ေထာပတ္သီးလက္ေဖ်ာ္

ျမန္မာျပည္က ျပန္လာကတည္းက ခ်ဥ္ခ်င္းတခု ပါလာပါတယ္။ ေထာပတ္သီး စားခ်င္တာပါ။ ျမန္မာျပည္ ကို ၂ လပိုင္းက ခဏ ျပန္လိုက္တာ ေန႔တိုင္းလိုလို စားျဖစ္ပါတယ္။ စဥ္႔အိုးတန္း လမ္း ေအာက္ဘေလာခ္ အလယ္ေလာက္က အသီးေဖ်ာ္ရည္ဆိုင္မွာပါ။ ေနာက္မွ ပံုသပ္သပ္တင္ေပးပါမယ္။ လိုရင္းကေတာ့ ျပန္ေရာက္ျပီး ကတည္းက စားခ်င္ေနေသးတာ ေထာပတ္သီးပါ။ ေထာေအာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ယၾတာ ေခ်တာလဲမဟုတ္ပါဘူး။ ဗိုက္ႀကီးေနတာလဲမဟုတ္ပါဘူး။ စားခ်င္တာ သက္သက္ပါ။ ရွာေတာ့လဲ ေတြ႔ရတာပါ့။ လ်ာရွည္ေလ ေတြ႔ရွိေလမွလား။ တခုပဲ ရင္နာနာနဲ႔ေတြ႔ရတာပါ။ မိန္းမယူသြားတဲ့ ရည္းစားေဟာင္းလိုေပါ့။ အင္းတီခ်မ္းလဲ ဘာေတြေျပာေနမိျပန္ျပီလဲမသိပါဘူး။ ကလူ ကလူ ကလူ...

ခုနက ေျပာသလိုပါပဲ ရွာေတာ့လဲေတြ႔ပါတယ္။ တခုပဲ ေျပာစရာရွိတယ္ ေစ်းႀကီးေနတယ္။ ေစ်းေတာ္ေတာ္ေလးႀကီးေနတယ္။ ေစ်းႀကီးေနတယ္ေဟ့.....................................ေျပာရင္းနဲ႔ ေဒါသေတာင္နည္းနည္း ထြက္လာပါတယ္။ ေထာပတ္သီး အစိမ္းကိုလိုက္ရွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေတြ႔ပါဘူး။
သူက ဘန္ေကာက္မွာ မေပါပဲ ခ်င္းမိုင္မွာပဲ ေပါတယ္ ဆိုပါကလား။ အဲ့တာနဲ႔ ပဲ ဘယ္ရမလဲ ပါရာဂြမ္ ကို သြားတာေပါ့။ တီက အသားဆိုလဲ အဲ့ဒီ ပါရာဂြမ္ မွာပဲ ဝယ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္း အမ ႀကီးတေယာက္ကေတာင္ ႀကီးက်ယ္လိုက္တာလို႔ေျပာပါတယ္။ ပါရာဂြမ္ က ဝက္သား ပဲဝယ္စားလို႔လို႔ ဆိုပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ေစ်းနည္းနည္းပိုႀကီးတာမွန္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အသားကြာလတီက ကြာတယ္ေလေနာ့ ေကာင္းေကာင္းစားခ်င္ရင္ ေစ်းႀကီးေပးရမွာေပါ့ေလ မဟုတ္ဘူးလား။ ေျပာရင္းနဲ႔ လိုရင္းက လြဲျပန္ျပီ အဲ့လိုပဲ ၾကြားေနရရင္ စားဝင္အိပ္ေပ်ာ္ က်န္းမာ လွပ လုပ္ျပန္ျပီ (အင္းေလ ဒီလိုေပါေတာေတာေတြမေရးရတာၾကာလို႔ ေရးမိျပန္တယ္ေတာ့တယ္ ခြင့္လႊတ္ပါ အသင္ စာရႈ႕သူ)

အဲ့တာနဲ႔ပဲ ခုန က ဘန္ေကာက္မွာ ရွားေနတဲ့ ေထာပတ္သီး အစိမ္း ကို အင္ပိုထ့္သီးေတြ အကုန္နီးပါးရတဲ့ ပါရာဂြမ္မွာ သြားရွာဝယ္ရပါတယ္။ အဲ့မွာ စိတ္နာတဲ့ ဇာတ္လမ္းက စတာပဲ။ အခ်င္း ေထာပတ္သီးက တလံုး ကို ယိုးဒယား ငဝက္နဲ႔ ၅၅ ဘတ္ေပးရပါတယ္။ အဲ့မွာ စိတ္နာတဲ့ ဇာတ္လမ္း ရဲ႕ အစေပါ့။ ျမန္မာျပည္မွာတံုးက ၁၀၀၀ ဖိုး ကို ၅ လံုး အီစိမ့္ေနေအာင္စားရတာ ခုေတာ့ တလံုးကို ၅၅ ဘတ္ အၾကမ္းဖ်င္းတြက္ရင္ေတာင္ ၁၈၀၀ ၂၀၀၀ က်ပ္ေလာက္က်ျပီ။ အဲ့တာနဲ႔ မထူးပါဘူးဆိုျပီး စိတ္နာနာနဲ႔ ၅ လံုးဝယ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တခါ ဝယ္မစားဘူးေပါ့။ ေအာ္ ေျပာရအံုးမယ္ အဲ့ဒီ ေသာက္ေစ်းႀကီးတဲ့ ေရႊေထာပတ္က ၾသစေႀတးလ် က လာတာပါတဲ့ အရပ္ကတို႔ေရ.................................ပံုကိုၾကည့္ၾကပါ။ ေသခ်ာျမင္ရေအာင္ တံဆိပ္ ကိုပါ အနီးကပ္ ရိုက္ေပးလိုက္တယ္.............





ကဲ ၾကြားတာေတြလဲ ျပီး...............အဲေလ စိတ္နာစရာေတြ ေျပာျပီးေတာ့ အခ်ိဳေလးေတြနဲ႔ ျပန္ေျဖရေအာင္ေနာ္...
ပထမ ဆံုး ေထာပတ္သီး မွည့္ေလးေတြ ကို နွစ္ျခမ္းျခမ္းပါတယ္။ ေနာက္ စတီးဇလံုေလးထဲကို ဇြန္းေတြ နဲ႔ ျခစ္ခ်ပါတယ္။ ပံု ၁ ပံု ၂ ပံု ၃ ေတြ ကိုၾကည့္ပါ။





ပံု ၄ ပံု ၅ ပံု ၆ ကေတာ့ ခုန က ဇြန္း နဲ႔ျခစ္ခ်ထားတဲ့ ေထာပတ္သီး ေတြကို ဇြန္းနဲ႔ပဲ ေခါက္ေပးပါ အဖတ္ေလးေတြ ညက္ညက္ေလး ျဖစ္ေအာင္ေခါက္ေပးပါ။ အိမ္သား (ေမာင္ မွတ္ခ်က္ ဝစၥနွစ္လံုးေပါက္ပါပါတယ္ ေသခ်ာဘတ္ပါ) ကေတာ့ စက္ေဖ်ာ္ ကိုၾကိဳက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ အိမ္သူ ကိုယ္က လက္ေဖ်ာ္ ကိုပိုၾကိဳက္ေတာ့ အိမ္သားက အိမ္သူ အၾကိဳက္ ကိုလိုက္ရတာေပါ့ေနာ္။ ထားပါ စကားစပ္လို႔ တခုေျပာခ်င္ေသးတယ္ တေန႔ကေပါ့ အိမ္သားက ေျပာလာပါတယ္ စိုင္းထီးဆိုင္သီးခ်င္းထဲကလိုပဲတဲ့ လိုခ်င္တာက မိဖုရား ညားေတာ့ ဘုရင္မ ဆိုပဲ သူကေျပာတာပါ ကိုယ္ကေျပာလိုက္တယ္ ခုေတာ့ ဘုရင္ျဖစ္ခ်င္တဲ့လူ သံု႔ပန္းျဖစ္ေနေပါ့လို႔ (အခ်စ္သံု႔ပန္းေပါ့ေလ) ငွဲငွဲငွဲ... ထားပါ...လြတ္ျပန္ျပီ အလယ္ပံုက သၾကားခဲေလးေတြ ထည့္လိုက္တဲ့ပံုပါ အိမ္မွာ သၾကားမႈန္႔ အလြယ္မရွိလို႔ ေကာ္ဖီေသာက္တဲ့ သၾကားခဲပဲ အလြယ္ထည့္လိုက္ပါတယ္။ (စဥ္းစားမိေသးတယ္ တီခ်မ္းသာဆို ဒီလိုဘယ္ေတာ့မွ အလြယ္မလုပ္ဘူးလို႔ အလြယ္လုပ္တာ ဟင္းကို ျဖစ္ကတတ္ဆန္းခ်က္တာ မိစနိူးတို႔ လို မိန္းမေတြအလုပ္လို႔ ) ထားေတာ့....ေနာက္ဆံုးပံုက နို႔ဆီ ေတြ ထည့္ပါတယ္ ေပါေပါရသလို မ်ားမ်ားသာထည့္ပါ အဲ့တာမွအရသာရွိမွာ.............





ပံု ၇ က ႏြားနို႔ထည့္ပါတယ္။ ဘူးထဲက ထြက္သေလာက္သာ ဒလေဟာ ေလာင္းထည့္လိုက္ပါ။ ျပီးရင္ေတာ့ ပံု ၈ မွာ ျပထားသလို ဇြန္းေလးနဲ႔ ေမႊေမႊေမႊေပါ့။ ပစ္ေနေအာင္ေမႊပါ။ လိုအပ္တယ္ထင္ရင္ နို႔ဆီနဲ႔ ႏြားနို႔ သၾကား ၾကိဳက္သေလာက္ထပ္ထည့္ပါ။ (ဆီးခ်ိဳရွိသူမ်ား တီခ်မ္းပို႔စ္ အတိုင္းလိုက္ မလုပ္ရ) ေနာက္ဆံုး ပံုကေတာ့ ေသခ်ာေမႊထားျပီးသား ေထာပတ္သီး လက္ေဖ်ာ္ေတြကို ဘူးေလးနဲ႔ေသခ်ာထည့္ျပီးေတာ့ မွေရခဲေသတၱာ (အသစ္) ထဲ ကို ထည့္ထားလိုက္ပါတယ္ ေနာက္ေန႔ စားဖို႔ ဟိဟိဟိ...........ေတာ္ေသးျပီ။

A Chen
3:12 AM
21st march 2011
Monday
Home
Bangkok