ဘဝ ရဲ႕ အဆင့္ ၃ ဆင့္

ဘဝမွာ အဆင့္ႀကီး ၃ ဆင့္ ရွိတယ္တဲ့။

ပထမ အဆင့္ (ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္) အခ်ိန္ နဲ႔ ခြန္အား ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ ပိုုက္ဆံမရွိဘူး။

သတိရမိေသးတယ္။ ငယ္ငယ္က ဆိုု ဘာမဆိုု စားခ်င္တယ္၊ ခုံခံုုမင္မင္ လဲရိွတယ္။ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုယ္ ေတာင္ငါေတာ္ေတာ္ငတ္တာပဲလိုု႔ထင္ခဲ့ေသးတယ္။ သိပ္မစားရဘူးေလေနာ္။ ငယ္ငယ္ကဆိုု အေမက မုုန္႔ဖိုုးလဲသိပ္မေပးဘူး။ ဘာပဲ စားရ စားရ သိပ္ေကာင္းတယ္ လိုု႔ထင္တယ္။ လူႀကီး သိပ္ျဖစ္ခ်င္တာေလ။ ျမန္ျမန္ႀကီး ျမန္ျမန္ အလုုပ္လုုပ္ ျမန္ျမန္ပိုုက္ဆံရွာ ကိုုယ္စားခ်င္တာ ဝယ္စား ၾကိဳက္သေလာက္စား အေသစား။ အဲ့လိုုေနခ်င္ခဲ့ဘူးတာေလ...

အခ်ိန္ဆိုတာေတြကလဲ ေပါလြန္းလို႔ တေန႔တေန႔ ရြာရိုး ကိုးေပါက္ ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္ ေလ်ာက္သြားေနခဲ့တာပ
ခြန္အားကလဲ ရွိသလားေတာ့မေမးနဲ႔ ေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ေဆာ့တယ္ ဆိုတာ ကိုယ္တို႔ ကိုေျပာတာပဲ (တကယ္ပါ ကိုယ္တို႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္က ခုေခတ္ကေလးေတြနဲ႔မတူဘူး ရည္းစားသညာ ကိစၥဆိုလဲမရွိဘူး ေက်ာင္းရယ္ အိမ္ရယ္ က်ဴရွင္ရယ္ ပဲ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္ေတြ ဆိုရင္ေတာ့ အေသေဆာ့ဖို႔ေလာက္ပဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေတာင္ မ်ိဳးစံုေအာင္ေဆာ့ေနေသးတယ္ ကိုယ္က ပဲကံေကာင္းျပီး ရန္ကင္းမွာေနခဲ့ရလို႔ပဲလားေတာ့မသိ ကိုယ္တို႔ အိမ္ေတြက တိုက္ေတြ အလယ္မွာ ကစားကြင္း ကိုပတ္ျပီးေဆာက္ထားၾကတာ ပတ္ပတ္လည္မွာတိုက္ခ်ည္းဆိုေတာ့ ကေလးေတြကလဲ မ်ားမွမ်ား
ေက်ာင္းပိတ္ရင္ စိန္ေျပးတမ္းတို႔ ထုတ္စီးတိုးတမ္းတို႔ တူတူပုန္းတမ္းတို႔ ေနာက္ ေရာမ္းရိုက္တာ လို႔ ကိုယ္တို႔ ေခၚတဲ့ ျမန္မာမႈျပဳထားတဲ့ (ေဘ့စ္ေဘာပါ) ေကာ္ ေဘာလံုးေသးေသးေလးကို သစ္သားျပားေလးနဲ႔ ရိုက္ျပီး ေျပးရတာေပါ့ ထုတ္ေတြကိုေရာက္ေအာင္ေလ၊ ေနာက္ ခိုတြန္းတာ၊ အို စံုေနတာပဲ တကယ့္ကို ေဆာ့ခဲ့ၾကပါတယ္

တေန႔တေန႔ ဘယ္လိုကစားရမလဲ ဘာစားရမလဲ ဘဲေတြးေနတာ အဲ့တာ တကယ့္ ကေလးဘဝေပါ့
အပူအပင္လဲမရွိ ဘာဆို ဘာမွမသိ

ေနာက္ေတာ့

ဒုတိယအဆင့္ (အလုပ္လုပ္ရတဲ့ အရြယ္ေလ) ေငြ နဲ႔ ခြန္အား ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္မရွိဘူး

ခုေလာေလာဆယ္ ေရာက္ေနတဲ့ အရြယ္ပါပဲ တကယ္ပါ တေန႔တေန႔ အလုပ္လုပ္ အလုပ္ကို သြား အလုပ္လုပ္ အိမ္ျပန္လာ အလုပ္ဆက္လုပ္ စေန တနဂၤေႏြ မျပီးေသးတဲ့ အလုပ္လုပ္ လုုပ္ေနလိုုက္ရတဲ့ အလုုပ္ေတြ မျပီးေတာ့ပါလားလိုု႔ေတာင္ တခါတခါ ေတြးမိတယ္။

တကယ္ေတာ့လဲ အလုုပ္ဆိုုတာမ်ိဳးက ရွာလုုပ္ရင္လုုပ္သလိုု မျပီးနိုုင္ဘူးေလ။ အစားစားဖိုု႔အတြက္ အလုုပ္လုုပ္ၾကတယ္။ လိုုခ်င္တာေတြအတြက္အလုုပ္လုုပ္ၾကတယ္။ ဝယ္ခ်င္တာေတြဝယ္နိုုင္ဖိုု႔အတြက္ အလုုပ္လုုပ္ၾကတယ္။ အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရခ်င္လိုု႔ အလုုပ္လုုပ္လုုပ္ၾကတယ္။ လူသားေကာင္းက်ိဳး အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ အလုုပ္လုုပ္ၾကတယ္။ စသျဖင့္ေပါ့ေလ....အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးအတြက္ အလုုပ္လုုပ္ၾကတယ္။ လက္လႈပ္မွ ပါးစပ္လႈပ္ရတဲ့ ဘဝမွလား....

ဒါေပမယ့္ အခုုေခတ္ႀကီးက သိပ္ျမန္ပါတယ္။ တေန႔တေန႔ ကုုန္သြားတာ တနွစ္တနွစ္ကုုန္သြားတာ အခ်ိန္ေတြ ကုုန္တာ ကုုန္တာ သိပ္ျမန္တယ္။ အခုု ဒီမွာ လာလုုပ္ေနတာ ၂ နွစ္ခြဲရွိျပီ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းပဲ.... in a blink of an eye ပဲ တကယ္ပါ။ ေနာက္ ျမိဳ႕ ႀကီးျပႀကီးမွာေနရတာ တကယ့္ဘဝ ေပ်ာက္ေနသလိုုပါပဲ။ တခါကေရးဖူးသလိုု ပါပဲ တခါတခါ ကိုုယ္တိုု႔ေတြ ဘဝကိုုခဏ ရပ္ျပီး ေသခ်ာၾကည့္ဖိုု႔လိုုပါမယ္။ ကေနတဲ့ မိန္းမငယ္ေလးရဲ႕ ၾကြၾကြ ရြရြ ကေနတဲ့ ေျခေထာက္ေလးေတြ၊ ပြင့္ဟ လာမယ့္ နႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြ ေတာေတာင္ေတြၾကားထဲက သစ္ေစ့ ဖြက္ေနတဲ့ ရွဥ့္ကေလးေတြ ကိုုၾကည့္ဖိုု႔အခ်ိန္ေပးနိုုင္ရပါမယ္။
ဒါေပမယ့္ ျပန္ျခံဳရရင္ ခုုနက ေျပာတဲ့ ဒုုတိယအရြယ္မွာ က်ေတာ္တိုု႔ အခ်ိန္ရွားပါတယ္ မရွိသေလာက္ရွားတာပါ။

ေနာက္ဆံုုးအေနနဲ႔က

တတိယအဆင့္ (သက္ႀကီးတမ္း) အခ်ိန္ရွိတယ္ ေငြရွိတယ္ အင္အားမရွိေတာ့ဘူး

ဒါကေတာ့ မေရာက္ေသးတဲ့ ဘဝေပမယ့္ ျမင္ေနရတယ္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိတယ္။ ေလ့လာရင္ ျမင္နိုုင္တာေပါ့ေနာ္....လ်ာရွည္ေလ ေတြ႔ရွိေလပဲဟာ

အရင္ က တိုုးဂိုုက္ လုုပ္ဖူးပါတယ္ အဖိုုးႀကီးေတြအဖြားႀကီးေတြ ရီတိုုင္ယာ ယူေတာ့ ဆုုမိေဆာင္းမိလဲေတာ္ေတာ္ရွိေနျပီ။ အခ်ိန္ေတြလဲ ရွိေနျပီ ငယ္ငယ္က စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့သလိုု အသက္ႀကီးလာရင္ ကမာၻပတ္မယ္ေပါ့ ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္သလဲဆိုုေတာ့ အရြယ္က စကားေျပာလာျပီေလ။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ တုုန္တုုန္ခ်ည့္ခ်ည့္ ဆီးက ခဏခဏ သြားခ်င္၊ စိုုးရိမ္စိတ္ေတြကမ်ား စသျဖင့္ေပါ့ေလ။

တေနရာတေနရာ သြားမယ္ဆိုုရင္လဲ စိတ္သြားတိုုင္းကိုုယ္မပါေတာ့။
ခက္တာက ဘဝဆိုုတာအဲ့လိုုပဲေလ ရတာမလိုု လိုုတာမရ...တဘဝလံုုး ေသေကာင္ေပါင္းလဲ လုုပ္လာတဲ့ အလုုပ္ေတြ ဆုုလာတဲ့ပိုုက္ဆံေတြ အကုုန္ျပည့္စံုုေနျပီ ဘဝမွာ... တိုုက္လဲရွိျပီ ကားလဲရွိျပီ...စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြလဲျပည့္စံုုေနျပီ....လုုပ္ခ်င္တာလုုပ္ဖိုု႔ အခ်ိန္လဲရွိလာျပီ ဒါေပမယ့္ လုုပ္ခ်င္တာလုုပ္ဖိုု႔ ခြန္အားေတာ့ မရွိေတာ့ျပန္ဘူး၊ ဘုုရားသခင္ဆိုုတာႀကီးက မေကာင္းဘူးေနာ္ လူေတြကိုု ျပည့္ျပည့္စံုုစံုုေပးလိုုက္ရင္ျပီးေရာ္ အဲ့တာဆိုု ေအာ္ ငါ့မွာ ဟိုုဟာရွိျပန္ေတာ့ ဒီဟာမရွိ ဆိုုတဲ့ ေမာဟေတြေတြ ဟိုုဟာေလးလိုုခ်င္လိုုက္တာ ဒီဟာေလးလိုုခ်င္လိုုက္တာ ဆိုုတဲ့ ေလာဘေတြ သူ႔က်ေတာ့ ရွိတယ္ ငါ့က်ေတာ့ မရွိဘူးဆိုုတဲ့ ဝန္တိုု မစိၦရိယ ေတြ ေအာ္ ငါ့ဘဝက တယ္မေကာင္းလိုုက္ပါလားဆိုုတဲ့ ေသာကေတြ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲေနာ္ ဘုုရားသခင္ကသာ အကုုန္ဖန္ဆင္းတယ္ဆိုုရင္ ျပည့္ျပည့္စံုုစံုု တခါတည္းဖန္ဆင္းလိုုက္ပါေတာ့ေနာ့....

ေနာက္ဆံုုးေတာ့လဲ ဒီလိုုနဲ႔ပဲ...အခ်ိန္ေတြတျဖည္းျဖည္းကုုန္လာ လုုပ္ခ်င္တာေတြက မလုုပ္ရ ရွိေနတဲ့ ပိုုက္ဆံေတြကိုု လူမေသေသးဘူး သားသမီးေတြက မ်က္ေစာင္းထိုုင္း ဒီလိုုနဲ႔ပဲ ကိုုယ္တိုု႔ ရဲ႕ ဘဝ တတိယအဆင့္ကိုု ေရာက္ရအံုုးေတာ့မွာေပါ့ေလ....

remark:
based on a forwarded email sent by a friend.


A Chen
11:16 Am
17th March 2011
Thursday
Bangkok