သြားရည္က်စရာ ညလယ္စာ

တိတ္ဆိတ္ေသာ အကာလ ညအခါ
အခ်ိန္ကား..........ညလယ္ ၁၂ နာရီ ၃၀ မိနစ္စြန္းစြန္းခန္႔

ေျမလတ္ပိုင္းမဟုတ္ေသာ ကမ္းေျခအနီး ျမိဳ႕ျပက်ယ္တခုရွိ ၅ ထပ္ အေဆာက္အဦး တခု၏ အခန္းငယ္ေလးတခုထဲတြင္......
အကြ်န္ုပ္ တို႔၏ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္မဟာ အန္တီခ်မ္း ကား လက္စမသတ္ရေသးေသာ အလုပ္မ်ားကို ကုတင္ေပၚတြင္ အားယားေမွာက္ကာ အပတ္တကုတ္ ၾကိဳးစား ျဖတ္ေနခ်ိန္တြင္........

“တင္ တင္ တင္ တင္း တင္တင္ တင္းတင္တင္”

ကုတင္ေပၚတြင္တင္ထားေသာ Nokia Express Music အမ်ိဳးအစား မိုဘိုင္းဖုန္းကေလးမွ ျမည္သံသာသာေလး က တိတ္ဆိတ္ေသာ ညယံကိုျဖိဳခြင္းလိုက္ေလသည္။ ျပတင္းအျပင္ဘက္မွ ညည့္ငွက္တအုပ္ လန္႔ပ်ံသြားၾက၏။
ဤကဲ့သို႔အကာလ ညအခါတြင္ဖုန္းဆက္လာသူကား အသူေပနည္းဟု အကြ်န္ုပ္ တို႔၏ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္မဟာ အန္တီခ်မ္း ကားအံ့အားသင့္မိေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေတြ႔အၾကံဳ ရင့္က်က္ သူပီသစြာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ားထဲမွာ ဇာတ္ဝင္ခန္းကဲ့သို႔ ဖုန္းကေလး အား ေၾကာက္လန္႔မႈကင္းစြာ ၾကည့္၍ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ကိုင္ကာ ........
“ဟယ္လို”.......ဟု ေက်းငွက္တကာ နိုက္တင္ေဂး တို႔ထက္ ပိုမိုသာယာ ညိမ့္ေညာင္းလွေပေသာ ပီယဝါစ အသံသာကေလးနွင့္ ထူးလိုက္ေလ၏။
“ဟဲ့ တီခ်မ္း.....................ငါပါ ကိုကိုးလီ” ဟုေသာ ငွက္ဆိုးထိုးသံႀကီးက က်န္ုပ္တို႔ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္မဟာ တီတီခ်မ္းအား အာရံုပ်က္သြားေစကာ စိတ္ကူးေလးမ်ားပင္ ကလူကလူ ျဖစ္သြားရေစေလေပတကား။
သို႔ျဖစ္ရကား တီခ်မ္းမွာလဲ .......စိတ္မရွည္လွစြာေသာ အသံျဖင့္...“ေအး ဘာလဲေျပာ” ဟု ေဆာင့္ေအာင့္ျခင္းႀကီးစြာ ထူးလိုက္ရေပသည္။
“ေအာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ငါနဲ႔ ငါ့ရည္းစာ(အသစ္) ခုပဲရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပန္လာတာ နင့္အိမ္မွာ ဘာစားစရာရွိလဲ” ဟု ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္းမွေမးေလသည္။
ဤတြင္ခုန က အလုပ္ကုန္းလုပ္ေနသျဖင့္ ဗိုက္ဆာရန္ေမ့ေနေသာ တီတီခ်မ္းမွာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ဆင္ေတြဗိုက္ထဲ ထ က ကုန္သကဲ့သို႔ လက္ငင္းႀကီးကို ဆာလွခ်ည္ရဲ႕ ဆာလွခ်ည္ရဲ႕ ဟုေသာ စိတ္ေစတသိတ္ ကိုျဖစ္ေပၚလာေပသည္တမံု႔။
သို႔နွင့္ အစားနွင့္ သူငယ္ခ်င္းဆိုလွ်င္ဘယ္ေတာ့မွမျငင္းဆန္တတ္ေသာ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္မဟာ ျပည္သူ႔အသည္းေက်ာ္ေလး တီတီခ်မ္းသည္ “ေအးလာခဲ့ ငါ တခုခု လုပ္ထားလိုက္မယ္” ဟုေျပာလိုက္ေလသည္။

သို႔ျဖင့္ပင္ ယခု စာရႈသူ အသင္ သြားရည္တျမားျမားက်ရမည့္ စားေသာက္ဖြယ္ရာ ေဘာဇဥ္မ်ား သည္ ဘေလာခ္ စာမ်က္နွာေပၚသို႔ နိုင္ငံျခားေရာက္ျမန္မာ မ်ား က်ိန္ဆဲျခင္းအတတ္ကို ေလ့က်င့္ေပးရန္အလို႔ငွာ ေရာက္လာရေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိန္သည္ အကာလ ညည့္အခ်ိန္ ကိုပင္အနည္းငယ္စြန္း၍ သန္းေကာင္ထက္နက္ေသာ ညည့္ကိုေရာက္ေနျပီကို သတိရသိရွိေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ စာရႉသူ အသင္ အား စိတ္ဝင္စားေစျခင္းငွာ စာေရးသူက ဇာတ္လမ္းအစ ကနဦးကတည္းက တင္ၾကိဳ ေဖာ္ျပခဲ့ေပသည္။

ျဖစ္သလို ဟုဆိုေသာ တီခ်မ္း၏ ညလယ္စာသည္ကား ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အခ်င္းအရာ မ်ား ေဘာဇဥ္ခဲဖြယ္မ်ား နွင့္ ဝါးမ်ိဳစရာ ညလယ္စာ မ်ားပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ အဂၤလိပ္ေခတ္အခါတြင္ကား ဤသို႔ေသာ ညလယ္စာ ကို “ဆပ္ပါ” (supper) ဟု ဘိုသံ ပီသ စြာေခၚဆိုေလ့ရွိပါေပ၏။ ထို႔ပင္တဝ ညလယ္စာစားပြဲကို တည္ခင္းေပးေသာ သူမ်ားမွာလဲ ဒုတိယ ကမာၻစစ္အတြင္းတြင္ အျမတ္ထြက္ခဲ့ေသာ ကုလား လူမ်ိဳး ဘတ္တလာ မ်ားပင္ျဖစ္ေခ်ျပန္သည္တမံု႔။ တေကာင္းအစ တည္ရွိခဲ့ေပေသာ ေဆြးႀကီးမ်ိဳးႀကီး ျမန္မာ ေရႊလူမ်ိဳးမ်ားပင္တည္း။
ယခုေသာ္မူကား ကြ်န္ုပ္ တို႔၏ အသည္းေက်ာ္ ဇာတ္လိုက္မဟာ တီတီခ်မ္း ခမ်ာ အရင္တခ်ိန္က အသင့္တည္ စားပြဲမ်ားစားလာခဲ့ရေသာ ဘဝကို ဇြတ္ေမ့ကာ သူငယ္ခ်င္း မ်ားအား စားေစခ်င္ေသာ ေစတနာ ဗလာပြ ဇြဲဆႏၵ မ်ားျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ အလ်င္အျမန္ခ်က္ျပဳတ္ရေခ်ျပီတကား။ “ေၾသာ္ ဘဝ ဘဝ ဘဝ... ဒီလိုအျမဲ ဒီလိုပဲ” ဟုဆိုကာ ျမန္မာသံစစ္စစ္မ်ားကိုသာ လမ္းသစ္ေဖာက္ စြန္႔ဦးတီထြင္ သီဆိုၾကေပသည့္ “ငရဲမီး” အဖြဲ႔၏ အလိုက္ ကဲ့သို႔ အားဟာ အားဟာ လုပ္ေနရေခ်ျပီတည့္။ ရႉေလာ့ အသင္စာဖတ္သူ ခ်စ္ေဆြ.......
ဤကား ညလယ္စာထမင္းပြဲမဟာ ျဖစ္ေခ်ေပသည္တကား.....................



အေသးစိတ္လင္းေခ်အံ့............................
ဤပန္းကန္ငယ္ကား ဝက္သားခ်ဥ္သုပ္ျမည္ေပ၏။ ျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္သည္ကား ေရွးဦးစြာ ပထမ ၾကက္သြန္နီ အေသးလံုးကေလး သံုးဥ ခန္႔ အား ပါးပါးလွီးကာ ေရဆစ္ထားရေပမည္။ ထို႔ေနာက္ ခုနွစ္-ဆယ့္တစ္ မွ ဝယ္ယူထားေသာ အသင့္စား ဝက္သားခ်ဥ္ေလးအားလည္း ပါးပါးလွီးကာ သံပရာသီး စဥ္းငယ္ခန္႔နွင့္ ဆားအခ်ိဳမႈန္႔သင့္ရံုထည့္ကာ လက္ျဖင့္နိုင္နိုင္အေသအခ်ာ နယ္ေသာ္ ေခါင္းမေဖာ္စတန္း စားခ်င္စဖြယ္ေကာင္းေသာ ဝက္သားခ်ဥ္သုပ္ ကိုရလတၱံ႕။ တဘက္တြင္ကား တျမန္ေန႔က ျမန္မာျပည္မွာ အလည္ေရာက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ခ်စ္အမ ဆီမွ အိမ္ေၾကာ္ ခ်ဥ္ေပါင္ေလးကို အားျဖည့္ထားေခ်ျပန္သည္။ အေတြးဆံုေသာ ေထြးဘံု... အဲေလ အန္တီခ်မ္းပါတကား။ တြဲဖက္စားေသာက္ရန္အင္မတန္သင့္ေပသည္ေပါ့။ အင္း.....ရွလႊတ္ ရွလြတ္ ရွလြတ္
(ဤကား စာရႉသူ အဆင္ခ်စ္ေဆြ၏ သြားရည္သံတျမားျမားပင္တည္း။ စကားခ်ပ္)



ထို႔ျပင္တဝ ေတြးေစရေသာ္လည္းထြက္လာမည္မဟုတ္ေသာ လိုက္ဖက္ ဟင္းလ်ာကို လ်က္တျပက္အတြင္း တီတီခ်မ္းစီစဥ္ပံုလိုက္ကား (တရုတ္သိုင္းဝတၳဳ ထဲမွ စာေရးဆရာ ဘုန္းၾကြယ္ကဲ့သို႔ ကေလာင္ေစာင္းထက္ရေသာ္ တီတီခ်မ္းမွ မည္သို႔လုပ္လိုက္သည္မသိ စားပြဲေပၚတြင္စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား အတံုးအရႉံး ေရာက္ရွိလာေပသည္ေပါ့) ယခုတေလာကမွ “မဂၤလာေဆာင္” ဟု ျမန္မာဘာသာျဖင့္အမည္တြင္နိုင္ေပေသာ နာမည္ေက်ာ္ပိုစ့္ ကိုေရးသည့္ ဘြားဘြားခင္ နွင့္ ဆက္ထံုးပို္င္ရွင္မမရီတာတို႔ အတုယူစရာ ေကာင္းလွေပသည္။

ရႉေလာ့ အသင္...........................
ပဲနီေလးဟင္းရည္ မဟုတ္ပါလား
ျမန္ဆန္ ေသာက္ေကာင္း လိုက္ဖက္ေပါင္းေပပင္မဟုတ္တံုေလာ...ေတာ္ေပစြ ေတာ္ေပစြ ေတာ္ေပစြ
ခ်က္ျပဳတ္ပံုကား လြယ္ကူျမန္ဆန္ ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ပဲနီေလးကို ေရစင္စင္ေဆးကာ ၾကက္သြန္နီ နွစ္ဥခန္႔ ပါးပါးလွီး၍ ပစ္ထည့္ကာ ေရဆူေအာင္ျပဳတ္ပါေလ။ ထို႔ေနာက္ပဲမ်ားနူးလာလ်င္ ဆားအခ်ိဳမႈန္႔ သင့္ရံုခတ္က လ်ာရင္းျမက္ျမက္ အဝင္သြက္ေသာ ပရိုတင္းအသားဓါတ္ျပည့္ဝ ပဲနီေလး ဟင္းရည္ေကာင္းတခြက္ပါေပ။
ထို႔ေနာက္တြင္ကား အထက္ေဖာ္ျပပါ ဟင္းမ်ားနွင့္ တြဲဖက္စားေသာက္စရာ မရွိမရွိျဖစ္မိုး အဲေလ ေရာသြားျပီ
မရွိမေကာင္း ရွိမွေကာင္းသည္ ငါးက်ည္းေျခာက္စပ္ေၾကာ္ပင္တည္း.................
ဤဟင္းကိုကား ကြ်န္ုပ္တို႔၏ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္မဟာ ျပည့္သူ႔အခ်စ္သည္း တီတီခ်မ္းသည္ မခ်က္ဖူးေသးသျဖင့္ ထည့္ေရးကာ ၾကြားဝါနိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ အေၾကာင္းကား ခုန အထက္ေဖာ္ျပပါ ခ်စ္မ က သူ႔ မရီးကို ေၾကာ္ခိုင္းေပးကာ ျမန္မာေရႊျပည္မဟာမွ သည္လာေပးသျဖင့္ လ်ာရင္ျမက္ရွရာေပေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။



ထို႔ေနာက္ စားေသာက္လိုက္ၾကသည္မွာ ေမ့ခါနီးမွ သာဓါတ္ပံုရိုက္ျပီးၾကြားဖို႔သတိရ အဲေလ ပိုစ့္တင္ကာ ခ်စ္ေဆြစာရႉသူ ပရိတ္သတ္မ်ားအား သြာရည္က်ေစလိုက္္ရေပသည္တမံု႔။
ရႉေလာ့ခ်စ္ေဆြ.....



စားျပီးေသာက္ျပီးေဆးအျပီးတြင္ကား ပံုတင္ကာ ပိုစ့္ေရးလိုက္သည္မွာ
ယခုေရးျပီးခ်ိန္တြင္ နာရီသည္ကား ဘန္ေကာက္ စံေတာ္ခ်ိန္ နာရီျပန္ ၃ခ်က္တီး ရွိေခ်ေပျပီတည့္။
အိပ္စက္အနားယူရန္အခ်ိန္သင့္ေပျပီ။
ေနာက္မ်ားမွ ေတြ႔ၾကေသးတာပါ့ ခ်စ္ေဆြ။ အစဥ္တစိုက္ အားေပးဖတ္ရႉမႈမ်ားကိုေက်းဇူး ဥပကာရ အထူးတင္စြာ
ခ်စ္ခ်မ္း.....................
2:59 am
bangkok
home