Wednesday, November 4, 2009

ငါ မင္းကို မိုးတိမ္ေတြေပၚမွာ ခ်စ္မယ္ (အခန္း-က-၄)

(၄)

တနဂၤေႏြေန႔တေန႔။ ကိတ္မုန္႔ဆိုင္ အျပင္ဘက္မွာ ေကြ႕ေကြ႕ေကာက္ေကာက္နဲ႔ တန္းစီေနတဲ့ လူတန္းႀကီးဟာ အဆံုးကိုမျမင္နိႈင္ေလာက္ေအာင္ရွည္ေနပါတယ္။ က်မ နဲ႔ အားရင္းဆိုင္ထဲမွာ အလုပ္ေတြ ရႈပ္လိုက္တာဆိုတာ လူကိုခ်ာလပတ္ရမ္းေနတာပဲ။ အားရင္းက အလုပ္လုပ္ေနရင္နဲ႔က်မ ကိုလွမ္းေျပာတယ္…
“ဝက္ဝံေက်ာင္းအထုတ္ခံလိုက္ရျပီတဲ့”
“ဘာလို႔လဲ?” က်မ တဘက္က ကိတ္မုန္႕လာဝယ္တဲ့ ေစ်းဝယ္သူကို လက္ဖက္စိမ္း ကိတ္မုန္႔တတံုး ထည့္ေပးေနရင္းက လွမ္းေမးလိုက္တယ္။
“တညတုန္းက တျခားေက်ာင္းသားတေယာက္နဲ႔တူတူ ေက်ာင္းက အုပ္ခ်ဴပ္ေရးရံုးခန္းမွာ စာေမးပြဲေမးခြန္းလႊာေတြသြားခိုးတာကို ေက်ာင္းက ေယာက်္ားဆရာတေယာက္က သူတို႔ခိုးေနတုန္း လက္ပူးလက္က်ပ္ဖမ္းမိတယ္ၾကားတာပဲဟ။ သူ႔နဲ႔အတူပါလာတဲ့ တေယာက္ကေတာ့ လြတ္သြားတယ္တဲ့”
“ေမးခြန္းလႊာ ခိုးတယ္?” ေက်ာင္းမွာ စာေမးပြဲရွိတိုင္းရွိတိုင္း ေမးခြန္းလႊာကို ခဏေလး ျဖစ္ျဖစ္ ခိုးထုတ္ၾကည့္ျပီး ျပန္ထားလိုက္ဖို႔က က်မ တေလ်ာက္လံုးမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ပါ။
ဒါေပမယ့္ ဝက္ဝံ ရဲ႕ ေမးခြန္းလႊာ ခိုးတဲ့ ငတက္ျပားဇာတ္လမ္းလဲၾကားေရာ က်မ တအားကို အံ့ၾသမိပါရဲ႕။
“ၾကည့္ရတာ ဝက္ဝံ ခိုးတဲ့ေမးခြန္းလႊာက သူ႔အတြက္ ဟုတ္ပံုမရဘူး။ သူတျခားတေယာက္ေယာက္အတြက္ ခိုးေပးတာပဲျဖစ္ရမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူခိုးတာ က သခၤ်ာေမးခြန္းလႊာျဖစ္ေနလို႔ပဲ။ သူ႔ရဲ႕ သခၤ်ာ ရမွတ္ေတြက တေလ်ာက္လံုးေတာ္ေတာ္ ကို ေကာင္းေနခဲ့တာ။ အရင့္အရင္ စာေမးပြဲေတြတုန္းကလဲ ေမးခြန္းကိုၾကိဳသိေနလို႔ ေျဖနိုင္တဲ့ ပံုမေပါက္ပါဘူး”
“အမ္ ဒီလိုနဲ႔ ပဲ ေက်ာင္းအထုတ္ခံရျပီေပါ့”
“အစကေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးက ရဲတိုင္အံုးမလို႔ပဲတဲ့။ ေနာက္မွ သခၤ်ာဆရာက ဝက္ဝံကိုယ္စား ေတာင္းပန္လို႔ ေက်ာင္းထုတ္ရံုေလာက္ပဲလုပ္တာတဲ့။ ျပီးေတာ့…..” အားရင္းက မ်က္နွာေပၚမွာ ေလွာင္ေတာင္ေတာင္ ရယ္ခ်င္တဲ့ အျပံဳးေလးတခု လုပ္လိုက္ျပီး…
“ျပီးေတာ့ ဘာျဖစ္ေသးလဲ..?”
“အဲ့ဒီ ဝက္ဝံ ေမးခြန္းလႊာ သြားခိုးတဲ့ည က ေမွာင္မည္းမည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုးအဖြဲ႔ခန္းမွာ ဟိုေက်ာင္းဆရာနဲ႔ အတူ ေနာက္ထပ္ ေက်ာင္းဆရာမတေယာက္ က အတူတူရွိ ေနေသး တာတဲ့။ ျပီးေတာ့ သူတို႔က ……အဟင္းဟင္းဟင္း….စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာေလးေတြ ကို တူတူလုပ္ေနၾကတယ္….တဲ့။ အဲ့ဒီ ေက်ာင္းဆရာ ရဲ႕ မ်က္နွာေပၚမွာ ေတာင္ နႈတ္ခမ္းနီရာေလးရွိေနေသးဆိုပဲ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက အဲ့ဒီအညီအေဟာက္ သတင္း ကိုအျပင္မ ေပါက္ ၾကားေစခ်င္လို႔ ႀကီးတဲ့အမႈကိုငယ္ေအာင္လုပ္လိုက္တာတဲ့”။
“ေက်ာင္းထုတ္မွ ကိုျဖစ္မွာလား?” က်မ အားရင္းကို ေမးလိုက္ပါတယ္။
“ဘာလို႔လဲေတာ့ မသိပါဘူး အဲ့ဒီေက်ာင္းက ေက်ာင္းအုပ္က ဝက္ဝံကိုအရမ္းမုန္းေနတာ”
“ေနာက္နွစ္ဆိုရင္ပဲ တန္းျမွင့္စာေမးပြဲစစ္ေတာ့မယ္၊ ဝက္ဝံဘယ္လုိလုပ္မလဲ?” က်မ သူ႔အတြက္နည္းနည္းစိတ္ပူမိပါတယ္။
“ေရွာင္ဟြာ ေျပာတာကေတာ့ ဝက္ဝံက ခုထိေက်ာင္းရွာမေတြ႔ေသးဘူးတဲ့၊ အစက ဟိုတညကလြတ္သြားတဲ့ သူနဲ႔အတူ ခိုးတဲ့ ၾကံရာပါ ကိုသာ ဘယ္သူလဲ လို႔ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ သူေက်ာင္းကထြက္စရာမလိုဘူးဟ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကေတာင္ သူ႔ကို ၃ ပတ္အခ်ိန္ေပးေသးတယ္ ဖြင့္ေျပာဖို႔ကိုေလ။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ ေျပာကိုမေျပာဘူး။”
“အဲ့တေယာက္က သူ႔ရည္းစားေကာင္မေလးလားမွမသိတာဟ၊ အဲ့တာေၾကာင့္ သူဖြင့္ မေျပာဘဲ ေရငံုနႈတ္ပိတ္ေနတာေနမွာေပါ့”
က်မနဲ႔ အားရင္း နွစ္ေယာက္ ခုမွ ဖိုကထြက္ကာစ နို႔ ကိတ္မုန္႔တလံုးကို တူတူ မ ထုတ္ လာပါတယ္။
“ဝက္ဝံ တက္တာက ေယာက်္ားေလးေက်ာင္းဟဲ့၊ အင္းေလ သူက ေယာက်္ားခ်င္းခ်င္း ၾကိဳက္တတ္တဲ့ “ေဂး” ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး” လို႔ အားရင္းကေျပာပါတယ္။
အဲ့ဒီေန႔ က အလုပ္ဆင္းေတာ့ က်မနဲ႔ အားရင္း ေမာလိုက္တာ ဟိုက္ေနတာပဲ။ ေမာလြန္းလို႔ ျပန္ခါနီးလမ္းခြဲခ်ိန္မွာေတာင္ ဘာမွမေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ အျပန္လမ္းမွာ က်မ “ရီလု” ရဲ႕ သီခ်င္းအသစ္ “my boyfriend likes boys” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကိုနားၾကပ္နဲ႔ နားေထာင္လာပါတယ္။ ဝက္ဝံရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကိုၾကားျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူသာ “ေဂး” မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအေပၚ သစၥာရွိတဲ့ သူရဲေကာင္းတေယာက္ပဲ လို႔လဲေတြးေနခဲ့မိပါတယ္။

1 comment:

  1. ၾကီးေဒၚေရ.. အကုန္လံုးျပန္ျပီးရင္ pdf ေလးနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ပို႔ေပးပါလား။ တထုိင္တည္း ျပန္ဖတ္ခ်င္လို႔။
    အဆင္ေျပမွ။

    ReplyDelete