စမ္းေခ်ာင္းေလးက ငိုတတ္သလား

စမ္းေခ်ာင္းေလးက ငိုတတ္သလား

အသည္းကြဲေနတဲ့ငါ
အေတြးေတြခမ္းေျခာက္
ရင္ခုန္သံေတြႏြမ္းေတာ့
လိပ္ျပာေတာင္မလွေတာ့ပါလား
ခံစားခ်က္ေတြမဲ့ေနတာၾကာျပီတဲ့လား
ရင္မေႏြးရင္ ဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူးေလေနာ္
ပန္းခ်ီဆရာမကို
ကာလာေကာင္းစလင္းလုပ္ပါလားေျပာတာ
၂၂ ရာစု ဟာသသစ္ေလလား

ျမဴက်သံေတြက
တေစၦေျခသံေယာင္ျပတယ္
လမင္းဝါဝါက
ရွည္သြယ္သြယ္ႏြဲ႕တယ္
ေခြးေလေတြေတာင္
ကိုယ့္ကိုဝင္တိုက္ၿပီးေျပးသြားတယ္
အိပ္မက္ကိုမွ
တဝီဝီဝင္ကိုက္တဲ့ျခင္ေတြ
ခပ္ဆတ္ဆတ္ရိုက္ခ်ပစ္ . . .
နင္မို႔လို႔ ငါ့ကို ပစ္ထားရက္တယ္

ဘဝက ထက္ပိုင္းက်ိဳးေနျပီ
အေကာင္းဆံုးနွစ္ပိုင္းေတြ မင္းကိုေပးခဲ့ေပမယ့္
ျပန္ရခဲ့တာက “အကိုလိုခင္တာပါ”တဲ့လား
ရပါတယ္ ရပါတယ္ ရပါတယ္

ဘာမွကိုမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး
အဲ့ေလာက္ခ်စ္နိုင္တဲ့လူကိုပဲ အံ့ၾသတယ္
ျဖစ္တတ္ပါတယ္
တခါတခါ ကိုယ္ကံေကာင္းတာကို
လူေတြမျမင္တတ္ဘူး
အဲ့လိုနဲ႔လြဲခဲ့တာေတြရွိတယ္
လူေကာင္းေတြကလဲ ကိုယ့္ကို
ခဏခဏ ခလုတ္မတိုက္မိၾကဘူးေလ
ျဖစ္တတ္ပါတယ္
ျဖစ္တတ္ပါတယ္
ျဖစ္တတ္ပါတယ္

စကားမေျပာတဲ့
ေႏွာင္ၾကိဳးေတြက
နင့္ကို ကံေကာင္းေစသေလာက္. . .
ငါ့မွာေတာ့ ကံေမွာင္ေမွာင္မွာ
ေယာင္ကန္းကန္းရယ္ပါ။

ေမးၾကတယ္ဟ . . .
အဲေလာက္ကံေကာင္းတဲ့သူ ဘယ္သူလဲလုိ႔ . . .
ငါၿပံဳးစိစိနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္
“ငါ့ခ်စ္(ခဲ့)သူ” ေပါ့ လုိ႔ . . .
ငါ့ကံၾကီး ဘယ္ေလာက္ပဲေခေခ
မိုးေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
နင္ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔တင္
ေက်နပ္ေနႏိုင္ပါတယ္ . . . .

BS and A Chen
1:51 pm
4th February 2010
Online
Ygn and Bkk