ဘ၀ေဖာ္ (Soul mate)

ဘ၀ေဖာ္ (Soul mate)
(တခန္းရပ္ ျပဇာတ္)

ပါ၀င္ၾကသူမ်ား

ေအလီ ။ ။ပန္းခ်ီ အေရာင္းဆိုင္ အကူလူငယ္
ဂတ္စ္ပါ ။ ။ဘာသာျပန္သူလူငယ္
ခရစၥရွန္ ။ ။ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ပန္းခ်ီဆရာ
မိန္းမႀကီး ။ ။ပန္းခ်ီကားလာ၀ယ္သူ

ဇာတ္အိမ္တည္ေနရာ

ျပင္သစ္ျပည္၊ ပဲရစ္ျမိဳ႕၊
လြတ္ မာခေရးအစ္္ (Le Marais) အရပ္

အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အရြယ္ေကာင္ေလးတေယာက္ ပန္းခ်ီအေရာင္းဆိုင္ေရွ႕တြင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ေန။

လက္ထဲက ေဆးလိပ္တိုကို ေတာက္ထုတ္လိုက္ျပီး အမႈိက္ပံုးကို ဆိုင္ထဲျပန္တြန္း၀င္လာ။

“ဒင္းေတာင္” ဆိုေသာ ေခါင္းေလာင္းသံနဲ႔အတူ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ရွိ ဘာသာျပန္သူ လူငယ္ေလးနွင့္ ပန္းခ်ီကား၀ယ္ေသာ မိန္းမႀကီးတေယာက္ ပန္းခ်ီအေရာင္းျပခန္းထဲ ၀င္လာ။

ဆိုင္ရွင္မွ ဧည့္သည္မ်ားကို “ဘြန္ရႉးး…” ဟု ျပင္သစ္ဘာသာျဖင့္ လွမ္းနႈတ္ဆက္။
ထို႔ေနာက္ ဆိုင္ကူလူငယ္ျဖစ္ဟန္တူသူအား (ကနဦးေဆးလိပ္ေသာက္သူ လူငယ္ေလး) စကားလွမ္းေျပာ။
“ေအလီ္...
ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ၀ိုင္ယူလာေပးနိုင္မလား?”
ခ်ာတိတ္ေလးမွ ၀ိုင္နွစ္ခြက္နွင့္ျပန္ထြက္လာ
တခြက္ ကို ဘာသာျပန္သူ လူငယ္အားကမ္းေပး၍ က်န္ တခြက္ကို မိန္းမႀကီးအားကမ္းေပး….။

မိန္းမႀကီး…“ကဲ ၾကည့္ၾကရေအာင္..”
ပန္းခ်ီကားအား မိန္းမႀကီးမွ စားပြဲေပၚတြင္ျဖန္႔၍
“အင္း…………ဒီေနရာမွာ……….. ဒီလိုအေရာင္ရေအာင္…………ဒီအေရာင္ေတြက…”
ဘာသာျပန္သူလူငယ္မွ ပန္းခ်ီဆရာ ဆိုင္ပိုင္ရွင္အား …
“သူမက တူညီတဲ့အနီေရာင္ေတြရဖို႔အေရးႀကီးေၾကာင္း ေျပာေနတယ္” ဟုဆို။
မိန္းမႀကီး မွ
“ဒါဟာ…..ဒီအေရာင္ဟာ….
ေသြးလိုနီတဲ့အေရာင္လား…………….?
ဒါေပမယ့္……က်မ မသိဘူး…အဲတာဟာေသြးဆိုရင္… ဘယ္လိုရႈေထာင့္ကၾကည့္လဲဆိုတာေပၚမူတည္တယ္ ဘယ္လိုေသြးမ်ိဳးလဲ?”
“ဟုတ္တယ္” ဟု ဆိုင္ပိုင္ရွင္မွ ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္ နွင့္ ျပန္လည္ ေထာက္ခံေျပာဆို။
“တို႔ေတြ ေသြးကိုသံုးထားတာလား? …….ဂတ္စ္ပါ?” ဟုမိန္းမႀကီးမွ ဘာသာျပန္သူ လူငယ္ေလးအား လွမ္းေမး..
“က်ေတာ္တို႔ အိုတို ေဆးေတြသံုးထားတာပါ…
ေမာ္ေတာ္ကားေတြမွာ သံုးတဲ့ေဆးေလ……”

“အေနာက္ဘက္ကိုလာပါ က်ေတာ္တို႔ ၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္”ဟု ပန္းခ်ီ ဆရာ ဆိုင္ရွင္မွ မိန္းမႀကီးကိုေျပာကာ ဆိုင္ေနာက္ဘက္သို႔ ထြက္ခြာသြား။
ေအလီ္… ထိုင္ေနရာ စားပြဲအနီး ဘာသာျပန္သူ လူငယ္ေလးေရာက္လာ။ ထို႔ေနာက္ ေအလီ့ အားေသခ်ာစြာ စူးစိုက္ၾကည့္ကာ….
“ကိုယ္တို႔အရင္က ေတြ႕ခဲ့ဖူးတယ္မွလား?”
“ကိုယ္မင္းကို သိေနတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသခ်ာတယ္”
“မင္း ဘယ္မွာေနလဲ ကိုယ္က လမ္း ၁၇ မွာ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္မင္းကို အဲဒီ အနီးနားပတ္၀န္းက်င္မွာ ျမင္ဘူးေနက်လား?”
ေအလီ္ မွ လက္ထဲမွ စကၠဴငယ္ေလးအား ေဆးရြက္မ်ားျဖည့္ကာ ေဆးလိပ္အျဖစ္လိပ္ေန….
ဘာမွျပန္မေျပာပဲ တခ်က္တခ်က္ ဘာသာျပန္သူ လူငယ္ေလးအား နားမလည္သလိုလွမ္းလွမ္းၾကည့္..။
“မင္းစကားသိပ္မေျပာဘူးေနာ္…” ဟုေျပာရင္း ဘာသာျပန္သူ လူငယ္ေလးမွ မိမိကိုယ္ကို သေဘာက်သလို ရွက္ ရယ္ေလး တခ်က္ရယ္..၍…..၀ိုင္ခြက္ကိုင္ကာ
ဟိုဘက္ ဒီဘက္ လမ္းေလ်ာက္ေန။
ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းအသံ အေနျဖင့္ ပန္းခ်ီကားအား သံေဘာင္ရိုက္ေနသံမ်ား တူထုေနသံအနည္းငယ္ ျဖည့္စြက္။
ဘာသာျပန္သူလူငယ္ေလးမွ ဆက္လက္၍
“သိပ္ေတာ့မေသခ်ာဘူး…..
ကိုယ္မင္းကို သိေနခဲ့တယ္ ထင္တယ္…..မင္းက….မင္းက…သိပ္ထူးျခားတာပဲ မင္းကိုၾကည့္ရတာ လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္းဖို ဆန္တဲ့ လူတေယာက္နဲ႔တူတယ္”
“တကယ္ေျပာတာ မင္းမွာ ထူးျခားတဲ့ သြင္ျပင္ေရာင္၀ါ ေတြရွိေနတယ္…..မင္း၀ိညဥ္ေတြ ကိုယံုလား?... ကိုယ္ေတာ့ အဲတာေတြ သိပ္ယံုတာပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ မင္းနဲ႔ ကိုယ္ အရင္ဘ၀ေတြ က သိခဲ့ဖူးတာ ျဖစ္မယ္”
ေအလီ မွ…ေဆးလိပ္လိပ္တာ ျပီးသြား၍….
“ေဒဖြား” ဟုဆိုကာ မီးလွမ္းေတာင္း….
“ေဒဖြား….”ဟု သံေယာင္လိုက္ကာ ဘာသာျပန္သူ လူငယ္ေလးမွ မီးျခစ္လွမ္းျခစ္ေပး….။
ေအလီ္ မွ ေဆးလိပ္ကို ျပင္းျပင္း တဖြာ ရႈိက္၍ အေငြ႕မ်ားမႈတ္ထုတ္ရင္း….
“မက္စီ…” ဟုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာ….။
ဘာသာျပန္သူလူငယ္ေလးမွ ဆက္လက္၍
“အရမ္းထူးဆန္းတယ္ သိလား? မင္းကို စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ကိုယ္ မင္းနဲ႔ စကားေျပာမွ ျဖစ္မယ္ လို႔ ခံစားရတယ္…..အင္း…….အဲတာ က………. ဘာနဲ႔တူလဲဆိုေတာ့….အင္း..ကိုယ္လဲေသခ်ာမသိတဲ့ ……ထူးဆန္းတဲ့ ….နည္းနည္းလဲ ကသိကေအာက္နိုင္တဲ့ ခံစားခ်က္တမ်ိဳးပဲ….”
“တကယ္လို႔သာ ဒီဆိုင္ကေန ကိုယ္ျပန္မထြက္ သြား ခင္ မင္းကို စကားမေျပာခဲ့ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိတဲ့….အေရးႀကီးတဲ့….တစံုတရာ ကို ကိုယ္ဆံုးရႉံး ရလိမ့္မယ္ လို႔ ကိုယ္ခံစားေန ရတယ္…”
ဆိုင္ပတ္လည္ကို တခ်က္ ၾကည့္၍ ဘာသာျပန္သူလူငယ္ေလးမွ “အရမ္းလွတာပဲ …..မင္းအလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာ က တကယ္လွတာပဲ …..” ဟုေျပာကာ တဘက္သို႔ေလ်ာက္သြားျပီး မွန္ခ်ပ္ ကိုျဖတ္ေက်ာ္၍ ေအလီ အားလွမ္းၾကည့္ေန……….၀ိုင္ခြက္ ကို ေမာ့ေသာက္။
ေအလီ မွလဲ ဘာသာျပန္သူလူငယ္
အားျပန္လည္စိုက္ ၾကည့္………….။
ဘာသာျပန္သူလူငယ္မွ ဆက္လက္၍……….
“ကိုယ္ မင္းကို စကားေျပာရမယ့္ အခြင့္အေရးကို လက္မလႊတ္ခ်င္ဘူး…နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္ေနတာ ကိုယ္သိပါတယ္…ဒါေပမယ့္……ထားလိုက္ပါ…..
ကိုယ္ထိုင္လို႔ရမလား….?” ဟု ခြင့္ေတာင္းရင္ ေအလီ ထိုင္ေနေသာ စားပြဲတြင္ ၀င္ထိုင္။
ေအလီ္ မွ “၀ီ…” ဟု ေခါင္းတခ်က္ဆတ္ရင္ ျပန္ေျဖ။
“မင္း………….မင္း…….ဘ၀ေဖာ္ (soul mate) ဆိုတဲစကားလံုးကို ယံုလား…? မင္းဘ၀ရဲ႕ က်န္တဲ့ တျခား တ၀က္ကို ရွာေဖြေတြ႕တာမ်ိဳးေလ…………..”
ေအလီ မွ ဘာမွျပန္မေျပာသျဖင့္ ဘာသာျပန္သူလူငယ္ေလးမွပင္ ဆက္လက္၍
“မင္း ဂ်က္ဇ္ (Jazz) ဂီတ ကိုၾကိဳက္လား? ....... ခ်ာလီ ပါကာ (Charlie Parker) နဲ႔ …. ေနာက္ျပီး… ကတ္ကိုဘိန္း (Kurt Cobain) ေလ …. ကိုယ္သူ႔ကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္….. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ....”
ဘာသာျပန္သူ လူငယ္ေလး မွ စားပြဲေပၚရွိ စာရြက္တပိုင္း နွင့္ ခဲတံ ကိုယူ၍
“ဒီမွာ ကိုယ့္ ဖုန္း နံပါတ္…….တကယ္လို႔မင္းကိုယ့္ ကို ဆက္သြယ္ခဲ့ မယ္ဆိုရင္…..ကိုယ္မင္းနဲ႔ စကားေျပာခ်င္ပါေသးတယ္….အထူးသျဖင့္……အခ်ိန္ ပိုၾကာၾကာေလးနဲ႔ ပိုေလးေလးနက္နက္ေလးေပါ့” ဟု ဆိုကာ ေအလီ့ အား ဖုန္းနံပါတ္ေရးထားေသာ စာရြက္ကေလးလွမ္းကမ္းေပး…။
ပန္းခ်ီဆိုင္ပိုင္ရွင္ နွင့္ မိန္းမႀကီး ျပန္ေရာက္လာကာ…
ဆိုင္ပိုင္ရွင္မွ…………
“ျပီးျပီ…ေခ်ာေမြ႕တဲ့ အျပန္ ခရီး ျဖစ္ပါေစ” ဟုနႈတ္ဆက္။
ဘာသာျပန္သူလူငယ္ေလး မွ အေပၚအကႋီ် နွင့္ အိတ္အား ေကာက္ယူကာ……
ဆိုင္ပိုင္ရွင္နွင့္ “ေအာ္ခ္ဘြား” ဟု အျပန္အလွန္နႈတ္ဆက္ကာ ဆိုင္ထဲမွ ထြက္ခြာ…။

ဆိုင္အတြင္းတြင္….

ဆိုင္ပုိင္ရွင္မွ ေအလီ အား….“ဘယ္လိုလဲ” ဟု လွမ္းေမး….။
“ငါလဲမသိဘူး ခရစၥရွန္….သူက ငါ့ကို “ဒါေလး” ေပးသြားတယ္…”ဟုဆိုကာ ဖုန္းနံပါတ္ေရးထားေသာ စာရြက္ေလးေထာင္ျပ……ျပီးကမ္းေပး။
“ဖုန္းနံပါတ္ေလးလား…” ဆိုင္ပိုင္ရွင္ မွ ယူၾကည့္ကာ မွတ္ခ်က္ခ်။
ေအလီ မွဆက္လက္၍
“သူဘာေတြေျပာေနခဲ့လဲ ငါဘာမွမသိဘူး ငါမွ ျပင္သစ္လို အဲေလာက္ မေျပာနိုင္တာ….. ငါေလ့လာေနတဲ့ စကားေျပာစာအုပ္ထဲမွာ မပါတဲ့ စာေၾကာင္းေတြ စကားစုေတြ အမ်ားႀကီး သူသံုးသြားခဲ့တယ္……”
ဆိုင္ပိုင္ရွင္ မွ စာရြက္ငယ္ကို ေအလီ့ အား ျပန္ကမ္းေပးရင္း..
“အင္း……ဖုန္းဆက္ၾကည့္ၾကည့္လိုက္ေလ….” ဟု ေျပာကာထြက္ခြာသြား……………..။
လူငယ္ေလး……….. ေအလီ ၏ နုပ်ိဳေသာ မ်က္နွာ အား..အနီးကပ္ဆြဲျပ………….

ေနာက္ဆံုးကြက္………….

ေအလီ မွ ဆိုင္တံခါး အားတြန္းဖြင့္ ကာ လမ္းမေပၚသို႔ ေျပးထြက္………………
ကြန္ေ၀းတြစ္တီ (Conway Twitty’s)………..၏
“လံုးလီး ဘလူး ဘိြဳင္း” (Lonely Blue Boy) သီခ်င္း အားေနာက္ခံ အျဖစ္ဖြင့္ကာ ေအလီ ေလး မွ လမ္းမ်ားေပၚေျပးလႊားေန……….။

ဤတြင္ တခန္းရပ္ျပဇာတ္ ျပီးဆံုး၏။ ။

(အထက္ပါ တခန္းရပ္ ျပဇာတ္အား စာေရးသူသည္ ပါခရီ..ယထမ္း (Paris, Je T’aime) ဟုေခၚေသာ ျပင္သစ္ ရုပ္ရွင္ကား ၏ ဇာတ္၀င္ခန္းတခုမွ ခံစားကာ ျပန္လည္ေရးသားပါသည္)

LONELY BLUE BOY

(Ben Weisman - Fred Wise)
« © '59 Chappell & Co, ASCAP / Erika Publishing, ASCAP »
My name should be trouble my name should be woe
For trouble and heartache is all that I know
Yes lonely lonely blue boy is my name

My life is an empty my heart has been torn
It must have been rainin' the night I was born
Yea lonely lonely blue boy is my name

Well I'm so I'm so afraid of tomorrow
And so tired so tired of today
They say that love is the answer
But love it never came my way

I might send a letter to someone unknown
And if you should find it and if you're alone
Oh well lonely lonely blue boy is my name
Remember lonely lonely blue boy is my name
**********

ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ ၾကိဳးစား၍ ပထမ ဆံုးေရးထားတာပါ
ေ၀ဖန္အၾကံျပဳခ်က္မ်ားေပးခဲ့ေပးပါေနာ္

A Chen
3:16 am
12th April 2009
Home
Bkk