာေပါ့ မျဖစ္ေတာ့ေရာ ဘာအေရးလဲ အရင္ကလဲ ကိုုယ္ေတြက ေယာက်္ားေတြ ရွာတဲ့ ပိုုက္ဆံ သံုုးခဲ့တယ္ ခုုလဲ ဆက္သံုုးတယ္ေပါ့။ စိတ္ထားတတ္ဖိုု႔ပဲ လိုုတာပါေနာ့္။တီခ်မ္း မဟုုတ္တာေတြ သင္ေနျပန္ပါျပီ။

ေခတ္သစ္မိန္းမေတြက ေဖာက္ျပန္ျပီး ျပန္လာတဲ့ ေယာက်္ား ကိုုခြင့္လႊတ္ျပီး ျပန္ေပါင္း ဖိုု႔ ဆိုုတာထက္ ေရွ႕ေန နဲ႔ အမိဖမ္းျပီး ကြာပစ္မွာ။ ေခတ္သစ္မိန္းမေတြက ကုုမၺဏီ ညစာစားပြဲကိုုတေယာက္ထဲ တက္လဲ တင့္တယ္ေနျပီ။ စီးပြားေရး ပိုုင္းဆိုုင္ရာမွာလဲ ေယာက်္ားေတြ နဲ႔ တန္းတူ စကားေျပာေနနိုု္င္ျပီ။ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ခ်ေနၾကျပီ ဦးေဆာင္ေနၾကျပီ။ ေခတ္သစ္မိန္းမေတြမွာ တေယာက္ထဲ ညဘက္ထြက္ရင္မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုုတာထက္ ကိုု ကိုု္ယ္ပိုုင္ ဆိုုရွယ္ နက္ေဝါ့ ရွိလာျပီ (ဖဘ ေတြေခတ္စားေနတဲ့ ေခတ္မွာ ဒီလိုုပဲေရးရပါမယ္)

ေျပာရရင္ေတာ့ မီးဖိုုေခ်ာင္ဆိုုတဲ့ အိမ္ “ေထာင္” ထဲက ရွင္လိင္ျပန္လာျပီေပါ့ေလ။

ေခတ္သစ္မိန္းမေတြက ေနာက္တခုု ဘာကိုု ေသေသခ်ာခ်ာ သိေသးလဲဆိုုေတာ့ ေခတ္သစ္မိန္းမေတြရဲ႕ ကိုုးကြယ္ရာဟာ ဦးတည္ခ်က္ဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ပန္းတိုုင္းဟာ အရင္ေခတ္ကလိုု “ေယာက္်ား ေကာင္းရေရး” မဟုုတ္ေတာ့ဘဲ “ေယာက်္ားေတြရဲ႕ ေအာက္က် ေနာက္က် လက္ေဝခံ မျဖစ္ေရး” ျဖစ္ေနျပီဆိုုတာပါပဲ။

ကဲ စိတ္ၾကိဳက္သာ ဆဲၾကေပေတာ့....

A Chen
3:36 PM
Wednesday
1st June 2011
Bangkok