ပန္းခ်ီဆရာမ်ား

ပန္းခ်ီဆရာမ်ား

အသက္ ၈၀ အရြယ္အမယ္အိုၾကီးဟာ
အိမ္ေရွ႕ကျပင္မွာထိုင္ရင္း
တိမ္ေတြပ်ံေျပးသြားတာေငးၾကည့္ေနတယ္
တိမ္ေတြက သူမခ်စ္သူကိုသတိရေစတယ္ေလ
သူ သူမကိုဘယ္လိုခြဲခြာသြားတယ္ဆိုတာကအစေပါ့
ၾကာေတာ့ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ပါျပီေလ
သူမက သူ႔ရဲ႕ပံုတူကိုစိတ္အမွတ္မဲ့ေရးဆြဲေနမိတာ
အၾကိမ္ေထာင္ေသာင္းမကရွိပါျပီေလ
သူ႔အျပံဳးေလးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူမေရာ၊သူမရဲ႕ ကင္းဘတ္စေရာက
သူဘယ္သြားသြားသူ႔ေနာက္ကိုတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနခဲ့ဖူးတာေပါ့
အေၾကာင္းကလဲ သူတို႔ေတြက ပန္းခ်ီဆရာေတြဆိုေတာ့
လွပတဲ့၊ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကမာၻေလးကိုမင္းအတြက္ဆြဲေပးခ်င္လို႔ပါ

ဆီေဆးနဲ႔ဆြဲထားတဲ့ ေဒဆီပန္းေတြကေတာ့
ဧည့္ခန္းနံရံေတြမွာ အျပည့္ေနရာယူလို႔ေပါ့
သူမရဲ႕ဆံႏြယ္ေတြၾကားမွာေတာ့ သူကေရေဆးႏွင္းဆီေတြျဖည့္ထားေပးေလရဲ႕
သူကေျပာတယ္
“အခ်စ္ရယ္၊ မင္းကိုကိုယ္သိပ္ခ်စ္ပါတယ္၊
မင္းကိုကိုယ္က ေဟာဟိုက ေတာင္တန္းေတြ၊ ေနျခည္ေတြ၊
ေန၀င္တဲ့အလွအပေတြအားလံုးကိုေပးခ်င္တာေပါ့
ကုိယ့္အတြက္ အရမ္းကိုလွပတဲ့မင္းအတြက္
မင္းေလာက္နီးနီးလွတဲ့အရာေတြအားလံုး
ကိုယ္မင္းကိုေပးခ်င္ပါတယ္”
အေၾကာင္းကလဲ သူတို႔ေတြက ပန္းခ်ီဆရာေတြဆိုေတာ့
လွပတဲ့၊ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကမာၻေလးကိုသူတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္လဲဆြဲေပးခ်င္လို႔ပါ

သူတို႔ေတြအတူတူထိုင္ျပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ပန္းခ်ီေတြဆြဲၾကတယ္
သူတို႔ ပန္းခ်ီကားေတြဆြဲျပီးေတာ့အသက္ေမြးၾကတယ္
သူတို႔ရဲ႕လိုအင္ေတြရယ္၊ လွပေႏြးေထြးတဲ့အိမ္ေလးရယ္
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးေတြရယ္ ဖန္တီးခဲ့ၾကတယ္
သူတို႔ေတြဟာ ေဆာင္းဆိုရင္
ေႏြးေထြးမႈ ယက္လုပ္သူေတြျဖစ္ေနၾကျပီးေတာ့
ေႏြဆိုရင္ေတာ့ အခ်စ္ေတြထုဆစ္တဲ့
လက္သမားေတြ ျဖစ္ေနၾကျပန္ေရာ
အေၾကာင္းကလဲ သူတို႔ေတြက ပန္းခ်ီဆရာေတြဆိုေတာ့
လွပတဲ့၊ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကမာၻေလးကိုမင္းအတြက္ဆြဲေပးခ်င္လို႔ပါ

ေနာက္ဆံုးတစ္ရက္မွာေတာ့
ေကာင္းကင္ေပၚကေန ဆီေတြလို ပ်စ္တဲ့ မိုးမည္းမည္းေတြရြာခ်လာပါေရာတဲ့
သူမရဲ႕နွလံုးသားထဲကေနသိလိုက္တာကေတာ့
တစ္ခုခုေတာ့မွားေနျပီဆိုတာပါပဲ
သူမေတာအုပ္ထဲကေနေအာ္ရင္းေျပးလာတယ္
“ဘုရားသခင္၊ သူ႔ကိုကြ်န္မဆီကေန ေခၚမသြားပါနဲ႔အံုး”

ဒါေပမယ့္ သူမဟိုကိုမေရာက္ခင္မွာပဲ သူသြားနွင့္မွာကိုလဲ
သူမရဲ႕ စိတ္ထဲက စိုးရိမ္ေနမိပါရဲ႕
သူလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ေနရာကိုေရာက္သြားေတာ့
သူ႔လက္ထဲမွာသူမအတြက္ ေရေဆးနဲ႔ေရးထားတဲ့နွင္းဆီေတြေပါ့
သူမကအားလံုးကိုလႊတ္ခ်လိုက္ျပီးဟစ္ေအာ္ကာ
“လူဆိုးၾကီးေရ
ရွင္ကြ်န္မကိုထားမသြားပါနဲ႔အံုး၊
ဘာမွမရွိေတာ့တဲ့ဒီကမာၻၾကီးမွာ ေအးစက္စက္ပန္းခ်ီကားေတြ၊

ဒီပံုတူေတြနဲ႔ ရွင့္ကို သတိရေနေအာင္

ကြ်န္မကို နွိပ္စက္ျပီးမထားခဲ့ပါနဲ႔”

သူက
“အခ်စ္ရယ္
ကုိယ္မင္းအတြက္နည္းနည္းေလးပဲထားခဲ့နိုင္တာ
ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့နားလည္ေပးပါေနာ္
တို႔ရဲ႕လက္ေလးဘက္နဲ႔ေဆာက္တည္ထားခဲ့တဲ့
ဒီဘ၀ထဲမွာ ငါ့၀ိညဥ္ကိုျမဳပ္နွံထားတာပါ
အခ်စ္ရယ္
ကိုယ္ထားခဲ့ပါတယ္
နည္းနည္းေလးပါ ဒါေပမယ့္
ဒီကမာၻၾကီးကကိုယ့္ကိုလက္ခံထားဆဲပါ
အခုအခါမွာကိုယ့္ ခႏၶာကေတာ့ေသခ်င္ေသသြားခဲ့မယ္
ဒါေပမယ့္ ဒီပန္းခ်ီကားေတြကေတာ့ အစစ္ေတြပါ”

ဒီလိုနဲ႔
ဥတုရာသီေတြကေရာက္လာလိုက္ ေျပာင္းသြားလိုက္နဲ႔
ပန္းပင္ေလးေတြကိုေရေလာင္းေနခ်ိန္မွာ၊
သစ္ပင္ေတြနဲ႔စကားေျပာေနခ်ိန္ေတြမွာ၊
သူ႔ကေလးေတြကိုသီခ်င္းဆိုျပေနခ်ိန္ေတြမွာ
သူမကလဲသူ႔မ်က္နွာကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ျမင္ေယာင္ရင္းေပါ့
ျပီးေတာ့ ေလေတြတိုက္သြားတဲ့အခါတိုင္းလဲသူနားေထာင္ေနမယ္ဆိုတာ
သူမေသခ်ာသိေနတယ္ေလ
ျပီးေတာ့သူ ရယ္ျပံဳးေနခဲ့တာေတြ
သူမ ငိုေႂကြးခ်ိန္ေတြမွာ သူေပြ႕ဖက္နွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တာေတြ
အေၾကာင္းကလဲ သူတို႔ေတြက ပန္းခ်ီဆရာေတြဆိုေတာ့
လွပတဲ့၊ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကမာၻေလးကိုသူတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္လဲဆြဲေပးခ်င္လို႔ပါ

အသက္ ၈၀ အရြယ္အမယ္အိုၾကီးဟာ
အိမ္ေရွ႕ကျပင္မွာထိုင္ရင္း
တိမ္ေတြပ်ံေျပးသြားတာေငးၾကည့္ေနတယ္
တိမ္ေတြက သူမခ်စ္သူကိုသတိရေစတယ္ေလ
သူ သူမကိုဘယ္လိုခြဲခြာသြားတယ္ဆိုတာကအစေပါ့
ၾကာေတာ့ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ပါျပီေလ
သူမက သူ႔ရဲ႕ပံုတူကိုစိတ္အမွတ္မဲ့ေရးဆြဲေနမိတာ
အၾကိမ္ေထာင္ေသာင္းမကရွိပါျပီေလ
သူ႔အျပံဳးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူမေရာ၊သူမရဲ႕ ကင္းဘတ္စေရာက
သူဘယ္သြားသြားသူ႔ေနာက္ကိုတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနခဲ့ဖူးတာေပါ့
အေၾကာင္းကလဲ သူတို႔ေတြက ပန္းခ်ီဆရာေတြဆိုေတာ့
လွပတဲ့၊ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကမာၻေလးကိုသူတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္လဲဆြဲေပးခ်င္လို႔ပါ

A Chen
4:46 pm
26th Feb 2009
Office
Bkk