၁၈-၂၄

၁၈-၂၄

တေန႔က အသက္ ၅၀ ေလာက္ရွိေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ဘိုးေတာ္တပါး နဲ႔ စကားစမည္ ေျပာျဖစ္တယ္။ ဘိုးေတာ္ ဆိုတာ ဒီေနရာမွာ အဖိုးႀကီး ကို ဆိုလိုတာပါ။ သူ႔လို႔ အသက္အရြယ္ ေရာက္ျပီဆိုရင္ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ အသက္ ၁၈ ကေန ၂၄ နွစ္ၾကားရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ရွာျပီး ရည္းစားထားသင့္တယ္တဲ့။ ေျပာရဲတယ္ေနာ္။

အဲ့တာနဲ႔ ကိုယ္က “ဘာလို႔ ၁၈ ကေန ၂၄ ၾကားလို႔ ေျပာရတာလဲ” လို႔ေမးေတာ့ သူက… (ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာထားတဲ့ ေဒြးခ်ိဳး ေလးတိုး လို႔ ျပန္မေျဖပါဘူး) “ဒီအသက္အပိုင္းအျခားမွာ ရွိတဲ့ ေကာင္မေလးေတြက လူကို အရမ္းမတြယ္ကပ္တတ္ဘူး” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ရွင္းပါ့မယ္။ လူကို မတြယ္ကပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး ေျပာခ်င္တာ က နွစ္ေယာက္တဘဝ အတူတူ ေပါင္းဖက္ ၾကရမယ့္ အနာဂတ္တို႔၊ အိမ္တေဆာင္ မီးတေျပာင္တို႔၊ ဘာဘာ ညာညာ တို႔ ကို မေတာင္းဆို တတ္ဘူး၊ သူတို႔ရဲ႕ ကမာၻက ပန္းခ်ီဆရာတေယာက္ လက္စြမ္းျပ ထားတဲ့ ပန္းခ်ီကား တခ်ပ္လို အေရာင္စံုေတြနဲ႔ ျပည့္ေနေသးတယ္။ သူက သူမ ကိုစြန္႔ပစ္မယ့္ အခြင့္အေရးထက္ သူမက သူ႔ကို စြန္႔ပစ္မယ့္ အခြင့္အေရးက ပိုမ်ားေနေသးတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ ဘာမွ တာဝန္ယူ စရာ မလိုဘူး။

ဒါေပမယ့္ အသက္၂၅နွစ္ေက်ာ္သြားတဲ့ မိန္းမေတြ အေနနဲ႔က်ေတာ့ လြယ္လြယ္ နဲ႔ ခါထုတ္ဖို႔ ခက္သြားျပီ။ အဲ့ေလာက္မလြယ္ေတာ့ဘူး။ ေယာက်္ားတေယာက္ကို ခ်စ္မိျပီဆိုရင္ သူမတို႔ ေတြက ကတိကဝတ္ေတြ ဘာေတြ လိုခ်င္လာၾကတယ္။ ေတာင္းဆုိလာၾကတယ္။ အိမ္ေထာင္ ျပဳဖို႔ ရည္ရြယ္လာၾကတယ္။ အဲ့ဒီေယာက်္ားက သူတို႔လိုခ်င္တာ၊ ေတာင္းဆိုတာေတြကို မလိုက္ ေလ်ာနိုင္တဲ့ အခါက်ရင္ အေနအထားက တခါတခါ သူမ အေပၚမတရားသလို ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအသက္အရြယ္ ရွိတဲ့ မိန္းမေတြကခြာထုတ္ဖို႔၊ ပစ္ဖို႔ ပိုခက္ တယ္။

သူက အဲ့လိုေျပာေတာ့ ကိုယ္က သူ႔ကို ဟာသ ေဖာက္ပါတယ္။
“အဲ့တာဆို ဦး ေဘးနားမွာ ဘာလို႔ အသက္ ၃၀ ကေန ၄၀ ပတ္ဝန္းက်င္ ရွိတဲ့ မိန္းမႀကီးေတြ ကိုပဲေတြ႔ေနရတာလဲ? ၁၈ နဲ႔ ၂၄နွစ္ၾကားက ေကာင္မေလးေတြေရာ္?” လို႔ေမးေတာ့ သူက “ဟ ေျပာျပီးျပီေလ ငါ့ေကာင္ရ။ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္တဲ့ မိန္းမေတြက ပစ္ရခက္ပါတယ္လို႔” လို႔ျပန္ ေျဖပါတယ္။ သူ႔ဟာနဲ႔ သူကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္ေနတဲ့ ဘိုးေတာ္ပါပဲ။

ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ၁၈ ကေန ၂၄နစ္ ၾကားဆိုတာ ေတာ္ေတာ့္ကို လွပခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ ေတြပါ။ အဲ့အခ်ိန္ေတြတံုးက လူတေယာက္ ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ ခ်စ္ခ်င္လို႔ ကိုခ်စ္တာပါ။ လက္ထပ္ဖို႔ ခ်စ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လို႔ ေယာက်္ားတေယာက္ကို နွစ္နွစ္ကာကာ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ခ်စ္ေနမိတယ္ဆိုရင္ေတာင္ မိန္းကေလး အေနနဲ႔ အဲ့သူနဲ႔သာ ေသတပန္ သက္တဆံုး ေပါင္းဖက္ၾကရမယ္ လို႔တထစ္ခ် မတြကထား္ၾကပါဘူး။ (အဲ့ဒီ အသက္အရြယ္ တံုးကေျပာတာေနာ္ ခြ်င္းခ်က္ေတြ ဓေလ့ထံုးစံေတြ ဆိုတာထက္ အရွိကိုအရွိအတိုင္း ျမင္ေစ ေျပာေစ၊ ဝန္ခံေစခ်င္ပါတယ္) အဲ့ဒီ အသက္အရြယ္မွာဆိုရင္ ကေလးဆန္လို႔လဲ ရေသးသလို အခ်စ္ဆိုတဲ့ ကစားပြဲမွာ ရံႈးနိမ့္လို႔လဲရေသးတယ္။ မခ်စ္သင့္တဲ့ သူတေယာက္ကို ကိုယ္က မွား ခ်စ္မိတယ္။ ခ်စ္မိလို႔ ကိုခ်စ္မိ တယ္။ မသင့္ေတာ္ဘူး မအပ္စပ္ဘူး ဆိုတာ ကို သိသိရက္နဲ႔ ကိုခ်စ္မိတယ္။ မွားတယ္ ဆိုတာ သိတယ္။ ခ်စ္တယ္။ ဘာျဖစ္ေသးလဲ။ မွား နိုင္ေသးတယ္။ မွား နိုင္တဲ့ အရင္းအနွီး ရွိေနေသးတယ္။ နုပ်ိဳမႈရွိေသးတယ္။ ေနာက္ တေယာက္ကို ထပ္ေတြ႔ဖို႔ ထပ္ခ်စ္မိဖို႔ ထပ္ခ်စ္နိုင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ ရွိေနေသးတယ္။ က်န္ေနေသးတယ္။ အခ်ိန္ေတြ ရွိေနေသးတယ္။ တကယ္ ေျပာတာပါ။ နုပ်ိဳေနေသးသ၍ ပ်ိဳမ်စ္ေနေသးသ၍ အစကေန ျပန္စလို႔ ရေသးတယ္။ ဘဝ လက္တြဲေဖာ္ ကို ေနာက္တေယာက္ ထပ္ရွာနိုင္ေသးတယ္။ အဲ့ဒီ အသက္အရြယ္မွာဆိုရင္ မိန္းကေလးေတြက သူမရဲ႕ဘဝမွာ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေတြကိုသာ ျဖစ္နိုင္ရင္ေနာက္ထပ္ အၾကိမ္ခပ္နည္းနည္းေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ထပ္ေတြ႔ၾကံဳျမည္းစမ္းၾကည့္ ခ်င္ေသးတာပါ။ ေနာက္ထပ္ ေယာက်္ား နည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ထပ္သိခ်င္ေသးတယ္။ ဒီေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို ထပ္စူးစမ္းခ်င္ေသးတယ္။ မာယာေတြကိုေလ့လာခ်င္ေသးတယ္။

ေဟာ အသက္ ၂၅ လဲ ေရာက္ေရာ မိန္းကေလး စိတ္ထဲမွာ ရုတ္တရက္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေနခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္လာတယ္။ သူဘဝကို အေလးထားတတ္ လာျပီေလ။ သူေလးနက္တတ္ လာျပီေပါ့။ ဘဝ ဆိုတာကို သူစတင္ေတြးေတာလာျပီေလ။ သူရင့္က်က္လာျပီေလ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူရွာတာ ခ်စ္သူထားတာ ဆိုတာ လက္ထပ္ဖို႔ အတြက္ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ ေပါ့။
ဒီလိုအသက္အရြယ္မွာ သူနဲ႔တဘဝလံုး တသက္လံုး လက္တြဲပါ့မယ္ လို႔မရည္ရြယ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္သေကာင့္သား ေယာက်္ားတေယာက္ကမွ သူ႔ ဘဝလမ္းေၾကာင္း ကိုမေနွာင့္ယွက္ေလနဲ႔။ ကေလး ဆန္လို႔ ရတဲ့၊ အခ်စ္မွာ ရံႈးနိမ့္လို႔ ရတဲ့ အသက္အရြယ္က လြန္သြားခဲ့ျပီေလ။

ဒီအရြယ္က တကယ့္ကို ရင္းနွီးရေတာ့မယ့္ အရြယ္။
ကဲ အခုက စျပီေနာ္။

1:08 AM
10th September 2010
Friday
Home
Bangkok