အခ်ဥ္ေပါင္း (၃)

တကယ္ပါပဲ ျမန္မာျပည္တခါျပန္ရင္ တခါ မုုဒိတာေတြပြားလာတယ္ ခႏၱီစပါရမီ ရင့္သန္လာတယ္။ ေမတၱာထားတတ္လာတယ္။ တကယ္ပါပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ၾကာၾကာေနရင္ နိဗၺာန္နဲ႔ျမန္ျမန္နီးနိုုင္ပါတယ္။ ထားေတာ့ လိုုရင္းေတြကိုုပဲေျပာပါမယ္။

ၾကံဳရတာကေတာ့ မ်ားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက်ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဒင္းတိုု႔ေတြကံေကာင္းတာပဲ။

၁) ညီဝမ္းကြဲတေယာက္ကေျပာလာပါတယ္။ သူတေန႔ပါရမီတက္စီကိုု ငွားစီးပါတယ္တဲ့။ ပါရမီတက္စီ သည္ ျမန္မာနိုုင္ငံတြင္ ပထမဆံုုး မီတာ စနစ္ျဖင့္ေမာင္းမည္။ အဲကြန္းပါမည္ လိုု႔ ေၾကျငာျပီး လုုပ္တဲ့ ကားလိုုင္းထင္ပါတယ္။ ပါရမီ တက္စီ အမ်ားစုုသည္တကယ္ပဲ အဲကြန္းဖြင့္ပါသည္။ ထားေတာ့။ သိုု႔ေသာ္ မီတာ ဘယ္ေလာက္ပဲ တပ္တပ္ ျမန္မာျပည္သည္ ျမန္မာျပည္သာပဲ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒီမိုုကေရစီ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရရ မီတာနဲ႔မေမာင္းပါဘူး။ အခုုထိ ေစ်းဆစ္ရေနေသးတာပါပဲ။ ထားေတာ့။ ျဖစ္ပံုုကေတာ့ ညီက ေစ်းတည့္လိုု႔ စီးေတာ့ ကားေပၚ အတက္မွာ ကားေမာင္းသူက အဲကြန္းကိုု ပိတ္လိုုက္ပါတယ္တဲ့။ အစက သူ႔ဘာသာသူ ေလ်ာက္ေမာင္းေနတံုုးကေတာ့ ဖြင့္ထားတယ္ေနာ္။ ထားေတာ့။ အဲ့တာနဲ႔ ညီကလဲ ကားေပၚက အဆင္းမွာ ကားနံပါတ္ကိုု မွတ္ထားျပီး ပါရမီ တက္စီ ကိုု ဖုုန္းဆက္တိုုင္ပါတယ္တဲ့။ အံ့ၾသစရာ က အခုုမွ စတာပါ။
ေနာက္ေန႔မွာ ညီ ျဖစ္သူဆီကိုု ဖုုန္းတခုုျပန္ဝင္လာျပီး သကာလ မေန႔က ပါရမီ တက္စီ ကားေမာင္းသမားက ေတာင္းပန္စကားေျပာပါတယ္တဲ့။ က်န္တာေတာ့ စာဘတ္သူပဲ ဆက္စဥ္းစားပါ။ တီက အျဖစ္အပ်က္ကိုုပဲ ေျပာျပခ်င္တာ။ တီေျပာခ်င္တာ အကုုန္ေျပာျပီးျပီ။

၂) တီ့ကိုုယ္ေတြ႔ပါ။ တီ့ အိမ္က ဘေလဇုုန္ နဲ႔ နီးပါတယ္။ တေန႔ ညေနဘက္ကိုု ညေနစာ စားျပီးအျပန္ ဘေလဇုုန္က ေဂ်ဒိုုးနတ္မွာ ေကာ္ဖီေသာက္မယ္ လိုု႔ စဥ္းစားျပီး ေမာင္နဲ႔ သြားထိုုင္ပါတယ္။ အဲ့မွာ အလယ္က ခံုုနားမွာ ေဂ်ဒိုုးနတ္က အေအးခြက္(ေသာက္ဖူးသူမ်ားသိပါလိမ့္မယ္၊ မသိေသးသူမ်ား ပံုုကိုုရႈ) ကိုု ပံုုပါအတိုုင္း ေကာ္နဲ႔ကပ္ထားတာ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့မွာ ေရးထားတာကပံုုမွာ ပါတဲ့ အတိုုင္းပါပဲ။ေသခ်ာမျမင္ရမွာ စိုုးလိုု႔ ေနာက္တပံုုေသခ်ာ ခိုုးရိုုက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ တီ့ ရဲ႕အသစ္ဝယ္ထားတဲ့ ၅၅၀ ဒီ နဲ႔ ပါ။ ေနာက္ပံုုေတြေတာ့ ခိုုးရိုုက္လိုု႔ မရလိုု႔ ဖုုန္းနဲ႔ပဲ ရိုုက္ခဲ့ရတယ္။





ေနာက္တခုုက ေကာင္တာ မွာေရးထားတဲ့ စာပါ။ အဲ့တာ က ဖုုန္းနဲ႔ခိုုးရိုုက္ရတာ ျဖစ္တဲ့ အတြင္ ေသခ်ာ မၾကည္ပါဘူး။ စာမွာ ေရးထားတာက “ေဖ်ာ္ရည္သံုုးေဆာင္သူမ်ား ေရခဲ ကိုု မိမိတိုု႔ စိတ္တိုုင္းက် ထည္၍ သံုုးေဆာင္နိုုင္ပါသည္” တဲ့။ ဟုုတ္ကဲ့ ေဘးမွာ ေရခဲဘံုုးေလး ထားေပးထားပါေသးတယ္။ ေကာင္တာက အေရာင္းဝန္းထမ္းမမ က အေအးမွာ ရင္ ေကာ္ခြက္တခုု နဲ႔ခ်င္ျပီး ထည့္ေပးပါတယ္။ ေသခ်ာေအာင္လိုု႔ ေမာင့္ကိုု အေအးတခြက္သြားဝယ္ေသာက္ခိုုင္းလိုုက္ပါေသးတယ္။ တကယ့္ကိုု ေကာ္ခြက္နဲ႔ ခ်င္ေပးတာပါ။ ဒီလိုုေလ ဘံုုးထဲက အေအးကိုု ေကာ္ခြက္နဲ႔ ခ်င္ထည့္တယ္ ျပီးေတာ့မွ စားသံုုးသူေရွ႕မွာ ဖန္ခြက္ထဲကိုုေလာင္းထည့္ျပတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ခုုနက ျပထားတဲ့ ခြက္ က ျမားေလးနဲ႔ကြက္တိ။ ေရခဲကိစၥကေတာ့ ေအာက္မွာ ဆက္ရႈ။





ေတြ႔တယ္ေနာ္။ ပံုုေလးကေတာ့ နည္းနည္းဝါးေနတယ္။ ေဘးမွာက ေဖ်ာ္ရည္ဘူး။ စကၠဴေနာက္မွာ ေရခဲဘံုုး။ ဘယ္လိုုျဖစ္တာလဲလိုု႔ ေကာင္တာက မမ ကိုုေမးၾကည့္ေတာ့ စားသံုုးသူက ကြန္ပလိမ့္ တက္လိုု႔ လိုု႔ေျဖပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္သြားပါတယ္။ စကားစပ္မိလိုု႔ မဂၢဇင္းတခုုထဲမွာ ဆရာတေယာက္ ေရးထားတဲ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ AFTA အာစီယံ လြတ္လပ္စြာ ကုုန္သြယ္မႈ သေဘာတူညီစာခ်ဳပ္ အေၾကာင္းပါ။ ျခံဳေျပာရရင္ေတာ့ သူေျပာခ်င္တာ ၂၀၁၅ မွာ ျမန္မာျပည္က အဲ့ဒီ စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုုးျပီဆိုုရင္ နိုုင္ငံျခား ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈေတြပိုုလာမယ့္အေၾကာင္း အဲ့အတြက္ ျပည္တြင္း ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈ လုုပ္ငန္းရွင္ေတြအေနနဲ႔ အျပိဳင္အဆိုုင္ေတြ ကိုု ပိုုမိုုၾကံဳေတြ႔လာမယ့္ အေၾကာင္းပါ။ အဲ့ဒီလိုု စာခ်ဳပ္ေတြေၾကာင့္ ၾကံဳေတြ႔နိုုင္တဲ့ အခက္အခဲေတြ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြ ျပည္သူေတြ ၾကံဳေတြ႔နိုုင္တဲ့ ဆံုုးရံႈးမႈေတြကိုု မသိမသာ မျပပဲ ေကာင္းကြက္ေလးေတြကိုုပဲ အေလးေပးေရးသြားတာပါ။ ေရးလိုု႔မရလိုု႔လဲ ျဖစ္နိုုင္တာေပါ့ေလ။ ထားေတာ့ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ခုုလိုုေလးေတြျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္မိပါတယ္။ ဒါေလးေတြကေတာ့ ၾကိဳက္တာေလးေတြေပါ့။ မၾကိဳက္တာေလးေတြလဲ ေရးမွာပါ။ ပိုုစ့္နာမည္က အခ်ဥ္ေပါင္းမွလား။

၃) ခုုနက ေျပာသလိုုပါပဲ တီက ဘေလဇုုန္နားမွာ ေနပါတယ္။ အထင္မႀကီးပါနဲ႔ ေျမနီကုုန္းဘက္အျခမ္းပါ။ ျပီးေတာ့ တီခ်မ္း အိမ္မွာ ကားမရွိပါဘူး။ အဲ့ေတာ့ ကားငွားစီးရပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ဦးဝိစာရ လမ္းကိုု အျမဲ ျဖတ္ရပါတယ္။ သိၾကမွာပါ အလယ္မွာ ကြ်န္းေမ်ာေလးေတြရွိပါတယ္။ အိမ္ကိုုဝင္တဲ့လမ္းက (စကားမစပ္ေျပာရရင္ေတာ့ အတြင္းေရးမႈး (၁) ဦးခင္ညႊန္႔ ဖြင့္ခဲ့တာပါ) ဘေလဇုုန္ နားကေန မ်က္ေစာင္းထိုုးလိုုက္ရင္ ကြန္စထရပ္ရွင္ႀကီး ေဆာက္မယ္ ေဆာက္မယ္ နဲ႔ကာထားတဲ့ (တီတိုု႔ အဲ့မွာ အိမ္ဝယ္တာ ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ပါျပီ။ မဝယ္ခင္ကတည္းက ရွိတာပါ။ ခုုထိ မေဆာက္ေသးပါဘူး ထားေတာ့) ၾကားကလမ္းပါ။ ေစ်းလမ္း ေခၚပါတယ္။ အရွည္ကေတာ့ ေျမနီကုုန္းေစ်းလမ္းေပါ့။ သူက ဟိုုဘက္ ျပည္လမ္းအထိ ေပါက္တယ္။ အလယ္ထဲမွာ ဇစ္ဇက္ပါ။ အဲ့လမ္းကိုုျဖတ္ဖိုု႔ အလယ္က ကြ်န္းေမ်ာေတြကိုု ျဖတ္ရင္ ေကြ႕ရပါမယ္။ ေျပာခ်င္တာက အဲ့မွာပါ။ ျမန္မာျပည္က ကားေမာင္းတဲ့ လူ ၁၀ ေယာက္မွာ ၉ ေယာက္ က စည္းကမ္းကိုု မသိတာလား၊ နားမလည္တာလား၊ သတိမမႈတာလား၊ သေဘာမေပါက္တာလား၊ မလိုုက္နာတာလား၊ ဥေပကၡာျပဳတာလား၊ တခုုခုုေတာ့ တခုုခုုပါပဲ။ အဲ့လိုုေနရာမွာ ေကြ႕မယ္ဆိုုရင္ ဥပမာ ဦးဝိစာရ လမ္းေပၚမွာကိုုပဲ တီ့အိမ္ဘက္ကိုုေကြ႕မယ့္ကား ဆိုုပါေတာ့ ျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ ဗားကရာ မီးပြိဳင့္ဘက္ကလာတဲ့ကားက ညာဘက္ကိုု ပမ္းယူရပါမယ္ ျမန္မာျပည္က ညာေမာင္းျဖစ္လိုု႔ပါ။ အဲ့လိုုပဲ ဟံသာဝတီဘက္ကလာတဲ့ကားက ဦးဝိစာရအတိုုင္း ဆင္းလာလိုု႔ ဘေလဇုုန္ ဘက္ကိုု ေကြ႔မယ္ဆိုုရင္လဲပဲ သူက ညာဘက္က ပမ္းယူရပါမယ္ အဲ့တာဆိုုရင္ ကားနွစ္စီး စလံုုးသည္ သူ႔ေနရာနဲ႔ သူ အလိုုလိုု အိုုေကျပီးသား။ အဲ့တာကိုု ခုုန က ေျပာတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ ကားေမာင္းေနတဲ့ ၁၀ ေယာက္မွာ ၉ ေယာက္က စည္းကမ္းကိုု မသိတာလား၊ နားမလည္တာလား၊ သတိမမႈတာလား၊ သေဘာမေပါက္တာလား၊ မလိုုက္နာတာလား၊ ဥေပကၡာျပဳတာလား စတဲ့ အေၾကာင္းတခုုခုုေၾကာင့္ေပါ့ အျမဲ လိုုလိုု ေ-ာက္တလြဲ ေကြ႔ၾကပါတယ္။ တဘက္လူကိုု ကါန္စစ္ဒရိတ္လုုပ္ဖိုု႔ မေျပာနဲ႔ သူ႔ဘာသာေတာင္ မွားေနတာ သိရဲ႕လား သိသိနဲ႔ မွားတာလား ေတာ္ပါျပီေလ။ ေျပာခ်င္တာက အဲ့တာပဲ။ ဒီမိုုကေရစီနဲ႔ အတူ စည္းကမ္းေတြပါလာမယ္ဆိုုတာေတာ့ သတိမူသင့္ပါတယ္။ (ဆိုုင္ဆိုု္င္မဆိုုင္ဆိုုင္ ဒီမွာ မဆိုုင္ရင္ တေနရာရာမွာေတာ့ ဆိုုင္မွာပဲ) ေအာက္မွာ မ်ားစြာေသာ တလြဲေမာင္းသူမ်ားထဲမွာ တေယာက္ေပါ့။ ရႈ......





၄) ေနာက္တခုုကေတာ့ တက္စီသမားေတြပါပဲ။ ၾကည့္ပါ ပံုုက သူ႔ဘာသာ ေျပာျပျပီးသားပါ။ တီ အေထြအထူးမေျပာေတာ့ဘူး။ အေပၚမွာ ခုုနက ေျပာတဲ့ ဒီမိုုကေရစီ နဲ႔ စည္းကမ္း တာဝန္ေတြ က ဒီမွာလာဆိုုင္တယ္ ေတြ႔လား။





ခပ္တည္တည္ပါပဲ လမ္းမေပၚမွာ ရပ္ျပီးေတာ့ ကြမ္းတံေတြးကိုု ေရနဲ႔ ေထြးခ်ေနပါတယ္။ မိုုက္ပါေလ့။





ဒါေလးကေတာ့ တီငွားစီးလာေသာ တေယာက္ေသာ ကားသမားပါ။ အခုု ျမန္မာျပည္မွာ ဖုုန္းေတြ ေပါေပါသီသီ (အရင္နဲ႔စာရင္) ကိုုင္လာနိုုင္ၾကတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီမွာ (ထိုုင္းမွာ) လဲ ကားသမားေတြကားေမာင္းရင္း ဖုုန္းေျပာၾကပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ အီးယားဖုုန္းေလးေတြနဲ႔ပါ။ တီက ေတာ့ ေသခ်ာ မသိပါဘူး။ ကားေမာင္းရင္း ဖုုန္းမေျပာရဘူးလားလိုု႔ပါ။ ေဘးက ပံုုကေတာ့ သူ႔ နာမည္နဲ႔ ကားနံပါတ္ေပါ့။ တမင္ဝါးထားတာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ဖုုန္းက သိပ္မေကာင္းလိုု႔ပါ။


၅) ဒါေလးကလဲ တီ့အိမ္နားကပါပဲ။ တီခ်မ္း အိမ္နားမွာ ဘာဆိုုင္မွ ဖြင့္ၾကေတာ့မယ္မထင္.......မြန္းေဘကရီေပါ့ ဗားကရာ ဓမၼာရံုုလမ္းထိပ္ကဆိုုင္ပါ။ ဟုုတ္ကဲ့ ၾကက္လွ်ာစြန္း နဲ႔ကပ္ရက္ပါ။ တလက္စတည္း ၾကက္လွ်ာစြန္းအေၾကာင္းလဲ ေျပာပါအံုုးမယ္။ အဲ့ဒီမြန္းေဘကရီက ပံုုကိုု ရိုုက္ကလစ္ ေခါက္ျပီး အက်ယ္ခ်ဲ႕ ၾကည့္ပါ။ ဝန္ထမ္း ေတြေကာင္တာအေနာက္မွာ အခုုပံုုမွာ ျမင္ေနရတာကိုုက ၄ ေယာက္ပါ။ တီတိုု႔ ထိုုင္ေနတဲ့ ေနာက္မွာ ေကာ္ဖီေကာင္တာက တေယာက္ ေနာက္ စာပြဲထိုုးေတြနဲ႔ ဆိုုရင္ အနည္းကေလး ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္ပါတယ္။ စားသံုုးသူက တီတိုု႔ စားပြဲပါမွ ေလးလံုုးလားပါ။ ဝန္ထမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာမွ မလုုပ္ပဲ ေကာင္တာေနာက္မွာ ဟီလာထ ေနၾကပါတယ္။ တကယ္ေျပာတာပါ။ ဟီလာထေနတယ္ဆိုုတဲ့ စကားကိုု ဒီေနရာမွာ အတိအက် သံုုးလိုု႔ ကိုုရပါတယ္။ စားသံုုးသူေတြဘာလိုုေနမလဲ။ ဘယ္လိုုဝန္ေဆာင္မႈေပးရင္ ငါတိုု႔ ဆိုုင္ကိုု လူပိုုဝင္မလဲ၊ စတာေတြက သူတိုု႔နဲ႔ လံုုးလံုုးမဆိုုင္တဲ့ အလားပါ။ ျပီးေတာ့ ကက္ရွာ မိန္းမက လဲ ေကာ္ဖီဆိုုင္က မိုု႔လိုု႔သာပါ။ မ်က္နွာက ၁၆ ေခါက္ခ်ိဳးပါ။ အမွန္က ကိုုယ့္မွာ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာျပႆနာပဲ ရွိေနေန ဝန္ေဆာင္မႈေပးတဲ့ အလုုပ္လုုပ္ေနရင္ ကိုုယ္က ခ်ိဳသာရပါမယ္။ ပိုုက္ဆံေပးျပီး လာေသာက္တဲ့ စားသံုုးသူေတြဟာ ဒီလိုုမ်က္နွာ လာၾကည့္တာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ေကာ္ဖီတခြက္ (အရသာ အရ ေပးရတဲ့ ေငြနဲ႔ လံုုးဝမတန္တဲ့ ေကာ္ဖီ) ကိုု လာေသာက္တဲ့ အခါ ဝန္ထမ္းေတြက ခ်ိဳသာတယ္ဆိုုရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္။ ဒီလိုုသာ ၁၆ ေခါက္ခ်ိဳးဆိုုရ္ငေတာ့ ေနာက္တေခါက္လာဖိုု႔ ဆိုုတာ မျဖစ္နိုုင္ပါဘူး။ ဟုုတ္ကဲ့ ပံုုထဲမွာ ပါေနတာ ၾကည္လဲ့လဲ့ဦး တုုတ္ထိုုးက ၾကည္လဲ့လဲ့ဦး ပါ။





၆) တလက္စတည္း ၾကက္လွ်ာစြန္းကိုု ေျပာပါမယ္။ တေန႔ တီတိုု႔အိမ္မွာ ဘာမွ မခ်က္လိုု႔ေန႔လည္စာ စားရေအာင္ ဒံေပါက္သြားဝယ္ပါတယ္။ အေမက ရင္အုုပ္ ၾကိဳက္တယ္။ တီက ေပါင္ပဲ စားတယ္။ ေမာင္က မစား၊ အဲ့ေတာ့ နွစ္ပြဲ ဝယ္မယ္ေပါ့။ အေမက အသည္းအျမစ္လဲစားခ်င္တယ္ ဝယ္ခဲ့ဆိုုေတာ့ တီက အသဲအျမစ္ ကိုု ဟင္းခ်ည္းပဲ တပြဲေပးလိုု႔ ေျပာတာကိုု ဆိုုင္က ဒံေပါက္ထည့္တဲ့ ေကာင္ေလးက အသားပါလဲ ၁၆၀၀ အသားမပါလဲ ၁၆၀၀ ပဲ လိုု႔ ေျပာလာပါတယ္။ တီေတာင္ ေၾကာင္သြားတယ္။ အိုုေက အဲ့တာဆိုု အသည္းအျမစ္နဲ႔ တပြဲပိုုထည့္လိုု႔ပဲ ေျပာလိုုက္ေတာ့တယ္။ ျပီးေရာ။ ေျပာခ်င္တာကိုု သေဘာေပါက္လား?

ေနာက္ျပီးေတာ့ သေဘာက်တာ တခုုက သူ႔ဆီမွာ ေရးထားတယ္။ ဘာတဲ့။ ေစ်းမွန္ ပစၥည္းမွန္ေရာင္းခ်ေနေသာေၾကာင့္ ၅ ထုုပ္ဝယ္လွ်င္ ၁ ထုုပ္ အပိုုမေပးပါတဲ့။ မသိတဲ့ သူအတြက္ကေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့။ ေအာ္ ေျမနီကုုန္းမွာ တင္ေအး ဒံေပါက္၊ တာတူး ဒံေပါက္၊ ေနာက္ စမ္းေခ်ာင္းဘက္က ေကာင္းၾကိဳက္ ဒံေပါက္ စတာေတြက ၅ ပြဲဝယ္ရင္ ၁ ပြဲ အပိုုေပးပါတယ္။

ထပ္ေျပာရရင္ေတာ့ အဲ့ေန႔က ၾကက္လွ်ာစြန္းစားျပီး ကိုုယ္ေရာ အေမေရာ ေနမေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကိုုယ္ေတာင္ ေနာက္ ဒံေပါက္မစားေတာ့ဘူး ဆံုုးျဖတ္လိုုက္ေသးတယ္။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ၾကံဳလိုု႔ ျမိဳ႕ထဲမွာ နီလာ ကိုုဝယ္စားေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒံေပါက္ဆိုုရင္ နီလာမွ ေကာင္းပါတယ္။ ေၾကညာ။

ရ) အင္းလ်ားလမ္းက ေက်ာင္း........လူတိုုင္းသိပါတယ္ ဟုုတ္ကဲ့ အင္းလ်ားလမ္းက ေက်ာင္းပါ။ မီးေလာင္သြားတဲ့ ေက်ာင္းပါ။ သူေဌးေက်ာင္းပါ။ အဓိက ေျပာခ်င္တာက ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ဆိုုရင္ အဲ့ေနက ေမာင္းဖိုု႔ မစဥ္းစားပါနဲ႔။ တျခားေနရာကသာ ေကြ႔သြားပါ။ ကားတိုုးမေပါက္ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကိုု ကားတစီးမ်ားရွိသလား မွတ္ရတယ္။ ေသခ်ာ ေစာေက်ာၾကည့္ေတာ့မွ အမွန္က ေက်ာင္းသား လာၾကိဳတဲ့ မိဘ အမ်ားစုု က သူေဌး ဂုုဏ္ေမာက္ေနၾကတာလား၊ တျခားလူေတြကားေတြကိုု ဂရုုစိုုက္စရာမလိုုဘူးဆိုုတဲ့ အထာလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ကားေတြကိုု နွစ္ထပ္ရပ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းကားေတြကလဲ ထိုုနည္း၄င္းပါပဲ။ အဲ့ေတာ့ ေပ ၃၀ မွ မျပည့္ခ်င္တဲ့ လမ္းက ပိတ္ျပီေပါ့။ ရပါတယ္ ကိစၥ မရွိပါဘူး။ သူေဌး ေက်ာင္းပဲ လုုပ္ခ်င္တာ လုုပ္လိုု႔ ရပါတယ္။ ေရွာင္သြားၾကလိမ့္မေပါ့။





၈)ငယ္ငယ္တံုုးက ၾကားဖူးပါတယ္ ငါေျပာသလိုုလုုပ္ ငါလုုပ္သလိုုမလုုပ္နဲ႔တဲ့.....တီ ဒီတေခါက္ အျပန္ မန္းတေလး သြားတံုုးက ၁၃၅ မိုုင္မွာ ၾကံဳတာေလးပါ။ မွတ္မွတ္ ရရမွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဟုုတ္ကဲ့ တီခ်မ္း က မဆိုုင္တဲ့ ဓါတ္ပံုု နွစ္ပံုု နဲ႔ မတရားေျပာတာပါ။ ကားမရပ္ရ ဆိုုင္းဘုုတ္ ေထာင္ထားတာ ဖီး ေရွ႕မွာ ျဖစ္ျပီးေတာ့ သက္ဆိုုင္ရာ ကားေတြ ရပ္ထားတာ ေနာက္တဘက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္ မသိပါဘူးေလ တူတူပဲလားလိုု႔။





၉ ) ဒါေလးကေတာ့ ေနာက္ဆံုုး လက္ေဆာင္ပါ။ ဒီတေခါက္ ညီဝမ္းကြဲ မဂၤလာေဆာင္တာ နဲ႔ေတာင္ႀကီး ကိုုသြားျဖစ္ပါတယ္။ တည္းခိုတဲ့ ေဟာ္တယ္မွာ ကပ္ထားတာေလး သေဘာက်လိုု႔ပါ။ ရွယ္တာပါ။





ပရိတ္သတ္မ်ားေက်နပ္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္ တီကေတာ့ ေက်ာခ်မ္းတယ္။

ဘီဆူ ဘီဆူ......


A Chen
2:03AM
Thursday
12th Jan 2012
Home
Bangkok