တစ္ခ်ိန္က…

တစ္ခ်ိန္က…

အင္းလ်ားကိုလြမ္းတယ္
ကန္ေဘာင္ကိုလြမ္းတယ္
ေလေျပေလးေတြကိုလြမ္းတယ္
ကုကၠိဳပင္တန္းက
သိမ္းငွက္အုပ္ကိုလဲလြမ္းတယ္
ကိုယ္တို႔အတူတူေလ်ာက္ခဲ့ၾကတဲ့
လမ္းေလးကိုလြမ္းတယ္

အျပိဳင္ေျပးတက္ခဲ့ၾကတဲ့
အုတ္ေလွကားထစ္ေလးေတြကိုလဲလြမ္းတယ္
ကန္စပ္နားကကိုယ္ေဆာ့ခဲ့တဲ့
ျမက္ပင္ေလးေတြကိုလဲလြမ္းတယ္
ထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့အုတ္ခံုေလးကိုလြမ္းတယ္

တူတူရႈခဲ့ဖူးတဲ့ေဆးေျခာက္ေတြကိုလဲလြမ္းတယ္
(ရႈနည္းေတာ့မတူခဲ့ၾကပါဘူး)

အတူၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ၾကယ္ေလးကိုလြမ္းတယ္
(မင္းမွတ္မိလား…ကိုယ္အရင္ေသသြားခဲ့ရင္
ျဖစ္ခ်င္တဲ့ၾကယ္ေလးေလ
ဟိုးေကာင္းကင္ၾကီးေပၚကေန
မင္းကိုငံု႔ၾကည့္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ေပါ့
ကိုယ္ေတာင္သူ႔ကိုနာမည္ေလး
ေပးထားေသးတယ္ေလ Elsa တဲ့)

တူတူထိုင္ေနၾက Moon Bakery ဆိုတဲ့
ေကာ္ဖီဆိုင္ကေလးကိုလြမ္းတယ္
တုတ္ထိုးတဲကေလးကိုလြမ္းတယ္
ဘူးသီးေၾကာ္ကိုလဲလြမ္းတယ္
မင္းစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔
ကိုယ္သြား၀ယ္ေပးျပီးကန္ေဘာင္မွာအတူတူ
ထိုင္စားၾကတဲ့ Silom Village က
ၾကက္ကင္နဲ႔ ေကာက္ညွင္းေပါင္းကိုလဲလြမ္းတယ္

မင္းရဲ႕ဂစ္တာေလးကိုလြမ္းတယ္
မင္းတီးျပခဲ့တဲ့သီခ်င္းေလးေတြကိုလြမ္းတယ္
(မင္းအျမဲတီးျပေလ့ရွိတဲ့
ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ “ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ည”ဆိုတဲ့သီခ်င္းေလ
ကိုယ္ခုထိမွတ္မိေနေသးတယ္
မၾကာမၾကာလဲနားေထာင္မိပါရဲ႕)

တူတူဆိုင္ကယ္စီးခဲ့ၾကတာကိုလဲလြမ္းတယ္
ဖက္ထားခဲ့ရတဲ့မင္းရဲ႕ခါးကိုလြမ္းတယ္
ဆိုင္ကယ္စီးရင္းကိုယ္ခိုးခိုးနမ္းခဲ့ရတဲ့
မင္းလည္ကုပ္ကေမႊးညွင္းနုေလးေတြကိုလဲလြမ္းတယ္
ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္နံ႔သင္းေနတတ္တဲ့
မင္းဆံပင္ေလးေတြကိုလဲလြမ္းတယ္
(ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့
ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ့တဲ့ဆံပင္ေတြေပါ့)

တို႔ထိေဆာ့ကစားဖူးခဲ့တဲ့
မင္းရဲ႕ပါးျပင္ေလးကိုလြမ္းတယ္
ကိုယ့္ရဲ႕ပါးျပင္ေလးကလဲ
မင္းရဲ႕နႈတ္ခမ္းေတြကိုလြမ္းတယ္
(မင္းနမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ညာဘက္ပါးကို
ဘယ္ဘက္ပါးျပင္ကမနာလိုလို႔တဲ့ေလ
ေနာက္တစ္ခါေတြ႔ရင္
နွစ္ဖက္လံုးကိုနမ္းမွျဖစ္မယ္ေနာ္)

ကိုယ့္ရဲ႕နႈွတ္ခမ္းေတြကလဲ
မင္းရဲ႕နွဖူးျပင္ေလးကိုလြမ္းတယ္
ျပီးေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕
နႈတ္ခမ္းေတြကလဲ
မင္းရဲ႕နႈတ္ခမ္းေတြကိုလြမ္းတယ္

အခုေတာ့ကိုယ္တို႔ေတြမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေ၀းကြာေနၾကပါျပီ
ကိုယ့္သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႕ဆို
ဘ၀ေတြေတာင္ျခားေနပါျပီေလ
ဟိုတေလာကမင္းဆီကစာလာေတာ့
“အစ္ကို႔ ကိုလြမ္းလို႔
ကန္ေဘာင္ကၾကယ္ေလးကိုသြားၾကည့္တယ္” တဲ့

တကယ္တန္းေတာ့
ကိုယ္ကလဲ
မင္းကိုလြမ္းေနတာပါ
ဒါေပမယ့္လဲေလ…
မျဖစ္နိုင္ေတာ့တဲ့အခါ
မျဖစ္သင့္ေတာ့တဲ့အခါ
ေနသားက်ေနတဲ့ဘ၀မွာပဲ
ေနေပ်ာ္ေအာင္ေနပါေတာ့မယ္
တစ္ခ်ိန္က…..

A Chen
5:15 am
22nd Feb 2009
Home
Bkk