comment for rita (ျမိဳ႕ေမတၱာခံယူမယ့္သားေပမို႔)

ေဒၚရီတာ ရဲ႕ ေျဖၾကည့္သူမ်ား ပိုစ့္ကိုဖတ္ျပီးေတာ့ ေျပာခ်င္တာေလးေတြရွိလာတယ္ အမွန္ကေတာ့ ကြန္မန္႔မွာ တင္တာပါ မေပၚလာဘဲေပ်ာက္သြားတယ္ ျပီးေတာ့ ေရးရင္းေျပာခ်င္တာေတြကမ်ားျပီး အရမ္းလဲရွည္လာတာနဲ႔ ပိုစ့္တခုအေနနဲ႔ပဲ ကိုယ့္ဘေလာခ္မွာ တင္လိုက္ပါတယ္ ေဒၚရီတာ တို႔ေခတ္နဲ႔ ကိုယ္တို႔ေခတ္နဲ႔ သိပ္မကြာပါဘူး (ဒါက အသက္ကိုမွန္းျပီးေျပာၾကည့္တာပါ) ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က တကၠသိုလ္ မတက္ခဲ့ရဘူး ေနာက္ျပီးေတာ့ တက္ျဖစ္တယ္ဆိုအံုးေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာ မျဖစ္နိုင္ဘူး အဲ့တာဆိုရင္လဲ အတန္းႀကီး ေက်ာင္းသားေတြ နဲ႔ မၾကံဳရတဲ့အတြက္ အျမင္ေတြက မရွိေလာက္ဘူး ေနာက္ျပီး ေဒၚရီတာ ေျပာတာတခုကို ကိုယ္ကေတာ့ လက္ခံတယ္ အဲ့တာက ကိုယ္တို႔ေတြေခတ္မွာ အဲ့ဒီ ကိစၥ ကိုလူငယ္ေတြ သိပ္စိတ္မဝင္စား ၾကေတာ့တာပဲ ခုေခတ္ဆို ပိုဆိုးမယ္ ဒါေပမယ့္ အဲ့လူတေယာက္ေၾကာင့္ “ဟင္” သြားတယ္ လို႔ေတာ့ ကိုယ္က ေဒၚရီတာ ကိုမထင္ဘူး အဲ့ဒီ ဘက္မွာ ကိုယ္ခံအားနည္းတယ္ လို႔ပဲထင္ပါတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ရွင္က ရွာမွရွား စာဖတ္ျပီး ေတြးတတ္တည့္မိန္းမေပကိုး ျပီးေတာ့ အျငင္းကလဲသန္တယ္ (ဒါကေတာ့ လံုးဝကို ျငင္းမရေသာအခ်က္ေပါ့) အဲ့ေတာ့ ခုန ေျပာသလို အဲ့ဒီ ဘက္မွာ စိတ္ဝင္စားတဲ့ ကိုယ္ခံအားနည္းတာပါ ကိုယ္ဆို ၈၈ တံုးက အသက္ ၇ နွစ္ပဲရွိေသးတယ္ ၁တန္း ၂ တန္းေပါ့ ေတာင္ႀကီးမွာ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားေနတယ္ ေက်ာင္းေရွ႕ကိုလူေတြေရာက္လာရင္ ဆရာမႀကီးနဲ႔ တူတူထြက္ျပီး အားေပးတယ္ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ လာေဆာ္ၾကရင္ ကိုယ္တို႔ က အတန္းခံုေတြေအာက္မွာသြားဝပ္ေနရတယ္ ဂ်င္ကလိမွန္မွာစိုးလို႔ အဲ့ေခတ္က ေတာင္ႀကီးမွာေတာ့ ဂ်င္ကလိ ကေခတ္စားတယ္ေလ ေနာက္ေတာ့ ၉၆ မွာ ကိုယ္ ၇တန္း ၈တန္းေရာက္ေနျပီ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဘာမွမသိလိုက္ဘူး အကိုတေယာက္ အင္ဂ်င္နီယာပဲ စက္မႈတက္တယ္ အဲ့တံုးကလဲ သူတို႔ ပါၾကတယ္ ကိုယ္တို႔ကေတာ့ ဘာသိဘာသာပဲေနခဲ့တယ္ ေသခ်ာလဲမသိဘူး မသိတဲ့အတြက္ပါရေကာင္းမွန္းလဲမသိဘူး ကိုယ္ကေတာ့ ၉၆ ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြပိတ္ေတာ့လူငယ္ပီပီ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ ေပ်ာ္တာကိုပဲမွတ္မိေနတယ္ (တကယ္ေျပာတာ ခုျပန္ေတြးရင္ ၉၆ က ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ဘာမွမမွတ္မိဘူး)
၁၀ တန္းက်ေတာ့ ကိုယ္တို႔ ကိုသင္တဲ့ သမိုင္းဆရာက တကယ့္ပါဝင္သူစစ္စစ္ႀကီး အဲ့လိုဆရာနဲ႔စာသင္ခဲ့တာေတာင္ ကိုယ္က အဲ့ဘက္ကို စိတ္မပါခဲ့ဘူး ဆရာစာသင္တာအရမ္းေကာင္းပါတယ္ ျပီးေတာ့ လက္ရွိလဲ တကၠသိုလ္မွာ ဆရာလုပ္ေနေသး(တယ္လို႔ထင္)ပါတယ္ ကိုယ္တို႔နွစ္တံုးကေတာ့ လုပ္ေနေသးတယ္ ျပီးေတာ့ ဆရာစာသင္တိုင္းသင္တိုင္း သူ႔အေတြ႕အၾကံဳေတြကိုအျမဲထည့္ထည့္ေျပာတတ္တယ္ နားေထာင္လို႔လဲအရမ္းေကာင္းတယ္ ေက်ာင္းသားေတြကို သူတို႔ ဘယ္လိုအားေပးခဲ့တာ ထိန္းေပးခဲ့တာ ဘယ္လိုလမ္းေၾကာင္းေပးခဲ့တာ ဒါေပမယ့္ ခုျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးဝါးေနျပီ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ဆရာအေျပာမေကာင္းလို႔လား မဟုတ္ဘူး ကိုယ္ဆရာသင္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းေတြ ခုထိ မွတ္မိေနတယ္ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ ကိစၥေတြကိုေတာ့ ဆရာေျပာတာေတြေတာင္မမွတ္မိေတာ့ဘူး ခုနေျပာသလိုပဲ ကိုယ့္ကို္ယ္ခံအား အဲ့ဘက္မွာ မေကာင္းတာ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ စိတ္ဝင္စားမႈနည္းတာေပါ့ေလ

"ကိုယ္ကေတာ့ ေက်ာ္လြန္ၿပီး
မၾကည့္ႏိုင္ေသးဘူး။
ကိုယ္လိုလူေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိမွာ
ေသခ်ာတယ္။"

ေသခ်ာတာေပါ့ ကိုယ္လဲ အဲ့လိုလူေတြထဲက တေယာက္ပဲျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလား မေသခ်ာပါ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ သိပ္ရွိခဲ့တယ္မထင္လို႔ပါ

၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ က်ေတာ့ ကိုယ္က သင္တန္းေပးေနျပီ HIV/AIDS နဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ အဲ့ေတာ့ ကိုယ္တို႔အလုပ္တြဲလုပ္ၾကတဲ့ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႕ကေလးေတြကို သင္တန္းေပးရတယ္ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ေတာ့ ကိုယ္တို႔ သင္တန္းေပးေနတံုး စင္ထရယ္ဟိုတယ္မွာ။ တပည့္ေတြကထြက္ၾကည့္ခ်င္ၾကတယ္ ကိုယ္အတန္းခဏနားေပးတယ္ ကိုယ့္အထက္အရာရွိဆရာက တကယ္ဝါသနာပါ စိတ္ပါ သြားၾကည့္တယ္ လိုက္တယ္ အားေပးတယ္ ဝင္ပါတယ္ ကိုယ္ကေတာ့ ဘာသိဘာသာပဲ ေနာက္သင္ရမယ့္ သင္ခန္းစာကို ၾကိဳၾကည့္ေနတယ္ ေျပာခ်င္တာ က အဲ့ဒီ ဘက္မွာ ပါဝင္ခ်င္တဲ့စိတ္ ကိုယ္ခံအား အားနည္းတာပါ အားနည္းဆို စိတ္ပါဝင္စားဖို႔အေျခအေနမေပးခဲ့ဘူး ကိုယ္တို႔ လူငယ္ဘဝတံုးက တရားပြဲဘာညာမရွိဘူး (ကိုယ္ေက်ာင္းသားဘဝက ၄၂ စီးရေတာ့ လိုင္းကားက တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းေဟာင္းကျဖတ္ရင္ ေဒၚစု သူ႔အိမ္ေရွ႕မွာတရားထြက္ေဟာ္တာမွတ္မိေနတယ္ ေနာက္အစိုးရက လမ္းပိတ္လိုက္တာာ ေဒၚဂြက္ေထာ္ နဲ႔ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ အဲ့တာကို သေရာ္ျပီး ရိုက္ခိုင္းတာ ေဒၚဂြက္ေထာ္အိမ္ကို ခဲနဲ႔အေပါက္ခံရတာ ေတြေတာ့ မွတ္မိေနတယ္) ကိုယ္တို႔ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကအဲ့ဒီကိစၥေတြကိုမေျပာၾကဘူး ကိုယ္တို႔သိတာ ၁၀တန္း။ ေက်ာင္းစာ။ ေနာက္ေတာ့ ပိုက္ဆံရွာ။ ဒါပဲ။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါမေပးခဲ့တာလဲျဖစ္နိုင္ပါတယ္ အေျခအေနအခ်ိန္အခါေပးခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုယ့္အျမင္ေတြ အေတြးေတြ ယံုၾကည္မႈေတြ တခုခု ေျပာင္းလဲလာမလားမေျပာနိုင္ဘူး ေနာက္တခုက ခုန ေဒၚရီတာ ေျပာသလိုပဲ အဲ့လူေအာ္သြားတာ “မင္းတို႔အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတာ” ဆိုတာ တကယ္ပဲလား ကိုယ္တို႔အက်ိဳးအတြက္ သူတို႔တကယ့္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတာလား ကိုယ္မေျပာနိုင္ဘူး ကိုယ့္လာေမးရင္ေတာ့ ကိုကမယံုဘူးလို႔႔ေျပာရမယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္မၾကံဳခဲ့ရလို႔ ယံုၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ အားကိုးရေလာက္ေအာင္ က်ိဳးစာခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာမ်ိဳးကိုယ့္တို႔ေခတ္မွာ မၾကံဳခဲ့ဘူး ကိုယ္သိတာ သမိုင္းထဲက ကိုေအာင္ေက်ာ္ပဲ အဲ့တာေၾကာင့္ အဲ့လမ္းကိုခဏခဏေရာက္တယ္ ေကအမ္ဒီတက္တံုးကရယ္ YES မွာ english တက္တံုးကရယ္ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္ညီေလး st mary church မွာ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားေနတံုးကရယ္ ေနာက္ ကိုယ္ တရုတ္ တိုးဂိုက္လုပ္ေတာ့ အဲ့မွာ china airline company ရွိလို႔ရယ္ စသျဖင့္ေပါ့ေလ တခါတခါ စဥ္းစားမိတယ္ လူေတြက အေျပာင္းအလဲ ကိုတကယ္မလိုခ်င္ၾကလို႔ တကယ္မေျပာင္းလဲေအာင္မလုပ္ၾကတာလား လို႔ေတြးမိတယ္ ဒါမွမဟုတ္ တခ်ိဳ႕လူေတြေျပာေျပာေနၾကသလို ကိုယ္တို႔ျမန္မာေတြနဲ႔ မတန္ေသးလို႔ တန္တာ နဲ႔ပဲေနေနရ တာလားေပါ့ ေနာက္ကိုယ္လုပ္ငန္းထဲမွာ ၾကံဳဖူးတာကလဲ အဲ့တာေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ လူေတြက ကိုယ္တို႔ ေပါ့စတစ္ေတြကို အသံုးခ် ဘန္းျပ ျပီးလုပ္စားသြားတာေတြပဲျမင္ခဲ့ဘူးတယ္ေလ ေဆးေပးမယ္ဆိုျပီး အဖြဲ႔ထဲဝင္ခိုင္းတာ ဆုေတာင္းပြဲေတြမွာ အင္အားျပခိုင္းတာ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာ အဲ့လိုကိစၥေတြကို ေသခ်ာနားလည္လို႔ စိတ္ပါလို႔ ယံုၾကည္လို႔လုပ္မယ္ဆိုရင္လုပ္ၾက မသိနားမလည္တဲ့လူေတြကို လိုအပ္တာ တခုခုေပးမယ္ဆိုျပီးေတာ့ ေရာေရာင္မလုပ္ခိုင္းနဲ႔ လံုးဝမၾကိဳက္ဘူး သေဘာလဲမတူဘူး အဲ့တာ အသံုးခ်တာသက္သက္ပဲ

"(သိပ္မေကာင္းတဲ့ လူေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႕ရတာ ကံမေကာင္းလို႔
ျဖစ္မွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီ
အေရးကိစၥေတြဟာ စိတ္ကုန္စရာေတြလို႔ ျမင္ကုန္တယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ အေရးကိစၥ
ကြက္ကြက္ကေလးကိုပဲ စိတ္ဝင္စားတတ္တဲ့ အတၱေၾကာင့္
ျဖစ္လိမ့္မယ္။)"

အဲ့တာေတြလဲပါမွာေပါ့ မယံုၾကည္နိုင္ေတာ့တာ တကယ္ကို သူတို႔ေတြလုပ္ေနတာ ကိုယ္တို႔ အေရးအတြက္လို႔ မယံုၾကည္နို္င္ေတာ့တာ ေနာက္ျပီး ျမန္မာေတြအမ်ားႀကီးပါ အျပင္ေရာက္မွ အဲ့တာကိုေအာ္ၾကတာပါ အဲ့လို ေအာ္ေနၾကတဲ့လူေတြက အထဲမွာတံုးက ဘာလုပ္ေနတယ္ ထင္ပါသလဲ ၾကားေတာင္မၾကားမိၾကဘူး ခုလဲမဲေစာက္မွာ အဲ့လိုေတြ နဲ႔ထြက္ဖို႔ေစာင့္ေနတ့လူေတြအမ်ားႀကီး ကိုယ္လဲ ဘာမွကိုယ့္နိုင္ငံအတြက္မလုပ္ေပးနိုင္ခဲ့ပါဘူး အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္ဘာမွေအာ္မေနဘူးေလ
အမွန္ကေတာ့ မီးမလာတာ ေရပ်က္တာ ဒါေတြလဲနိုင္ငံေရးပါပဲ ေဒၚလာေစ်းတယ္တာ ကားခေစ်းတက္တာ ကန္စြန္းရြက္ေစ်းတက္တာလဲ နိုင္ငံေရးပဲ ကိုယ့္အတြက္ဆိုရင္ ေပါ့စတစ္ေတြ ေဆးမရတာ နိုင္ငံေရးပဲ အဲ့တာအတြက္ ကိုယ္တတ္နိုင္သေလာက္ လုပ္ေနတယ္လုပ္ခဲ့တယ္ လုပ္ေနအံုးမယ္ မွတ္မိေသးတယ္ ေနျပည္ေတာ္ ဝန္ႀကီးအစည္းအေဝးတခုမွာေပါ့ ကိုယ္က ေပါ့စတစ္ေတြေဆးမေလာက္တာ ကိုထေျပာတယ္ အဲ့ေတာ့ ဝန္ႀကီးက ကိုယ့္ကို ဒီေကာင္ေလးမေလာက္ေလးမေလာက္စားနဲ႔ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္တယ္ ဒက္ျပဴတီ ကလုပ္ေနၾကပါတယ္လို႔ေျပာတယ္ အမွန္က ကိုယ္တို႔ေတြဒီလိုေတြလုပ္နုိင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အေထာက္အပံံ့ေတြ မရေနၾကဘူး အဲ့လိုပဲ လိုအပ္တဲ့ နည္းပညာ အခ်က္အလက္ မရေနၾကဘူး ေျပာဖို႔အတြက္ အခြင္းအေရးမရေနၾကဘူး ဒါေပမယ့္ လူေတြ ဘာမွမလုပ္ေနၾကဘူး ေအးေဆးပဲ ေစ်းတက္ရင္ေပးလိုက္တယ္ မီးမလာရင္ ေစာေစာအိပ္တယ္ မေနနိုင္တဲ့လူေတြက အျပင္ကိုထြက္နိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကတယ္ ကိုယ္လဲေသခ်ာတယ္ ေျပာခ်င္တာေတြအစည္းအေဝးမွာ ထထေျပာျပီး ဘာမွေျပာင္းလဲမလာမယ့္အတူတူ ညဘက္က်မွ ကိုယ္ ဝွစ္ကနဲေပ်ာက္သြားျပီး မျပန္လမ္းကိုမျမန္းခ်င္ဘူး အဲ့လိုပဲ ကိုယ္သူမ်ားေတြအတြက္ အလုပ္လုပ္လို႔ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ့္လံုျခံဳမႈအတြက္ ဘာမွအာမခံခ်က္မရွိဘူး တခါ လူေတါ လူေတြ သူတို႔ေျပာခ်င္တာေတြကို ကိုယ္တို႔က ေျပာသေယာင္လုပ္ေပးေစခ်င္ၾကတယ္ ကိုယ္က ဒီလိုအစည္းအေဝးတက္ရခါစ meeting politic ေတြနားမလည္ဘူး ဒါေပမယ့္ ကို္ယ္က ဘာေျပာရမလဲမသိရင္သာရွိမယ္ ဘာမေျပာရဘူးလဲေတာ့ သိတယ္ ကိုယ့္ဘဝေပးအေျခအေနသင္ထားေပးခဲ့လို႔ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ က ဥပမာေတြေၾကာင့္ တျခားလူေတြလဲ ကိုယ့္လို႔ပဲေနမွာပါ ခုကိုယ္တို႔ေတြက အျပင္ကေန ဒီလိုစာေတြေရး စကားေတြေျပာရတာ လြယ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တို႔ေတြလဲ(ေသခ်ာတယ္)အထဲမွာ တံုးက ခ်ီးေတာင္အသံက်ယ္က်ယ္မေပါက္ခဲ့ၾကဘူးေလေနာ့

ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ဒီပိုစ့္ကိုဖတ္ရတာ ေက်နပ္တယ္ ရွင္သည္ အရင္ထင္ထားတဲ့အျပင္းစားမိန္းမဆိုတာထက္ပိုတယ္ ဆိုတာျပတာပဲ ဒါေပမယ့္ ခက္တာကအဲ့လို ကိုယ္တိုင္းျပည္ကိုအက်ိဳးျပဳနိုင္မယ့္ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အျပင္ေရာက္ေနၾကျပီး ျပန္လာဖို႔အစီအစဥ္မရွိၾကတာပဲ ရင္နာရပါတယ္ in spite of everything ကုိယ္ကေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ပါတယ္ ျပန္လဲသြားမယ္ အကုန္ေျပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာလဲသိတယ္ လူသာေျပာင္းရင္ေျပာင္းမယ္ မူကေတာ့………
ေနာက္ျပီး ဒီလိုအျပင္ေရာက္ေနတဲ့လူငယ္ေတြ ဘာလို႔အျပင္ေရာက္ေနတာလဲဆိုလို႔ ကိုယ့္လာေမးလဲ ကိုယ္ကေတာ့ ၾကက္ဥ ပဲေပးနိုင္မယ္ ၾကက္မကလိုက္ဖမ္းရမွာမို႔လို႔
ထားပါ ဒီေလာက္ေျပာရင္လူေတြလဲေတာ္ေတာ္ခ်ဥ္ေရာေပါ့ ရွင္နဲ႔က်ဳပ္ေပါင္းရင္ ငရုတ္သီးနဲ႔ငံျပာရည္ပဲလိုတယ္ မဟုတ္ရင္ စားလို႔ရျပီ………………း)

ကဲ ပိုစ့္နဲ႔ကပတ္သက္ျပီးေတာ့ေတာ့ ေျပာစရာကုန္ျပီ

တခုပဲ ဟန္လင္းထြန္းကို တံုျပန္ထားတာကေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ဟာ အျမဲ မာတုဂါမေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ ခက္ေနေတာ့တာပဲ ဘယ္ေတာ့မွလဲ ကိုယ္ေတာ္ျပင္မွာမဟုတ္ဘူး လုိ႔ပဲေျပာခ်င္တယ္

ကိုယ္ကေတာ့ ဘာလဲေသခ်ာေအာင္ Nicholas Spark ရဲ႕ the note book ဖတ္ေနတယ္ ရွင္လဲ အီးလိုအဖတ္မျပင္းဘူးဆိုရင္ ယူလာေပးမယ္

ကိုယ္လဲကိုယ္ေတာ္နဲ႔ ဘာမွမထူးပါဘူး အဲ့ေတာ့ မာတုဂါမကိုဖ်က္လိုက္ျပီ