လူ၊ မွန္၊ နံရံ၊ ပါးစပ္ နဲ႔ နားမ်ား

လူ၊ မွန္၊ နံရံ၊ ပါးစပ္ နဲ႔ နားမ်ား

လူေတြမွာ ပါးစပ္ေတြရွိတယ္
မွန္ေတြမွာ အရိပ္ေတြရွိတယ္
နံရံေတြမွာ ပါးေတြရွိတယ္

လူေတြက ငါ့အေၾကာင္းေျပာတယ္
“အတင္း” ေပါ့

မွန္ေတြက ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္ျမင္ေစတယ္
ပံုရိပ္ေယာင္ေပါ့

(ဒါေပမယ့္ ေျပာင္းျပန္ႀကီး
အဲ့တာေၾကာင့္
ထိတ္စီးနဲ႔ ေနာက္ပိတ္လြဲေနသလိုခံစားရတယ္)

နံရံေတြ က လူေတြေျပာတာ ကို ပဲ့တင္ထပ္ေပးတယ္
အက္ခိုးေပါ့

ငါ့မွာလဲ နားေတြရွိတယ္
နားေတြလို႔ေျပာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္
ပလူရယ္ အမ်ားျဖစ္တယ္

နားေတြရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လူေတြေျပာတာၾကားတယ္
ေနာက္နားတဖက္ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လဲ
ၾကားထားတာေတြျပန္ျပန္ထြက္သြားတယ္
အဲ့တာမွ အားမရေသးရင္
ငါ့မွာ ငါၾကားတာေတြ ကိုျပန္ေျပာျပစ္လိုက္ဖို႔
ပါးစပ္တေပါက္ရွိေသးတယ္
လိုတိုးပိုေလ်ာ့ လုပ္ေပးဖို႔ ဦးေနွာက္ တစံုလဲရွိေသးတယ္
“တန္ျပန္အတင္း” ေပါ့
ကဲ ဘာလိုေသးလဲ
လာေလ
မိုက္ရင္ ခ်မလား???

(ဝန္ခံခ်က္။ ။
မိညီမ ၏ က်မႏွင့္ က်မ၏အျခားတစ္ဖက္
ကိုဖတ္၍ ဤကဗ်ာ ကိုေရးျဖစ္သည္။)

A Chen
6th November 2009
3:21 am
Home
Bkk, Thailand