အသည္းကြဲ တကၠစီ ခရီးသည္
ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ေနတဲ့ ကိုယ္ မၾကာခဏ ဆိုသလို တကၠစီ ကိုစီးျဖစ္ပါတယ္။ စီးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို အေျခအေန (ကြန္ဒစ္ရွင္) ေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိလို႔ပါ။ မီတာ တကၠစီ ေတြကို စီးရတာ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။ လမ္းထိပ္ေရာက္တာနဲ႔ လက္ကေလးျပ (မိန္းကေလးဆိုရင္ ေပါင္ကေလးထုတ္) တားလိုက္ရံုပါပဲ။ အဲကြန္း ပါတယ္၊ ေစ်းစစ္စရာ မလို ဘူး၊ သြားခ်င္တဲ့ေနရာ ကိုေျပာ တန္းဝင္ထိုင္လိုက္ရံုပါပဲ။ တေန႔က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာေနရင္းနဲ႔ အေၾကာင္းအရာ က ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ တကၠစီ စီးတဲ့ လူတန္းစားေတြ အေၾကာင္းကိုေရာက္သြားပါတယ္။ အသံုးစရိတ္ေတြအရမ္းမ်ားေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ မသိစိတ္ က ျပန္သံုးသပ္တာလဲျဖစ္နိုင္ပါတယ္။
ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ လူတေယာက္ တကၠစီ စီးတယ္ဆိုတာ ေအာက္မွာ ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းျပ ခ်က္ေတြထဲက မထြက္ပါဘူး။ ဥပမာ…
• ေလာေနလို႔
• ေနာက္က်ေနလို႔
• တခါမွမေရာက္ဘူးေသးတဲ့ေနရာ ေဒသစိမ္းမို႔လို႔
• သြားရမယ့္ေနရာက တျခားေရာက္နိုင္စရာ မုတ္ေအာဖ့္ထရမ္စပို႔ေတးရွင္း (လမ္းပမ္း ဆက္သြယ္ေရး ဆိုင္ရာ ေရြးခ်ယ္စရာ) မရွိလို႔
• ပ်င္းလို႔ (ဝါ) ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ေနလို႔ (ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔) (ကိုယ့္အေမ ဆိုရင္ ရန္ကုန္မွာ သူပ်င္းတဲ့အခါတိုင္း အဲကြန္းဘတ္စ္ေတြကို ဂိတ္စ ဂိတ္ဆံုး ပတ္စီးပါတယ္ ကိုယ္တို႔က ကိုယ္ပိုင္ကားမွမရွိတာဘဲေလေနာ္…)
• အသည္းကြဲေနလို႔
ေအာက္ဆံုးတခုကလြဲရင္ အေပၚက အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြတိုင္းမွာ သြားရမယ့္ လမ္းက ေဝး ေလေလ မ်က္လံုးက ေျပးေနတဲ့မီတာေပၚေရာက္ေလေလ နွလံုးခုန္သံက မီတာနဲ႔ အျပိဳင္ျမန္ ေလေလပါပဲ။ (ေျပာခ်င္တာကို တကၠစီ စီးေနက် လူမ်ားသိပါလိမ့္မယ္ ဝန္ခံခ်င္တာ ဝန္မခံခ်င္ တာကေတာ့ တပိုင္းေပါ့ေလ)
ဒါေပမယ့္ အသည္းကြဲေနတဲ့အခါ ဝမ္းနည္းေနတဲ့အခါ ဘယ္သူကမ်ား မီတာ ဘယ္ေလာက္ က်မွာ ကို ဂရုစိုက္ေနအံုးမွာလဲေနာ္။
မနက္ ရံုးတက္ခ်ိန္… စိတ္ကညစ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဓါတ္ရထားက အိမ္ကေန ၃ မိနစ္ ေလာက္ပဲ ေလ်ာက္ရတာေတာင္ စိတ္ထဲက လမ္းထိပ္အေရာက္မွာ လက္ကေလးလွမ္းျပျပီး ကားထဲကို စိတ္နဲ႔ လူနဲ႔မကပ္တဲ့ကိုယ္ကို ထိုးသြင္းလိုက္ခ်င္တာပဲ။
စိတ္ၾကည္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ …. ရထားေပၚက လူေတြ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ေတြရဲ႕ အျပင္ အဆင္ေတြ မနက္ရံုးသြားေတာ့မယ့္ အနံ႔အသက္ေမႊးေမႊးၾကိဳင္ၾကိဳင္ေလးေတြကို အခ်ိန္ေပး ခံစားဖို႔ အာရံုကလာမွာေလေနာ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တမွွတ္တိုင္ျပီး တမွတ္တိုင္ အိပဲ့အိပဲ့နဲ႔ ရပ္ေနမယ့္ ဓါတ္ရထားကိုလဲ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေစာင့္စီးနိုင္မွာေပါ့။
ေလာေလာလတ္လတ္ ရည္းစားနဲ႔ ရန္ျဖစ္လာတယ္။ ခုပဲ သူ႔အိမ္ကေန ဝုန္းဒိုင္းက်ဲ ထြက္လာခဲ့ တယ္။ လမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ ေတြ႔တဲ့တကၠစီ တစီး ကို လက္ျပတား တက္။ မိုခ်စ္ကေန အြန္ႏြစ္ ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘန္ေကာက္ကေန ပထရားကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာင္ဝင္ရိုးစြန္းကေန ေျမာက္ ဝင္ရိုးစြန္းကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ မီတာက ဘယ္ေလာက္ပဲက်က် မီတာေျပးတာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျမန္ျမန္ ဘယ္သူကမ်ား ဘာကို ဂရုစိုက္ေနအံုးမွာလဲေနာ္….
ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ကိုယ္လုပ္မယ္ေလ ဘယ္သူကမွ ကိုယ့္ကို၊ ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို ဂရုမစိုက္ေတာ့တဲ့ ဘဝမွာ ကိုယ္ကေကာ ဘယ္သူ႔ကို ဘာေတြကိုမ်ား…ေ-ာက္ဂရုစိုက္ေနရအံုးမွာလဲ။
ရည္းစားနဲ႔ လမ္းမွာ သြားေနရင္းကေန ရုတ္တရက္ ရန္ ထ ျဖစ္တယ္။ စကားမ်ားတယ္။ သူက အိမ္လိုက္ပို႔မယ္ ေျပာတာ ကို မလိုခ်င္ဘူး။ သူ႔ မ်က္နွာကိုလဲမျမင္ခ်င္ဘူး။ စိတ္လဲအရမ္းဆိုး တယ္၊ သူ႔ကို ကိုယ္စိတ္ေကာက္ေနတာ ကိုလဲသိေစခ်င္တယ္…. ေတြးေနစရာေတာင္မလိုဘူး သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ေတြ႔ကရာ တကၠစီ တစီးကိုလွမ္းတားျပီး ေစာင့္တက္ပလိုက္မွာဘဲ။ အဲ့လိုမွ မလုပ္ရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒုကၡ ခံျပီးေတာ့ ဘတ္စ္ ကားေစာင့္ရအံုးမွာလားေနာ္….ဟြန္႔ေဝးေသး
ကို္ယ့္ေရွ႕ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရည္းစားက ေနာက္တေယာက္နဲ႔ ျပံဳးေပ်ာ္ၾကည္နူးေနတာ လွမ္းေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဘာလုပ္ရအံုးမွာလဲ ေတြ႔တဲ့ တကၠစီ ေပၚေျပးတက္ရျပန္တာပဲေပါ့….ကားေပၚေရာက္တာ ေတာင္ ဘယ္ကိုသြားမယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေျပာမထြက္ဘူး…..ဘယ္သြားရမလဲဆိုတာလဲ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။ (ဘေလာခ္ဂါတေယာက္ေျပာသလို ဒန္းပဲသြားစီးရမလား ေရပဲ သြားကူးရမလား၊ မိုးေရထဲပဲေျပးရမလား?….)
တခါတခါ ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာေနရတာ မြန္းက်ပ္လြန္းတယ္၊ အထီးက်န္ဆန္လြန္းတယ္၊ စိတ္ဓါတ္ အရမ္းက်တယ္၊ လမ္းကို ေလွ်ာက္ဖို႔ တလွမ္းေတာင္ လွမ္းနိုင္မယ့္ အားအင္ဆိုတာ နတၳိ ဘာလုပ္ရအံုးမွာလဲ…..? တကၠစီ ကိုတား တက္ ကားဆရာ ကို ေရာက္ရာေပါက္ရာ ေလွ်ာက္ ေမာင္းခိုင္းလိုက္ရံုပဲေလေနာ္။
တခါကမ်ားဆို တကၠစီေပၚမွာ စီးလာတယ္ ကိုယ္သြားခ်င္တ့ဲေနရာကလဲေရာက္ေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ ကားေပၚမွာ ေရဒီယုိကလာေနတဲ့ သီခ်င္းက ကိုယ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းျဖစ္ေန တယ္။ သြားမယ့္ေနရာက ေရာက္ေနျပီ သီခ်င္းက မဆံုးေသးဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ကားဆရာကို ေရွ႕နည္းနည္းပတ္ေမာင္းပါအံုး ျပီးေတာ့ ဒီေနရာ ကိုျပန္ေကြ႕လာေပးပါလို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။
အဲ့တာေၾကာင့္ ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေထာင္ေသာင္းမကတဲ့တကၠစီ ကားေတြေပၚမွာ ယူၾကံဳးမရတဲ့ မ်က္နွာေပၚက မ်က္ရည္ေတြ၊ သက္ျပင္းေတြ၊ ညိဳးငယ္မႈေတြနဲ႔ အသည္းကြဲခရီးသည္ ေပါင္း မ်ားစြာ လိုက္ပါစီးနင္းခဲ့ၾကဖူးတယ္။
A Chen
2:43 pm
20 July 2010
Tuesday
Bangkok
ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ေနတဲ့ ကိုယ္ မၾကာခဏ ဆိုသလို တကၠစီ ကိုစီးျဖစ္ပါတယ္။ စီးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို အေျခအေန (ကြန္ဒစ္ရွင္) ေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိလို႔ပါ။ မီတာ တကၠစီ ေတြကို စီးရတာ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။ လမ္းထိပ္ေရာက္တာနဲ႔ လက္ကေလးျပ (မိန္းကေလးဆိုရင္ ေပါင္ကေလးထုတ္) တားလိုက္ရံုပါပဲ။ အဲကြန္း ပါတယ္၊ ေစ်းစစ္စရာ မလို ဘူး၊ သြားခ်င္တဲ့ေနရာ ကိုေျပာ တန္းဝင္ထိုင္လိုက္ရံုပါပဲ။ တေန႔က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာေနရင္းနဲ႔ အေၾကာင္းအရာ က ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ တကၠစီ စီးတဲ့ လူတန္းစားေတြ အေၾကာင္းကိုေရာက္သြားပါတယ္။ အသံုးစရိတ္ေတြအရမ္းမ်ားေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ မသိစိတ္ က ျပန္သံုးသပ္တာလဲျဖစ္နိုင္ပါတယ္။
ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ လူတေယာက္ တကၠစီ စီးတယ္ဆိုတာ ေအာက္မွာ ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းျပ ခ်က္ေတြထဲက မထြက္ပါဘူး။ ဥပမာ…
• ေလာေနလို႔
• ေနာက္က်ေနလို႔
• တခါမွမေရာက္ဘူးေသးတဲ့ေနရာ ေဒသစိမ္းမို႔လို႔
• သြားရမယ့္ေနရာက တျခားေရာက္နိုင္စရာ မုတ္ေအာဖ့္ထရမ္စပို႔ေတးရွင္း (လမ္းပမ္း ဆက္သြယ္ေရး ဆိုင္ရာ ေရြးခ်ယ္စရာ) မရွိလို႔
• ပ်င္းလို႔ (ဝါ) ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ေနလို႔ (ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔) (ကိုယ့္အေမ ဆိုရင္ ရန္ကုန္မွာ သူပ်င္းတဲ့အခါတိုင္း အဲကြန္းဘတ္စ္ေတြကို ဂိတ္စ ဂိတ္ဆံုး ပတ္စီးပါတယ္ ကိုယ္တို႔က ကိုယ္ပိုင္ကားမွမရွိတာဘဲေလေနာ္…)
• အသည္းကြဲေနလို႔
ေအာက္ဆံုးတခုကလြဲရင္ အေပၚက အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြတိုင္းမွာ သြားရမယ့္ လမ္းက ေဝး ေလေလ မ်က္လံုးက ေျပးေနတဲ့မီတာေပၚေရာက္ေလေလ နွလံုးခုန္သံက မီတာနဲ႔ အျပိဳင္ျမန္ ေလေလပါပဲ။ (ေျပာခ်င္တာကို တကၠစီ စီးေနက် လူမ်ားသိပါလိမ့္မယ္ ဝန္ခံခ်င္တာ ဝန္မခံခ်င္ တာကေတာ့ တပိုင္းေပါ့ေလ)
ဒါေပမယ့္ အသည္းကြဲေနတဲ့အခါ ဝမ္းနည္းေနတဲ့အခါ ဘယ္သူကမ်ား မီတာ ဘယ္ေလာက္ က်မွာ ကို ဂရုစိုက္ေနအံုးမွာလဲေနာ္။
မနက္ ရံုးတက္ခ်ိန္… စိတ္ကညစ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဓါတ္ရထားက အိမ္ကေန ၃ မိနစ္ ေလာက္ပဲ ေလ်ာက္ရတာေတာင္ စိတ္ထဲက လမ္းထိပ္အေရာက္မွာ လက္ကေလးလွမ္းျပျပီး ကားထဲကို စိတ္နဲ႔ လူနဲ႔မကပ္တဲ့ကိုယ္ကို ထိုးသြင္းလိုက္ခ်င္တာပဲ။
စိတ္ၾကည္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ …. ရထားေပၚက လူေတြ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ေတြရဲ႕ အျပင္ အဆင္ေတြ မနက္ရံုးသြားေတာ့မယ့္ အနံ႔အသက္ေမႊးေမႊးၾကိဳင္ၾကိဳင္ေလးေတြကို အခ်ိန္ေပး ခံစားဖို႔ အာရံုကလာမွာေလေနာ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တမွွတ္တိုင္ျပီး တမွတ္တိုင္ အိပဲ့အိပဲ့နဲ႔ ရပ္ေနမယ့္ ဓါတ္ရထားကိုလဲ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေစာင့္စီးနိုင္မွာေပါ့။
ေလာေလာလတ္လတ္ ရည္းစားနဲ႔ ရန္ျဖစ္လာတယ္။ ခုပဲ သူ႔အိမ္ကေန ဝုန္းဒိုင္းက်ဲ ထြက္လာခဲ့ တယ္။ လမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ ေတြ႔တဲ့တကၠစီ တစီး ကို လက္ျပတား တက္။ မိုခ်စ္ကေန အြန္ႏြစ္ ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘန္ေကာက္ကေန ပထရားကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာင္ဝင္ရိုးစြန္းကေန ေျမာက္ ဝင္ရိုးစြန္းကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ မီတာက ဘယ္ေလာက္ပဲက်က် မီတာေျပးတာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျမန္ျမန္ ဘယ္သူကမ်ား ဘာကို ဂရုစိုက္ေနအံုးမွာလဲေနာ္….
ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ကိုယ္လုပ္မယ္ေလ ဘယ္သူကမွ ကိုယ့္ကို၊ ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို ဂရုမစိုက္ေတာ့တဲ့ ဘဝမွာ ကိုယ္ကေကာ ဘယ္သူ႔ကို ဘာေတြကိုမ်ား…ေ-ာက္ဂရုစိုက္ေနရအံုးမွာလဲ။
ရည္းစားနဲ႔ လမ္းမွာ သြားေနရင္းကေန ရုတ္တရက္ ရန္ ထ ျဖစ္တယ္။ စကားမ်ားတယ္။ သူက အိမ္လိုက္ပို႔မယ္ ေျပာတာ ကို မလိုခ်င္ဘူး။ သူ႔ မ်က္နွာကိုလဲမျမင္ခ်င္ဘူး။ စိတ္လဲအရမ္းဆိုး တယ္၊ သူ႔ကို ကိုယ္စိတ္ေကာက္ေနတာ ကိုလဲသိေစခ်င္တယ္…. ေတြးေနစရာေတာင္မလိုဘူး သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ေတြ႔ကရာ တကၠစီ တစီးကိုလွမ္းတားျပီး ေစာင့္တက္ပလိုက္မွာဘဲ။ အဲ့လိုမွ မလုပ္ရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒုကၡ ခံျပီးေတာ့ ဘတ္စ္ ကားေစာင့္ရအံုးမွာလားေနာ္….ဟြန္႔ေဝးေသး
ကို္ယ့္ေရွ႕ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရည္းစားက ေနာက္တေယာက္နဲ႔ ျပံဳးေပ်ာ္ၾကည္နူးေနတာ လွမ္းေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဘာလုပ္ရအံုးမွာလဲ ေတြ႔တဲ့ တကၠစီ ေပၚေျပးတက္ရျပန္တာပဲေပါ့….ကားေပၚေရာက္တာ ေတာင္ ဘယ္ကိုသြားမယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေျပာမထြက္ဘူး…..ဘယ္သြားရမလဲဆိုတာလဲ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။ (ဘေလာခ္ဂါတေယာက္ေျပာသလို ဒန္းပဲသြားစီးရမလား ေရပဲ သြားကူးရမလား၊ မိုးေရထဲပဲေျပးရမလား?….)
တခါတခါ ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာေနရတာ မြန္းက်ပ္လြန္းတယ္၊ အထီးက်န္ဆန္လြန္းတယ္၊ စိတ္ဓါတ္ အရမ္းက်တယ္၊ လမ္းကို ေလွ်ာက္ဖို႔ တလွမ္းေတာင္ လွမ္းနိုင္မယ့္ အားအင္ဆိုတာ နတၳိ ဘာလုပ္ရအံုးမွာလဲ…..? တကၠစီ ကိုတား တက္ ကားဆရာ ကို ေရာက္ရာေပါက္ရာ ေလွ်ာက္ ေမာင္းခိုင္းလိုက္ရံုပဲေလေနာ္။
တခါကမ်ားဆို တကၠစီေပၚမွာ စီးလာတယ္ ကိုယ္သြားခ်င္တ့ဲေနရာကလဲေရာက္ေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ ကားေပၚမွာ ေရဒီယုိကလာေနတဲ့ သီခ်င္းက ကိုယ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းျဖစ္ေန တယ္။ သြားမယ့္ေနရာက ေရာက္ေနျပီ သီခ်င္းက မဆံုးေသးဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ကားဆရာကို ေရွ႕နည္းနည္းပတ္ေမာင္းပါအံုး ျပီးေတာ့ ဒီေနရာ ကိုျပန္ေကြ႕လာေပးပါလို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။
အဲ့တာေၾကာင့္ ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေထာင္ေသာင္းမကတဲ့တကၠစီ ကားေတြေပၚမွာ ယူၾကံဳးမရတဲ့ မ်က္နွာေပၚက မ်က္ရည္ေတြ၊ သက္ျပင္းေတြ၊ ညိဳးငယ္မႈေတြနဲ႔ အသည္းကြဲခရီးသည္ ေပါင္း မ်ားစြာ လိုက္ပါစီးနင္းခဲ့ၾကဖူးတယ္။
A Chen
2:43 pm
20 July 2010
Tuesday
Bangkok
ေကာင္း႐ွာသား။
ReplyDeleteတကယ္ ကြဲတဲ့ အသည္းနဲ႔ ေရးလို႔လားေတာ့ မသိ။
naydanalynn: ဖတ္ၿပီးၿပီ တီ.. ကိုယ္စိတ္ပါတဲ႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေစာင္႔ေနတဲ႔အခါ ၊ စိတ္ဆိုးလြန္းလို႔ ပါးရိုက္ဖို႔ သြားမဲ႔အခါ ေတြမ်ားမွာပဲ တကၠစီစီးဖို႔ စိတ္ကူးရတယ္။ :P
ReplyDeleteစိတ္ညစ္ရင္ ကိုယ္ခ်စ္ရက္နဲ႔ စိတ္ပါရက္နဲ႔ သူမ်ားပစ္သြားလို႔ စိတ္မေကာင္းေနခ်ိန္မွာေတာ႔ ေတြ႔တဲ႔ ဘတ္စ္ေပၚ ေငါင္ေငါင္ေလး စိတ္နဲ႔ကိုယ္ မကပ္ပဲ တက္လိုက္သြားတာ
ဘယ္ေရာက္မွန္းေတာင္ မသိ
Sent at 4:44 PM on Tuesday
ဘုရားေရ
ReplyDeleteအဘြားႀကီး
ဘာေရးေရးတကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကိုေရးတယ္ ပဲထင္ေနေတာ့တာပဲ
စာေရးျခင္းအနုပညာစြမ္းလို႔ ဘာလို႔မေတြးတာလဲ
ဒြတ္ေခါ
David Aye Myat - ဒီ ပို ့စ္ေရးျပီးတဲ့အခ်ိန္က ရုံးခ်ိန္ၾကီးေနာ္။ တက္စီေပၚေရာက္ေနတာလား။ မြန္းက်ပ္ရင္ အတင္းလွမ္းတုပ္လို ့ရပါတယ္။7:38 pmDeleteUndo deleteReport spamNot spam
ReplyDeleteHnin Su - သယ္ရင္း . . . နင္ အသည္းကြဲတဲ့နည္းနဲ႔သာ ကြဲရမယ္ဆိုရင္ အီစကိုတို႔ေတာ့ ေသၿပီ . . . တကၠစီ ခ အလံုအေလာက္ရွိမွရမွာ . . . ဘာပဲေျပာေျပာ နင္အဲလို အသည္းကြဲခြင့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတယ္ :)8:58 pm