weekend and ဘာဘာညာညာ

ကဲ လာပါျပီ ဒီတခါေတာ့ ပံုုေတြအမ်ားႀကီး နဲ႔ တဝႀကီး ၾကည့္ရေအာင္တင္ပါ့မယ္။

အခုုစာေရးေနတဲ့ အခ်ိန္က အဂၤါေန႔ည ၁၁ နာရီ ခြဲပါ။ မေန႔ကေကာ ဒီေန႔ ေကာ တီခ်မ္းတေယာက္ (ထံုုးစံအတိုုင္း) ရံုုးမတက္ပါဘူး........ေနမေကာင္းလိုု႔ပါ။ ေနမေကာင္းတာက ဗိုုက္မေကာင္းတာပါ။ ဗိုုက္မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း က တနဂၤေႏြေန႔ ညေနကေနစပါတယ္။ အစကေန စေျပာပါမယ္။ ျဖည္းျဖည္းလာပါမယ္ နားေထာင္ေနာ္။

စေနကေတာ့ ဘာလုုပ္သလဲ ေသခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ မွတ္မိတဲ့ တနဂၤေႏြေန႔ က စေျပာပါမယ္။
ေအာ္ မွတ္မိျပီ စေနေန႔က ညေနပိုုင္းမွ ထတယ္။ ကေလးေတြနဲ႔ ပါရာဂြမ္မွာ မုုန္႔စားတယ္။ မစ္ရွဲ ရီးယိုုးရဲ႕ ရုုပ္ရွင္ the lady သြားၾကည့္တယ္။ ေကာင္းပါတယ္။





ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိပါဘူး။ ရုုပ္ရွင္လဲေကာင္းတယ္။ သရုုပ္ေဆာင္တာလဲ ေကာင္းတယ္၊ ျမန္မာလိုုေျပာတာလဲေကာင္းတယ္။ လူေတြငိုုၾကတယ္။ ျမန္မာေတြ လဲအမ်ားႀကီး လာၾကည့္တယ္။ အကုုန္ေကာင္းတယ္ ဆိုုပါေတာ့။ တခုုပဲ ေျပာစရာရွိတယ္။ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ အတြက္ ဂုုဏ္ယူစရာ ကားကိုု မေလးရွား တရုုတ္မတေယာက္ နဲ႔ ရိုုက္တာကိုုေတာ့ ဘဝင္မက်ဘူး။ တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ တီခ်မ္းလဲ တရုုတ္ပါ သိုု႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ေပါက္တရုုတ္ပါ အဲ့ေတာ့ ျမန္မာ လိုု႔ ပဲ ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္ ခံယူပါတယ္။ ထားေတာ့ ေျပာခ်င္တာ အဲ့တာနဲ႔ မဆိုုင္ပါ။ အရင္တခါ မီးမြားေအာ္ဖ့္ ေဂရွားမွာလဲဂ်ပန္ျပည္ ျပည့္ တန္ဆာမေလးေတြ အေၾကာင္းကိုု တရုုတ္မ ၃ ေယာက္နဲ႔ ရိုုက္လိုု႔ အဲ့ရုုပ္ရွင္က အေဝဖန္ခံရတာ မွတ္မိပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြထဲမွာ အဲ့လိုု သရုုပ္ေဆာင္နိုုင္တဲ့ မိန္းကေလးေတြ မင္းသမီး ေတြ မရွိလိုု႔လား ေမးစရာျဖစ္ပါတယ္။ အခုုလဲ အတူတူပါပဲ။ တလက္စတည္း မဆီမဆိုုင္ တေန႔က ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ purple plain ထဲက ဝင္းမင္းသန္း ကိုုသတိရပါတယ္။ ေျပာသြားတဲ့ အင္းဂလိရွ္ က သိပ္ကိုု ေကာင္းပါတယ္။ ဘရစ္တစ္ရွ္ အက္ဆန္႔ နဲ႔ပါ။ ထားေတာ့။
တခုုပဲ ေျပာစရာရွိတယ္ ဒီကားက အခ်စ္ကား သက္သက္ေတာ့ မဟုုတ္ဘူး။ သုုိ႔ေသာ္ နိုုင္ငံေရးကားလားဆိုုေတာ့လဲ မေပၚဘူး။ ေျပာခ်င္တဲ့ မက္ေစ့ခ်္ မရဘူး။ သိုု႔ေသာ္ သရုုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကေတာ့ တကယ့္ကိုု ေကာင္းမြန္ပါတယ္။





တနဂၤေႏြေန႔က်ေတာ့ ေန႔လည္ ၃ နာရီေလာက္ နူိးလာပါတယ္။ ဟုုတ္ကဲ့ အဲ့တာ ေစာတာပါ။ နိူးလာေတာ့ လင္မယား နွစ္ေယာက္ ေန႔လည္စာ ထြက္စားၾကပါတယ္။ ေဝးေဝး လံလံ လဲ မသြားခ်င္တာနဲ႔ အိမ္နားမွာပဲ အသစ္ဖြင့္တယ္ဆိုုတဲ့ ဗီယက္နမ္ ေခါက္ဆြဲ သြားစာပါတယ္။ ဖာ (အင္းဂလိရွ္ လိုု fur နဲ႔အသံထြက္ပါေနာ္ ျမန္မာ ပီပီ သသ မထြက္လိုုက္ပါန႔ဲ) လိုု႔ ေခၚတဲ့ ေကာ္ရည္ေခါက္ဆြဲ သြားစားၾကတာပါ။ တေယာက္တပြဲ ေနာက္ ကိုုယ္က ေကာ္ဖီေအး နဲ႔ေမာင္က ကိုုကိုုးေအး ေသာက္တယ္။ ပံုုကိုု ၾကည့္ပါ မေမႊခင္ပံုုနဲ႔ ေမႊျပီး ပံုုေတြျဖစ္ပါတယ္။ တပြဲ ၃၅ ဘတ္ ေကာ္ဖီ ကလဲ ၃၅ တေယာက္ ၇၀ နွစ္ေယာက္ ၁၄၀ ဘတ္ ကိစၥ ျပတ္ျပီ။ ျမန္မာျပည္ထက္ သက္သာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အိမ္နားက စင္က်ဴရီ ဆိုုတဲ့ ေရွာ့ပင္းေမာ မွာ ဆံပင္ညွပ္ပါတယ္။ ေနာက္ ေတာ့ ေဘးနားက စင္တာ ဝမ္း ဆိုုတာ ကိုု ထပ္သြားျပီး သကာလ အေခြ ဝယ္ပါတယ္။
ေထြေထြထူးထူးေရးစရာမရွိပါ။ ဆံပင္ ပံုုကေတာ့ ေနာက္မွ ၾကည့္ေတာ့ ေအာက္မွာပါတယ္။





ျပီးေတာ့ အမ္ဘီေက မွာ သြားျပီးေတာ့ ေမာင့္အမ အတြက္ အိတ္ဝယ္ပါတယ္။ ဘလက္ကင္ႏြ်န္ မွာ ငါးနဲ႔ အားလူေၾကာ္ စားပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ အားလူးေခ်ာင္းေၾကာ္စားခ်င္လိုု႔ မွာလိုုက္တာ မေကာင္းပါဘူး။ ငါးက စားလိုု႔ ျဖစ္ျပီးေတာ့ အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္က ေတာ္ေတာ့္ ကိုုညံ့ပါတယ္။ ေမာင္ က သူ႔ကိုု ေမြးေန႔ က ဝယ္ေပးထားတဲ့ ဖုုန္းအသစ္ ကိုု ကလိေနပါတယ္။ ေဘးကေတာ့ အေမာေျပ ကိုုယ္ေသာက္တဲ့ သံပရာ လက္ဘက္ရည္ေအးပါ။ ေမာင္ကေတာ့ ေရပဲေသာက္ပါတယ္။





ဘုုရားစူး ဘန္ေကာက္မွာ ေနတာပဲ ၄ နွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္ တခါမွ အမ္ဘီေက တိုုကယူ မွာ ဓါတ္ပံုု မရိုုက္ဘူးပါဘူး။ ဒီေန႔ေတာ့ ကင္မရာ နွစ္က်ပ္ခြဲ ကလဲ ပါလာတာနဲ႔ ေမာင့္ကိုု ပံုုေလးေတြ ရိုုက္ေပးပါတယ္။ လွတာေလးေတြ ေရြးတင္လိုုက္တယ္။ သိပ္ေတာ့လဲ မေရြးရပါဘူး ဘယ္လိုုရိုုက္ရိုုက္ ၾကည့္ေကာင္းေနတာကိုုး ဘယ္သူ႔ လင္လဲ မသိဘူးေနာ္။ လက္ရာကေတာ့ ကိုုယ့္လက္ရာေတြျဖစ္ပါတယ္။





ေတြ႔ျပီလား ဆံပင္ ကိုု။ အရင္က ျမန္မာျပည္ ကိုု နွစ္လ တခါျပန္တိုုင္း ညွပ္ေနက်ပါ။ အခုုေတာ့ အရင္တေခါက္ နိူဝင္ဘာျပန္တံုုးက သိပ္မရွည္ေတာ့ မညွပ္ရတာရယ္ ဒီဇင္ဘာ ျပန္ေတာ့ ဆံပင္ညွပ္ဆိုုင္က ပိတ္ရက္ရွည္နဲ႔ ၾကံဳေနတာရယ္ေတြ ေၾကာင့္ မညွပ္ခဲ့ရတာ ခုုေတာ့ ယပလက္မ လက္ခ်က္မိ သြားျပီး ဒီလိုုပံုု ထြက္လာပါတယ္။ ကိုုယ္ကလဲ တိုုတိုုပဲ ၾကိဳက္လိုု႔ သူတိုု႔ဆီက စစ္သား ေက လိုု႔ ေျပာလိုုက္တာ သူ ညွပ္လိုုက္ေတာ့ ဒီလိုုထြက္လာတယ္။ ကိုုယ္ကေတာ့ ၾကိဳက္တယ္ ေမာင္ကေတာ့ ဆရာေလး နဲ႔တူတယ္ေျပာတာပဲ မယ္သီလ ေျပာတာပါ။ ေက်ာင္းဆရာ မဟုုတ္။ ကိုုယ့္လက္ရာထဲက ေနာက္ဆံုုး ပံုုကိုု အထူးသျဖင့္ ၾကိဳက္ပါတယ္။ ေနာက္က မီးေတြ ေရာေပါ့။





အမ္ဘီေက ကျပန္ေတာ့ ဘန္ေကာက္ေရာက္ေနတဲ့ အမ နဲ႔ ထမင္း ထြက္စားပါတယ္။ လမ္းေဘး အစားအစာ စားခ်င္တယ္ ဆိုုလိုု႔ အကင္ေခၚသြားစားတာပါ။ အေပၚက နွစ္ခြက္က မိႈ စံုု ငပိ ဟင္းရည္း နဲ႔ ၾကက္သား မန္က်ည္းရြက္ ခ်ဥ္စပ္ ဟင္းရည္ပါ။ ေရာင္းတဲ့ လူ ခ်က္ေနတာ ကိုုၾကည့္လိုုက္တာနဲ႔ ကိုု ခ်က္တတ္သြားျပီ။ ေတာ္လိုုက္တဲ့ တီခ်မ္းေနာ္။ ေနာက္ေန႔က် ဝက္နံရိုုးနုု နဲ႔ တင္ေပးမယ္ေနာ္။ ခ်က္နည္း ပံုုစံအတိုုင္း။ ၾကက္ေတာ့ မသံုုးေတာ့ဘူး။ ေမာင္မစားလိုု႔။ မိႈ ဟင္းရည္ကေတာ့ ငပိရည္ ရည္ ဆန္ေလွာ္ရည္ ရယ္ ေနာက္ သူတိုု႔ ရိုုးရာ အရည္တမ်ိဳးထည့္ေတာ့ အဲ့တာေတြ မပါဘဲ ခ်က္မရနိုုင္ပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ နည္းရရင္ ခ်က္ျပီး တင္ေပးပါအံုုးမယ္ေနာ္။





ေအာက္ကေတာ့ အမ အမ်ိဳးသား နဲ႔ ေမာင္ စားတဲ့ ဂံုုးအစိမ္း နဲ႔ အစာမပလာေတြပါ။ သူက ၾကက္သြန္ ျဖဴနီေၾကာ္ေတြ ငရုုတ္သီးဆီခ်က္ေတြ အရြက္ေတြနဲ႔ စားရတာ ေကာင္းပါတယ္။ ကိုုယ္လဲ စားတယ္။ ေနာက္ဆံုုးပံုုက ကင္းမြန္ကင္ပါ။ အထဲမွာ ဥေတြနဲ႔ ေတြ႔လား မိုုက္မွမိုုက္ပဲ။





ေအာက္က ခရုု ခ်ိဳ ရယ္ မာစဲယ္ ရယ္ ဂဏန္းရယ္ပါ။





ထံုုးစံအတိုုင္း တိုုတိုုထြာထြာေတြ ေလ်ာက္စား ညဘက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဗိုုက္ထပ္ဆာ တာ တီခ်မ္း အက်င့္ပါ။ ခုုေတာ့ ေမာင့္ကိုုလဲ ေတာ္ေတာ္ကူးေနပါျပီ။ ဒီလိုုေပါ့ေနာ္ တီခ်မ္းေနဏ တီခ်မ္းေနာ ေပါ့။ ေမာင္က ထမင္းပူပူေလးခ်က္မယ္ဆိုုတာနဲ႔ ကိုုယ္က ၾကက္ဥ ေၾကာ္ပါတယ္။ ထံုုးစံအတိုုင္း ေလာဘ နဲ႔ပါ။ ေဘးကေတာ့ သံပရာသီး ၃ လံုုးကိုု ဆားနည္းနည္း သၾကားရည္ ပ်ားရည္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ရွယ္တကာ့ရွယ္ စူပါရွယ္ သံပရာ ရည္ပါ။





ေနာက္ထပ္ ဘာရွိေသးလဲ ၾကည့္ေတာ့ သခြားသီး တလံုုးေတြ႔တာနဲ႔ ဟင္းရည္ခ်က္မယ္ေပါ့။ ေရခဲေသတၱာထဲ ထပ္ေမႊေတာ့ တေန႔က ဖက္ထုုပ္ရဲ႕ အသားနယ္ ေတြ က်န္ေနတာ ေတြ႔ပါတယ္။ အဲ့တာနဲ႔ ေရကိုု လိုုသေလာက္တည္။ ခေနာ္ ဝက္သား ၂ တံုုးထဲ့။





သခြားသီးေလးေတြပိုု ပံုုမွာ ျပထားတဲ့ အတိုုင္းလွီး၊ ေရဆူလာရင္ ပစ္ထည့္။ ဝက္သားေလးေတြကိုု လက္နဲ႔ လံုုးျပီး ထည့္။ ေရဆူရင္ ခ်ိဳေပါ့ ငံျမည္း အရသာရွိတဲ့ ခ်က္ရလြယ္ကူတဲ့ သခြားသီး ဟင္းရည္ တခြက္ရပါျပီ။





ေမာင့္အတြက္ကေတာ့ ဘရိုုကိုုလီ ေၾကာ္ေပးလိုုက္ပါတယ္။ ဆီနည္းနည္း ခရုုဆီ ေလးဆမ္းျပီး ေၾကာ္လိုုက္တာပါ။
ေတြ႔လား စားခ်င္စရာ အေငြ႔ေတာင္ ထြက္ေနေသးတယ္။





ေမာင္က သူ႔ထံုုးစံအတိုုင္း ဟင္းမရွိရင္ သုုပ္စားေနၾက ခရမ္းခ်ဥ္သီး သုုပ္ပါတယ္။ အံမေလးေနာ္ သူေဌးမနဲ႔ ညားေနေပလိုု႔ပဲ။ ဟင္း ၂ မ်ိဳး ၃ မ်ိဳး နဲ႔ ကိုု ဒင္းက မစားနိုုင္ဘူး။ ေဘးကေတာ့ ကိုုယ့္ သခြားသီး အသားလံုုး ရွယ္ ဟင္းရည္ပါ။





ဇာတ္လမ္းက ခုုမွ စတာ။ ေန႔လည္ အျပင္ထြက္ခါနီးက်ေတာ့ အိမ္က maid မိတ္က သူတိုု႔ ေန႔လည္ဘက္ ေထာင္း စားဖိုု႔ သေဘၤာသီး ျခစ္ေနပါတယ္။ သူတိုု႔ေတြက အဲ့လိုုပဲ ေန႔လည္ ဘက္ကိုု တခုုခုု လုုပ္စားေနၾက။ အဲ့တာနဲ႔ တီလဲ သေဘၤာသီး ျခစ္ျပီး ရင္ တပန္းကန္ေလာက္ေပးပါလိုု႔ ေတာင္းလိုုက္တယ္။ တေလာကတည္းက သေဘၤာသီးျခစ္ကိုု ရွမ္းလိုု ပဲပုုပ္မႈန္႔ေလးနဲ႔ သုုပ္စားခ်င္ေနတာပါ။ ခ်င္ခ်င္း တပ္ေနတယ္ဆိုုပါေတာ့။ အသုုပ္စံုု လုုပ္စားတဲ့ ေန႔ကေတာင္ သုုပ္စားမလိုု႔ သေဘၤာသီး မေလာက္လိုု႔။ ထားေတာ့ ခုုေတာ့ ရျပီ။ အဲ့တာနဲ႔ ျပန္လာေတာ့ သေဘၤာသီးကိုု ရွမ္း လိုုသုုပ္စားပါတယ္။ လြယ္လြယ္ေလးပါပဲ။ ပဲပုုပ္ဖုုတ္ေထာင္းထားတဲ့ အမႈန္႔ ထည့္၊ ဆီခ်က္၊ ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ မန္က်ည္းရည္ ပဲမႈန္႔ စတာေတြ ထည့္ျပီးေတာ့ နယ္လိုုက္ရင္ ရျပီေပါ့။ ငယ္ငယ္က ကေလးဘဝမွာ က်ိဳင္းတံုု ကိုု ျပန္တိုုင္း အဖိုုးဆံုုးတဲ့ေန႔လား တေစၦႀကီး ကန္ေတာ့ပြဲေန႔လားမသိ သခ်ႍဳင္းကုုန္မွာ သြားကန္ေတာ့ ရတဲ့ ေန႔ဆိုု အဲ့မွာ ေရာင္းတဲ့ သေဘၤာသီး သုုပ္ကိုု ဝယ္ဝယ္စားရပါတယ္။ ကေလးဘဝကေတာ့ ငတ္ေတာ့ ဘာစားစား ေကာင္းတာခ်ည္းပဲ။ ခုုလဲအဲ့အရသာေလးကိုု သတိတရ နဲ႔ ကိုု သုုပ္စားတာပါ။ နည္းမသိလိုု႔ က်ိဳင္းတံုု႔ကိုုေတာင္ တကူးတက အိုုဗာစီး ေခၚျပီး နည္းေမးထားတာေနာ္။ သုုပ္စားၾကည့္ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ထူးထူးျခားျခား လိုုတာ ပဲပုုပ္မႈန္႔ တခုုပဲ။





အဲ့တာ ညေနက သုုပ္စားတာပါ။ မိတ္လာေပးတာ သိပ္နည္းေတာ့ သုုပ္လိုုက္တာ ေၾကာင္စာ ေလာက္ပဲ ရတယ္။ မေလာက္ဘူး။ အဲ့တာနဲ႔ ညဘက္က်ေတာ့ ေမာင္နဲ႔ ကိုုယ္ထပ္စားခ်င္လာတာနဲ႔ အိမ္နားက ညေစ်း ကိုု တကၠစီ နဲ႔ သြားျပီး သေဘၤာသီး အစိမ္းဝယ္ ျခစ္ သုုပ္စားၾကပါေသးတယ္။ တဇလံုုႀကီးကိုု သုုပ္စားတာ။ အဲ့ေတာ့ ဗိုုက္နာတာေပါ့။ ဗိုုက္နာေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ တနလၤာ အဂၤါ ရံုုးပ်က္တာေပါ့ ကဲ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ မသန္းပဲေနာ္။ ေအာ္ ေျပာရအံုုးမယ္ အစားတလုုတ္အတြက္ ေလ သေဘၤာသီးစိမ္းက တလံုုးကိုုမွ ဘတ္ ၂၀ တကၠစီ ခက ဘတ္ ၈၀ အဲ့တာလဲ ဝဋ္ပဲထင္တယ္။ တီခ်မ္း တိုု႔မ်ား မေသခင္ကတည္းကိုု က ျပိတၱာျဖစ္ေနတာ ေျပာပါတယ္။




ဒါကေတာ့ ဒီေန႔ မနက္ ေမာင္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္နဲ႔ တြဲဘက္စားတဲ့ ရွမ္း မုုန္ညွင္းခ်ဥ္ပါ ဟုုတ္ကဲ့ တေလာက အသုုပ္စံုု လုုပ္စားတဲ့ေန႔က ခ်ဥ္ထားတာ ခုုေတာ့ စားတဲ့ အေနကိုုေရာက္ပါျပီ။





ဗူးထဲကေန ကိုုယ္စားခ်င္သေလာက္ကိုု ဇြန္းသန္႔သန္႔နဲ႔ ခပ္ထုတ္ နယ္မယ့္ ဇလံုုထဲ ထည့္ ငရုုတ္သီး ပါးပါးလွီး ထည့္။ ဆား အခ်ိဳမႈန္႔ ထည့္ အမွန္က နံနံပင္ေလးပါရင္ ပိုုေကာင္းမွာ။ ျပီးရင္ေတာ့ ေသခ်ာနယ္ ျပီးရင္ စားလိုု႔ ရပါျပီ။ ခုုတေခါက္က မုုန္ညွင္း ကိုု အရိုုးခ်ည္းပဲ လုုပ္ထားလိုု႔ ထုုတ္ထုုတ္ ထုုတ္ထုုတ္ နဲ႔စားေကာင္းပါတယ္။ အရြက္ပါရင္လဲ ၾကိဳက္တာပါပဲ။ တီက အရြက္ကိုု ပိုုၾကိဳက္တယ္။





စားျပီး ပိုုတာကိုု ဗူးေလးနဲ႔ သီးသန္႔ ျပန္ဖယ္ထားပါ။





ဒါေတြကေတာ့ ေယာကၡမ လုုပ္ေပးလိုုက္တဲ့ ငါးရံ႕ ေျခာက္ဖုုတ္ ဆီဆမ္း နဲ႔ပလာေခ်ာင္ေၾကာ္ အစပ္။





သူငယ္ခ်င္း ခိုုင္မာ အေမ လုုပ္ေပးတဲ့ ဆတ္သားေျခာက္ေၾကာ္ အစပ္ နဲ႔ ေဘးကဟာက ဆတ္သားေၾကာ္ပဲ အခ်ိဳ အမြ ဘယ္သူလုုပ္ေပးတာလဲ ဘယ္က ဝယ္လာတာလဲ ဆိုုတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့။ ဝယ္လာတာဆိုုရင္ေတာ့ စီးတီးမတ္ပဲ ျဖစ္ဖိုု႔ မ်ားပါတယ္။





ဒီပံုုက ဝက္ ဂုုတ္သားကင္ရယ္၊ နားရြက္ကင္ရယ္၊ အူခ်ိဳကင္ရယ္ ေဘးက အခ်ဥ္ရည္ရယ္ ေကာက္ညွင္းရယ္ တီ့ ဒီေန႔ ညေနစာ ပါ။ ေမာင္က ေတာ့ သူ႔ဘာသာ သူ ဝယ္လာတဲ့ ငပိနဲ႔ ဝက္သားေတြရယ္ နဲ႔ ထမင္းစားတယ္။





ဒီပံုုေလးကေတာ့ ဘာမွ မဟုုတ္ပါဘူး။ သနပ္ခါးေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ ေမာင့္ပံုုေလးကိုု ၾကိဳက္လိုု႔ တင္ထားတာ။ ေမာင္က ညဘက္ အိပ္ရင္ သနပ္ခါးလိမ္း အိပ္တတ္တယ္ ကိုုယ္က ေမာင့္ပါး ေမႊးေမႊးေလး ကိုု ေမႊးေမႊးေပးရတာၾကိဳက္တယ္။ အင္း ေျပာရင္းနဲ႔ေတာင္ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အေမ ကိုု သတိရသြားျပီ။ သူ႔နာမည္က ေဒၚေမႊးေမႊးေလး တဲ့ေလ။ တကယ္ပါ။ မွတ္ပံုုတင္ထဲက နာမည္ အဟုုတ္။

ခုုေတာ့ ၁၂ နာရီေက်ာ္လိုု႔ ေနာက္ေန႔ ကူးျပီ။ ပိုုစ့္စေရးေတာ့ အဂၤါ ၇ ရက္ေန႔ ခုု က ဗုုဒၶဟူး ၈ ရက္ေန႔။ အိပ္ေတာ့မယ္။ မနက္ျဖန္ေတာ့ ရံုုးတက္မွ ျဖစ္မယ္။ တာ့တာ။

P.S
ဒီေန႔က နွစ္ပိုုစ့္ တင္ထားတာေနာ္ အေရွ႕ တပိုုစ့္ ေအာ္ရိုုရာ ကိုုလဲ ဘတ္လိုုက္ၾကအံုုး။

A Chen
12:21 AM
Wednesday
8th Feb 2012
Home
Bangkok