မေတာ္တဆ အခ်စ္

မေတာ္တဆ အခ်စ္

တခါတံုးက ကြ်န္မ ေယာက်္ားတေယာက္ကိုခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူက ကြ်န္မကိုခ်စ္ရည္ရႊန္းလဲ့တဲ့ မ်က္၀န္း ေလး ေတြနဲ႔ၾကည့္ျပီး ျပံဳးျပီးေတာ့ ေျပာလာတယ္။
“တကယ္ေတာ့ မင္းကို ကိုယ္ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြအမ်ားႀကီးေပးထားခဲ့ပါတယ္”တဲ့ေလ။
အဲဒီအခိုက္မွာေတာ့ ကြ်န္မ က သူ႔ကို ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ ျပန္ျပီး သတိေပး ရပါ ေတာ့ တယ္…..
“ကြ်န္မ ရဲ႕လြတ္လပ္မႈက ကြ်န္မ ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ပဲေလ၊ ေမာင္လာေပးေနဖို႔မွမလိုတာ” လို႔။

ခ်စ္ေနၾကတံုးကေတာ့ လူေတြက တေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္မႈေတြအတြက္ တျခားတေယာက္က သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္မႈေတြကို နွစ္နွစ္ကာကာ လိုလိုလားလား ေပးဆပ္စေတး တယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကတယ္။ ေပးဆပ္ လိုက္တဲ့လြတ္လပ္ျခင္းေတြက သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြရဲ႕ေလးပင္ရိႉင္းနက္မႈနဲ႔ တိုက္ရိုက္ အခ်ိဳးက်ေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။

တခါတေလ ကြ်န္မတို႔တေတြဟာ မလြတ္လပ္တဲ့သူ တေယာက္ကိုခ်စ္မိတဲ့အခါ အဲလိုခ်စ္မိတဲ့အတြက္ နာက်င္ခံစားၾကရတယ္။ အဲ..လြတ္လပ္တဲ့ လူတေယာက္ကို ခ်စ္ မိတဲ့ အခါက်ျပန္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္မႈေတြကို ကိုယ့္အတြက္စေတး ေစခ်င္ၾကျပန္ တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္မ်ားအတၱႀကီးလိုက္သလဲလို႔ေနာ္။
ခ်စ္သူရဲ႕လြတ္လပ္မႈ၊ အေနအထိုင္၊ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆို စတာေတြအားလံုးကို ကြ်န္မတို႔ တဦးတည္းနဲ႔သာဆိုင္ခ်င္ ပိုင္ခ်င္ၾကတယ္။

မိုးမျမင္ ေလမျမင္ ခ်စ္ေနၾကတံုးကေတာ့ ခ်စ္သူရဲ႕လက္ထဲက အလွေမြးငွက္ငယ္ေလးပဲျဖစ္ရ ျဖစ္ရ၊ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးခံထားရတဲ့ က်ားသစ္မေလးပဲျဖစ္ရျဖစ္ရ ေက်နပ္ေနနိုင္တာ၊ ခ်စ္သူကိုလဲ အဲလိုပဲ ျဖစ္ေစ၊ ခံစားေစခ်င္ၾကေသးတယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္ေန႔ေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ ေတာထဲမွာ ကိုင္းပင္ေတြၾကားထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ျမဴးျမဴး ေျပးေဆာ့ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကိုလြမ္းလာပါေလေရာ။

ကြ်န္မတို႔ေတြ ကိုယ့္ရဲ႕လြတ္လပ္မႈေတြ ကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးဆပ္ျပီးခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့၊ သာယာလွပ ခဲ့တဲ့ ခဏတာ အခ်ိန္ ေလးေတြ ကိုပဲ ျပန္လည္ တမ္းတ၊ ေအာင္းေမ့၊ လြမ္းဆြတ္။

တသက္စာ ထာ၀ရ ခ်စ္ၾကတယ္ဆိုတာ ကတိေတြနဲ႔ တဖက္သားကို လက္ထိပ္ ခတ္ဖို႔မွ မဟုတ္တာဘဲေလေနာ္၊ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ လႊတ္ေပးထားတဲ့ ခ်ဴပ္ေနွာင္ျခင္းတမ်ိဳးပါ။

ေမာင္ေရာ ကြ်န္မပါ သိခဲ့ၾကပါတယ္ ခ်စ္ျခင္းထဲမွာ ၁၀၀ % လံုးလံုး လြတ္လပ္ တယ္ဆိုတာ မရွိဘူးေလ။ ခႏၶာ ကိုယ္အရ အသြားအလာ က လြတ္လပ္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္တဲ့ သူ လက္ကို အျမဲတြဲထားျပီး အတူတူထားခဲ့ၾကဖူးတဲ့ ကတိေတြကို တိတ္တိတ္ေလး သစၥာေစာင့္တည္လို႔ ေပါ့။ ဟိုး မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းႀကီးရဲ႕ ေအာက္ ဘယ္ကိုပဲေရာက္ေရာက္ ခ်စ္တဲ့ သူကိုသာ လြမ္းဆြတ္ တမ္းတ သတိရ ေအာက္ေမ့….

ကဲ ဘယ္မွာတံုး လြတ္လပ္မႈ?

အသက္ကေလးေတြ ငယ္စဥ္ကေတာ့ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ ေခါင္းမာမႈေတြ၊ တဇြတ္ထိုးဆန္မႈေတြနဲ႔ အတူ ဒြန္တြဲေနတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ရဲ႕ လြတ္လပ္ မႈ ေတြ ကို အခ်စ္နဲ႔ လဲခဲ့ ၾကတယ္ေလ။ ေမာင္ဟာ ကြ်န္မအတြက္၊ အဲလိုပဲ ေမာင့္ ရဲ႕ လြတ္လပ္မႈေတြ ကလည္း ကြ်န္မအတြက္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ တေန႔ေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ရုတ္တရက္ လန္႔နိုးသိနဲ႔သိ လာၾကတယ္။ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ အတြင္းစိတ္ရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းမႈတမ်ိဳးပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မ လုပ္ခ်င္တဲ့အရာေတြကို စိတ္ေအးေအးနဲ႔ လုပ္ေနနိုင္တယ္ေလ။ ကြ်န္မ က လြတ္လပ္ တဲ့ သူပဲ၊ ေမာင့္ ကို သစၥာမေဖာက္ခဲ့သလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို လဲကြ်န္မ သစၥာမေဖာက္ခဲ့ပါဘူး။

ကြ်န္မက ေကာင္းကင္ေပၚက လြတ္လပ္ငွက္ျဖစ္သလို ေတာ အုပ္ထဲက လြတ္လပ္တဲ့က်ားသစ္မကေလးလဲျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ ကြ်န္မတို႔မွာ ကိုယ္စီ ကိုယ္ငွ လြတ္လပ္ ပံုရိပ္ေတြ၊ ေနရာ ၊ အ၀န္းအ၀ိုင္းေတြ နဲဲ႔ ပါ။

တခုပဲေလ ကြ်န္မတို႔ နွစ္ေယာက္မေတာ္တဆ ခ်စ္ၾကိဳက္မိခဲ့ ၾကတာပါ။

A Chen
12:47 am
19th Mar 2009
Home
Bkk