ညစ္

ညစ္

ငါ့အတၱေတြ စိတ္ညစ္လို႔
ေသခ်င္းတရားနဲ႔ လက္တကမ္းအကြာကို
ငါစစ္တိုက္ထြက္ခ်င္တယ္

ရန္သူကငါ့ကို ဓါးနဲ႔ခုတ္ရင္ ေသြးေတြပြက္ထြက္ပေစ
ေသနတ္က်ည္ဆန္ေတြ ငါ့ကိုယ္ကို ေဖာက္ထြက္ပေစ
ငါမေၾကာက္….

ငါ့ညီအကို တပ္သားတို႔ ၀ိညဥ္ေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြလဲ
ငါတို႔ ေသြးေတြေျမက်ပေစ ငါတို႔မမႈ

ေ၀းမယ့္တစ္ေန႔ ေတြးခဲ့မေမ့
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာၾကခဲ့ပါေပါ့

လူဆိုတာေသတေန႔ေမြးတေန႔
ငါဆိုတာ အေျဖမရွိေသးသ၍
ေနစရာ မလိုပါ ေသေန႔ ေမြးေန႔
ငါသည္သာ ထြက္ခြာရာ
ငါသည္သာ လြတ္ေျမာက္ရာ

ဒါေၾကာင့္
နင္မလာနဲ႔
ငါ့ဘာသာ သြားမယ္
ငါေသရင္လဲ ငါ့အတြက္မငိုပါနဲ႔
နင့္ကိုယ္စား နင့္မ်က္ရည္ေတြ
ငါနွေျမာမိလို႔ပါ

ငါ့အေလာင္းကို ေျမမွာမျမဳပ္ပါနဲ႔
ေျမလႊာေတြပ်က္မွာစိုးလို႔ပါ
ေရမွာမေမ်ာပါနဲ႔
ငါးေတြအဆိပ္သင့္မွာစိုးလို႔ပါ
ငါဆိုတာအညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ အဲလိုေကာင္ပါ

ဒါ့ေၾကာင့္
ငါ့ခႏၶာ ေလာင္မီးနဲ႔ျမိဳက္ျပီးမွ
ျပာမႈန္ေတြကို ေလမွာလႊင့္ေပးပါ
ေလနဲ႔အတူ “ငါ” ဆိုတဲ့ “ငါ”
ေ၀လြင့္ ေပ်ာက္ခြာ ပါရေစ

ေနာက္ဆံုးတေန႔
နင္ ငါ့ကိုသတိရလို႔
ဟိုမွာ တဘက္ေရာက္
ငါ့ကို လာၾကည့္ရင္ သာ
ပန္းေလးေတာ့ ယူခဲ့ေပါ့
ငါသိပ္ၾကိဳက္တဲ့
လာဗင္းဒါးေတြေရ
နင္တို႔ပြင့္ေနျပီလား။ ။

A Chen
1:32 am
22nd March 2009
Home
Bkk