Tuesday, March 20, 2012

ျပန္မရေတာ့မယ့္ မေန႔ည...




ေခါင္းစဥ္ ကိုုၾကည့္လိုုက္တာနဲ႔ တီခ်မ္းတေယာက္ ဘာေတြ ေရးျပန္ပလဲ လိုု႔ေတြးေနျပန္ျပီမွလား။ တလြဲမေတြးပါနဲ႔ေလ။ ေသေသခ်ာခ်ာ အျပီးထိ ဘတ္ၾကည့္ပါအံုုး။ တေန႔က စာေလးတပုုဒ္ဘတ္မိလိုု႔ပါ။ အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုုက ဒီလိုုပါတဲ့။ သူနဲ႔ သူမနဲ႔ တူတူ ညအိပ္ရာဝင္ၾကတယ္။ မနက္သူလဲ နိူးေရာ သူ႔ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ သူမခႏၶာကိုုယ္တခုုလံုုးက ေတာင့္တင္းေအးစက္ေနခဲ့ျပီ။ သူအရမ္းကိုု အံ့ၾသ သြားတယ္။ ယူၾကံဳးမရျဖစ္မိတယ္၊ အမွန္ကေတာ့ သူမမွာ နွလံုုးေရာဂါရွိေနတာသိေနခဲ့ၾကျပီးသားပါ။ ေသျခင္းတရားက ဒီေလာက္ ေစာေစာနဲ႔ ျမန္ျမန္ သူတိုု႔နွစ္ေယာက္ၾကားေရာက္လာမယ္ မထင္ထားခဲ့တာတခုုပါပဲ။ သူမက အခုုမွ ၃၂ နွစ္ သမီးေလးေမြးျပီးတာေတာင္ မၾကာေသးဘူး။ သမီးက ခုုမွ လပိုုင္းပဲ ရွိေသးတယ္။ ခုုေတာ့ သူမက ညဘက္ အိပ္ေနရင္း အေမာေဖာက္ျပီး ေသဆံုုးသြားတာေပါ့။

ညလယ္ေကာင္မွာ သူမ အေမာေဖာက္ေနတံုုး သူမ ရုုန္းကန္ေမာလ်ေနမွာေပါ့။ သူမ အတြက္ အသက္ရႈဖိုု႔ ရုုန္းကန္ေမာပန္း ေနခ်ိန္က အခ်ိန္ဆိုုတာ ကာလ ငရဲလိုုျဖစ္ေနမွာပါပဲ။ ရွည္လွ်ားျပီးေတာ့ အကုုန္ေနွးေနလိုုက္ မယ္ဆိုုတာေလ။ ဒါေပမယ့္ အိပ္ေနတဲ့ လင္ေယာက်္ား ျဖစ္သူအတြက္ကေတာ့ အဲ့ဒီ အခ်ိန္က အခိုုက္အတန္႔ပါ ခဏတာလိုုပါပဲ။သူမ ရုုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတာ မသိလိုုက္ရေလာက္ေအာင္ သူလဲ ေမာေမာပန္းလ် အိပ္ေပ်ာ္ေန ခဲ့တာပါလား။ တေရးထဲနဲ႔ နိုုးလာလိုု႔မနက္လဲေရာက္ေရာ သူတိုု႔ နွစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝက ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ့ျပီေလ။

ကိုုယ္သိခ်င္တာတခုုက မေန႔ညက မအိပ္ခင္ အခ်ိန္မွာ သူတိုု႔ နွစ္ေယာက္ ဘာေတြ မ်ားေျပာခဲ့ၾကမလဲဆိုုတာ ပါပဲ။ မနက္ျဖန္အေၾကာင္းမ်ားေျပာခဲ့ၾကမလား။

မအိပ္ခင္အခ်ိန္မွာ ကိုုယ္တိုု႔ေတြ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေျပာျဖစ္ၾကတာ “မနက္ျဖန္ ဘာေတြလုုပ္မလဲ၊ လုုပ္စရာ ရွိသလဲ” ဆိုုတာပါ။ အဲ့လိုုအခ်ိန္မွာလဲ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေဘးကတေယာက္က အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ျပန္ေျပာ တတ္တာက “မနက္ျဖန္က်မွေျပာေတာ့ကြာ” လိုု႔ေပါ့။ ၾကံဳဖူးၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ အာမ မခံနိုုင္တာ မသိနိုုင္တာက တေရးအိပ္လိုု႔ နိုုးလာတဲ့ အခါ ကိုုယ္တိုု႔ နွစ္ေယာက္ အတြက္ မနက္ျဖန္ ဆိုုတာ ရွိေကာ ရွိပါ အံုုးမလားဆိုုတာပါပဲ။ ဒါ ကိုုယ္က အဆိုုးျမင္တာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ေတြးၾကည့္တာပါ။ ခုုတေလာ ေမာင္ျပန္သြား
ေတာ့ ကိုုယ္ အိပ္ခန္းထဲက ကုုတင္မွာ မအိပ္ျဖစ္ဘူး။ နွစ္ေယာက္ အိပ္ကုုတင္က ခုုေတာ့ ကိုုယ့္တေယာက္ ထဲ အတြက္ က်ယ္လြန္းေနတယ္။ ေမာင္မရွိေတာ့ တမ်ိဳးပဲ။ ပထမ ညက အိပ္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုုတင္ေပၚမွာ လွဲလိုုက္တာနဲ႔ ဝမ္းနည္းတဲ့ စိတ္က လႈိက္လႈိက္တက္လာလိုု႔ အိမ္ေရွ႕ က ဂ်ပန္ဖ်ာ
ေပၚမွာပဲ အိပ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ေမာင္ျပန္သြားကတည္းက။ ခုုဆိုု ၆ ညရွိျပီ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ ရုုပ္ရွင္ကလဲ Charlotte Gray ျဖစ္ေနတယ္။ စေကာ့တ္ရွ္ မိန္းမ က ဒုုတိယ ကမာၻစစ္ထဲပါသြားတဲ့ သူ႔ ရည္းစားကိုု ကယ္ဖိုု႔ျပင္သစ္ကိုု သြားျပီး စပိုုင္လုုပ္တဲ့ကားပါ။ အဓိက ေျပာခ်င္တာ မင္းသမီးနဲ႔ သူ႔ ရည္းစား (မင္းသား မဟုုတ္ပါ) နဲ႔ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းၾကိဳက္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ခ်စ္သူက စစ္ထြက္ဖိုု႔ျဖစ္လာေရာ။ အဲ့မွာ တည သူတိုု႔ ျပတင္းေပါက္မွာ တူတူထိုုင္ေနတံုုး သူ႔ရည္းစားက သူစစ္ထဲကေနရတဲ့ သူ႔ခြင့္ရက္ျပည့္ျပီ ေျပာပါတယ္။ သူစစ္ထဲျပန္သြားရေတာ့မွာေပါ့။ ဘယ္ေတာ့လဲ ဆိုုေတာ့ မနက္ျဖန္တဲ့။ ၾကည့္ အဲ့ဒီအခန္းကိုု ၾကည့္ေနရင္း ကိုုယ္သိလိုုက္ျပီ သူတိုု႔မွာ မနက္ျဖန္ မရွိေတာ့ဘူး။
စစ္ထဲမွာ က ဒီလိုုကိစၥေတြမထူးဘူးဆိုုေပမယ့္ ခ်စ္သူနွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေၾကကြဲစရာပါ။ ေနာက္ ရုုပ္ရွင္ထဲမွာ ကိုုယ္ၾကိဳက္တာေတြ ရွိတယ္ မင္းသမီး ျပင္သစ္ေရာက္ေတာ့ ဆန္႔က်င္ေရးသမား ကြန္ျမဴနစ္ရဲ႕ အေဖ ေျပာတဲ့ စကားတခြန္း.....မင္းသမီးကိုု ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီကိုုလာရတာလဲ ေမးေတာ့ မင္းသမီးက နိုုင္ငံအတြက္ေပါ့လိုု႔ျပန္ေျဖတယ္။ အဲ့မွာ အဖိုုးအိုု ျပန္ေျပာတာက “ဘယ္သူမွ သူတိုု႔ နိုုင္ငံအတြက္ စစ္မတိုုက္ဘူး၊ သူတိုု႔ မိသားစုု အတြက္ သူတိုု႔ခ်စ္တဲ့ သူေတြအတြက္ စစ္တိုုက္ထြက္ၾကတာ” တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုုက္သလဲ။ ယံုုၾကည္မႈ ဆိုုတာ စဥ္းစားစရာပါပဲ။ မင္းသမီးက ကိုုယ့္အၾကိဳက္ဆံုုး ကိတ္ဘလန္႔ရွက္ပါ။ 

တခါတေလ မအိပ္ခင္မွာ ကိုုယ္တိုု႔ေတြအနာဂတ္အတြက္ ေဆြးေႏြးမိရင္ ေဘးကတေယာက္က ေခါင္းယမ္း
ျပီးေတာ့ “အနာဂတ္ကိစၥထားပါအံုုးကြာ မနက္ျဖန္အတြက္ပဲအရင္ေျပာၾကတာေပါ့” လိုု႔ေျပာမိတာမ်ိဳးေကာ ၾကံဳဖူးၾကလား။ ဒါေပမယ့္လဲ ေနထြက္ျပီးသြားလိုု႔ ရွိရင္ မနက္ျဖန္ေတြဆိုုတာကလဲ တျဖည္းျဖည္း ေဝးသြား
တတ္ တာမ်ိဳးပါ။


မအိပ္ခင္မွာ ကိုုယ္တိုု႔ ေတြ ေဘးက တေယာက္ကိုု “ဘဝကိုု တေယာက္ထဲ ေအးေအးလူလူ ျဖတ္သန္းခ်င္ သလားဟင္” လိုု႔ ေမးမိၾကတဲ့ အခါ သူက ေစာင္ပံုုထဲကိုု တိုုးေခြ႔ဝင္ရင္းနဲ႔ “ဒီေန႔ေတာင္ ေမာလွပါျပီ” လိုု႔အိပ္ ခ်င္မူးတူးျပန္ေျဖသလား။ မနက္ျဖန္ နိုုးလာတဲ့ အခါက်မွ သူ႔ေဘးမွာ ကိုုယ္ထာဝရ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ေတြ႔တဲ့ အခါ မေနညဆိုုတာက ကိုုယ္တိုု႔ နွစ္ေယာက္ အတြက္ ေနာက္ဆံုုးတညပါလား။

တေန႔ တေန႔ အိပ္ရာကေန နိူးလာတဲ့ အခါ ဘဝမွာ ကိုုယ္ဘာေတြ လက္လႊတ္ခဲ့ရသလဲ၊ ဆံုုးရႈံးခဲ့ဖူးသလဲ လိုု႔
ေတြးမိၾကလား။

ကိုုယ္ကေတာ့ မေန႔ညက မအိပ္ခင္အခ်ိန္မွာ ေမာင့္ရဲ႕  ေႏြးေထြးမႈ နဲ႔ မလြဲခဲ့ခ်င္သလိုု ေမာင္နဲ႔ တူတူေက်ာ္ျဖတ္ၾကရမယ့္ မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာ ကိုုလဲ မလြဲခ်င္ပါဘူး။

I miss your spooning every night my darling.





A Chen
9:36 PM
Tuesday
20th Mar 2012
Home
Bangkok  

9 comments:

  1. ကုိယ္ခ်င္းစာတယ္ တီခ်မ္းလြမ္းေနတာ။

    ReplyDelete
  2. တစ္ပတ္ေတာင္ မျပည့္ေသးဘူး။ ျပန္လာေတာ့မွာေလ။ ရက္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ မရွိတာကို ဇာခ်ဲ႔ေနတယ္ မုန္းထွာ။

    ReplyDelete
  3. အံမယ္ ထူးထူးျခားျခား နင္နားမလည္တဲ့ ငါ့ဘေလာခ္ ကိုု ဝင္ဘတ္ေနပါ့လား သူမ်ားေတြလြမ္းစရာ ရွိတာကိုု မနာလိုုမျဖစ္ပါနဲ႔ေအ

    ReplyDelete
  4. ခရစၥတလ္March 25, 2012 at 6:10 PM

    လစ္ဟာေနတဲ့အေၾကာင္း လြမ္းတဲ့အေၾကာင္းေတြေတာ့ ေထြေထြထူး ေျပာေနခ်င္ေတာ့ဘူးးးးးးးးးးး။

    တီေရးတာေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝနဲ႔က တယ္လည္း တိုက္ဆိုင္သကိုးးးး။

    ReplyDelete
  5. ဘတ္သြားတယ္... (သူက ဘတ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္း လိုက္ ဘတ္ရတာပ..။)
    ဒါမ်ိဳး ႀကိဳမေတြးခ်င္ဘူးေအ... ။

    ReplyDelete
  6. စင္ဒလားပါ... ညွင္းညွင္း

    ReplyDelete